Siz eşinizin bir dediğini ikiletmeyin öyleyse. Çocuğunuzu da aman kucağınızdan indirmeyin, babasına falan güvenip teslim etmeyin. Başka söyleyecek şey bulamadım, çünkü bakış açılarımız inanılmaz farklı. Sevgiler...
Zaten sizinle bakış acımın bir olmasını beklemiyordum
Evde bn tek çocuğumun Peşinden de koşmuyorum.
Sadece dikkatli bir anne olmaya çalışıyorum.
Atıyorum kimin düğünü olursa olsun takımı takar gelirim bilirim çocuklarım açıkır sersemler uykusu gelir çocuk yahu bu bunalır kalabalıktan.
Salon da tek biz kalana kadar oturmam.
Bu sebebten de eşinin bana bağırmasına insanların için de gururumu incitmesine müsaade etmem.
Böylelikle sen bakmadın düştü çeneye daldın daha oturuyorsun gibi saçmasapan sebeblerle kendimi küçük düşürmem.
Tabi ki baba da bakıcak.
Herkes sorumluluğunu bilecek ama bunu çocuğun ihtiyacına göre yapar iseler sorun da olmaz.
Ayrıca eşimin bir dediğini iki etmediğimi nereden çıkardınız anlamadım.
Sürekli anaç tavırda zannettiniz beni galiba ..
Örneğin; Bu sabah eşim kahvaltı yaptırdı çocuklara eşim parka götürdü getirdi.
O da sorumluluklarını biliyor bnde.
Ama k. Bakmayın birisiyle orda Burda çeneye tutuşup göz göre çocuğumun düşmesini izleyemem babası da olsa yanımda sen koşmadın bakmadın çocuğum düştü tartışması yapmam.
Sorumluluklarını bilen her aile için gerçerli bu.
Çocuk büyük sorumluluk çünkü.
Her defasın da bu çocuk sertçe düşüyor sa kusura bakmayın insanlar anneye yönelir neden bakmıyorsun diye.
