- 28 Mayıs 2011
- 1.353
- 1.171
- 333
- 32
İyi geceler
Bu saate canımı sıkan olayı özet geçeyim.
Erkek arkadaşımın ailesi geldi tanışmaya farklı şehirden geldikleri için yatma hariç misafir ettik kahvaltı yemek çay kahve faslı derken 2 gün boyunca birlikteydik ailecek...
Erkek arkadaşım biraz rahat bir tip herhangi bir saygısızlığı olmadı gayet kravatlı gömlekli geldi,babam samimi davrandığı için olsa gerek o da rahattı ilk anlar dışında gerilmedi samimi sohbet gelişti. Annem biraz soğuk bir karakter rahat değildir pek herkesle samimi olmaz. Erkek arkadaşımlar gidince gel bi konuşalım diyince şaşırdım çünkü çok ciddi bir ses tonuyla söyledi oysa ben her şey iyi gitti sanıyordum zaten babama göre de normalmiş benim için tamam dedi.Başladı konuşmaya sert bir şekilde...
"sence bu çocuğun davranışları normal mi? Yemek yemesi bile tuhaf,çok fazla rahat,insan ilk kez gittiği evde bu kadar çok yer mi?" vs vs.
Erkek arkadaşımı savundum herkes bizim gibi olmayabilir,herkes aynı karakterde olacak diye bir şey yok diye ama bende biraz daha temkinli olması gerektiğinin farkındayım sağolsun hiç çekilmesi yok içinden geldiği gibi konuşur davranır ben bunda art niyet aramıyorum belki sevdiğim için gözüme batmıyor az çok tanıyorum ben öyle kabullendim ama annemin tavrı çok rahatsız etti anlatamıyorum kendisine sen böyle kabul ediyorsan tamam diyip rest çekti böyle yapınca üzüldüm sonuçta güzelce yaşanması gereken şeyler böyle gölgelenmemeli. Anneler hissediyor filan diyorlar bu kafamı kurcalıyor ya sizce?
Bu saate canımı sıkan olayı özet geçeyim.
Erkek arkadaşımın ailesi geldi tanışmaya farklı şehirden geldikleri için yatma hariç misafir ettik kahvaltı yemek çay kahve faslı derken 2 gün boyunca birlikteydik ailecek...
Erkek arkadaşım biraz rahat bir tip herhangi bir saygısızlığı olmadı gayet kravatlı gömlekli geldi,babam samimi davrandığı için olsa gerek o da rahattı ilk anlar dışında gerilmedi samimi sohbet gelişti. Annem biraz soğuk bir karakter rahat değildir pek herkesle samimi olmaz. Erkek arkadaşımlar gidince gel bi konuşalım diyince şaşırdım çünkü çok ciddi bir ses tonuyla söyledi oysa ben her şey iyi gitti sanıyordum zaten babama göre de normalmiş benim için tamam dedi.Başladı konuşmaya sert bir şekilde...
"sence bu çocuğun davranışları normal mi? Yemek yemesi bile tuhaf,çok fazla rahat,insan ilk kez gittiği evde bu kadar çok yer mi?" vs vs.
Erkek arkadaşımı savundum herkes bizim gibi olmayabilir,herkes aynı karakterde olacak diye bir şey yok diye ama bende biraz daha temkinli olması gerektiğinin farkındayım sağolsun hiç çekilmesi yok içinden geldiği gibi konuşur davranır ben bunda art niyet aramıyorum belki sevdiğim için gözüme batmıyor az çok tanıyorum ben öyle kabullendim ama annemin tavrı çok rahatsız etti anlatamıyorum kendisine sen böyle kabul ediyorsan tamam diyip rest çekti böyle yapınca üzüldüm sonuçta güzelce yaşanması gereken şeyler böyle gölgelenmemeli. Anneler hissediyor filan diyorlar bu kafamı kurcalıyor ya sizce?
