- 5 Ekim 2015
- 56
- 73
- 88
- 61
kızım sözlendi ve 3 hafta sonra nişanı olacak ..huzursuzum...oysa ilk kızımızı evden gelin çıkardık yani alışkın olmam lazım...huzursuzluğumun sebebi herhalde yeni damat adayımın sadece kızımı alıp gitmesi bizi dış kapının mandalı gibi görmesive bizim bulunduğumuz şehirde yaşamaya yanaşmamak istemesi...kızımın mesleki kariyeri nedeniyle bulunduğu görevinden ayrılmaması başka bir yerde eğitimini tamamlamaması gerek ama gel gelelim damat adayı küçük bir anadolu şehrinde ve işinden memnun olduğunu belirtip kendisine baskı kurulmamasını söylüyor kızıma.. Büyük damadım ailelerin görüştüğü bir ortamda bu konuyu dile getirip ne düşündüklerini yani damat adayının bulunduğumuz şehirde ki( 3 büyük şehirden biri ) iş araştırmasına girmeyi düşünüp düşünmediğini sorduğunda dünürümüz gençlerin kararı cevabını aldı..sonradan bir konuşma sırasında üzerine vazife olmayan sözler ediyor diye de suçlandı..baldızının daha doğrusu kız kardeşinin mesleki kariyerini ve beni düşünerek yappmıştı o konuşmayı aslında.. Dünürlerimiz bu konuyu dile getirmiyor ve geçiştiriyor ,kızım ise düşüncelerini net bir şekilde bana söylüyor ama sözlüsüne gelince farklı konuşuyor ve sanki benonların hayatlarına müdehale eden anne durumuna düşüyorum..kızlarım benim zayıf noktam zaafım bunu kabul ediyorum ama bu durum kızımın geleceği ile ilgili...her yönden kızım bir beden büyük ama sevmiş istemiş Allah yakıştırmış bir şey diyemiyoruz ama böyle bir durumda dünürlerimizle bu konuyu açıklığa getirmemiz bi yaptırım uygulamamız gerekmiyor mu?buna da mı hakkımız yok ?suçlu ben mi oluyorum ?annelik hep susmayı mı gerektiriyor ? çünkü beni bu yaşına kadar kırmayan ,içimizi birbirimize döktüğümüz sırdaşım kızım sanki beni susturmaya biraz da suçlamaya başladı..ben onun geleceğini düşünürken tabi ki bir kaç yıl aynı şehirde kalmasını evden gelin çıkarken uzaklara gitmemesini de düşünüyorum istiyorum...bunu istemeye bir anne olarak hakkım yok mu? herkes eşya bilezik düğün konusunu konuşurken isteklerini belirtirken bizim daha nişan olmadan bu konuyu açıkça konuşmamızın bir mahzuru yoktur herhalde ? duygularımı buraya yazmam bile rahatlattı...şimdiden teşekkürler