anneleriniz evlat ayırır mı ayırırsa bu sizi yaralamaz mı

kardeşimle genelde benim agresifliğim yüzünden tartışırız. annem de haklı olarak onu tutar. bende sinirli olduğum için ayrımcılık yapıyorsun derim .öyle diyince de annem 5 parmağın 5 i de birdir. birisini kes at bakayım yapabilir misin?
hastayım bu kadının bana laf yetiştirmesine.
bazen bizde de hata var diye düşünüyorum.
bana annem kızdıgında susarım eğer konuşursam iş kötüye gidiyor. o konuşuyor konuşuyor susuyor :)
 
konu açılalı baya olmuş ama arkadaşım seni o kadar iyi anlyorum ki özellikle ilk cümlen..
 
benim annem bir gün bile nasıl geçti günün diye sormamıştır. sen benim çocuğum degilsin deyip dururdu. babaannemin üzerine atıp bırakırdı öpmeye gittiğimde yanına beni itip düşürdüğünü bilirim. kardesimle beni ayirdigini. bir gün bile bilmiyorum okula gelip durumumu sordugunu. tek yaptığı arkadaşlarımin yanında küfredip saçma sapan kaş göz işareti yapmak sinirli sinirli yıllarca yaşattıkları sonrası artık ondan nefret ediyorum agladigi zamanlar bile el gibi geliyor bana
 

Ne zor bir durum ya.. insan öz evladına neden böyle davranır.. annelik hakkı varsa senin de evlatlık hakların var...
Allah yardımcın olsun... Anneni de ıslah etsin.. çok üzüldüm
 
Ne kadar çok annesiyle sorun yaşayan varmış. İnanın çok şaşırdım. Annelerin bunları yapabileceğine hiç ihtimal vermezdim.

Benim annem evlat ayrımı yapmaz, ben hiç hissetmedim. Yaptıklarını hiç başıma kakmaz. Bekarken evde hiç iş yapmazdım (keşke azıcık kadıncağıza faydam dokunaymış ), tek kelime etmezdi. Evliyim, dip dibe evlerde otuyoruz. Hala bile geldiğinde her işime yardımcı olur. Ben öğretmenim,yakında bebeğim olacak Rabbim nasip ederse, bebeğime de o bakacak inşAllah..

''Ben bu kadının hakkını nasıl öderim, Allah onu başımdan eksik etmesin'' diye düşünürken gerçekten yazdıklarınız çok şaşırttı beni, böyle de anne olabiliyormuş demek ki dedim. Nasıl bir psikolojidir anlayamam tabii, ama siz-biz öyle anneler olmayalım.. Duadan başka yapılacak bir şey yok sanırım. Allah sizlere sabır versin...
 
ilk çocuklar her zaman bambaşkadır hele bide erkek olursa.. eee annemin oglu var beni neylesin..
 
Malesef annelerin çoğu evlat ayırıyor. Geçen gün kızımı severken dedim ki" sen benim bir parçam değilsin kendimden hiç bir parçayı senin kadar sevemem ölürüm senin için" dedim annemde dediki" işte bende küçüklen seni öyle seviyordum" dedim ki " ne demek şimdi bu çocuklar annelerin gözünde hiç büyümezmiş hep öyle minik masum yavruları gibi severlermiş diye biliyodum" oda dediki " öyle değil şimdi daha farklı sevgim daha olgun bir sevgi". :44: ne dicemi şaşırdım . Annem bana düşkündü ama ben evlendikten sonra çok değişti . Hiç özleyipte bi gelmez mesela bende gşdeceğim zaman utana sıkıla anne hafta sonu müsaitmisin arkadaşlarına sözünvar mı derim. Ne bilim kardeşim bekar benden 4 yaş küçük onunla vıcık mıcıklar mesela öpüş koklaş kedi gibiler. Kabullendim ben annem sonuçta. İnsanın çocukları olunca bütün hayatı çocuklarından şbaret oluyo o yüzden onların sevgisi bana yetiyo takılmıyorum artık. Bence sizde takılmayın her anne aynı değil mesela kayınvalidem çocukları ve torunları için ölüyo kadın perişan ediyo kendini benide çok seviyo oda öle bi anne hep ona gidelim yedirsin içirsin şstiyo 3 gün gitmiyim çocuklarla arıyor hemen özledim diye. Ben sizin için varım evladım der hep.Öle yani her anne bir değil malesef işte. Öyleki bu ayın sonunda ameliyat olucam 1 hafta şzin almasını istedim bin dereden su getirdi izin almak zormuşta bilmem nede. Ama 3 ay önce kızjardeşimle kapadokya turuna gittiler ona izin alabildi nasıl olduysa. Düşün artık yani .
 
aynısını ben yaşadım,hatta ben bunu ne zaman yazdım diye bile düşündürdü yazınız.

sizde kız-erkek ayrımı olmuş ki yanlış anlaşılmasın herkes eşittir.
benim kardeşlerim kız olmalarına rağmen ayrım yaptılar.
her türlü ayrıma karışıyım.kimse annesini babasını seçemiyor,cinsiyetini seçemiyor ee bizi diğerlerinden ayırmaları ne diye.

ben bir de dersaneye gideyim diye çalıştım para biriktirdim ki okulda çok başarılı olduğumdan öğretmenlerim indirim bile yaptılar bana ama babam okulda öğrettikleri yetmiyor mu,dersane para tuzağı dedi.
annemse sen hak etmiyorsun dedi (erkek arkadaşım olduğunu öğrenince bir güzel temiz tahtayla dövdükten sonra hiç bir şeyi haketmediği belirtti.) o sırada teyzemde yanındaydı dersaneye ne gerek var dedi. ama 2 hafta sonra kendi çocuğunu yolladı ki ben hiç bir metaryelim olmamasına rağmen benle neredeyse aynı puanı aldı.

şimdi kız kardeşlerimin hepsi dersaneye gitti benim sınava girmemden 2 sene sonra oldu.ne değişti 2 senede de dersanenin iyi olduğuna karar verdiniz.hatta kız kardeşlerim sevgilisiyle şehir dışı tatillere yurdışı tatillere gidiyorlar yine de her şeyin en iyisini onlar hakediyor.ki kardeşlerim iyi olsunlar isterim yinede.Ne değişti bir anda genişlediniz mi?

ben annem çalışıyor diye 10 yaşımdan beri evin temizliğini yemeğini yaparım birgün olsun teşekkür etmedi,hatta yapmadığım gün veya beğenmediği gün kızdı bağırdı çağırdı.Sınavım var desemde anlamadı.noldu biliyormusunuz şimdi annem yine çalışmasına rağmen kardeşlerime bulaşık dahi yıkatmıyorlar çünkü annem "evlenince zaten yapacaklar şimdi rahatlarına baksınlar" diyor.

Ben onlardan izin almadan evlendim,bana hiç bir şey yapmadılar hatta benimle 3-4 sene konuşmadılar görüşmediler benimle aynı ortamda dahi bulunmadılar. ama kız kardeşlerim de onların istemedikleri kişiyle evlenmesine ses etmediler güzelce düğününü yaptılar herşeyini yaptılar hatta babam hala beni iğneliyor ama ses etmiyorum.

ben çocukkende böyleydi. Annem benim kızlarım güzel diyip sayardı diğer 3 kızının ismini hemde yüzüme baka baka ama beni saymazdı ben orda öğrendim çirkin olduğumu sevilmeye layık olmadığımı.

beni neden sevmediklerini hiç bilmiyorum.büyünce tamam diyorum erkek arkadaşım oldu ondan benden nefret ediyorlar diyorum ama çocukken neden öyleydi.

karakterimi hep olumsuz etkiledi bunlar şimdi şimdi farkediyorum. neden mi insanlar beni sevsin diye hep sessiz ve istediklerini yaparken buluyorum.

bu çok acı.herkes anne baba olamıyor.
bana yapılan ayrımı herkes farkediyordu.çocukken ben odadan çıkınca neden böyle davranıyorsun o da senin evladın diyorlardı anneme.
 
Allaha şükür bizimkiler evlat ayrımı yapmaz. Hepimizin derdiyle tek tek baş etmeye çalıştılar ve çalışıyorlar da. Ama eşimin aynı dediğiniz gibi ayrım yaparlar esimde 5 kardeş ama sanki tek çocuk küçük kaynimmis gibi onun herseyine koşarlar. Hele eşimi sanki evlatlıkmis gibi davranırlar
 
Bu durum bizde de vardı ablam öz evlât ben üvey evlat gibiydim. Büyüdüm evlendim ama yerim hiç değişmedi. Anne babamın kıymetlisi olmadigim gibi eşimin de kıymetlisi olamadım. Hiçbir zaman gerçekten sevildigimi hissetmedim. Ben ne istiyorum demeden başkalarını memnun etmek için yırtındım ama yine de olmadı.
 
17 yasimda çıktım evden. Her şeyi kendim yaptim. Bu biraz da beklentiyle ilgili sanirim. Tabii annem de küçüktü, anneliği bilmiyordu. En küçük kardeşime çok düşkündür. Fakat bu bizi yaralamaz. Sevdiğini biliyorum cunku. Her zaman destek olurum maddi manevi. Fakat aynı şeyi beklemiyorum. Insanın hayatta yalnız olduğuna inananlardanım. Galiba bu yüzden hayal kirikligim yok bu konuda. Ben bebektim o 18'di, ben cocuktum o gençti. Hayatı öğrenmesine denk geldim ben. Onunla empati kurduğumda bu yüzden üzülüyorum bazen.
 
Öyle bir soru sormuşsunuz ki herkes deneyimine, algısına göre cevaplar.
 
Benim rahmetli annemde bana ve bir erkek kardeşime, diğer çocuklarından farklı davranırdı. Ama ben onu yinede çok severdim. Komşuya gitse bile özlerdim. Şöyle birde anım var. Kızkardeşim evimize yakın bir yerde çalışıyordu ve öğlen arası mesai arkadaşıyla bizim eve yemeğe geliyordu. Annem onları şımartıp güzel yemekler pişiriyordu. Bende eve yakın bir yerde staj yapıyordum. İki stajyer kızla arkadaş olmuştum.Anneme ertesi gün için onları yemeğe çağıracağımı söyledim. Ertesi gün oldu ve arkadaşlarımla eve geldik. Annem hiç bir şey hazırlamamıştı. o gün kardeşim ve arkadaşı gelmeyecekmiş, o sebepten yemek yapmamış, benim ve arkadaşlarımlada uğraşamazmış! Aynen yüzümüze böyle söyledi. Arkadaşlarım affallayıp kaldı öylece. öyle utandım ki anlatamam. Ancak yemek yiyip kalkacak kadar zamanımız vardı, yumurta bile kıramazdım. Aç ve terslenmiş olarak geri döndük. Arkadaşlarımın yüzüne bir daha bakamadım.Akşam eve döndüğümde neden öyle davrandığını sordum. Kızkardeşimin çalışıp maaş aldığını, eve katkı sağladığını benimse sadece staj yaptığımı, maaşımın olmadığını söyledi. Ye kürküm ye yani! Hasta olduğum zamanlarda ilgilenmezdi benimle. Numara yaptığımı söylerdi. Gerçi bazan birazcık ilgi için numara yaptığımda olurdu. canım çekse bir tas çorba bile yapmıyordu. unlar aklıma geldikce içim burkulur. Yalnız değilsin yani. Ama annemi çok severdim ben. Hasta olduğu zamanda, yanından hiç ayrılmayan, başında uykusuz bekleyen ben oldum.
 
........ bazen kardeşimin karısını sevip yine beni aşşağılarken görüyörum.
doğuma gün sayıyorum ama işte yine bir ana şevkati özleniyor ....
.
tamda kardeşiniz erkekmiydi diye soracaktım... anneannemin bir misafire benim 3 erkek evladım var diye anlatmasını hala hazmedemez annem... ama ne yazık ki benim annemde kendisini annesine kabul ettirmek için bizi feda etti... nasıl mı yaptı...en başta bizi onun yanında rencide ederek... anneannemle dedemde kardeşimle bana karşı aldı yürüdü tabi...diğer evlatlarına yapamayacakları her türlü şeyi yaptılar...anam sağolsun.

şuan anneannem 80 küsür yaşında, biliyormusunuz o çok sevdiği oğullarından biri yani dayım 'annemden nefret ediyorum, ne bencil bir kadındı, hiç özverili değildi' diyor halbuki en özel ihtimam zengin diye ona yapılıyordu yahu... ee insan en sevdiği ile sınanırmış.

siz aklı başında bir annesiniz benim annemin yaptığı hatayı yapacağınızı sanmam, benim annem çok zayıftı bu konuda. sakın annenize çok taviz vermeyin, inanın fazla taviz hiçbir şeyi çözmüyor. mesafeli olursanız bence çözülür...en azından sinirleriniz yıpranmaz.

ben çok mesafe koyamıyorum aynı evdeyiz. ((
 
Son düzenleme:
aklıma geldi biranda...
aramızın fena olmadığı birgün naz yapim dedim anneme...
anne yaprak sarması yapsan off ne güzel olur... (ben 37 yaşımdayım, yemekleri zaten genelde ben ve kardeşim yapıyoruz)
demez olaydım... demez olaydım... beni bir tersledi, bir tersledi... babamda yanlış anladı bir bağırttı onu da...ben salya sümük ne diyeceğimi bilemeden elim kolum bacağım uyuşmuş vaziyette odama kapandım...

yemin ediyorum aradan iki gün geçmedi baktım poğaça yapıyor... oo anne süpersin dedim...
evet kızım, kardeşin istedi de... çocuğun canı çekmiş dedi

ben artık o an kırılsamda uzun vade de takılmıyorum böyle şeylere... daha beterleri olup duruyor çünkü...intihar shovu olmasında...
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…