Anneler !!!! Bakıcı,kreş,kariyer...kafam çok karışık:(

umutluay

Guru
Kayıtlı Üye
2 Kasım 2011
3.406
131
363
11 aylık bir kızım var ve bende eylülde 27 yaşında olacağım.
Mezun olduktan sonra 2 yıl çalıştım ve kızım olduktan sonra işi bırakmak zorunda kaldım.işe başlayacağım zaman geldiğinde kızıma baktıkça ağladım.onu bırakamayacaktım.ve işi bıraktım.ona öyle düşkünüm ki..hemen her anne gibi...yaşama sevincim benim...
11 aylık oldu ve ben onu hala bırakamıyorum.ona bakacak bir yakınım yok.kayınvalidem eltilerim falan var ama onlara bırakmam.onlarda istemez zaten. Kreş deseniz hiçbir fikrim yok. 3 yaş altı kreşler nasıldır, bakıcı mı daha sağlıklı olandır bilemiyorum.
Iyi iş teklifleri alıyorum.ama mümkün değil kabul edemiyorum. özel sektörde istanbulda çalışmak zor.tabii her yer aynı değildir ama çalışma saatleri,izin problemi oluyor.en iyisi kamu benim için ama o da olmuyor.
Maddi manevi çalışmaya ihtiyacım da var.kredi var kira var.ev hanımı olmak istemiyorum.öyle olsaydı okumazdım zaten.kariyer olarak önüm açık.iş bulmam zor değil.iyi yerlerde olabilirm ve bu benim için çok önemli.
Ama gelin görün ki çalışan annelere çok fazla bir ayrıcalık yok.doğum yaptıktan 10 gün sonra dönen tanıdıklarım arkadaşlarım var.mesela onları anlayamıyorum.bu benlik birşey değil.kıızımın bu zamanları bir daha asla geri gelmeyecek.o kadar hızlı büyüyor ki. Az önce fotoğraflarına baktım.gözümün önünde olduğu halde ne kadar büyümüş.....
Kafam öyle karışık ki kelimelere bile dökemedim.aklıma ne geldiyse yazdım.
Kısaca, çalışan anneler ya da çalışmayanlar....fikirlerinizi merak ediyorum. Kariyer, kreş, bakıcı...mutlaka bakış açıları farklı olacaktır ama ne düşündüğünüzü çok merak ediyorum.
şimdiden teşekkürler....
 
kızlarımızın yaşları dışında aynı durumdayız.
benimki 19 aylık, bakacak bir yakınım yok, doğum iznim bittikten sonra 6 ay da ücretsiz izin aldım iyice büyüsün öyle dönerim işe diye ama bu kez daha da bağlandık birbirimize, ücretsiz iznim bitince istifa ettim, çok iyi bir işim, kariyerim ve gelirim varken eve kapattım kendimi.
şimdi 19 aylık oldu, doğum izinleriyle 2 yıl olacak nerdeyse çalışmıyorum, evde boğuluyorum, ne öyle temizlikle yemekle gününü geçiren ev kadınlarından olabildim ne de çalışan...
şimdi 2 yaşına girsin iş arayayım diyorum ama ona baktıkça nasıl bir yabancıya bırakırım diyip ağlıyorum, maddi sorunlarımız var, evimiz kira, tek maaşla geçinmeye çalışıyoruz ama olmuyor, bu yaştan sonra ailemden harçlık alıyorum bazen kuru ekmeğe talim edelim ama kızım hep yanımda olsun diyorum, bazen bunca yıllık emeğin, eğitimin böyle mi harcanacak, kızını özel okullara göndermelisin, ona iyi bir gelcek sağlamalısın diyorum... kafam karmakarışık, öyle bir çıkmazdayım ki, düşünmek bile istemiyorum...
 

ben de çok çıkmaz da hissediyorum kendimi. neyin beni daha mutlu edeceğini kestiremiyorum bile. bazen çok moralim bozuluyor. bazen iyi ki kızımlayım diyorum.çalışsam vicdanen çok rahatsız olacağım.kreş bakıcı sorun olacak.çalışmasam ben ben olmayacağım
 
ben de kızım 9 aylık olana kadar erteledim çalışmayı.devlet memuruyum,izindi rapordu derken uzattım.bakıcı sorunum da vardı.çok şükür hallettik.işe gittiğim ilk günü hiç unutmam.annem,eşim,bakıcımız evde olduğu halde kalbim pıtpıt attı akşama kadar.işten gelene kadar burnumsa tütüyordu sıpa.hala da öyle ama alışıyorsun.onlar için değil mi bu çabamız?ilk çalışan anne ben değilim li diye avuttum kendimi hep.bu kadar küçük bebeklerin kreşe bırakılması bana göre yanlış ama çaresizsen yapacak bişey yok.Allah yavrularımızı ve bizleri korusun...
 

aynen öyle...
bu arada oturduğum eve yakın bir kreş var, 0-3 yaş grubu aylık 1200 tl miş. çok da güzel bir yer, burdan bir arkadaşımın kuzeni çalışıyor orda o bakımdan da güven verdi, yaşıtlarıyla birarada olması, spora sanata yönlendirilmesi onun gelişimi için süper olacak ama kreşin saatleri sabah7 akşam 19:00
7şimdi ben iş bulsam 9-6 çalışsam 7 de eve yetişebilecek miyim? trafik olsa bişey için kalmam gerekse kızım ne olacak? eşim eve 7 buçukta geliyor zaten o da karşılayamaz...
bakıcı tutsam kızıma ne verebilir ki? yedirir içirir muhtemelen tv karşısına oturtur (kamera sistemi olmadan asla emanet etmem zaten)
yani kendimi psikolojik olarak hazırlasam da diğer koşullar da uymuyor. ya da ben bahane uyduruyorum kızımdan ayrılmamak için bilmiyorum :26:
 
aynı şeyleri ben de hep düşündüm ama çalışan bir annenin çocuğu olarak diyorum ki zor da olsa çalışmalıyız.
ilerde eminim çocuklarımız çalışmamızı tercih edecektir.
Allah yardımcımız olsun
 

of of of kendimi düşündüm 1200 oraya versem bana ne kalır diye :) pahalıymış
 

bakıcı bişey veremez.sadece iyi bir insanda vicdanlı birisiyse iyi bakar evladına.yoksa yok motor gelişimi yok zeka oyunu falan bilmez.önemli olan psikolojik olarak kendimizi hazırlamak sanırım.
o kadar kadın çalışıyor pekala çocukları da büyüyor...bunu bilmeme rağmen yine de bu fikir beni rahatlatmıyor.
 
bence 2 yaşına kadar kendin bak sonra çok güzel anaokulları var onlarla görüşebilirsin, biz okula emzik ve bezle başladık :) şimdi kocaman abla oldu kızım bana akıl veriyor.. bakıcı pek tavsiye etmem ama okul düşünebilirsin hem kızım hem ben çok mutluyuz.. çalışan kadınlara evde oturmak zor geliyor yapamıyorlar.. ben çıldırma evresinin son noktasında işe başladım ve 1 haftada kendime geldim.. mesleğini göremedim ama işin çok zorlayıcı değilse hem işi hem çocuğunu çok iyi idare edebilirsin bence..
 

evet kendine güveni olan sosyal biri oluyorsun çalışırken.çocukla daha kaliteli zaman geçirirsin aslında. ama ama ama...:))))
 
of of of kendimi düşündüm 1200 oraya versem bana ne kalır diye :) pahalıymış

benim de eski maaşımla işe başladığımı varsayarsam nerdeyse yarısını vermem gerekecek, ama zaten eğitimli ve donanımlı bakıcılar da aşağı yukarı bu civarda istiyorlar. hatta çok daha fazlasını verenler de var. ben bu meblağı gözden çıkarabilirim ama işte 2 yaşında bir çocuk için bakıcı mı daha uygundur yoksa bahsettiğim gibi donanılmı, piyanosundan balesine her şeyi olan bir kreş mi, yoksa aza kanaat edip annesi mi :26:
 

zaten ben hazır olsam çok daha mantıklı düşünebileceğim ama ben hazır değilim ondan ayrılmaya


siz 2 yaşında mı başlattınız kreşe? başladığında derdini anlatacak kadar konuşabiliyor muydu? herhangi bir sıkıntı yaşadınız mı, rica etsem kısaca anlatabilir misiniz?
 

maşallah kızına
ben ithalat-ihracat sorumlusuydum.işim zorlayıcı değil.evden bile çalışabiliyorum. severek yapıyorum. ama çalışma kşulları zorlayıcı.trafik,çalışma saatleri,izin sorunu....
ben de depresyona grip girip çıkıyorum:)))) bu gidişle bekleyeceğim biraz daha sanırım. kreş en mantıklısı görünüyor.hem kreşlerin çoğunda artık kamera vamış sanırım. iş yerinden izleyebiliyormuşsun diye duydum:44::44:
 

canım 2 yaşından sonra çocuğu istesen de evde tutamazsın, sen bile yetmeyeceksin ona bırak bakıcıyı... 2 yaşına girdiği an değişimi farkedeceksin sende.. bence kendini 2 yaşında okula vermeye şartlandır.. bizim okulumuz 850 yabancı dilimiz var, havuzumuz var.. herşey var yani eksik yok bence 1200 fazla.. hatta ünlü birisi var hani küç... şey... okulu var... o okul bile biraz zorlayınca 1000 e bırakıyor.. bence 1200 vermeyin fazla
 

evet sizinkinin fiyatı uygunmuş.bu söylediğini fiyatlar nerelerde semt olarak?
 

teşekkür ederim :) ben şimdiden tutamıyorum evde, birazdan uyanır kapıya yapışır aç aç diye :)
maalesef ben çok garip bir semtte oturuyorum burdaki kreşler ya binaların bodrum katındaki bakımevinden farkı olmayan kreşler (bikaç ev kadını paza kazanalım diye çocukları doldurmuş akşama kadar takılıyorlar öyle, bizim sitede de var leş gibi içi çiş kokuyor) ya da çok çok üst düzeye hitap eden yerler. bahsettiğiniz okulun ümraniye şubesi de çok uzak değil bana yani hangisine olsa servisle gidip gelecek zaten... kreşlerle ilgili beni en çok kaygılandıran şey araştırdıklarımın hepsinin en geç 19:00 da kapanması, e ben bir nedenle eve geç kalsam ne olacak, 2 yaşında çocuk kapıda mı kalacak diye düşünmeden edemiyorum.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…