Anne Olmayı İstemek veya İstememek

sufisentir

Umutlu,güzel haberler almak istiyorum 😻
Kayıtlı Üye
23 Mart 2015
6.030
12.847
448
37
Herkese merhaba hanımlar

Epeydir zihnimi meşgul eden konuyu açıp sizlerle de konuşup fikir almak istedim.
38 yaşındayım 2. Evliliğimi yaptım 2.5 senemizi doldurduk evlilikte .
Eşim de 40 yaşında.
Evliliğimden kendimce eminim elbette yüzde yüz emin olmak diye bir şey yok hayatta ama halledemeyeceğimiz büyük sorunlar yok çok şükür.
Maddi olarak ise evimizi aldık arabamız fena bir model değil biraz yükselttik evin 10 yıl kredi borcu var ama aşırı yüksek bir meblağ değil.
Eşim akademisyen kadro bekliyor henüz istediği konumda (doçent) değil ama olmaya çalışıyor çabalıyor.
Ben geldiğimiz şehirde pek iyi işler bulamadım şimdilik kulüp öğretmeni olarak çalışıyorum çalışma saatime göre maaşım fena değil ama sigortam yarım yatıyor.

Şimdi bu detayları verdim ki durumu objektif değerlendirin diye.
Eşimle artık bebek konusunu konuşmaya başladık o çok net istiyor .
Ben ise tam emin değilim işimi çok kafaya takıyorum (memur olmamak,garanti bir iş olmaması gibi)
Bu işi bile zar zor bulmuşken hamilelik çocuk büyütme aşaması derken sektörden uzaklaşacağım acayip bir rekabet var burada iş arayan sayısı çok fazla.
Birde benim de eşimin ailesi de bu şehirde değil uzaktalar yani ailelerden destek isteme babaanne anneanne baksın gibi bir durumumuz yok.
Yani epey bir süre ben eve kapanıp bakacağım bebeğe bu da beni çok kaygılandıran bir şey.
Çünkü ben 19 yaşından beri çalışan,meşguliyeti çok seven , çalışmayınca kendini de bunaltan bir tipim.
Bu şehre ilk geldiğimde iş bulamadığım dönemde antidepresan kullanmıştım.
Kısaca maddiyat iş durumları beni korkutuyor.
Bakıcı tutsak zaten bakıcılar asgari ücret istiyor ben biraz üstünü kazanıyorum saçma bir denklem oluyor yani kazanç denge açısından.Belki yarım gün gelebilecek biri bulunabilir gibi çalışma saatimden dolayı.

Benim esas danışmak istediğim bu şekilde çalışan kadınlar nasıl bir yol izlediniz maddiyatı nasıl çözdünüz ?
Veya ben mi gereksiz çok takıyorum ama bu devirde her şey çok zor ve masraflı geliyor bana.
Nasip olur da bebeğim olursa onu rahat koşullarda büyütebilmek istiyorum.
 
Ben de sizin gibiyim 33’ün yarısı geçti bir yanım anne olmak istiyor ama diğer yanım işimi düzene sokmak istiyor. Ben de ailemden ve eşimin ailesinden uzağım - bu konuda bir üzüntüm yok hatta mutluyum - bakarsam kendim bakmış olacağım. Aslında avukatım yani işim çocuğa çok engel değil ama ya kuruma girmek ya da ofis açmak istiyorum , bilemiyorum
 
Tabi ki endişelerinizi ve kararsızlıklarınızı anlıyorum ve hak veriyorum. Ama hem siz hem de eşleriniz detaylı testler verip yumurtalık rezervi, sperm testi vs yaptırın değerlerinizde hiç bir sorun yoksa gönül rahatlığıyla bekleyip hazır olunca düşünürsünüz.
Ama olaki yumurtalarda rezerv azlığı ya da spermde morfoloji, azlık vs ile karşılaşırsanız ona göre kararınızı tekrar değerlendirirsiniz. Çünkü maalesef inferlite çok daha masraflı.. beklediğiniz için pişman olmanızı istemem
 
Sizi düşündüren şey işinizle ilgili durumlar,onun dışında bu fikre tamam gibisiniz.Bazı insanlar diğer her şeyden bağımsız olarak anne olup olmayı istemediklerinden emin olamazlar ama sizde öyle bir durum yok diye düşünüyorum.O yüzden yaşınız da düşünüldüğünde şu aralar çocuk sahibi olmaya çalışmanız mantıklı gibi.İleri yaşlarda hem biyolojik olarak daha zor olur hem de enerjiniz azalır.Zaten siz hamile kalıp doğum izni aşamasına gelene kadar nereden baksanız 1-1.5 sene zaman geçer.O arada siz de çevre edinip iş piyasasındaki yerinizi sağlamlaştırırsınız.Doğumdan sonra toparlanınca da çalışma hayatına dönersiniz inşallah.
 
Evet aslında bende böyle çok rahatım ailelerden yana hiçbir sıkıntı yaşamadık. Ki aynı şehirde bile yaşasak bizim babalar hasta şu an iki anne de bakımveren modunda aslında.
Sizin işiniz bir nebze daha rahat gibi benimkine kıyasla en azından çalışma saatlerinizi falan ayarlayabilirsiniz.
Veya ofis açarsanız ortak bulabilirsiniz gibş seçenekler geldi benim de aklıma.
 
Evet bu benimde aklımda olan bir seçenek.
En kısa sürede doktora gideceğim
Özellikle tüp bebek vs süreçleri zaten masraflı.
Teşekkür ediyorum yorumunuz için.
 
Yani açıkçası başlangıçta ondan da emin değildim.
Ama evlilikte zaman geçtikçe eşimle sevgimiz büyüdükçe emin olmaya başladım biraz da.
Sanki ikimizin birlikte mutlaka bir şey üretmesi gerekli hissi uyanıyor hep ve gülümsüyorum istemsizce.
Dediğiniz gibi yaş çok kritik oluyor bu süreçte.
Çok teşekkür ederim yorumunuz için.
 
Bence istiyorsanız bu kadar düşünmeyin,evinizi arabanızı almışsınız eşiniz de evi geçindirsin,3 yıl çocuğa siz bakarsınız hem evladınız ile vakit geçirir hem biraz çalışma hayatının stresinden kurtulursunuz sonra da 3 yaş alan devlet anaokulları bile var daha cüzzi rakamlarla oralara başlatırsınız hayat o kadar da planlı yaşanmıyor..
 
Çalışmayı seven bir kadınsınız, işin maddiyat kısmı bir yana, bebeğiniz kendisini toparlayana kadar bakmanız gereken sürede, bebeği psikolojik olarak kaldırabilecek misiniz? Çalışma hayatından geri kalma ve maddi endişeler kısmından soyutlayarak düşündüğünüzde, öncelikli olarak bir bebeğin sorumluluğunu almak hakkındaki düşüncelerinizi yoklamalısınız bence.
Kalbiniz mantığınız ne diyor?
 
Evet aslında hep maddiyatı sorun ediyor gibi görünsemde esas içimde yatan bu sıkışmışlık hissi oldu ne yalan söyleyeyim.
Bu konuda duygularım ve düşüncelerim çok gelgitli.
Bazen merak duygusu çok ön plana çıkıyor nasıl bir bebeğim olur nasıl bir anne olurum gibi mesela kedimle oynaşmalarını hayal etmek beni mutlu ediyor.
Bazen de böyle çok keyfim yerinde çok zor mevzu bu annelik deyip geçiyorum.
Nefes alacak alanlar yaratmam şart ama anne olursam eğer yoksa çok bocalarım.
 
Maddiyat kariyer vs tabi ki onemli ama asıl zor ve korkutucu olan bir bebegin sorumlulugu . O kadar minik bi sey ki en ufak bi durumda anksiyete ataklari gecirebilirsiniz. Tamamen size ve esinize ama en cok size bagimli bir bebek . Tuvalete gitme saatinize bile o kadar verecek. Artik siz yoksunuz önce o var . Homeoffice iyi bir şirkette calisiyorum bebegime bakan da var ama yine bütün zor kararlar en büyük sorumluluk annede. Bebek sorumlulugunu isle karsilastirinca is bana daha once hic olmadigi kadar kolay geliyor. Egitimli birisiniz herkes anne ve calisiyor bunu halledersiniz siz sorumluluk kısmına odaklanin 7/24 bence
 
Önce bir rezervinize baktırın bence de

Ben de kararsızdım, sonra rezervime baktırıp düşük olduğunu görünce bir bebeğimin olmasını ne kadar çok istediğimi, hayatın ve aile olmanın ertelenmeyeceğini fark ettim. Belki sizin rezerv güzel çıkar biraz daha zaman verirsiniz kendinize belli mi olur
 
Bu sene kpssye çalışın 2 sene geçerli bebek olunca atanırsınız belki maddiyat ne durumda siz anne olmayı mı istemiyorsunuz yoksa sorumluluğu mu yani zaten 38 yaşında düzgün bi kariyer yok ortada olan olmuş. Ben de doğurdum evde bakıyorum işe ara verdim. Kendimi mesleğim alanında geliştirmeye çalışıyorum eğitimler alıyorum. Bir sonraki dönem yüksek lisansa başlayacağım haftada 2 gün ders sadece
 
Son düzenleme:
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…