• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

anne olmak istemiyorum, derdimi anlayabilir misiniz?

ilginç ama sen çocuk yapmıyosun diye eşin gider başka kadından çocuk yaparsa sırf baba olmak için ona kızma bu senin tercihin.o adamın baba olmak hakkı.
 
Merhabalar, eski üyeyim fakat yeni yeni paylaşımda bulunmaya başladım. topiklerde çok fazla gezdim ve çoğunluk hamile kalma, bebekler vb ile ilgili şeyler dikkatimi çekti. benim etrafımda kimseyi inandıramadığım bir derdim var. ben kesinlikle hamile kalmak, anne olmak istemiyorum, asla o duyguyu yaşamak istemiyorum. bunu gerçekten istemediğimi kimseye anlatamadım. çok küçüklüğümden beri hep dersleri çok ağır olan okullarda okudum, üniversiteyi kazandım ve, üniversite 2. sınıfta başlayan ve 7 sene süren bir ilişkim oldu. bilirsiniz bayanlar uzun süreli ilişkilerinin evlilikle bitmesini isterler; ben asla istemedim, karşımdaki insanı da koca, baba vs hiç hayal etmedim. kendisi beni evlenmeye ikna etti, zorla çeyiz düzdürdü ve söze 1 ay kala terk etti. ilişkim bitince yine beraberliklerim oldu ama asla evlilik istemedim. bu arada hep özel işlerde çalışıp çeviri yapıyordum. iş kadını olmayı çok seviyordum. 1 sene sonra şimdiki eşimle evlendim, onu çok seviyorum, beni evlenmeye ikna etti. kına vb düğün asla yaptırmak istemedim, çeyiz vb dantel asla yaptırmadım.
bu yaşıma kadar girdiğim her ortamda çocuk ve bebek muhabbeti başlar başlamaz sıkıntıdan bayılacak gibi olup hep kaçmışımdır. öğretmenlik mezunu olmama rağmen çocukları sevmediğim için öğretmenlik hiç yapmadım, başka dalda uzmanlaştım. çocuklarla asla anlaşamam ve onları hiç sevmem, çok gereksiz gibi gelirler, insanların o öldüğünde arkasında bırakacakları biri kalsın diye yaptıkları şeyler gibi gelir. asla seviyelerine de inemem, çocukla çocuk olamam. bir soruyu bozuk plak gibi tekrar tekrar sorarlar ya, delirecek gibi olurum. artık çevremde herkes çocuklu ve ortama girmekten bunalıyorum, çünkü kadınlar kadın olmaktan çıkmış ve sadece annelik muhabbeti dönüyor. bu isteksizliğimi anlattığım istisnasız herkes, çocuğun olunca bunlar geçecek, rahmine düşünce değişeceksin vs. diyorlar. ama ben çocuk fikrini düşündüğüm anda içim kararıyor. eşim sorun etmiyor, asla doğurma istemiyorsan diyor, ya canın bebek çekerse benim yaşım geçince diyorum, önemli değil evlatlık alırız, bakıma muhtaç çok çocuk var diyor. 28 yaşında evlendim, 31 yaşıma girmek üzereyim ve 2,5 senelik evliyim. kayınvalidem ve annem torun baskısı yapmaya başladılar, sussunlar diye eşim istemiyor diyorum, halbuki ömür boyu olmayacak. annem çocuğun olursa eşin evine daha çok bağlı olur diyor. her kadın annelik içgüdüsel davranışına sahip olmak zorunda mı? lütfen yargılamamaya çalışın.

çok iyi anladım seni çocuk konusunda aynı şeyleri düşünmüşüz yalnız ben korunurken hamile kaldım bebek ben gelicem senin gönlünü mü dinliycem dedi inan bana şu an için 2.çocuk bana kabus insanlar çok bencilsin diyorlar omuz silkip geçiyorum ama nereye kadar
 
mesele çocuk istememek değil rengo.. mesele insanın kendinden bile nefret edip, annesine neden beni doğurdun diyecek kadar bunalımda olması.. konu sahibi zaten bu psikoloji ile çocuk falan yapmasın, çünkü mesele doğurmak değil biliyorsun zaten.. ayrıca bu kadar bıçak sırtı bir konu neden açılır anlamıyorum, amaç fikir almak değil orası kesin..

ofis yapıp yapmaması kendini lgilendirir ama bunun altında yatan sebepler var demek ki buna ragmen baskası cıkıp nasıl benciller anneleri de onları doğurmasaymıs keske diyebilir? ona bu haddi kim veriyor?
ben cok severım cocukları ama anne olmayı istemıyorum mesela istemeyen istemez yani bazı yorumlar insanın kanını donduruyor.
 
Genelde arkadaşı yargılaynlar anne olanlar ,çünkü ne demek olduğunu biliyorlar,bende anneyim ama farklı açıdan yaklaşıcam ,evet istemiyorsa yapmasın zaten bakamam diyor ,ee gayet güzel bir düşünce bana kalırsa ,biz neden anne olduk kendimize güvendiğimizden ,o da güvenmediği için istemiyor bu kadar basit,bence annelik şöyle güzel böyle güzel demeye gerek yok ,anlayamaz ki ,sevmiyor kadın çocukları nasıl anlamasını bekleyebilirsiniz.
 
o ne demek ya ben de istemiyrum mesela bencil falan da değilim
siz ne hadle konu sahibini ve anne olmak istemeyenlere bu kadar karısıyorsnuz? anneleri onları doğurmasaymıs falan bu nasıl cümleler böyle ya hu
size ne?

Buda benim düşüncem polemiğe girmek istemiyorum diyorumki ozaman.anneleri neden böyle bi fedakarlık yapmış sizlerde cocuk oldunuz ozaman sevilmek istemezmiydiniz.
Gerçi banane ya dediğiniz gibi ama ben bi anneyim ve bu konularda hassasim sizleri anlamam zor yani,imkansız.
Iyi akşamlar.
 
Merhabalar, eski üyeyim fakat yeni yeni paylaşımda bulunmaya başladım. topiklerde çok fazla gezdim ve çoğunluk hamile kalma, bebekler vb ile ilgili şeyler dikkatimi çekti. benim etrafımda kimseyi inandıramadığım bir derdim var. ben kesinlikle hamile kalmak, anne olmak istemiyorum, asla o duyguyu yaşamak istemiyorum. bunu gerçekten istemediğimi kimseye anlatamadım. çok küçüklüğümden beri hep dersleri çok ağır olan okullarda okudum, üniversiteyi kazandım ve, üniversite 2. sınıfta başlayan ve 7 sene süren bir ilişkim oldu. bilirsiniz bayanlar uzun süreli ilişkilerinin evlilikle bitmesini isterler; ben asla istemedim, karşımdaki insanı da koca, baba vs hiç hayal etmedim. kendisi beni evlenmeye ikna etti, zorla çeyiz düzdürdü ve söze 1 ay kala terk etti. ilişkim bitince yine beraberliklerim oldu ama asla evlilik istemedim. bu arada hep özel işlerde çalışıp çeviri yapıyordum. iş kadını olmayı çok seviyordum. 1 sene sonra şimdiki eşimle evlendim, onu çok seviyorum, beni evlenmeye ikna etti. kına vb düğün asla yaptırmak istemedim, çeyiz vb dantel asla yaptırmadım.
bu yaşıma kadar girdiğim her ortamda çocuk ve bebek muhabbeti başlar başlamaz sıkıntıdan bayılacak gibi olup hep kaçmışımdır. öğretmenlik mezunu olmama rağmen çocukları sevmediğim için öğretmenlik hiç yapmadım, başka dalda uzmanlaştım. çocuklarla asla anlaşamam ve onları hiç sevmem, çok gereksiz gibi gelirler, insanların o öldüğünde arkasında bırakacakları biri kalsın diye yaptıkları şeyler gibi gelir. asla seviyelerine de inemem, çocukla çocuk olamam. bir soruyu bozuk plak gibi tekrar tekrar sorarlar ya, delirecek gibi olurum. artık çevremde herkes çocuklu ve ortama girmekten bunalıyorum, çünkü kadınlar kadın olmaktan çıkmış ve sadece annelik muhabbeti dönüyor. bu isteksizliğimi anlattığım istisnasız herkes, çocuğun olunca bunlar geçecek, rahmine düşünce değişeceksin vs. diyorlar. ama ben çocuk fikrini düşündüğüm anda içim kararıyor. eşim sorun etmiyor, asla doğurma istemiyorsan diyor, ya canın bebek çekerse benim yaşım geçince diyorum, önemli değil evlatlık alırız, bakıma muhtaç çok çocuk var diyor. 28 yaşında evlendim, 31 yaşıma girmek üzereyim ve 2,5 senelik evliyim. kayınvalidem ve annem torun baskısı yapmaya başladılar, sussunlar diye eşim istemiyor diyorum, halbuki ömür boyu olmayacak. annem çocuğun olursa eşin evine daha çok bağlı olur diyor. her kadın annelik içgüdüsel davranışına sahip olmak zorunda mı? lütfen yargılamamaya çalışın.


yazdiklariniz gayet normal seyler. universitedeki hocamda asla cocuk istemiyordu ve yapmadilar. genelde erkekler istemez. tanil boranin esi aksu bora (ki kendisi gulten akinin kizidir ve unlu bir sosyologtur) soylesisine katilmistim. anne olmanin icgudusel degil, toplumsal oldugunu anlatmisti. o yuzdende bu toplumsal yonlendirmeye karsi cikmaniz sizin icin zor olacaktir.

velhasil bu isin sakatligi ileride pisman olmak. sonucta erkekler gibi 70 yasinda cocuk sahibi olamiyoruz. ki ben evliligin cocuk icin yapilmasi gerektigine inaniyorum, yoksa neden o imzaya ihtiyac duyalim ki.

benimse 1 kizim var, cocuk istemiyorum diyen herkese eminseniz siz bilirsiniz diyorum. buna yigenimde dahil.
 
tamam olmayın o zaman, sorun ne? yani bunu bir dert olarak mı görüyorsunuz ki konu açma ihtiyacı hissettiniz? aldığınız kararı sorgulayamayız, değiştiremeyiz ya da eleştiremeyiz.. merak ettiğim neden konu açma gereği duyduğunuz?

Bence de sorun ne, sizin sorununuz ne olur beni anne olmaya ikna edin gibi birşey olmuş.
Eşiniz memnun, siz memnun, anne olmak zorunda değilsiniz, bu sizin kararınız, sorun ne peki?
 
Çocuk istemiyor olmanıza, ya da çocuk sevmiyor olmanıza, dünyaya getireceğiniz çocuğa yetememekten korkmanıza kimse birşey demez..
Bu duygular normal... Ama yazdıklarınızı bir de dışarıdan bir gözle okuyun lütfen... Ve bu öfkenizin altında yatan sebebi bulmaya çalışın...
Yaşınız geçip de o sebebi bulduğunuzda çok üzülebilirsiniz...
 
çocuk istememeyi anlarım çocuklardan hoşlanmamayı aynı şekilde ama adı üstünde çocuk bu yaa dünyanın en masum varlığı. Allah gerçekten isteyenlere anne olmayı nasip etsin inşallah.
 
Buda benim düşüncem polemiğe girmek istemiyorum diyorumki ozaman.anneleri neden böyle bi fedakarlık yapmış sizlerde cocuk oldunuz ozaman sevilmek istemezmiydiniz.
Gerçi banane ya dediğiniz gibi ama ben bi anneyim ve bu konularda hassasim sizleri anlamam zor yani,imkansız.
Iyi akşamlar.

evet size ne? siz anne oldunuz diye herkesi olmak zorunda mı hissediyorsunuz?
esas bu bencillik işte. kadınları tek düze görüp benciller falan dıye yaftalayamazsınız.
 
tamam olmayın o zaman, sorun ne? yani bunu bir dert olarak mı görüyorsunuz ki konu açma ihtiyacı hissettiniz? aldığınız kararı sorgulayamayız, değiştiremeyiz ya da eleştiremeyiz.. merak ettiğim neden konu açma gereği duyduğunuz?

Valla konu sahibi bana kizacak ama bence konu acmasinin sebebi belli. Bazi insanlar farkli olmak ister, bunu da surekli etrafindakilere ispatlamak ihtiyacini hisseder. "Ayy kadinlar bir araya gelince hep coluk cocuk konusuyor, cok skliyorum ben. Ben hic oyle basit biri degilim. Etrafimdaki baskilara ragmen cocuk bile yapmiyorum, o kadar ozgurum yani bakin. Bakin ne kadar degisigim." diye dusunuyor bence. :23: Ama sonucta o kadar da degisik degilmis bak, evlenmicem diyomus evlenmis :9: Benim de boyle bir arkadasim vardi. Ben asla evlenmicem, hic hevesim yok. Kadinlar ne anliyo bu evlilikten, benim daha buyuk hedeflerim var. Oyle basit bir hayat yasayamam diyordu. Karsisina ilk cikan kisi ile evlendi.Su anda calismayi birakip ev hanimi olmayi dusunuyo:32: Yine de saygi duyuyorum efenim. Bence istemiyorsa cocuk yapmamali kimse. Ama buraya konu acmasinin sebebinin de bu oldugunu dusunuyorum nacizane.. Surcu lisan ettiysek affola sayin konu sahibi :16:
 
Genelde arkadaşı yargılaynlar anne olanlar ,çünkü ne demek olduğunu biliyorlar,bende anneyim ama farklı açıdan yaklaşıcam ,evet istemiyorsa yapmasın zaten bakamam diyor ,ee gayet güzel bir düşünce bana kalırsa ,biz neden anne olduk kendimize güvendiğimizden ,o da güvenmediği için istemiyor bu kadar basit,bence annelik şöyle güzel böyle güzel demeye gerek yok ,anlayamaz ki ,sevmiyor kadın çocukları nasıl anlamasını bekleyebilirsiniz.

Keşke herkes sizin gibi düşünse.

Her doğuran anne değil...Bunun bu sitede bile yüzlerce örneği var.
 
Psikolojik bi rahatsizliginiz var gibi geldi bana
Çünkü cocuklari sevmemekle kalmayıp bi de öcü gibi görüyorsunuz
Okurken eşinize üzüldüm çünkü sağlıklı sihhatliyken çocuk sahibi olmayı eminim ki içten içe istiyordur ama size saygı duyması bu konuda çok hoş ama geçici bence
Bence bi psikologa danışın
 
Pardon da size ne cocuk sahibi olmak istemeyenlerden? Hayati kisitlanacak diye olmak istemiyorlarsa size ne hanimefendi?
Onlari bencil diye yaftalayip, keske dogmasalarmis diye pisman olmak size mi kaldi? Haddinizi bilin once.

Polemik yapmak istemiyorum ama aldığım tepkiden haklı olduğum ortada uslubunuz hoş diil ben haddimi bilirim.
Bencil dedim kötü bisey diilki,küfür etmedim bisey etmedim ayrıca bende oldukça bencil bi insanimimdir ama cocuk yapkiycak kadar diil.
 
Kadini suclamak nedir anlayamadim? Cocuklari sevmez yada sever kime ne onemli olan birine zarar vermemek sevmek zorunda degil ki! Bircok kisi var boyle saygi duymali.. Kadini resmen bunalimli ilan etmis bazilari.. Hep merak etmisimdir cocuk dogurmadan once kadinlar bir sinavdan niye gecmiyor diye? Bircok kadin var annelik vasfinda olmayan sevmekte hersey degil ki.. Iyi bir gelecek lazim, iyi yetistirmek lazim.. Bizim ulkemizde dogur bitti olay hatta 3 tane dogur sonrasi ne mechul.. rahme dustu sevgi geldi bu kadar basit degil bu.. en azindan hanimefendi kendini biliyor
 
Ben de anne olmak istemiyorum. Sadece kendim için yaşamak istiyorum. Ve çook ilerleyen zamanlarda belki de çocuk sahiplenirim diye düşünüyorum. Hatta geçen gün ağzımdan artık " inşallah ilerde çpcuğum olmaz" lafı çıktı erkek arkadaşımla tartışırken. Şanslısınız kocanız yanınızda.
 
Sizin mantığınızla çocuk yapan da bencil.Soyunun devamını düşünüyor,elalem ne der diyor,yaşlılıkta baksın vs.diyor.

Bitmez yani bu muhabbet.
 
Bende çocuk yapmicaklardanım istemiyorum uğraşamam bu yaştan sonra ayrıca çocuk yapmicam diye sevdiğim adamla neden evlenmicekmişim bu şuna çıkıyor evlenmek sadeve çocuk yapmak içindir aşk sevgi birlikte yaşamak hayatını geçirmek hikaye zaten dimi :ssz:
 
Polemik yapmak istemiyorum ama aldığım tepkiden haklı olduğum ortada uslubunuz hoş diil ben haddimi bilirim.
Bencil dedim kötü bisey diilki,küfür etmedim bisey etmedim ayrıca bende oldukça bencil bi insanimimdir ama cocuk yapkiycak kadar diil.

Sizin daha ne dediğinizden bile haberiniz yok. Aldığınız tepki benden ve başka bir arkadaşımızdan " ne hadle bunu diyorsunuz" üzerineydi. Haklı filan değilsiniz. Bu konuda yazanların çoğu anne, ve anneliği benimser yorumlardı, ama kimse sizin kadar sınırlarını aşmadı, tepki de almadı. Evet, herkes durması gerektiği yeri bilecek. Fikir yazmak ayrı, başkasına saygısızlık yapmak ayrı.
 
Back
X