Bosanmis anne babanın ilgisiz buyuyen cocuguyduk kardeşimle biz...Annemle babamin sonu bitmeyen kavgalarinin arasında Anneannem hep bize kalkan olurdu, kardeşimle biz onun evinde kalirdik. Hatta kısa süre için okul bile değiştirmistim Anneannem evine yakın bir okula kaydettirmisti beni. Sonra ben 9 , kardeşim 5 yasindayken temelli anneannemin evine tasindik annemle babam bosaninca...annem calismaya basladi,bizi Anneannem buyuttu. O zaman kendi annesi de hayattaydi. Buyukanneanne, anneanne, anne ile beraber büyüdük biz ama anneannem annem oldu...her seyimizle o ilgilendi. Hepimizin arkasında dag gibiydi. Babamin maddi manevi yokluğunu gidermeye calisirdi. Her şeye yetisen , güçlü kuvvetli, sen sakrak biricik Anneannem bir haftadır yoğun bakimda covidden dolayi...ciğerler kötü durumda dediler. Demans baslangici da vardi. Dün sabaha karşı 4 gibi entube edildi. Yanina sadece bir iki dakikaligina annem ve dayım girebiliyor, max 2 kişi alıyorlar. Yarin ben gireceğim, yasarsa tabii...Onu öyle görmek beni çok yaralayacak biliyorum ama görmeyi de çok istiyorum...annemi, cocuklugumu kaybediyorum sanki. Bir süredir panik atak ve yüksek tansiyonla mucadele ediyorum, bu aciyla basa cikmakta zorlaniyorum...paylaşmak istedim öyle...dualarinizi bekliyorum...