anne psikolojik rahatsız bence ama rahatsızlığını kabul etmediğinden kimse de zorla psikiyatr a psikoloğa götüremeyeceğinden bu şekilde sürdürmüş hayatını.tüm hayata dair kızgınlıklarını da kızından çıkarmış.kendi anne babasının da suçu var bu hale gelmesinde.çünkü konu sahibinin değil annanne dedenin sorumluluğuydu annenin tedavisi rehabilitasyonu.konu sahibi küçük yaşta anne olmak zorunda kalmış kardeşine.bu olayda ki tek suçsuz kişi o
Neresinden tutsan elinde kalir evet anladim bunu ama gecmisi duzeltemeyecegimize göre, konu sahibi kizimizi ve onun olacak olan cocuklarinin kurtulmasini saglayabiliriz bu kadindan.
konu sahibi zaten mesleğini eline aldı bir iş bulması kaldı geriye.birazcık daha sıkacak dişini o kadar.kötü yıllar bitmek üzere.
Benim de planım o yönde. O gücü bulduğum zaman kimseye açıklama yapmak zorunda kalmadan ayrı eve çıkacağım. Bir yandan kardeşime de üzülüyorum, onun da benim gibi yıpranmasını istemem. Olmadı onu da alırım yanıma diye düşünüyorum. Evlenir gidersem o yine annemle yalnız kalacak.
senin yaşadıkların çok ağır kuzum ama annen de o hale birden gelmemiştir.vardır bir sebebi diyorum ben kötü bir insan değilse herkese karşı aynı değilse.tamamen de yok sayamazsın kendisini.ben babamı yok sayıyorum ama hiç bir anım yok emeği yok üstümde maddi manevi ondan.o anne eninde sonunda sana muhtaç olacak yaşlanınca.yani atsan atılmaz satsan satılmaz bir durum bu.
Annem, anneannem, anneannemin annesi. Aslında hepsinde benzer özellikler var. Annemin karakteri biraz kalıtımsal yani. Bana hep babama benzediğimi söylerler, babam sorunları kavgayla değil konuşarak sakince halletmeye çalışan birisi. Umarım ben de gerçekten babama benzerim diyorum çokça.
işte tam tahmin ettiğim gibi.kendi görevlerini de sana yüklemişler annenle uğraşmak zor olduğundan kaçmayı seçmişler aslında.sana destek ol diyecekler tabi ki.aksi takdirde elalem onlara bak kızlarına bakmıyorlar ilgilenmiyorlar diyecek.şimdi sen varsın içleri rahat.ayrı evin olduğunda da gene bir elin üzerinde olur ama dayanamazsın çünkü.önceliğinse kendin olsun haklısın
Bak ne güzel mantıklı şeyler düşünüyorsun yılma sakın inancını kaybetme zor olsa da uzun sürse de elbet iş bulacaksın ilk zamanlar zorlanacaksin belki ama alışacaksın. Kendi paranı kazanmak kimseye muhtaç olmamak o kadar önemli ki. Anne babamızı seçemiyoruz ama nasıl yaşayacağımıza hayata nasıl devam edeceğimizi seçebiliriz.
Psikolojik şiddet maalesef gercek sıddetten bıle beter sızı okadr ıyı anlıyormkı babamla aynı durumu yasıyorm ve sınır hastası oldm ilac kullanıyırm imkanınız varsa annenzle yasamayın ben mecbur oldgm ıcın yasıyorm ama ınanın ıntıhar etmeyı hergun dusunuyorm onun yuzunden
Annene ve seni kıran üzen şeylere odaklanırsan o kuyudan çıkamazsın. zor gelecek belki ama, bir şekilde ayağa kalkıp, kendine odaklanıp kendi hayatını kurup hayatının illerini eline almalısın. Onu değiştirmen zor. Değişmeyi isterse olabilir tabi o ayrı. Ama bu kaosun içinde kaybolmamak için kulaklarını tıka ki sağlılıklü kararlar alabilesin hayatınla ilgili.
konu sahibi ben değilim ama adınıza üzüldüm.ben 7 8 yılda bir gördüğüm adı baba olacak adamın konuşmalarına bile dayanamıyorken siz aynı evde yaşamak zorundaymışsınız.umarım bir çıkar yol bulursunuz.ama sakın intihar falan düşünmeyin.sizin ölümünüz sizden başka kimseye zarar vermez.böyle kimseyi de cezalandıramazsınız.atın kafanızdan bu fikirleri acilenPsikolojik şiddet maalesef gercek sıddetten bıle beter sızı okadr ıyı anlıyormkı babamla aynı durumu yasıyorm ve sınır hastası oldm ilac kullanıyırm imkanınız varsa annenzle yasamayın ben mecbur oldgm ıcın yasıyorm ama ınanın ıntıhar etmeyı hergun dusunuyorm onun yuzunden
Katılıyorum. Ben de şuan aynı evde yaşamak zorundayım ama intiharı getirmedim aklıma, henüz. Siz de getirmeyin lütfenPsikolojik şiddet maalesef gercek sıddetten bıle beter sızı okadr ıyı anlıyormkı babamla aynı durumu yasıyorm ve sınır hastası oldm ilac kullanıyırm imkanınız varsa annenzle yasamayın ben mecbur oldgm ıcın yasıyorm ama ınanın ıntıhar etmeyı hergun dusunuyorm onun yuzunden
Senin annenin psikolojisini korumak gibi bir görevin yok. Anneannen sorumluluğu başından atıyor kolayını bulmuş, bence o da sizi kullanmaya çalışıyor. İyi bir anneannenin "Kızım kendine mukayet ol, sıkıldıkça gel bende kal, hayatını kur, bırak anneni" demesi gerekir. Anneannenden de duygusal olarak uzak dur.
Cumadan cumaya arıyorsam ararım, çok yakın değiliz. Ben bunları kimseye anlatmadım, anneannem dahi bilmez yaşadıklarımı. Sessiz sakin her şeyi içinde yaşayan biriyim. Böyle içimin ta içini açıp şunları anlattığım kimse yoktur yani.
Hayır ben 18 yaşımdayken ayrıldılar. Ayrılmadan önce annem bana yaptıklarını babama yapardı. Babamla ayrılınca oklar bana döndü. Babama benzediğimi sıkça söyler. Ben de açıkçası babama olan öfkesini benden çıkarıyor diye düşünüyorum. Anlaşmalı boşandılar ama annem babamı da takıntı haline getirmişti, sürekli babama bu şekilde şiddet uyguluyordu.
Bu olay tipiktir. Genelde başkalarının ruh hallerini bozarak beslenen kan emici insanlar, bi kurbanları gittiğinde onun yerine mutlaka başka kurban bulurlar, şaşmaz bu durum. Annenin yeni kurbanı da sen olmuşsun malesef.
bu mu çocuk yetiştirmek.
