- 20 Haziran 2016
- 1.562
- 2.584
- 38
-
- Konu Sahibi Hellohappiness
- #81
Benim de aralari yakin. Özellikle ilk zamanlar cok zor Allah yardimciniz olsun. Sizinkiler istiyor ama gelemiyor anladigim kadariyla. Bizde öyle bir durum yok, sadece bahaneler var. Allah uzun saglikli ömür versin, gayet tas gibiler masallah. Yurtici yurtdisi tatiller bitmez. Simdi pandemi var konusuyor olsaydim da baska bahane bulurlardi eminim.Çocuk bakmak gerçekten çok çok zor, biz aynı şehirdeyiz kayınvalidem hasta diyalize gidiyor haftanın 3 günü, annemde çalışıyor ayrıca evde felçli ananem var ona bakıyor. İşk bebekten sonra ücretsiz izin aldım 2 yaşa kadar bakarım sonra kreşe başlar diyordum bu süreçte yine hamile kaldım ve bebek 1 aylık ve çok zorlanıyorum 2 yaşında bir bebek ve 1 aylık bebekle. Kayınvalidem işiniz olursa bırakın, gezmek için bırakın derdi hep ama çok yoruyor kadını biliyorum, zaptedemiyor. Çok acil işimiz olduğunda kısa süreli bıraktık. Yeni bebekte oldukça zorlandığımı gören annem gel kızım bana ben bakarım bebeğe diyor, Pandemiden dolayı izinli evde, ananem evde olduğu için bize gelip kalamıyor 2 saatliğine gelip bebeği yıkayıp gidiyor. Sen doğurdun sen bakacaksın gibi tavırları hiç olmadı, insan evladının zorlanmasını istemez hiç bir evlat da o yaştaki insanlara bu ağır sorumluluğu yükleyemez, kendileri isterse ne ala, en güzeli bakıcı yanında durmaları hem bakıcıyı kontrol edip hem o sevgi ortamını oluşturmaları, zorunlu olmadıkları için arada kendi plan programlarını yapıp sıkılmamaları. Ben de tekrar ücretsiz izin alıp huniyle dolaşmaya başlıcam
Sizi bunca yıl yedirip içirip giydirip okutup koruyup kollayıp bu yaşa getirerek dünyaları verseniz karşılığını ödeyemeyeceğiniz fedakarlıkları yaptı zaten ana babanız size merak etmeyin, bir de ben çok fedakarlık yaptım şimdi onlardan bekliyorum diyebiliyorsunuz pes ya bu ne nankörlük.Ama benim fikrim degisti 2. cocukta. Herkes isine ara veremiyor. Düzgün bir bakici bulamiyor. İnsanlar aileleri icin fedakarlik yaparlar, aile olmak böyle bir sey. Ben de esim de cok fedakarlik yaptik ailelerimize. Bu yasimiza kadar asla yük olmadik maddi manevi. Evliligimizde her masrafimizi kendimiz ödedik bir kurus ödetmedik kimseye. Ama evet 35 yasinda ailemize ihtiyacimiz var ve simdi biz de fedakarlik bekliyoruz.
Çocuk yaptılar diye ölene kadar size/bize yardım etmek zorunda değiller. Bakmışlar, büyütmüşler, okutmuşlar, evlendirmişler. Bütün gereklikleri yerine getirmişler. Ununu eleyip eleğini assınlar yaşlılıklarında rahat etsinler,bu onların hakkı. Haftada 1 gün belki ama fazlası o yaşlı insanları yorar.Zaten bunu söyledim. Ben yetisemiyorum cocuklarima 60 yasindaki insanlardan yetismelerini beklemiyorum. Ama kücücük cocuklari da bakiciya birakip gidemiyorum. En azindan bakicinin basinda dursunlar istiyorum. Ama yok günler, akraba gezmeleri cok mühim..
Yani neden vakitlerini daha iyi bir şey için harcamak varken iyiden kastım daha zevk aldıkları bakıcı başında dursun kiZaten bunu söyledim. Ben yetisemiyorum cocuklarima 60 yasindaki insanlardan yetismelerini beklemiyorum. Ama kücücük cocuklari da bakiciya birakip gidemiyorum. En azindan bakicinin basinda dursunlar istiyorum. Ama yok günler, akraba gezmeleri cok mühim..
calısan kadın annemAnnem 3 çocuklu çalışıyor her gun nöbete gitti ki evde olayım diye babamla ortaklaşa baktılar evımıze bize bakmak için büyükler gelmedi
Zorunda da değiller sorumlulukları sizeydi
Hiç bir yaptığı doğumdan sonra yine ne annesi ne kv si geldi normal doğumdu hop ayağa kalktı hanicalısan kadın annem
annane babane teyze elınde buyudum yemın ederım yalama oldum
hepsının ev duzenı bır cesıtdı bırının kuralı baska otekının baska evdekı baskaydı kafam zevkım keyfım karman corman buyudum 13 yasına geldıgımde de baska sehırde bır okul kazandım gıttım kurtuldum sonra yatılı ozel lısede okudum sonra da unvaıleyle bag nasıl olmaz ıste boyle
sızın aılenızı tebrık ederım ne guzel . sorumluluklarının arkalarında durmuslar