• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

anne olmak cok zor

cenkan

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
22 Ocak 2015
21
0
1
51
Arkadaslar Oki oglum var birisi Universite ucte digeri lise birde hayatimda onlardan degerli kimse yok onlari cok seviyorum ama ufacik birseyde bile yanimda olmuyorlar biz evlendigimizden beri esimin ailesi Ile birlikte oturuyoruz esimle severek evlendik Beni cok sevdigini soyluyor aramizda aileler sorunu var hicbirseyde benim yanimda olmuyorlar Buda beni cok uzuyor artik bende onun ailesine farkli davranmaya basladim tabiki bu cok gec oldugu icin alismalari zor oluyor esim artik degistigini eskisi gibi olmadigini soyluyor ama hicbirsey duzelmiyor ve cok uzuluyorum yanlizliktan yoruldum esimden sogumaktan korkuyorum neyapacagimi bilmiyorum
 
Bunca zaman sabretmişsiniz, bundan sonrada sabredeceksiniz.
Ya bu deveyi güdeceksiniz ya da bu diyardan gideceksiniz.
 
Arkadaslar Oki oglum var birisi Universite ucte digeri lise birde hayatimda onlardan degerli kimse yok onlari cok seviyorum ama ufacik birseyde bile yanimda olmuyorlar biz evlendigimizden beri esimin ailesi Ile birlikte oturuyoruz esimle severek evlendik Beni cok sevdigini soyluyor aramizda aileler sorunu var hicbirseyde benim yanimda olmuyorlar Buda beni cok uzuyor artik bende onun ailesine farkli davranmaya basladim tabiki bu cok gec oldugu icin alismalari zor oluyor esim artik degistigini eskisi gibi olmadigini soyluyor ama hicbirsey duzelmiyor ve cok uzuluyorum yanlizliktan yoruldum esimden sogumaktan korkuyorum neyapacagimi bilmiyorum
Bu yaşa kadar bu şartlar altında soğumadıysan şimdiden sonra soğumazsın.
Üniye giden oğlun varsa nereden baksan 40 ı devirmişsindir.17 li yaşlarda evlendiğini bile varsayarsak.
 
Eşinizle yalnızlığınızı paylaştınız mı?
Bence bir paylaşın, bu kadar yıl sonra farklı davranış sergilemeniz onu şaşırtacaktır.
Birde aileler yüzünden kendi evliliğinize zarar vermeyin. Siz artık eşinizle birlikte farklı bir ailesiniz.
 
Arkadaslar Oki oglum var birisi Universite ucte digeri lise birde hayatimda onlardan degerli kimse yok onlari cok seviyorum ama ufacik birseyde bile yanimda olmuyorlar biz evlendigimizden beri esimin ailesi Ile birlikte oturuyoruz esimle severek evlendik Beni cok sevdigini soyluyor aramizda aileler sorunu var hicbirseyde benim yanimda olmuyorlar Buda beni cok uzuyor artik bende onun ailesine farkli davranmaya basladim tabiki bu cok gec oldugu icin alismalari zor oluyor esim artik degistigini eskisi gibi olmadigini soyluyor ama hicbirsey duzelmiyor ve cok uzuluyorum yanlizliktan yoruldum esimden sogumaktan korkuyorum neyapacagimi bilmiyorum

çocuklar büyüsün benim arkamda durur dediniz heralde ama ne yazık ki Allahtan başka kimseden bir şey beklemek büyük hata bu dünyada.Allaha yaklaşmaya çalışın.sizi çok iyi anlıyorum bu arada umarım siz de beni anlamaya çalışırsınız.
 
Eşinizle yalnızlığınızı paylaştınız mı?
Bence bir paylaşın, bu kadar yıl sonra farklı davranış sergilemeniz onu şaşırtacaktır.
Birde aileler yüzünden kendi evliliğinize zarar vermeyin. Siz artık eşinizle birlikte farklı bir ailesiniz.
Evet paylastim Ben hata yaptim seni y
Eşinizle yalnızlığınızı paylaştınız mı?
Bence bir paylaşın, bu kadar yıl sonra farklı davranış sergilemeniz onu şaşırtacaktır.
Birde aileler yüzünden kendi evliliğinize zarar vermeyin. Siz artık eşinizle birlikte farklı bir ailesiniz.
 
Evet paylastim Ben hata yapt
başka bir ev???
usr kattaydik alt kata indik ben calismaya basladim yedi sene on
l ediyor
çocuklar büyüsün benim arkamda durur dediniz heralde ama ne yazık ki Allahtan başka kimseden bir şey beklemek büyük hata bu dünyada.Allaha yaklaşmaya çalışın.sizi çok iyi anlıyorum bu arada umarım siz de beni anlamaya çalışırsınız.
 
Maşallah çocuklar kocaman olmuş pek zorluğu kalmamıştır:KK14:
 
Sanırım çocuklarınızı sevgiyle büyütünce sizin gibi bir karakterleri olur,sizin yaşadıklarınızı anlarlar,arkanızda dururlar diye düşündünüz.
Ama çocukların karakteri ve vicdanı birazda yönlendirmeyle gelişir.
Siz yönlendirip ''hak,adalet,hak arama '' gibi şeyleri anlatmadığınızda çocuklar gördüklerini uygularlar.
Babaları veya babaannelerinin karakterini,davranış biçimini örnek alıp sizi dışlayabilebilirler.
Bir tanıdığım var,kadıncağız kayınvalideyle aynı evde yaşamadığı halde hayatı boyunca onun yönlendirmesiyle yaşamak zorunda kalmış,kendi pasif,eşide korumayınca hep boyunduruk altında kalmış.Çok fedakar,ne yaparsa çocukları için yapan bir karakter.Ama ütü,çamaşır,yemek,kayınvalide baskısı derken çocuklarını hiç yönlendirmemiş.Oğlu şuan lise sonda ve 4 yıldır babaannesinin yanına yerleşmiş.Bırakın babaannesinin annesine yaptığı eziyetleri görmeyi,babaanneye ve babaya tapıyor çocuk..Annesine ''sen eziksin'' demiş geçenlerde.
Konunuzu okurken o kadın geldi gözümün önüne,çok üzüldüm.Henüz çok geç kalmış sayılmazsınız,çocuklarınızla paylaşımda bulunun,dertlerinizi,sevinçlerinizi anlatıp,doğruyu gösterip yönlendirmeye çalışın.
 
Back
X