Anne Olamamak...

Sağol canım mide küçültme ameliyatı oldum. Pkoluyum biliyorsun kilo verirsen her şey yoluna girer dedi drlar. Bende oldum kendim veremedim
Çok çok geçmiş olsun canım benim sonu bebişlere varsın inşallahh🙏🏼💖
 
Hicbir zaman anne olmak isteyenleri anlayamayacağım sanırım ama bir seyi cok isteyip de olmamasının kırgınlığı nasıldır cok iyi bilirim umarım çocuğunuz olur. Ama bu kadar ağlamayı üzülmeyi ben doğru bulmuyorum hayata bir kere geliyorsunuz elinizde olmayan şeyleri akışına bırakmak lazım
 
Hicbir zaman anne olmak isteyenleri anlayamayacağım sanırım ama bir seyi cok isteyip de olmamasının kırgınlığı nasıldır cok iyi bilirim umarım çocuğunuz olur. Ama bu kadar ağlamayı üzülmeyi ben doğru bulmuyorum hayata bir kere geliyorsunuz elinizde olmayan şeyleri akışına bırakmak lazım
İyi dilekleriniz için teşekkür ederim🙏🏼 Bazen herkese olduğu gibi bana da hüzün geliyor sadece. Yani gece gündüz salya sümük ağlayarak kendine işkence yapmıyorum. Nasıl anlatsam bilmiyorum, hormon işgali desem anlaşılır sanırım.
 
Anne olmayı göze aldığımda - ki bazı nedenlerden geç oldu, 37 yaşında - işimizi şansa bırakacak vaktimiz yoktu, düzenli denemelere başladık. O sıralar tabi yumurtlama testleri, forumlar, belirtiler derken hani hep 'akışına bırakın, aklına takınca olmuyor, istemezken oluyor' denir ya, ne sinir oluyordum. Hani bir kadın 20li yaşların başında olsa bile nasıl düşünmez, merak etmez peşine düşmez yaa diye düşünüyordum, bir de 'ay valla korunurken hamile kaldım öyle bereketliyim' tipleri vardır her yerden taşan... Neyse birkaç ay sonra hamile kaldım, düşünmemek değil ama sömestr dönemiydi, bir yurtdışı tatili yapalım bir daha para ya olur ya olmaz, dönünce öbür ay yine düşeriz bu işin peşine dedim, o ay hamile kaldım, tatile tedirgin gittik, bulantıyla geçti ve döndüğümden kısa bir süre sonra da düşük yaptım. Çöküntü biraz hafifleyince yine denedik, birkaç ay sonra yine hamile kaldım, bu sefer de birkaç yılda bir gönderildiğim bir iş seyahatindeydim, uygun günleri kaçırıyordum, o yüzden bu ay geçti artık bari kafamız dağılsın diye abur cubur içki vs. alıp eve bir de hasta döndüm, o gece hamile kalmışım... Onu doğurabildim neyse ki, şimdi 4 aylık. Şimdi işin zorluğunu da mutluluğunu da görünce niye şimdi olabildiğini anlıyorum. Yani uzattım ama diyeceğim şu, ister Allah de hayat de ister kuantum de atom de, herseyin zamanının bir nedeni var. Şu korona illeti bile çocuğumun başında kalmama yaradı, çünkü bana destek olacak, onu emanet edecek kimsem yok, şu anda çoktan işe başlamış olacaktım. Düşünme demiyorum ama kendi canını acıtmayı bırak reklamlar vs., şu anki hayatının tadını çıkar, hakkını ver, çocuk olmadan eşinle aklınızda ne kaldıysa yapın, ve inşallah neşe içinde gelsin bu mucize sana, sen de benim gibi 'iyi ki şimdi geldi' de.
 
Su mubarek gunde insallah hayirlisiyla bir evladiniz olun rabbim isteyen herkese versin bana da insallah sizi o kadar cok iyi anliyorum ki bugun magzada aglayan bir bebek gorunce duraklayip kendimi annesinin yerine koydugumu farkettim artik bebegin aglamasini dahi hayal ediyorum beni cok yaraladi rabbim kerim umut kesmeden dua edip bekliycez insallah ♥️🙏🏻
 
Merhaba kızlar, benim de derdim bu. Evet, anne olamamak.
Bir gün çok iyi hissedip evet, olacak derken Anneler Günü gelince dağılmak...
Sabah eşim gelecekte “Gelecekte sen de anne olacaksın, günün kutlu olsun.” dedi. Dayanamadım ağladım. Oysaki ağlamıyordum artık, etkilenmiyorum sanıyordum.
Ama etkileniyormuşum, içime saklanmış yaram da açılmayı beklermiş.

Belki kimileriniz “Kadın olmak anne olmaktan mı ibaret?” diyecek. Evet değil ben de biliyorum ama anne olmak istemek o özlemi bitirmekten ibaret.

Yazsam sayfalarca yazarım ama daha fazla uzatmak istemiyorum.
Anneliği bekleyen; özlemle dua eden kardeşlerim yalnız değilsiniz, değilim. Hepimizin ve hakkıyla anneliğini yapan tüm kadınların günü kutlu olsun.
Seneye bebeğimle kutlamak dileğiyle...

Ekleme: Canım arkadaşlarım ne kadar iyisiniz, ne kadar güzel dualarınız, kalpleriniz var💖
Yazarken az da olsa endişeliydim kesin biri çıkar, ters bir şey yazar diye.
Ama haksızlık etmişim...
Kalbime dokundunuz.
Hepinizin duasını, benim gibi olan hepimiz için kabul ediyorum.
Sağ olun, var olun...

Tıbbi yönüyle zaten ilgilenmişsinizdir

Ufacık ama etkili bir kaç tavsiyem olacak

*Aidin Salih in kitaplarını okuyup beden/organ temizliğinizi yapmak + Videolarını dinlemek
*Hacamat yaptırmak
*Sülük yaptırmak
*Başak Sayan’ın videosunu izlemek ( çocuk sahibi olmak isteyip olamama sebebini bulup meditasyon yaparak çocuk sahibi olduğundan bahsediyordu )

Umarım hayırlı şekilde hayırlı evlatlarınız olur
 
Anne olmayı göze aldığımda - ki bazı nedenlerden geç oldu, 37 yaşında - işimizi şansa bırakacak vaktimiz yoktu, düzenli denemelere başladık. O sıralar tabi yumurtlama testleri, forumlar, belirtiler derken hani hep 'akışına bırakın, aklına takınca olmuyor, istemezken oluyor' denir ya, ne sinir oluyordum. Hani bir kadın 20li yaşların başında olsa bile nasıl düşünmez, merak etmez peşine düşmez yaa diye düşünüyordum, bir de 'ay valla korunurken hamile kaldım öyle bereketliyim' tipleri vardır her yerden taşan... Neyse birkaç ay sonra hamile kaldım, düşünmemek değil ama sömestr dönemiydi, bir yurtdışı tatili yapalım bir daha para ya olur ya olmaz, dönünce öbür ay yine düşeriz bu işin peşine dedim, o ay hamile kaldım, tatile tedirgin gittik, bulantıyla geçti ve döndüğümden kısa bir süre sonra da düşük yaptım. Çöküntü biraz hafifleyince yine denedik, birkaç ay sonra yine hamile kaldım, bu sefer de birkaç yılda bir gönderildiğim bir iş seyahatindeydim, uygun günleri kaçırıyordum, o yüzden bu ay geçti artık bari kafamız dağılsın diye abur cubur içki vs. alıp eve bir de hasta döndüm, o gece hamile kalmışım... Onu doğurabildim neyse ki, şimdi 4 aylık. Şimdi işin zorluğunu da mutluluğunu da görünce niye şimdi olabildiğini anlıyorum. Yani uzattım ama diyeceğim şu, ister Allah de hayat de ister kuantum de atom de, herseyin zamanının bir nedeni var. Şu korona illeti bile çocuğumun başında kalmama yaradı, çünkü bana destek olacak, onu emanet edecek kimsem yok, şu anda çoktan işe başlamış olacaktım. Düşünme demiyorum ama kendi canını acıtmayı bırak reklamlar vs., şu anki hayatının tadını çıkar, hakkını ver, çocuk olmadan eşinle aklınızda ne kaldıysa yapın, ve inşallah neşe içinde gelsin bu mucize sana, sen de benim gibi 'iyi ki şimdi geldi' de.
Ne güzel yazmışsın ve ne güzel bir sona kavuşmuşsun🙏🏼 Eşim sağ olsun bu hayattaki en büyük destekçim ve sırdaşım. O böyle olmasa çok daha zor olurdu her şey.
Çoğunlukla ben de dua ederken “Allah’ım sen benim ısrarıma bakma. Sağlıklı evladımı en hayırlı zaman ne zamansa o zaman ver.” diyerek dua ediyorum.
Yakın zamanda çok yakınım kişilerin doğum yapması da bu durumu tetiklemiş olabilir. Mesela şimdi bu konuyu açtığım zamanki kadar duygusal değilim.
İyi dileklerin için çok teşekkür ederim, umarım ben de ‘iyi ki geldin’i en uygun zamanda söylemeyebilirim.
 
Su mubarek gunde insallah hayirlisiyla bir evladiniz olun rabbim isteyen herkese versin bana da insallah sizi o kadar cok iyi anliyorum ki bugun magzada aglayan bir bebek gorunce duraklayip kendimi annesinin yerine koydugumu farkettim artik bebegin aglamasini dahi hayal ediyorum beni cok yaraladi rabbim kerim umut kesmeden dua edip bekliycez insallah ♥️🙏🏻
Amiin arkadaşım, Allah seni de en kısa zamanda hayaline kavuştursun🙏🏼 Sakın yaralanma Allah içine bu duyguyu ve naifliği vermişse seni de en kısa zamanda anne yapacaktır🙏🏼💖
 
Ben yavaştan kesiyorum ümidimi artık. Yaş da gidiyor. Tekrar tedavi olma fikri bile tüylerimi diken diken ediyor. Yeniden hamile kalsam yine mi düşük yine mi kürtaj diye aklımı yicem sanırım. Ne diyim Allah hayırlısıyla versin herkese.
Kesme ümidini, başından neler geçti bilmiyorum ama vaz geçme hayalinden. Olumlu düşün ki Allah’ım da sana nurtopu gibi sağlılı bir bebek versin inşallahh🙏🏼🙏🏼💖
 
Back
X