Anneler gününe Annesiz girenler, gelin burada dertleşelim :((

  • Konu Sahibi Konu Sahibi EU3
  • Başlangıç Tarihi Başlangıç Tarihi
Nasıl özledim, nasıl özledim bilseniz...
Cok degil 6 ay önce evdeydi, gülüyordu, konusuyordu, her sabah babamla beni ise gönderiyordu. Haftasonu bir yere gittigimde pencereden arkamdan bakıyordu, el sallıyordu. Geceleri üzerimi örtüyordu ahhh annem, ahhh !!
Suan gözleri, bana bakısları, sesi, yürüyüsü, elleri, herseyi aklımda gitsem evde bulucam sanki onu..

Hic birseyim olmasın, hic birseyde gözüm yok sadece sen ol yanımda annem, eskisi gibi sefkatini ver bana, yoklugun yakıyor beni, simdi sen yoksun artık yoksun dimi? simdi 6 ay, sonra 1 sene, sonra belki seneler...
Hasretiim sana annneeemm, ne kadar sürer bu? Ben sensiz ne kadar yıl gecirebilirim..
 
Son düzenleme:


Canım...ne güzel böyle düşünebilmen...



.
 



Evet...çok doğru..mesela ben!



.
 

biliyor musun, ben de bugün mezarda annemin çiçekleriyle aynı şeyi konuştum. sadece sen olsan da hiçbirşeyim olmasa, başımı yaslayacağın omzun için yeminle canımı veririm diye ağladım bugün..
kaybedince mi anlaşılır herşeyin değeri..
5ay doldu bugün.. gözüm yolda.. resimlerine bakıyorum, an itibariyle beynim donuyo. 5ay önceki kanlı canlı insan yok artık, öyle mi diyorum...
her sabah yataktan kalktığımda evde annemin varlığını hissedememek nefesimi kesiyor.. keşke olsan annem, olsan da uzağa da razıyım.. cismini görmesem de sesine bile razıyım ömür boyuu.
ne kadar dayanabileceğim bilmiyorum...
 
Canım...hangisini söyleyim...

O cümleyi yazdığım arkadaşın saydıklarının hepsi..neyazık ki...

.

canım benim yaaa.. nur içinde yatsınlar, mekanları cennet olsun inşallah..
nasıl dayanıcaz, nasıl devam edicez bilmiyorum.. 5 aydır nasıl yaşıyorum, nasıl nefes alıyorum gel de bana sorr..
bu bayram mezarına gitmek de varmış kaderde...
 



Eskiden bir yere giderken arkamda annemi bıraktıgım icin üzülürdüm, eve dönesim gelirdi..
Simdi arkamda bıraktıgım bir annem bile yok, hayat acı yüzünü bizlere erken gösterdi. Allah sevdigi kullarına dert verirmis diyorlar, ben dert olarak bile görmüyorum Rabbimden gelene boynum kıldan ince, ama hep bir tuhafım, gözlerim yas akıtmaya hazır, icinde bulundugum durum o kadar zor ki, onun bıraktıgı bir evde onun hatıralarıyla, onsuz yasamak, baktıgım herseyde, dokundugum herseyde onsuzken onu görmek..!

Simdi bana mutlu musun deseler, ya da yüzümde ufacık bir gülümseme görseler ne fayda, ben gercekten mutlu muyum ki, gercekten bir daha mutlu olabilir miyim? Ben o kelimeyi cıkardım hayatımdan, benim icin öyle bir his, duygu yok. Herseyin bilincinde olmasam bazı seyleri yapmak icin bir dakika bile düsünmezdim, hayat devam ettigi icin yasıyorum, yapacak birseyim olmadıgı icin yasıyorum, YASIYORUZ..

Allaha sükürler olsun ki, rüyalarımı süslüyor hep o güzel yüzüyle bakıyorum ona, o bana bakıyor gercek gibi.. Hic uyanmasam keske, gece yine gördüm rüyam' da vefat etmeden önce bana bir mektup bırakmıs evde bulmuslar bana getirdiler, kagıdı actım icinde arapca kelimeler yazıyordu altında cicek resimleri ve defalarca benim adım yazılı, rüyam' da okudum o kelimeleri anlamlarını bilmiyordum ama okudum simdi ise hatırlayamıyorum ne okudugumu??

Patlamaya hazır bir bomba gibiyim, bundan sonra da farklı olabilecegimi zannetmiyorum..
 
Cnm annemm dedem annanemmm
Hepinizi cok ozluyorumm
Benim hayatim odak noktam yasam alanim ailen nefesim mutlulugum sizlermissinizzz
Suanda aglayarak sizleri uzdugumu biliyoorum ama ozur dilerim
Gercek mutluluk yok artik benim icin
Sizlere kawustugum gun mutluluktur benim icin
Ewlendim yuwa kurdum hasretim dahada cogaldi
Gun gectikce yangin sonmuyor sadece yanmaya alistim yuregim cayir cayir goz yaslarim bile sondurmuyo sondurmucekk
Rabbimin inananci olmasa icimde biliyorsun annem sensiz 1sn bile nefes almazdim
Her gecen gun dahada isliyor icime kalbim kaniyor
Mekanlarinizz cennet olsunn
Siz hep benimlesiniz hatta ewimde kaliyorsunuz beraber yasiyoruzz bunu hissediyorumm canlarimm
Cok uzuldugum icin ozur dilerim
 
Hep aynı kelimelerle cümleler kuruyorum belki de, kac kere aynı seyi yazmısımdır bilmiyorum..
Gittin gideli ben hep aynı yerdeyim be anne, bugün daha da fazla, daha derinden hissettim yoklugunu..
Sen vardın, hayat baskaydı hayat gercekten hayattı be annem..
 
bugün okula giderken arkama baktım anne.. beni sabahleyin yolculayan o melek annem nerde şimdi.. ağlaya ağlaya yollara koyuldum. gören deli sanar.. bilmiyorlar ki yüreğim kavrula kavrula yanar..
sen olsan aç aç yollar mıydın anne beni.. ama inan açlık maçlık aklıma bile gelmiyor anne..
bugün okulda ilk gün sebebiyle tanışma merasimi yaptık sadece.. ardından 5.sınıftaki öğrencilerimle ne yapsak ne yapsak diye düşünürken, şarkı söyleyelim dediler.. kalktı biri söyledi bir şarkı.. ne söyledi biliyor musun anne...

Güneşin alası çok
Her evin çilesi çok
Analar çeker yükü
Kimsenin bilesi yok

Gelin çiçek derelim
Yollarına serelim
Sevgi dolu türkülerle
Annemize verelim

Anamız başımızda
Her öğün aşımızda
Ananın emeği var
Her iyi işimizde

Gelin çiçek derelim
Yollarına serelim
Sevgi dolu türkülerle
Annemize verelim

Çocuğa bakar anne
Evine tapar anne
Gece gündüz çalışır
Yarını yapar anne

Gelin çiçek derelim
Yollarına serelim
Sevgi dolu türkülerle
Annemize verelim

o kızcağız o şarkıyı söyledikçe ne zaman bitecek diye sabrettim durdum. sonra "annenizin kıymetini bilin çocuklar" dedim.. ben çok bilmişim gibi..

eve gelirken baktım camlara.. gene yoksun anne.. 1 dakika geç kalsam telefonlara sarılan annem, camlarda bekleyen annnemmmmmm.. yerin bomboş be annem.. boğazımda hıçkırıklar.. okulda bana herkesin "nasıl oldun" diye sorması bile öyle batıyo ki be anne..

"nasılsın" sorularına, sen gittiğinden beri "iyiyim" diyemiyorum be anne.. "sağol" diyip geçiştiriyorum işte..

dayanamıyorum anne, dayanamıyorum. sensiz hiçbirşeyi atlatamıyorum
 


O sarkıyı biliyorum ben, cok söylerdim o zamanlar..
İcim sızladı okuyunca satırları, ikimizde aynı seyleri yasıyoruz aksam geliyorsun pencere bos, sabah cıkıyorsun yine bos, sokagamıza girdigimde kafamı kaldırıp eve bakıyorum icerisi kapkaranlık..

 

ben de çocukken bilirdim. unutmuşum. bugün duyunca mahvoldum be canım..
Allah babamızı kardeşlerimizi yanımızdan eksik etmesin, sağlık versin ama, onlar varken bile ev bomboş.. çünkü anne yok..
her karşılaştığım insana şöyle bakıyorum şimdi: "işten evine gider, annesine sarılır, otururlar, öpüşüp koklaşırlar analarıyla.. oh ne güzel.." diye kendi kendime hayıflanıyorum.. kimsenin haberi yok.. oysa ben içimde ne depremler yaşıyorum..
 



Bi cocuk anneeee diye bagırsa pencereye dönüp benim cocuklugum gelir aklıma hemen, bir yakınımın yengesi kızının aldıgı tsörtten bahsetti, kızı almıs sonra begenmemis al bunu degistir, kendine birsey al demis.. İcim kabarıyor kızından bahseden anne, annesinden bahseden cocuk duyunca. Dısarıda sürekli annemin yasıtı olabilecegi kadınlara bakıyorum ve bazen gercekten benzettigim cıkıyor, üzerine giydigi sey annemin kıyafetiyle aynı oluyor..

Gecen günde minübüste yanıma bir bayan oturdu, genc bir kadındı yere dogru bakınca gözlerim ellerine takıldı, uzun bir süre bakakaldım öylece, aynı annemin elleriydi, o kadar cok benziyordu ki, durup durup ellerine baktım kadının..


Kuzenlerime bakıyorum, sonra teyzelerime sonrada bize bakıyorum, icim yanıp tutusuyor ben anne diyemiyorum, varlıgını hissedemiyorum ya, yanıyorum resmen, acı ama gercek tek sey biz eksigiz, hepte eksik olacagız..
 
Son düzenleme:

resmen bundan sonra "anne" diyemeyeceğiz.. bir kelimeyi telaffuz etmekten bile mahrumuz.. o kelimeyi kullanmayı unutacağız, ama o kelimenin hatırlattığını asla unutmayacağız..
ben de geçen gün gardropu düzeltiyordum, annemin kendisine aldığı ama hiç giymesi kısmet olmadığı kıyafetleri gördüm.. oturdum ağladım..
sabah işe giderken, bana aldığı kıyafetleri giydim, üzerimde bile göremedi onları..
hayatımın her noktası, her anı annem.. bazen diyorum ki kaçsam gitsem buralardan, sonra diyorum ki, annenin mezarını bırakıp nasıl gidersin diyorum..
akşamları yemek kokuları geliyor başka evlerden bizim eve.. o bile hatırlatıyo annemi..
gerçi hatırlamadığım tek saniye yok ki..
 

Canim dua bekliyor ne guzel bir ruya Allah butun olmuslerimize rahmet eylesin. Ben de persembe gecesi gozyaslarimla saatlerce kuran okudum babama ve bagisladim uzun aradan sonra o gece ruyama girdi ah babammm 16 ay bitti 17 ay oldu gelmedi ben umidimi yitirdim artik. Hos bazen tekrar umitleniyorum uzun bi ara oyle gecio ama yine ahhh iste tarif edilmiyor hisler acilar kalp sizisi. Kendi icinde oluyor ancak ayni durumda olanlar anlar. Ben hepinizin yazdiklarini okudum her yazilanda kendimi buldum.ACI EVRENSEL mis. Ben bi kendimi bu kadar aci cekiyorum bilirdim. Hatta kardeslerime kizardim icten ice. Takip ederdim gizli gizli morali nasil takmiyor mu yoksa diye??? Bazen de uzgun gorunce icim yaniyor canim yetimim bu yasta babasiz kaldin ons mi uzuluyosun diyorum icimden. Ne istedigimi bilmiyorum ne uzuldun ne uzulmesin istiyorum. Anneme kiziyorum icimden telefon acip anneeeeeeee bizi yaktin diye bagirip hickira hickira aglamak istiyorummm. Anneee babami hic anlamadinnn bizi cok doldurdun babama bizi ayirdin babamdan anne yandim anne mutlu musun diyesim var ama drmiyorum birgun olurse bu defa da bu dediklerim icin yanarim uzmek istemiyorummm annem de cookk pisman o da simdi yaniyor ama ne hacett. Babam yapayalnizz oldu. Tek basina gitti. Ruhunu teslim ettigi evden 1gun sonra aldik cenazesini. Kimsenin haberi olmadi ki. Yalniz gitti babammm annem yaktin bizi hirsina ofkene bizi kurban ettinn. Bir omur bu aciyla kalbimizde muhur gibi yasayacagiz. Her an her saniye keskeler icimizde. Keske seni bari biz anlasaydik babaaaammmm.
 
Hava güzel, insanlar dısarıda, diyorum yok musun simdi annem?
Sen varken de bu agac burdaydı sen yokken de burda.. Dünya ne tuhaf, bazen sende burdasındır diye düsünüyorum yasadıklarımı ben yasadım, biz yasadık ama inanmıyorum ki, kabullenemiyorum bir türlü, bazen diyorum sen öldün, ben ne yapıyorum burada?
Biz senin bedenini, benim öpüp kokladıgım o mis ellerini topraga koyduk, üzerine toprak attık..
Sen hic ummadıgın bir anda bizsiz, biz hic ummadıgımız bir anda sensiz kaldık annem
Basım sıkısıyo sen yoksun, benim icin endiselenemiyorsun bu duygular yok artık annem, annesizlik cok garipmis bunu anladım, kendimi o kadar bos ve yalnız hissediyorum ki, geceleri uyuyamıyorum yine anne, ama sen kızamıyorsun bana
Korkuyorum bazen, anne desem gelmezsin, susuyorum
Bazen gece anne cıglıklarımla uyanıyorum, kosup bakmıyorsun
Hic birseyin yoktu ki, o sabah meger bizim sonumuz olacakmıs annem
Biri dese annenin son saatleri smuwiLa diye gülerdim herhalde, inanamazdım ki,

Filmler de gördügüm basımıza geldi annem
Ben odaya girdim, sen yerde yatıyordun, konusamadın benimle, 15 gün boyunca yogun bakım kapısının dibinde bekledim seni annem, o 5 dk. gelsin de seni göreyim diye sabırla bekledim.. Yine inanmadım gidecegine, Allah gördü halimizi acır bize, annemizi almaz dedim

Hele ara yogun bakımda emremin elini tutup annem ne olur ölme, annem ne olur bırakma beni diye aglayısı, seni bir daha hic üzmeyecegim diye sana söz vermesi..


Ona bakıyorum aglıyorum, babama bakıyorum aglıyorum seni ilk ameliyata alıcaklarken kurtulma sansının %1 oldugunu söylediklerinde babamın banka yıgılısı, hıckıra hıckıra aglaması.. Benim güclü babam o kadar caresizdi ki, kendimi unuttum o an kardeslerim ve babam icin yasamanı istedim, dua ettim.

Ama olmadı anne, sen gittin bir daha dönmemek üzere, o korkarak baktıgım yesil araba bugün benim icin gelmisti, benim kıymetlimi tasıyordu '' heeeey gidi smuwiLa, simdi de korkuyor musun o yesil arabadan '' dedim kendi kendime, helallik alıp seni o bilinmez mechule dogru yola cıkardı, arkandan kostum anne, cok gelemeden yakaladılar beni izin vermediler yanına gelmeme..

Simdi aklımda hep eski anılar, her baktıgım yerde sen, öyle cok özlüyorum ki eski ve seninle mutlu oldugumuz günleri, bir aile oldugumuz günleri..

 
başınız sağolsun.zaten bu aralar çok duygusalım yazdıklarınızı hıçkıra hıçkıra ağlayarak okudum.mekanı cennet olsun
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…