Anne olmak istemiyorum

Demek ki insanlar aynı düşüncelere sahip olup araştırabiliyor ki kadınlar kulübü bence bunun tam yeri. Ben toplum baskısına aşırı maruz kalmış, annesinin torun olmazsa ilişiği keseceği hakkını helal etmeyeceği, eşinin çok çocuk isteyip onu bir yandan baba yapmayı kendine hak gören, doktora gittiğinde senin kistin miyomun var ileride çocuk sahibi olamazsın dediğinde aklı karışan, artık her ortama girdiğinde e sen varsın 33, eşin 40a merdiven dayamış e 2 seneye yakın evlisiniz yok mu çocuk daha ya olmuyor mu yoksa sorularına da maruz kalan biriyim. Toplum bunu bana 2 seneye yakın ilmek ilmek öyle bilinçaltıma işlemiş ki bu zamana kadar hep ertelediğim şeyi herhalde çocuğumuz olmayacak bir deneyelim diye eşimin çocuk isteğini kabul ederek şu an 5 haftalık hamile olan, depresyonun en dibinde olan, ben hazır değilmişim mutlu bile olmadım diye ağlayıp üzerine neden mutlu olamıyorum neden istemiyorum diye ağlayan bir haldeyim şu an. Allah korkum var eşimi de üzmek istemiyorum o yüzden geriye döndüremiyorum hiçbirşeyi. Fakat kesinlikle toplumun size bunu yapmasına izin vermeyin. Ben de hazır değildim ama bir anda kendimi bu şekilde buluverdim. Keşke milleti susturup iletişimi kesip kendim ne istiyorum diye düşünseymişim annem de artık gözü açık mı giderdi hakkını helal etmez miydi bilemiyorum kendi problemiydi. Eşim bir dediğimi iki etmiyor hep destek ama sonuç olarak şu an mutsuzum. Hiç öyle Allah bize vermiyor seni nankör kadın senelerce uğraşıyoruz yorumları yazmasın kimse. Bu psikoloji anlatılmaz yaşanır, kimin içinde ne fırtınalar koptuğunu bilemezsiniz. Ben de size özeniyorum çünkü keşke ben de sizler kadar sevinebilsem keşke havalara uçsam çocuğum olacak diye. Öyle olur sandım ben de ama olmadı işte elimde değil…

CiRiLLA .!.:

20. Sayfada bakabilirsiniz. Masaldiyari

Genişletmek için tıkla...

Evet konuyu ben hortlattım ama ilk konuyu başlatan kişiye sormuştum. Bu aralar bir umut kırıntısına ihtiyacım olmuş olabilir ben de hazır değildim ama iyiki de çocuk yapmışım diye… Kendi durumumu insanlara yol gösterebilmek adına yazdım bir diğer mesajımda. İsterseniz eski konu diye rahatsız oluyorsanız okuyup yorum yapmak zorunda değilsiniz.

Alys .!.:

1 çocuk annesiyim, kısmet olursa 2. yi de istemekteyim.

ancak istemeyen kişiler kesinlikle çevre baskısı nedeniyle çocuk yapmasınlar. maalesef Türkiye'de evlenen çiftlere resmen bir baskı var, hatta sırf çocuk için kişiler kendilerini evlenmek zorunda hissediyorlar.

bence bunca yıl mutluysan ve bir eksikliğini hissetmediysen, çok çocuk sevgin de yoksa çocuk sahibi olmayabilirsin.

ancak nişanlının hisleri de önemli, sonuçta onun da hakkıdır eğer baba olmak istiyorsa.

Genişletmek için tıkla...

hey hey be,

daha kucuk sipa dogmamis bunu yazdigimda,
5 yasini devirdi ablalari, ellerinizden oper

princessofdarkness .!.:

Çok uzun zamandır KK'yı takip ediyorum. Benim derdim buradaki arkadaşların sorunlarının belki de tam tersi olacak ama biraz akıl almaya biraz da desteğe ihtiyacım var. Ben kendimi bildim bileli hiç çocuk sahibi olmak istemedim. Yaşım ilerledikçe geçer sandım ama başka kadınlara cennet gibi gelen bebek kokusu bile bana herhangi bir kokudan farklı olmadı hiçbir zaman. Bir arkadaşımın ya da yakınımın bebeği olduğu zaman bile sırf ayıp olmasın diye kucağıma alır severim. Uzun yıllar okudum, sonra çalıştım kendime bir hayat kurdum. Evlenmek için hep doğru adamı bekledim, kimsenin teklifini kabul etmedim. Şimdi 35 yaşındayım ve o adam karşıma çıktı. Bana evlenme teklif etti ve kabul ettim. Bir aksilik çıkmazsa üç aya kadar nikahımız var. Ama beni şimdiden bir düşünce aldı gitti. Nişanlım benim bebekleri sevmediğimi hep bilirdi. Çocuklu bir yakınımıza ziyarete gittiğimizde bile hemen başım şişer dönmek isterdim. Ama o şimdi bebek istiyor. Tabi bu konuda beni zorlamıyor. Sen istemezsen yapmayız diyor ama bir yandan da sevdiğim adamı bebek hasretinde bırakmak istemiyorum. Psikologa bile gittim acaba içimde bir korku mu var benim bilmediğim, bilinç altımda bir sorun mu var diye. Bu konuyu kimseyle konuşamıyorum çünkü konuyu açtığım bir iki arkadaşım sadece bebeğin olunca seversin diyerek geçiştirdi. Zaten çevremde çok fazla kız arkadaşım da yok. Arkadaşlar hamile kalmak düşüncesi bile beni irkiltmeye yetiyor. 9 ay boyunca karnımda bir canlıyı taşımak, onu doğurmak büyütmek benim için korkunç şeyler. Biliyorum çoğunuz bana kızacaksınız çünkü bunun özlemiyle yanıp tutuşuyorsunuz. Aslında niye konu açtım onu bile bilmiyorum çünkü bebek nasıl sevilir diye bir yöntem yoktur herhalde. Sadece içimi dökmek istedim.

Genişletmek için tıkla...

Yooo kizmam ben. Ama eşin mutlaka çocuk isteyecek. Çok ciddi konuşman lazım. Kesinlikle istemiyorum bu konuda bana asla baskı yapmayacaksin diye. Çünkü eşin meyilli. Söyle düşünüyor. Bı çok kadın bebek istemese bile bı sure sonra o istek geliyor. O zamanı beklerim diye düşünüyor. Bebek istemeyen kisme bebek dogurmasin. Ama bana öyle geliyor ki anne olsan sorumlulugunu bilen bı anne olursun.cok fazla detay düşündüğün için bu kadar korkuyorsun.

Ahtabok .!.:

evlenen her insan çocuk sahibi olmak, yada olmak istemek zorundaymiş gibi bir algi var bizim toplumda niyeyse.
anne olmak istemiyor olabilirsiniz bu çok doğal bence.
toplum baskisiyla eş isteğiyle çocuk yapip, bir cocugun yemek icmek disinda duygusal ihtiyacini karsilamaktan bir haber buyuduk bir çogumuz.

Genişletmek için tıkla...

Evt maalesef sanki bir mecburıyet varmış gıbı yuklenıyorlar beklentı içine gırıyorlar. Çocuk yapmadıgında ınsanların kafasına merak düşüyor. Başlıyorlar nasıhat etmeye. Ben de bu beklentı ve sankı anormalmışim gıbı karşulamalarından çok ama çok yoruldum.

mahiyem .!.:

Evt maalesef sanki bir mecburıyet varmış gıbı yuklenıyorlar beklentı içine gırıyorlar. Çocuk yapmadıgında ınsanların kafasına merak düşüyor. Başlıyorlar nasıhat etmeye. Ben de bu beklentı ve sankı anormalmışim gıbı karşulamalarından çok ama çok yoruldum.

Genişletmek için tıkla...

inanin beklenti hiç bitmiyor, her daim yatak odasi muhabbeti yapmaktan utanmayacaklar.
birinciyi yapacaksiniz e hani ikinci diyecekler, ikinciyi yapacaksiniz e yeter artik baska cocuk yapma bu devirde iki bile çok diyecekler
herkes herkesin aile planlamacısi malum o yuzden hic duymayin.

İstememek çok doğal. Ve tebrik edilesi.

Anne olmayı bir gurur bir övünç, bir makam zannedenler var. Başka türlü var olamıyorlar, başka vasıf olmayınca naapsın anne olacak ki hem çevreden hem eşten puan alacaklar. Ben annneyiiimm diyerek etraftan ayrıcalık devşirsin anne olsun ki :)

Ben de 5.5 yıldan sonra bebek yapmaya karar verdim .Asla pişman değilim iyiki beklemişim.Cocuk onun bunun demesiyle yapılmaz. Su an hamile olduğum halde 2.yi düşünmüyorum. Ona Bile yaparsın yaparsn kısmet diyorlar .yapmicam arkadaşım. Gerekirse x3 lu korumaya geçerim.
İnsanlar cocugun olana kadar sana destek oluyor .çocuk olunca herkes bir kenara çekiliyor.
Çocuk ne zaman ne zaman diye her gün gorumceme soran kadın şimdi çocuğa 1 gün bakmiyor .üstelik ev hanımı. Kayinvalidem de bakmiyor .çocuk kaç kere düştü. Görümce deneyimsiz ama kimsenin umurunda değil.
İlla içinden gelecek diye bir şey yok .gelir gelir diyen cahillere bakmayın siz .istemiyorsanız da yapmayın.

Kimsenin baskisiyla cocuk yapilmaz herkeste cocuk sahibi olmak zorunda degil yaşinizi boşverin siz istemiyorsaniz cocuk yapmazsiniz ilerde fikriniz degişirse koruyucu annelik yada evlat edinebilirsiniz.

Bende eşimde cocuklari cok sevmemize ragmen 4 yilimiza giricez hala hazir hissetmiyoruz kendimizi. Aslinda bu sene dedik artik olsun bizimde bi bebitomuz ama rahatimiza sanirim fazla düşkünüz. Cocuk güzel şey ama büyük sorumluluk.
Bazende diyorum herkesin cocugu olmak zorunda degil bilemiyorum ama anne olmaya hazir hissetmiyorum kendimi ve dogum vs bana cok korkutucu geliyor aslinda ben sanirim daha cok dogumdan korkuyorum her dogum yapanda herşeyini anlatmasa ne mutlu olucam

ekeblad .!.:

Ben de 5.5 yıldan sonra bebek yapmaya karar verdim .Asla pişman değilim iyiki beklemişim.Cocuk onun bunun demesiyle yapılmaz. Su an hamile olduğum halde 2.yi düşünmüyorum. Ona Bile yaparsın yaparsn kısmet diyorlar .yapmicam arkadaşım. Gerekirse x3 lu korumaya geçerim.
İnsanlar cocugun olana kadar sana destek oluyor .çocuk olunca herkes bir kenara çekiliyor.
Çocuk ne zaman ne zaman diye her gün gorumceme soran kadın şimdi çocuğa 1 gün bakmiyor .üstelik ev hanımı. Kayinvalidem de bakmiyor .çocuk kaç kere düştü. Görümce deneyimsiz ama kimsenin umurunda değil.
İlla içinden gelecek diye bir şey yok .gelir gelir diyen cahillere bakmayın siz .istemiyorsanız da yapmayın.

Genişletmek için tıkla...

Ben de bu etraftan çocuk ne zaman diye soranlara ayar oluyorum.. yav size ne belki ben kocamla daha çok vakit geçirmek istiyorum belki çocuğum olmuyor sorunum var olamaz mı ? Ayy doyamadım kocama bebe nasılsa olur Rahmimin bekçisi misin diyesim var böyle konuşanlara.. ha bana hiç denk gelmediler ah keşke gelseler sanırım alacakları cevab belli ondan ben bunu yazarken çocuk aşkı ile yanan biryiim ama saygım da var herkes benim gibi hissedecek değil..

Zaten bence istemeyen bir kadin çocuk sahibi olmamalı cunki insan istemediği bir şeye nasıl bakabilir yada ilgililenebilr.. baskı ile olmuş çocuklar ne şartlarda büyüyorlar.. ondan sonra devletlere teslim.. cami avlusuna talimm..

Bu arada tebrik ederim sizi sağlıkla gelir inshallah bebeğiniz

Zeryaaa .!.:

İstememek çok doğal. Ve tebrik edilesi.

Anne olmayı bir gurur bir övünç, bir makam zannedenler var. Başka türlü var olamıyorlar, başka vasıf olmayınca naapsın anne olacak ki hem çevreden hem eşten puan alacaklar. Ben annneyiiimm diyerek etraftan ayrıcalık devşirsin anne olsun ki :)

Genişletmek için tıkla...

Mesele cocuk doğurup anne olmak değil aslında.. Çocuğu hayvanlarda taşıyor ve doğuruyor.. Çocuk yapmak hamile kalmak bunlar bir marifet değil.. Asıl marifet o çocuğa laikiyle bakabilmek terbiye edebilmektir.. Bu konuda övunulmesi gereken olay tamda budur.. Annelik anca ozaman bir makam olur ve anlam kazanır..