Anne babann grevleri

  • Konu Sahibi Konu Sahibi Efla
  • Başlangıç Tarihi Başlangıç Tarihi

Efla

bize bağışla Allahım
Kayıtlı Üye
18 Mart 2008
3.964
17
118
Diğer
sizce anne babaların çocuklarına karşı görevleri nelerdir?

aileleriniz sizin için neler yaptı?
siz çocuklarınız için neler yapıyorsunuz / yapmayı planlıyorsunuz?
 
Allahım razı olsun anamdan babamdan..:Saruboceq:
Maddi manevi hiç yokluk göstermediler.
Hiç bir kararıma karşı çıkmadılar,hep destek oldular.
Az çok bilirsiniz,boşanma arifesindeyim.Evlenirken de boşanma kararımı aldığımda da "Lale kendi için en doğrusunu bilir" dediler. Ağlarken de gülerken de hep onların omzuna yaslandım.Hele ki babamın anneme benim hakkımda olan düşüncelerini anlatırken kardeşim duymuş da bana aktardı geçen gün, gurur duydum kendimle.:asigim:
Okul,meslek seçimlerimde fikirlerini sundular,ben düşüncelerimi dile getirdim. Ortak bir yol seçtik ailecek.
Hele şu son günler çok zor geçiyor benim adıma,ama inanın ki babam da annem de sanki ben onların yaşıtıymışım gibi davranıyor çoğu zaman.Büyümeyi öğreniyorum galiba..
Allahım razı olsun anamdan babamdan,hiç bir zaman eksikliğini göstermesin onların.. Bir an bile üzülürüm diye adım atmaya korkarlar.
 
allah kişmseyi annesiz babasız bırakmasın inşallah
bir söz var
insan dogurunca yavru sahibi olur ama ana babalık sonradan öğrenilir diye gercekten dogru bu
anneme babama ne yapsam hakediolar herseyin en iisini hakediolar onlar şükürler olsun onlara sahibim
 
bana karşı hep iyi olan bir annem ve babam vardı ....halada varlar şükür allahıma..tüm görevlerini yerine getirdiler şükürler olsun hatta görev ne ki fedakarlıktada bulundular her kararımın arkasındaydılar evlendiğim güne kadar ....evlendiğim evden çıktığım o günden bu güne kadar da hiç bir pürüzüm olmadı onlara karşı hep iyi bir evlattım hepte olucamm..çünkü bende acayip bir korku var bana geliyor ki ben anne ve babama ne yaparsam allahım onu evladımdan bana gösterir gibi geliyor ki bu feci bişey.....aynı şeyi eşimin ailesinede yapıyorum....aynı sevgi aynı saygı...bende bazen evin yaramaz çocuğu olmak istiyorum ama yapamıyorum sanki onları kaybedicekmişim çizdiğim tüm yolları bozucakmışım gibi geliyor...annem bana güçlü bir karakter verdi....sorunlarla başa çıkma gücü hemde tek başıma. babam sana diken uzatana sen gül ver kızım iyilik bir gün sana geri döner derdi iyi niyetliliği verdi merhameti öğretti...bana verecekleri herşeyi verdiler ben evlenene kadar alacaklarımı aldım büyüdüm ve o evden çıktım artık ben evladıma bişeyler vermeye çalışıyorum annemin eksikleriyle babamın eksiklerinide bir bütün yapıp onları yavruma yapmadan kendi eksiklerimide her gün tartıp kendimi yenileyerek...doğurmakla ana olunmayacağını en iyi bilenlerdenim abimin eşi sayesinde daha da iyi....doyurmakta lazım çocuğun hemmm karnını hem duygularını hem kalbini hem beynini hemde geleceğini=)allahım evlatlarımıza iyi bir gelecek versin tahtlarını biz kuralım sen bahtlarını açık et rabbim....veeee kimseyi evladıyla sınama aminnnnn.........
 

Allah uzun,sağlıklı ömürler versin ailene lalem.

umarım en kolay şekilde bu günleri atlatırsın.
hakkında hayırlısı olur inşallah.
 
Anne babanin gorevi sayet bir evlat dunyaya getirme karari aldilarsa bu kararin sonuna dek arkasinda durmalilar bence en buyuk miras bir ana-babanin yavrusuna verecegi egitim-ogretimdir...
Anne babamdan gordum mu bu beklediklerimi evet gordum, zaman zaman sikintim oldugunda paylasirlar hele canim annem paralar kendini...Şeniz
Ben Allah kismet ederse cocuk sahibi olursam eger (ki insAllah rabbim dogru zamanda yasatir bu duyguyu) oncelikle sevgiyle buyutmek isterim yavrumu sonrasinda da iyi bir egitim...kaydirigubbakcemile2
 


Allah uzun ömürler versin ailenize.
 
1- İlk görev çocuğuna sevgi vermektir. Belki istediği tüm oyuncakları ona alamazsınız ama bunun önemi yoktur, vereceğiniz sevginin yerini hiçbir şey tutamaz.
2- Çocuğunu yalnız bırakmamak için sağlığına dikkat edip, evladının zor gününde yanında olmaktır.
3- Hayatın zorluklarına evladını hazırlamak, onu kendi ayaklarının üstünde duran kendine güveni olan bireyler olarak yetiştirmektir.
 

çok doğru bir tespit canım bu.
ben de dünyaya bir çocuk getirmenin çok büyük bir sorumluluk olduğunu düşünüyorum.
çocuklar kendi isteği ile doğmuyorlar.
bu kararı veriyorsa büyükler, gereklerini de yapmalılar bence.
çocukların her zaman manevi desteğe ihtiyacı oluyor bence.

benim annemden yana sorunum yok çok şükür.
babam ise, dünyaya getirdiği çocukların sorumluluğunu bilmeyen ve umursamayan bir insan.
 

en önemlisi sevgi ve güven bence de.
 
Canlarım benim - onların çocuğu olarak dünyaya geldiğim için çok çok şanslıyım.hihoyyyt
Kendimi bildim bileli benim itici gücüm olup - kararlarıma hiç karşı çıkmadılar.:1hug:
Çocuklarımı yetiştirme konusunda - onlardan öğrendiklerimi uygulamak yeterli oldu.şutarafagitti
Hayattaki ikinci şansım da - pırlanta gibi evlatlarımdır. :dance:
Rabbim bana ve herkese sevdiklerini bağışlasın İnşaallah.:Saruboceq:
 
annem babam benim için ne mi yaptı???
ne yapmadı ki,herşey yaptı...
bizi mutlu bir şekilde büyüttüler,
yokluk göstermediler,huzursuz ortamda yaşatmadılar...
okuttular,ne istediysek,olduğu kadarını alıp,yine mutlu ettiler...
hastalığımızda başımızda sabahladılar...
bizim mutlu yuva kurabilmemiz için yol gösterici,destek oldular...
her sıkıştığımızda yanımızda ilk onlar oldu...
inanın sayacak çok şey var aslında...
ben bir anne olarak öncelikle kızıma mükemmel değil,
iyi bir anne olmak için elimden geleni yapıyorum...
hayatı boyunca mükemmeliyetçi olmasın diye,
iyi olmayı öğretiyorum,hayal kırıklığı yaşamaması için...
önce kendini sevmesini,saygı duymasını ve güvenmesini öğretiyorum...
yanlış olanları anlatıyor,doğruyu görmesini sağlıyorum...
bir anne olarak değil,bir arkadaş olarak yaklaştığım için,
bütün sırlarını benimle paylaşmasını sağlıyorum...
amacım bu güzel ama maalesef kötülerin de olduğu bir dünya da
inşallah hayal kırıklığı yaşamadan,mutlu olması için elimden geleni yapmaya çalışıyorum...
onun da bir birey olduğunu,herşeyde söz hakkı olduğunu ve
söylediklerinin ve düşüncelerinin ne kadar değerli olduğunu,
ona hissettiriyorum ki,içe kapanık olmasın,kendine güvenen bir birey olsun diye...
inançlarımızı öğretiyorum,inançlı bir kişi olsun diye...
daha yolun başındayım aslında..
kızım 12 yaşında artık,belki bundan sonra daha çok yapacağım şeyler var ama
en ve en önemlisi onu çok sevdiğimi,iyiki bizim kızımız olduğunu ve
onunla her zaman gurur duyduğumu söylüyorum ve bütün herkese
sevginizi gösterin diyorum..sevgiye aç olmasınlar...
sevgiler...
 
Eşimin anne babasını düşündüm bir an..
Görevlerini,sevgi gösterilerini..
Sürekli zıt kutuplarında olan anne baba.
Herşeyi didiklemeye çalışan anne,hiç bir olayı umursamayan bir baba.:dilcikar:
Eşim de ben de 30 yaşlarında kocaman insanlarız. Ailesine gittiğimiz hiç bir akşam gülümseyerek o evden ayrılmadık. Eşim sürekli anne ile çatışma halindeydi. İzlediğimiz tv programından,çamaşırların yıkandığı suyun sıcaklığına kadar her işimiz büyük bir problemdi anneye göre. Ama öyle böyle değil,yapılan kavgaları anlatsam aklınız durur.Anne olmanın evlatlarının hayatına karışmak olduğu tezine dayanarak içimizi dışımıza çıkardı sonunda.:çok üzgünüm:
Oysa ki bu hikayenin başını da biliyorum ben.Öğretmen olduğu dönemlerde yıllarca karneleri dağıttıktan sonra bavulunu toplayıp kendi annesine taşınan,eşini,minicik oğlunu ve kızını evde yapayalnız bırakıp ne yedikleri bile ilgilenmeyen kadın her nedense o minikler büyüyüp evlenince kıymetli oldu.:uhm:
Benim bildiğim anne babalar; çocuklarına ergenlikte karışırlar,doğru yolu göstermeye çalışırlar. Büyüdükleri zaman sadece fikir sunup uygulamayı evlatlarına bırakırlar.
Sevgi gösterisi dedim ya..
Sevgi verilir,sunulur evlada,insana,o zaman görürsünüz zaten.. Göstere göstere sokulmaz sevgi pırtıncıkları.
 
Allah uzun,sağlıklı ömürler versin ailene lalem.

umarım en kolay şekilde bu günleri atlatırsın.
hakkında hayırlısı olur inşallah.

Amin canım amin hepimize,herkese inşallah..:Saruboceq:
Konunu çok dağıttım biliyorum ama duana cevap veremedikçe içim içimi yedi..
Öperim seni..Şeniz
 
Amin canım amin hepimize,herkese inşallah..:Saruboceq:
Konunu çok dağıttım biliyorum ama duana cevap veremedikçe içim içimi yedi..
Öperim seni..Şeniz

ne demek canım.
senin yorumların beni mutlu eder. :1hug:
 

amin.

eşime ve kendime iyi ebeveynler olma konusunda çok güveniyorum. sorumluluğunu bilen, aklı başında insanlarız.
birçok arkadaşımda, eşimin ve benim ailemde gözlemlediğim bir şey var.
ailelerin, özellikle babaların etkisizliği çok var. sanki onlar çocuk, biz anne babayız. yaşlılıktan deseniz yaşları da fazla yok(50 li yaşlardalar) ve uzun yıllardır böyle devam eden birşey bu.
küçük yaşta olgunlaşmak zorunda kaldık. bazen yorulduğumu hissediyorum.
 
Bence Annenin babanin görevi evladini bu zorlu hayat yolculugna hazirlamak...iyiyi kötüyü ögretmekle, sevgi ve anlayis ile daima cocugna destek olmakla, yeri geldimi sert yeri geldimi yumusacik olmakla, evladina bana en zor aninda bile güvenebilirsin hissini vermekle ama ben olmadigimdada kendinde güvenmelisin demekle, elinden geldigi kadar iyi bir egitim sunmakla, kültürünü dinini örfünü adetini ögretmekle hem kendine hem ailesine hemde toplumuna faydali bir yetisikin saglamak....a.s

Rahmetli annecigim bunlari bize daima asilamistir allaha cok sükür 5 Kardes kendi ayaklarimizin üstünde durabilen cevremizde saygin birer insan olduk!! a.s

Babam maddi yani kus sütümüzü bile eksik etmeyen lakin manevi acidan verimsiz bir babaydi malesef, yani hicbir zaman istedigim baba kiz iliskisi olmadi aramizda, fakat her ne olursa olsun yinede sevgisiz degilim ona karsi yinede hakkini ödeyemem cani sagolsun iyi olsun basimizda olmasin yeter benim icin...:çok üzgünüm:

Benim iki kizim var biri kalbim biride ruhumdur, ruhsuz ve kalpsiz yasanirmi? Iste bende onlarsiz yasayamam....tek dilegim rabbimden onlari iyi yerlerde görmeden canimi almasin baska hicbir beklentim yok hayattan..onlarin iyi yerlere gelebilmesi icin yapamicagim birsey yoktur...Şeniz

Rabbim hepimizin evladinin iyi günleri göstersin insallah:Saruboceq:....
 

bende annesi babası ayrı olarak babaanne ve dedemle büyüdüm,
babaanem anneciğim oldu hala daha öle derim,
canım anneciğim benimle çok uğraştııı çookk,
her anımda,her kararımda yanımda olmaya çalıştı,oldudaa:1rolleyes:
saygının nekadar önemli olduğunu her fırsatta örnekledi bana,
torunuymuşum gibi değilde kızıymışım gibi bağrına bastı,
her fırsatta da bana olan güvenini evlatlarından daha önce bile,
geldiğim zamnları gösterdi...senağlama
çok duygulandım şuan çok seviyorum ben anneciğimii çokkk
Rabbim onu benim başımdan hiçbirzaman eksik etmesin:Saruboceq:
 
Son düzenleme:
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…