Anne olmak zor mu?

2 üniversite bitirdim. 5 yıl aralıksız çalıştım. Ne kadar zor olabilir dedim doğumdan önce. Gördüm ebemin hörekesini :KK70: şöyle bir şey var, bende aynı durumdaydım seninle ve buna hazır olmanın yolu yok. Başına gelecek, atlatacaksın o kadar. Bana en iyi gelen şey, uykusuzluk yorgunluk ve bitmişlik arasında kızıma sarılıp bir daha hiç bu kadar küçük olmayacak deyip öpmek oldu. Birde yardım iste, çekinme. Anneler neler yaşayacağını biliyor. Çevredeki annelerden destek istersen zevkle ederler. Hiçbir şey evlat kadar güzel değil
 
Son düzenleme:
Cocugmu iyi ve duzgun yetistirmeye calisiyorum ama dogdugundan beri cok zorlaniyorum 5 yillik is hayatimi biraktim meslegimde zordu bana gore. Hep diyorum calismak cocuk bakmanin yaninda hicbisey degil :) ama istedikten sonra yapin cocugu oyle tahammulu daha kolay istemeden calismaktan bikmadan yapmayin. İki yildir evdeyim yazdan sonra ise donucem cok sıkıldim artik evde olmaktan cocuk bakmaktan. Bunaltici ya cocuk bakmak tum yuk anneni uzerinde bir yere gidiceksin uyku saati yemegi dusuncesi bitmiyo. Birakiyosun annaneye sen yokken inat edip yemek yemiyo mesela :) boyle boyle seyler iste
 
43 günlük bir anneyim hayatımda üstlendiğim en zor şey o kadar söylüyorum 😃 ama en güzel şey oda ayrı bir durum😍
 
İlk haftadan itibaren yalnızdım ben. Gerçekten zor günlerdi. Sevgisi olmasa katlanılmaz. Kolik bebek, kanayan göğüsler, enfeksiyon kapan dikişler ve acemilik...
 
Benim etrafta gözlemlediğim kadarıyla zor olan anne olmak değil. Cocukla hep sizin ilgilenmeniz başka kimsenin size destek olmaması. Mesela sütünüzü sağsanız gece bebek ağladığında eşiniz uyanıp çocuğa verse,ev islerinde yardim etse o kadar zor gelmeyecektir. Bir de rahat olmak gerekiyor bazı anneleri görüyorum cocuk daha 1-2 yaslarinda sürekli yapma etme dokunma kırma cıss pis bu şekilde paranoyakca yetistiriyor sonra da sürekli şikayet ediyor. Daha bebek ne anlayacak deniyor ama bebeği kendine bağımlı hale getiriyor anne olmayınca hemen ağlamaya başlıyor. Rahat olanlar da cocuğu sıkmıyor bebek kendi kendine çıngırağıyla oynayıp gülüyor Bebek sıcakkanlı olmadığı baskasında ağladığı halde sevsinler diye verebiliyor bu da yanlış gibi gibi.
 
Anneye, babaya ve bebeğe göre değişir bu cevap.
Zor.
Uykusuzluk bana kalırsa en kolay kısmı :)
En çok zorlandığım şu sıralar sabır.
Ki sabırlı biriyim aslında.
Ama yıldım.
6 aydır 2 yaş sendromundan çıkmayan evlat beni bitirdi.

+Oğlum tamam ağlama,
Mavi mi olacak yeşil mi?
(3 dakika kendini yırtarak haaayıııır ağlamasinin ardindan)
-Hayır yeşil.

Sabah kahvaltısı:
+Oğlum ne yapalım bugün seninle?
-Kirpi
??!!?
+Peki, kirpiyi biraz anlatır mısın nasıl bir şey?
-Kirpi.
+Kirpi dikenli bir hayvan oğlum, kahvaltı ile alakası Ne?
-Hayır kirpi
+peki kirpi neyden yapılıyor biraz yardımcı olur musun?
-Hayır. kirpi.
Kirpi
Kirpiiieeeeaaaaahhhhhh

20. Dakika da krep olduğunu anladım..
Konuşabiliyor, ama hayır ile iletişim kurmayı tercih ediyor.
Ağlamaya başlayınca en az 30 dakika susmuyor.
Göz hizasina inip, sarılıp, anlatıp, sakinleştirmeye çalışma kısmını hic yemiyor.
Psikoloji bilimi çaresiz.
Terrible two demişler. Sabret anne geçer demisler de geçmiyor.
Arkadaşın kızı 26 aylık, geçen ben İyiki doğdun istiyorum diye ağlamaya başladı. Annesi doğum gününe var diyor ama nasıl ağlama. İyi ki doğdun, iyi ki doğdun, kendini yerlere ata ata. Sorna başka bir arkadaş geldi, onun kızda 4 yaşında. Niye ağlıyor dedi, anlattık, o pasta istiyor dedi. Gerçekten pasta istiyormuş 😂 sizinkinin kankası işte
 
Arkadaşın kızı 26 aylık, geçen ben İyiki doğdun istiyorum diye ağlamaya başladı. Annesi doğum gününe var diyor ama nasıl ağlama. İyi ki doğdun, iyi ki doğdun, kendini yerlere ata ata. Sorna başka bir arkadaş geldi, onun kızda 4 yaşında. Niye ağlıyor dedi, anlattık, o pasta istiyor dedi. Gerçekten pasta istiyormuş 😂 sizinkinin kankası işte

Bakin şimdi taze taze geliyor.
Yarim saat once;

+anneeeeeaaaahhh telefon.
- Hadi gel puzzle yapalım, boşver telefonu
+hayırrrrr telefooonnnnnn
- aaaa acaba trenlerle mi oynasak?
+hayirrrrrrrr telefon
- mesela ben bir penguen annesi olsam, logolardan kocaman bir hayvanat bahçesi yapsak?
- hayirrrrrrrrrr
+ Peki al telefonu (wi-fi, mobil kapatıp verilir.)
Ben kendim oynarım, sen de telefonla oyna.
-haaayirr sen oynama.
+peki ben ne yapayım?
- hayır yapmaaaaeeeee
+ama bir şey yapmak istiyorum.
....
...

.
Yarim saat hayır diyaloğundan sonra,
Sonuç, telefonu bana verdi, beni yanindan kovdu, legolardan hayvanat bahcesi yapiyor.
Bastan yap işte, ne var kendini paralayacak? Yok.. önce bir annemin canına okuyayım 😌
 
Annelik zor mu kolaymı inan hala bilmiyorum ..yavrum 13 yasında :) Bebekler uyur hep sanırdım yavrum doğana kadar,ağlamazdı ama uyumazdı da çakmak çakmak bakınırdı hep.Uykum hep cok önemliydi benim ve agır uykum vardı annem bu yüzden hep endişeliydi ben doğurana kadar bebek çatlar ama sen kesin uyanmazsın derdi anne olunca anladımki uykun bile hafifliyor 27 ay boyunca 2 saat aralıklarla emdi :)
en zor ,en güzel, en acı ,en müthiş deneyimleri anne olarak yasadım...Rabbim isteyen herkese nasip etsin
 
İki çocuk annesiyim. Çocuklarımın arasında ki doğum farkı 1 yıl bile değil. 25 mart 2017 de doğdu dipleri 13 mart 2018 de doğdu. Hiçbir yardımcı olanım yok. Dikişlerime aldırmadım tek başıma yıkadım evlatlarımı. Kimseden bir yudum su bile içmedim. Doğum yaptım geldim, millete çay servisi yaptı. İki çocuğumla dışarı çıkıp alışveriş yapıyorum. Nol nol resim çekiliyorum. Tuvalete de giriyorum banyoyada. Yemek de yapıyorum temizlikte. Tabi biraz seri olmakmlazım ki hareketli biriyimdir. Savaş boyalarını sür 😊azcık sevgi azcıkta sabır. İnan hayat daha güzel oluyor. Bazen sinir krizleri geçirsemde 😊babalarıyla parka gittiklerinde ( ben o arada duşa giriyorum) onları özlemekten merak etmekten ölüyorum. Ne ses oluyor ne soluk. Şimdi ikisi de uyudu ve oğluşumun pamuk kafasını öpmeyi kızımın burnunu öpmeyi özledim mesela 🥰🥰🥰😂
 
Çok çok özür dileyerek bir şey sormak istiyorum, ama lütfen linç etmeyin beni
Gerçekten çok masumca anlamaya calısıyorum
Ben de bebek için uğraşıyorum 8-9 aydır.
Etrafımda hiç küçük bebek nasıl büyür yakından sahit olmadım görmedim yani sevdim en fazla bir kaç saat o kadar.

Bebeğim oldugunu hayal ettiğimde ise her şey bana güllük gülistanlık geliyor. Bir tek uykusuzluk zor olacaktır diye düşünüyorum, o da ilk aylar ve bebiş uyudukça ben de uyurum diye düşünüyorum.
Çalışan bir insanım, yıllardır en uzun tatilim balayındaydı, 10 senedir aralıksız çalışıyorum ve şunu düşünüyorum, evde bebekle olmak ne kadar zor olabilir?
Yani günün sonunda evdesin işte, bebişle beraber günler mis gibi geçer gibi geliyor.

Sonra burada banyo bile yapamayan tuvalete zor giden yeni anneleri okuyorum ben mi bihaberim olaydan diyorum.
Bütün arkadaş çevrem çocuklu ve herkes bana bugünlerini cok arıcaksın, derdin mi yok çocuk istiyorsun olabildiğince geciktir tarzı konuşuyorlar ve bunu da anlayamıyorum.

Tabiri cok yerinde olmayacak ama bekara boşanmak gibi kolay mı geliyor uzaktan?

Bunu gerçekten tüm iyi niyetimle soruyorum, gerçekten bu kadar zor mu, ben mi cok polyannacı yaklaşıyorum olaylara yoksa hormonel olarak mı daha tahammülsüz ve hassas oluyor kadınlar.

Önemli not: Yeni anneler, bebiş büyütmüşler, tüm anneler hatta, hepinizi öperim. Yaşayan bilir yaşadığını, ben tüm iyi niyetimle bunu yaşamadığım için anlamaya çalışıyorum.

Niyetim kimseyi incitmek değil.

Ve dilerim buraya, başına gelince görürsüncü bir tayfa gelmez.. olabildidğince hassas yazmaya çalıştım. Siz de hassas bir şekilde anlamaya calısırsanız sevinirim

Kızım 2.5 yaşında.İlk zamanlar çok uykusuz kaldım reflü oldu çok kustu vs.Ben çok mutluydum gözlerimin içinde kalpler vardı 😍

4-5 ay civarı gece uykuları teröre dönüştü,gündüz uykuları hak getire duruma geldi.
Çocuğun fıtratı oluyormuş gerçekten .Öyle inat ki herşeye uzun süre ağlayabiliyor vs.

Bence annelik aşırı zormuş.Anne olmak dünyanın en değişik,en güzel duygusu.Bir canı baştan yetiştirmek çok çok zor
 
Çok çok özür dileyerek bir şey sormak istiyorum, ama lütfen linç etmeyin beni
Gerçekten çok masumca anlamaya calısıyorum
Ben de bebek için uğraşıyorum 8-9 aydır.
Etrafımda hiç küçük bebek nasıl büyür yakından sahit olmadım görmedim yani sevdim en fazla bir kaç saat o kadar.

Bebeğim oldugunu hayal ettiğimde ise her şey bana güllük gülistanlık geliyor. Bir tek uykusuzluk zor olacaktır diye düşünüyorum, o da ilk aylar ve bebiş uyudukça ben de uyurum diye düşünüyorum.
Çalışan bir insanım, yıllardır en uzun tatilim balayındaydı, 10 senedir aralıksız çalışıyorum ve şunu düşünüyorum, evde bebekle olmak ne kadar zor olabilir?
Yani günün sonunda evdesin işte, bebişle beraber günler mis gibi geçer gibi geliyor.

Sonra burada banyo bile yapamayan tuvalete zor giden yeni anneleri okuyorum ben mi bihaberim olaydan diyorum.
Bütün arkadaş çevrem çocuklu ve herkes bana bugünlerini cok arıcaksın, derdin mi yok çocuk istiyorsun olabildiğince geciktir tarzı konuşuyorlar ve bunu da anlayamıyorum.

Tabiri cok yerinde olmayacak ama bekara boşanmak gibi kolay mı geliyor uzaktan?

Bunu gerçekten tüm iyi niyetimle soruyorum, gerçekten bu kadar zor mu, ben mi cok polyannacı yaklaşıyorum olaylara yoksa hormonel olarak mı daha tahammülsüz ve hassas oluyor kadınlar.

Önemli not: Yeni anneler, bebiş büyütmüşler, tüm anneler hatta, hepinizi öperim. Yaşayan bilir yaşadığını, ben tüm iyi niyetimle bunu yaşamadığım için anlamaya çalışıyorum.

Niyetim kimseyi incitmek değil.

Ve dilerim buraya, başına gelince görürsüncü bir tayfa gelmez.. olabildidğince hassas yazmaya çalıştım. Siz de hassas bir şekilde anlamaya calısırsanız sevinirim
Çok zor ama güzel.Hepsi geçici zorlukların ama ilk zamanlar gerçekten çok zor oluyor.Tabi sevgi herşeyin önüne geçiyor.Sadece kendime çok fazla zaman ayıramıyorum zaten haftaiçi çalışıyorum çok göremiyorum diye vicdan yapıyorum
 
Benim etrafta gözlemlediğim kadarıyla zor olan anne olmak değil. Cocukla hep sizin ilgilenmeniz başka kimsenin size destek olmaması. Mesela sütünüzü sağsanız gece bebek ağladığında eşiniz uyanıp çocuğa verse,ev islerinde yardim etse o kadar zor gelmeyecektir. Bir de rahat olmak gerekiyor bazı anneleri görüyorum cocuk daha 1-2 yaslarinda sürekli yapma etme dokunma kırma cıss pis bu şekilde paranoyakca yetistiriyor sonra da sürekli şikayet ediyor. Daha bebek ne anlayacak deniyor ama bebeği kendine bağımlı hale getiriyor anne olmayınca hemen ağlamaya başlıyor. Rahat olanlar da cocuğu sıkmıyor bebek kendi kendine çıngırağıyla oynayıp gülüyor Bebek sıcakkanlı olmadığı baskasında ağladığı halde sevsinler diye verebiliyor bu da yanlış gibi gibi.
Yorumunuzda bir sozunuze cevap verecegim , o sut sagmak isi oyle olmuyor , Yani gunduz sutu sagdin hadi gece kocan kalkti sutu verdi ama vucut sut yapmaya devam ediyor eger gece emzirmezsen acidan ve atesten hastanelik olursun , yani isterse koca tum gece ayakta nobet tutsun , yaninda iki bakıcı nobet tutsun emziren anne mutlaka gece uyanip emzirmek zorunda bunun bir caresi yok
Ben iki saatte bir emzirmezsem gece acidan kivranarak uyanip yatak carsaf degistiriyordum heryere sut aktigi için
 
Çocuktan çocuğa değişir. Oğlum doğduğunda mükemmel kolay bi çocuktu. Hiç uykusuzluk çekmedik biz mesela. Hamileyken kendimizi ennn zoruna hazırladık eşimle. Asla uyku yok bize gezme yok diye düşünmüştük. Bebe 5 günlükken dışarı çıkmaya başladık. Fink fink gezdi. Misafirliğe gittiğimizde uyurdu biz otururduk rahat rahat. Memeyi hemen emdi hiç sıkıntı çıkartmadı onda da. Ek gıdaya geçti herşeyi yedi. Dişi çıktı gram ağlamadı. Şimdi 20 aylık. Uykusu hala aynı çok şükür düşkün bi çocuk uykuya. Hatta biraz fazla uykucuyuz ailecek. Amaaaaaa küçükken olan akıllı uslu bebeden eser yok :D hiç bi yere gidemiyorum onunla şimdi. Arabada durmaz ayağa kalkacam der. Dolmuşa bindim bi kere alllahhh binmez olsaydım bırak beni ortada gezcem ben diye tutturdu. Misafirlikte geçen koltukları boyayacam diye ağladı :D restaurant işletiyoruz artık üzülüyorlar bana oturamıyorum diye. Ama benimki şu an sendrom yaşıyor onunda etkisi çok. Başbaşayken hala çok akıllı bi çocuk. Yaşıtlarıyla çok iyi anlaşır. Ama sıkmaya öpmeye mıncırmaya gelmiyor. Şimdi hamileyim bakalım bu nasıl olacak ?
 
Bebegim 2.5 aylık.ilk 40 gün çok zordu.Hem ruhen hem bedenen çok yıprandım.Annem yanimda olmasına rağmen.40 gün bitince her şey düzene girdi.Benim ruh halim düzeldi.Bebegin uykusu düzene girdi.Asiri gazlı bir bebekti.Gazi azaldı.Su an çok keyifli geçiyor.Masallah diyeyim..Harika bir şey..
 
Anneye, babaya ve bebeğe göre değişir bu cevap.
Zor.
Uykusuzluk bana kalırsa en kolay kısmı :)
En çok zorlandığım şu sıralar sabır.
Ki sabırlı biriyim aslında.
Ama yıldım.
6 aydır 2 yaş sendromundan çıkmayan evlat beni bitirdi.

+Oğlum tamam ağlama,
Mavi mi olacak yeşil mi?
(3 dakika kendini yırtarak haaayıııır ağlamasinin ardindan)
-Hayır yeşil.

Sabah kahvaltısı:
+Oğlum ne yapalım bugün seninle?
-Kirpi
??!!?
+Peki, kirpiyi biraz anlatır mısın nasıl bir şey?
-Kirpi.
+Kirpi dikenli bir hayvan oğlum, kahvaltı ile alakası Ne?
-Hayır kirpi
+peki kirpi neyden yapılıyor biraz yardımcı olur musun?
-Hayır. kirpi.
Kirpi
Kirpiiieeeeaaaaahhhhhh

20. Dakika da krep olduğunu anladım..
Konuşabiliyor, ama hayır ile iletişim kurmayı tercih ediyor.
Ağlamaya başlayınca en az 30 dakika susmuyor.
Göz hizasina inip, sarılıp, anlatıp, sakinleştirmeye çalışma kısmını hic yemiyor.
Psikoloji bilimi çaresiz.
Terrible two demişler. Sabret anne geçer demisler de geçmiyor.
3,5 yaştan bildiriyorum, geçiyor arkadaşım 😍
Yaşarken geçmeyecek gibi oluyor ama geçince de öyle bir güzel geçiyor ki..
Sabret anne geçer diyorum bende malesef, ömür geciyor, iki yaş sendromumu geçmeyecek...
 
:KK70::KK70::KK70::KK70:henüz 4 haftalık hamile bir anne adayını neden korkutuyorsun sevgili tatlıalırım :))))

ben çok sinirli bir insanım ama kıyamam da. bilmiyorum ya ben çok kararsızım :)

geçen eşime dedim ki bak hayatım çocuk oluyor diye hayatımı kısıtlamak istemiyorum seneye yine maç için kombine alacağım ve maçlara gitmeye devam edeceğim. vay sen misin bunu diyen sen nasıl annesin bunu nasıl dersin diye bana yarım saat saydırdı ama düşünüyorum o çocuğu 2 saatliğine kimseye vermeden sadece kendim baksam kendimi paralasam kime ne faydası var? arada bir kendimi şarj etmeliyim ki o çocukta benim negatifliğimden etkilenmesin. bilmiyorum bencilce veya yanlış mı düşünüyorum ama her anne - babanın kendilerine de vakit ayırmaları gerekiyor ki daha verimli olabilsinler

e yardim edeniniz varsa neden olmasin
ama öyle anlar oluyor ki hormonlardan sen ayrilamiyorsun basindan
Sana kalmis gerisi, insanin yardima cok ihtiyaci oluyor zaten
Bizim öyle bir imkanimiz yoktu, güvenemiyordum da kimseye malesef
 
e yardim edeniniz varsa neden olmasin
ama öyle anlar oluyor ki hormonlardan sen ayrilamiyorsun basindan
Sana kalmis gerisi, insanin yardima cok ihtiyaci oluyor zaten
Bizim öyle bir imkanimiz yoktu, güvenemiyordum da kimseye malesef

anneme güvenim sonsuz eşime de öyle. Allah başımdan eksik etmesin.
Allah hayırlı sağlıklı evlatlar nasip etsin. şuan beni çok zorluyor mesela sabahtan beri 2 kase yoğurtla duruyorum midem çok kötü durumda :( doğurunca onu mıncıklayarak intikam almayı planlıyorum
 
Eminim ki herkesin annelik tecrubesi kendine ozeldir, genellestiremez ama basligi gorur gormez cevabim benim icin evet oldu cunku annelik geri donusu olmayan ve omur boyu surecek bir baglilik sozlesmesi. Ve bir demosu da yok yani deneyip diyemiyorsunuz ben bir deneyim bakalim yapabilecek miyim? O yuzden benim alacagim bir sorumluluk degil bu.
 
Back
X