Anne olma isteğim :(

Sonyag08 .!.:

Merhaba herkese. Şuan çok duygusalım moralim çok bozuk bende anne olmak istiyorum artık yaşım 25 , 2 yıl 8 aylık evliyim. 3 defa kimyasal gebelik yaşadım. Dr.a gittim troidim cıktı ilaç kullanıyorum o düzene girdi. Insulin direnci yüksek cıktı buda yumurtaliklari etkiliyormuş sanırım onun için ilaç kullanıyorum. Artık gerçekten çok yoruldum etrafımda herkes tembel çıktınız, hadi artık sizde yapın bi tane v.b şeyler söylüyor. Insanlara 3 defa düşük yaptığımı söylüyorum ama hala devam ediyorlar böyle konuşmaya hatta dr.a gidin yok bu dr iyi su dr iyi diye akil veriyorlar ustelik ben ve esim hemsireyiz zaten bu isleri biliyoruz iyi kötü, hatta eşimin halası ve babannesi sürekli adet oldun mu nezaman ay başı diye soruyorlar adet oluncada üzülüyorlar çok sinir oluyorum ama yaşlı kadın bişey diyemiyorum eşimde onlara ne cevap bile verme diyor onlarada kızıyor ama hep ayni. Bugünde yakın arkadaşımdan birinin hamile olduğunu duydum ve kendim için çok üzüldüm onun için çok sevindim. Neden diyorum neden ben olamıyorum bende anne olmak istiyorum artık sanki hiç anne olamayacak gibi hissediyorum hep aklımda hiç çıkmıyor acaba nasıl bosverebilirim ki? Off çok sıkıldım artık çok. Içimi dökmek istedim biraz

Genişletmek için tıkla...

Sonyag08 .!.:

Merhaba herkese. Şuan çok duygusalım moralim çok bozuk bende anne olmak istiyorum artık yaşım 25 , 2 yıl 8 aylık evliyim. 3 defa kimyasal gebelik yaşadım. Dr.a gittim troidim cıktı ilaç kullanıyorum o düzene girdi. Insulin direnci yüksek cıktı buda yumurtaliklari etkiliyormuş sanırım onun için ilaç kullanıyorum. Artık gerçekten çok yoruldum etrafımda herkes tembel çıktınız, hadi artık sizde yapın bi tane v.b şeyler söylüyor. Insanlara 3 defa düşük yaptığımı söylüyorum ama hala devam ediyorlar böyle konuşmaya hatta dr.a gidin yok bu dr iyi su dr iyi diye akil veriyorlar ustelik ben ve esim hemsireyiz zaten bu isleri biliyoruz iyi kötü, hatta eşimin halası ve babannesi sürekli adet oldun mu nezaman ay başı diye soruyorlar adet oluncada üzülüyorlar çok sinir oluyorum ama yaşlı kadın bişey diyemiyorum eşimde onlara ne cevap bile verme diyor onlarada kızıyor ama hep ayni. Bugünde yakın arkadaşımdan birinin hamile olduğunu duydum ve kendim için çok üzüldüm onun için çok sevindim. Neden diyorum neden ben olamıyorum bende anne olmak istiyorum artık sanki hiç anne olamayacak gibi hissediyorum hep aklımda hiç çıkmıyor acaba nasıl bosverebilirim ki? Off çok sıkıldım artık çok. Içimi dökmek istedim biraz

Genişletmek için tıkla...

udg06 .!.:

Yani beni taşlamayın ama anne olmak neden hayatınızın amaçlı oluyor. Herkes anne olmak zorunda değil ki. Bu temel amaç yapmadan hayatınızın tadını çıkartmalısınız. Olursa amenna tabiki ama olmadı diye bu kadar mutsuz olunmamalı. Çocuk sonuçta size bir çok şey getirse de sizden bir çok şey de götürecek. Çocuklarımı çok seviyorum ama anne olamasaydım da üzülmezdim. Çünkü hayatıma çok daha farklı yön vermiş kendime başka amaçlar edinmiş olurdum. Bir kadının var oluş amacı gibi algılanıyor oysa çok zor yıpratıcı süreçler. Evet kokusu güzel ama bedeli de az değil. Çocuksuz arkadaşlarım var her yıl tüpbebek vs uğraşıyorlar ama bakıyorum instagramda facede kocaları ile yurt içi yurt dışı gezmelerde akşamları dışarılarda hayatın tadını çıkardıklarını bile fark edemiyorlar. Diğer yandan anne olan çevremde çok kadın çocuklarını bir güvenilir büyüğe bırakıp nefes alma peşinde. Çocukları ile boğulmuşlar. Bilemiyorum ki bu iş neden böyle ironik oluyor.

Genişletmek için tıkla...