Anksiyete mi bu?

KudrAlobar .!.:
Geçtiğimiz üç dört yılda beni üzen, yıpratan çok fazla şey yaşadım. Organ nakilli bir ablam var, onunla bir kanser macerası atlattık ilk olarak. Sonra eşim işten ayrıldı daha doğrusu ayrılmak zorunda kaldı, dört ay sürdü bu süreç. O bitti derken babamın akciğer kanseri olduğunu öğrendik. Teşhis için koşturmalar, hastaneler, tahliller mr'lar, tomografiler, biyopsiler, başka şehire gitmeler, üstüste ameliyatlar derken kurtaramadık babacığımızı. Bu süreçte elde ne var ne yoksa yedik tabi ama o kısım önemli değil. Helal olsun hepsi, yine çalışır yine kazanırız.

Ancak bu süreçleri atlattıktan sonra, özellikle son bir senedir hastane ve hastalık konusunda aşırı kaygı başladı bende. Bikaç hafta önce ablam mide kanaması geçirdiğini zannetti, acile gideceğiz ama haber verdiği andan itibaren ben kendimden geçtim. Belli etmemeye çalışsam da araba kullanacak durumda bile değildim. Allahtan hafta sonuydu da eşim kullandı arabayı. Ondan bi süre sonra annemin astım bronşiti atak yaptı, birkaç gün sonraya randevu aldık doktorundan. O doktora gidene kadar yediğimden içtiğimden, izlediğimden okuduğumdan hiç bir şey anlamadım. Sürekli bir huzursuzluk, sürekli bir kaygı hali. Bugün ablam rutin kontrolleri için hastanede. Bir şey çıkmayacak biliyorum, her şey yolunda ama kendime hakim olamıyorum. Ondan haber gelene kadar saçma sapan bir ruh halinde olacağım. Sonrasında da bir şey çıkmayınca ya da rutin tedaviye falan başlayınca o rahatlamayla birlikte aşırı bir yorgunluk hali ve kemik ağrısı geliyor. Vücudum tepki veriyor artık sanırım.

Bir süredir farkındayım ve kendi içimde çözmeye çalıştım. Kendime telkinler veriyorum, meditasyon yapıyorum falan ama pek işe yaramıyor. Artık psikiyatri yolunun göründüğünü biliyorum. Bunu neden yazdığımı da bilmiyorum. Belki bir tavsiye veren, azıcık rahatlatan birileri olur.
Genişletmek için tıkla...
O kadar normal ki böyle olması herşey üst üste gelmiş çünkü :( Ben 15 yıl önce 2 yıl içinde yakın ailemden 4 kişiyi kaybettim (biri kardeşim) hepsinin de haberlerini abuk saatlerde telefonda aldım. O zamanlar normal zamanda çalan telefonları bile açarken vücudum titremeye başlıyor bacaklarım boşalıyordu. 1,5 yıl psikoterapi aldım ama hala abuk saatlerde çalan telefonlarda fenalaşıyorum açamıyorum telefonları, kendimi kontrol etmeye çalışsam da vücudum tepki veriyor (çarpıntı,titreme el ayak boşalması). Aşamadım bu durumu malesef :( umarım sen aşabilirsin yardım alman en doğrusu.
 
gibigibiyim .!.:
O kadar normal ki böyle olması herşey üst üste gelmiş çünkü :KK43: Ben 15 yıl önce 2 yıl içinde yakın ailemden 4 kişiyi kaybettim (biri kardeşim) hepsinin de haberlerini abuk saatlerde telefonda aldım. O zamanlar normal zamanda çalan telefonları bile açarken vücudum titremeye başlıyor bacaklarım boşalıyordu. 1,5 yıl psikoterapi aldım ama hala abuk saatlerde çalan telefonlarda fenalaşıyorum açamıyorum telefonları, kendimi kontrol etmeye çalışsam da vücudum tepki veriyor (çarpıntı,titreme el ayak boşalması). Aşamadım bu durumu malesef :KK43: umarım sen aşabilirsin yardım alman en doğrusu.
Genişletmek için tıkla...

Yardım almadan olmayacak zaten farkındayım. Doktor arayışına girdim şimdi.
 
Çok normal değil mi bu tepkileri vermesi vücudunun. Öyle dandik bi soğuk yeriz burnunuz şırıl şırıl akar. Bu kadar yaşadığın stres sonrası bu tür tepkiler vücudun hakkı bence. Çok geçmiş olsun sana ailene bu arda.
Yardım almanda fayda var daha rahat atlatman için, zaten kararın da bu yönde. Tekrar geçmiş olsun.
 
Mandarins .!.:
Çok normal değil mi bu tepkileri vermesi vücudunun. Öyle dandik bi soğuk yeriz burnunuz şırıl şırıl akar. Bu kadar yaşadığın stres sonrası bu tür tepkiler vücudun hakkı bence. Çok geçmiş olsun sana ailene bu arda.
Yardım almanda fayda var daha rahat atlatman için, zaten kararın da bu yönde. Tekrar geçmiş olsun.
Genişletmek için tıkla...

Bilmiyorum ki normal mi değil mi? Bana normalmiş gibi gelmiyor, anormal tepkiler veriyomuşum gibi.
 
Ayni durumdayim. Sizin kadar agir seyler yasamadim ama bende de anksiyete ve kaygi bozuklugu var evlendikten iki yil sonra basladi bende. Benim bu hale gelmemin en buyuk etkeni ulke degistirmem oldu. Turkiyeye yerlestikten sonra asiri bir yanlizlik hissi olustu bosluga dustum uzun bir sure depresyona girdim bu surec icerisinde cok yiprattim kendimi ve bunun sonucunda hastalik korkusu sardi beni. Bulundugum ulke gulluk gulistanlik bir ulkeydi deyim yerindeyse toz pembe bir hayatim vardi hic bir kaygim yoktu ama Turkiyeye geldigimde cevremde ve medyada daima olumsuz seylere rastladim bunyem kaldirmadi bu kadar olumsuzlugu bununda cok etkisi oldu. Bekarken saglik uzerinde zerre kadar durmazken su an en buyuk korkum benim veya sevdiklerimin basina bir hastalik gelecek olmasi. Sizi cok iyi anliyorum. Cok zor bir durum insan psikolojik olarak dibe vuruyor. Sanirim bunun tek caresi dediginiz gibi bir psikiyatri bolumune gorunmek. Profesyonel yardim almak en mantiklisi.
 
Ablanız ve size çok geçmiş olsun. Babanızın mekanı cennet olsun. Bir yakınımda sizinle benzer şeyleri yaşadı suan destek alıyor daha iyi.Umarım sizde hemen toparlanırsınız🥰
 
Başın sağolsun.
Evet bu anlattıkların anksiyete belirtileri ve tedavi olmazsan ilerleyen bir hastalık bu. Panikatak krizine kadar varabiliyor. Ben olumlamayla vs düzeleceğini düşünmüyorum çok ağır şeyler yaşamışsın. Kafan o kadar doludur ki olumlamanı takmıyordur bile. Git güzelce yazdır ilacını.
 
tintinn .!.:
Başın sağolsun.
Evet bu anlattıkların anksiyete belirtileri ve tedavi olmazsan ilerleyen bir hastalık bu. Panikatak krizine kadar varabiliyor. Ben olumlamayla vs düzeleceğini düşünmüyorum çok ağır şeyler yaşamışsın. Kafan o kadar doludur ki olumlamanı takmıyordur bile. Git güzelce yazdır ilacını.
Genişletmek için tıkla...

Yok zaten onu denedim. Olumlama olmasa da meditasyon yapıyorum zaten o taraf yönelttim ama ı ıh. Kendi kendime aşabileceğim bişey olmadığına kanaat getirdim. Doktor yolu görünüyor. Bulurum işallak iyi birini.
 
KudrAlobar .!.:
Yok zaten onu denedim. Olumlama olmasa da meditasyon yapıyorum zaten o taraf yönelttim ama ı ıh. Kendi kendime aşabileceğim bişey olmadığına kanaat getirdim. Doktor yolu görünüyor. Bulurum işallak iyi birini.
Genişletmek için tıkla...
Ne beklediğine göre değişir. İyi bir psikiyatr yan etkisi az en iyi ilacı yazandır benim gözümde. Psikolog arıyorsan iyi birini işalla bulursun.
 
tintinn .!.:
Ne beklediğine göre değişir. İyi bir psikiyatr yan etkisi az en iyi ilacı yazandır benim gözümde. Psikolog arıyorsan iyi birini işalla bulursun.
Genişletmek için tıkla...

Terapi yapam bir psikiyatrist arıyorum açıkçası. Terapiyi yapsın, ihtiyacım varsa ilacı da dayasın sorun değil. 12-13 yıl önce depresyon sebebiyle gitmiştim o doktorum en az bir saat bazen daha uzun terapi yapardı. Ama üniversite hastanesiydi, araya birilerini sokup gitmiştim ve o doktor şu an yaşadığım şehirde değil. Şimdi nerden başlayacağımı inan ki bilmiyorum. Özele mi gitsem üniversitede mi şansımı denesem kararsızım.,
 
KudrAlobar .!.:
Terapi yapam bir psikiyatrist arıyorum açıkçası. Terapiyi yapsın, ihtiyacım varsa ilacı da dayasın sorun değil. 12-13 yıl önce depresyon sebebiyle gitmiştim o doktorum en az bir saat bazen daha uzun terapi yapardı. Ama üniversite hastanesiydi, araya birilerini sokup gitmiştim ve o doktor şu an yaşadığım şehirde değil. Şimdi nerden başlayacağımı inan ki bilmiyorum. Özele mi gitsem üniversitede mi şansımı denesem kararsızım.,
Genişletmek için tıkla...
Önce bedava hizmet alabileceğin yerleri dene bence. Üniversitede tek hoca yoktur zaten. Eğer üniversiteden komple ümidi kesersen özele geçmek daha iyi. En azından para verirken napayım devlette kimse yoktu mecburum dersin ;) yani ben hep öyle yapıyorum.
 
tintinn .!.:
Önce bedava hizmet alabileceğin yerleri dene bence. Üniversitede tek hoca yoktur zaten. Eğer üniversiteden komple ümidi kesersen özele geçmek daha iyi. En azından para verirken napayım devlette kimse yoktu mecburum dersin :KK66: yani ben hep öyle yapıyorum.
Genişletmek için tıkla...

Çok mantıklı ben üniversite kasayım. Olmadı bi hocaya muayenehanesine gidip 300-500 verir üniversiteye kapağı atarım bir şekilde. O da olmadı özel.
 
Ne yasadıgınızı az cok anlayabiliyorum, benim de babam kanser hastası. Sağlıkla ilgili bende sizin gbi düşünmeye baslıyorum dönem dönem sonra diyorum ki anksiyeti bu dikkat et =) neyse ilactan ziyade terapi yolunu deneyin siz, anlatın rahatlayın ne güzel olur. Benim de ihtiyacım var su aralar buna vakit ayırıp gitmek istiyorum. Siz İzmirdesiniz sanırım. Keske birilerini tanısam da önersem size.
 
Çok normal ve seni anlıyorum. Ben de farklı bir türünü yaşıyorum. Her an kötü bir şey olacakmış, bir felaket yasyacakmisim gibi huzursuz ve gerginim. Ben de biliyorum düşüncelerimin yersiz olduğunu ama önüne gecemiyorum:) yalnız değilsin. Gerek olduginu dusunuyor ve farkındaysan yardım al. Ben de bebecigimin 6 ayını doldurmasini bekliyorum:) geçici bu duygular. Hep hormonal... Üzülme lütfen...ben de uzulmeyeyim😏 tabi yapabilirsem.
 
Cok agir seyler yasamissiniz. Gecmis olsun. Allah beterindem saklasin. Anksiyete midir bilmem ama belki pasiflora biraz sizi sakinlestirir boyle durumlarda. Bitkisel bir ilac.
 
Yaşadığınız şeyler çok zor umarım her şey gönlünüzce olur. Yaşadıklarınız sizde hastane ile ilgili bir travmaya sebep olmuş olabilir bu travma bilinçaltınıza işlediği için günlük hayatta bile siz fark etmesenizde fobilerinizi, kaygılarınızı tetikleyebilir ve seviyesini arttırabilir. Yani buradan bir şey söylemek çok zor inanınki o yüzden en sağlıklı cevabı bir uzmana görünerek alabilirsiniz. İhmal etmeyin bilinçaltınızda yer eden travmalar, yaşanan olayların benzerleri ile karşılaşmanız halinde beynin önlem alma güdüsü yüzünden bir süre sonra panik atak ortaya çıkabilir
 
Began .!.:
Bu kadar ağır şey üst üste gelince kaygılarınızın artması normal.
Bu süreci atlatmak bazen uzun sürebiliyor. O yüzden ilaçsız destek alın ve olumlama yapın. Her şeyi olumlu açıdan düşünmeye çalışın.
Genişletmek için tıkla...
KudrAlobar .!.:
Geçtiğimiz üç dört yılda beni üzen, yıpratan çok fazla şey yaşadım. Organ nakilli bir ablam var, onunla bir kanser macerası atlattık ilk olarak. Sonra eşim işten ayrıldı daha doğrusu ayrılmak zorunda kaldı, dört ay sürdü bu süreç. O bitti derken babamın akciğer kanseri olduğunu öğrendik. Teşhis için koşturmalar, hastaneler, tahliller mr'lar, tomografiler, biyopsiler, başka şehire gitmeler, üstüste ameliyatlar derken kurtaramadık babacığımızı. Bu süreçte elde ne var ne yoksa yedik tabi ama o kısım önemli değil. Helal olsun hepsi, yine çalışır yine kazanırız.

Ancak bu süreçleri atlattıktan sonra, özellikle son bir senedir hastane ve hastalık konusunda aşırı kaygı başladı bende. Bikaç hafta önce ablam mide kanaması geçirdiğini zannetti, acile gideceğiz ama haber verdiği andan itibaren ben kendimden geçtim. Belli etmemeye çalışsam da araba kullanacak durumda bile değildim. Allahtan hafta sonuydu da eşim kullandı arabayı. Ondan bi süre sonra annemin astım bronşiti atak yaptı, birkaç gün sonraya randevu aldık doktorundan. O doktora gidene kadar yediğimden içtiğimden, izlediğimden okuduğumdan hiç bir şey anlamadım. Sürekli bir huzursuzluk, sürekli bir kaygı hali. Bugün ablam rutin kontrolleri için hastanede. Bir şey çıkmayacak biliyorum, her şey yolunda ama kendime hakim olamıyorum. Ondan haber gelene kadar saçma sapan bir ruh halinde olacağım. Sonrasında da bir şey çıkmayınca ya da rutin tedaviye falan başlayınca o rahatlamayla birlikte aşırı bir yorgunluk hali ve kemik ağrısı geliyor. Vücudum tepki veriyor artık sanırım.

Bir süredir farkındayım ve kendi içimde çözmeye çalıştım. Kendime telkinler veriyorum, meditasyon yapıyorum falan ama pek işe yaramıyor. Artık psikiyatri yolunun göründüğünü biliyorum. Bunu neden yazdığımı da bilmiyorum. Belki bir tavsiye veren, azıcık rahatlatan birileri olur.
Genişletmek için tıkla...
Bende anksiyete oluşmuştu bu tarz şeyler psikoloğa gittim uyutan bir ilaç istemediğimi söyledim 6 ay ilaç kullandım tedavim bitti bence dene rahatlarsın öyle aman aman bi ilaç değildi zaten
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

M
Bu bende ki anksiyete mi? Panik atak mı?
Yorumlar
3
Görüntüleme
224
gossipgirl5
G
Gonuldagii
  • Kilitli
Kendime yediremiyorum artık neden böyleler (eşimin ailesi)
2 3
Yorumlar
58
Görüntüleme
3K
Gonuldagii
Gonuldagii
S
İş konusunda tavsiye verir misiniz ?
2
Yorumlar
26
Görüntüleme
1K
sanslikiz1483
S
T
  • Kilitli
Eski sevgiliyi unutmak için başkasıyla görüştüm
2 3
Yorumlar
42
Görüntüleme
2K
NilMeSeKer
NilMeSeKer
Maariftakvimi
Böyle Arkadaşlıklar Sadece Dizi ve Filmlerde mi Var
2
Yorumlar
20
Görüntüleme
1K
gaffounette
G
Back
X