Bende konu açacaktım şuanki yaşadığımla ilgili.Eski açtığım konuda hayatımla ilgili olan herşeyi yazmıştım.Ordan okuyarak beni daha iyi anlayabilirsiniz.Seni çok iyi anlıyorum.Biz 2 kardeşiz abim var.Sözde abi işte.Küçüklükten beri anlaşamadığım hayatımdaki mutlulukları mutsuzluğa iten babamın vefatından sonra o eve konmak için benide evde barındırmayan.Başıma gelen nişanlılık evlilik olayında ayrılmamda parmağı olan bunlarda yetmiyormuş gibi annemi avucunun içine alıp benimle görüştürmeyen bir abim var.Anneme gelince ona daha düşkün.Dayağınıda yedi küfürünüde ama yinede o kıymetlisi.Ben 2. planda yada korkusundan öyle bana karşı mesafeli.Babam vefat ettikten sonra ben çok yalnızlığa düştüm.Annem maddi olarak çeyizdi şuydu buydu yapmış olabilir bana.Ama ben söylemedikçe başına kalkmadıkça gelipte bana sarıldığını öptüğünü bilmem.Sevgi olarak eksikti bana diyebilirimİçimde hep kaldı bu.Hep oğlu ben kızı değilim sanki.Aile farkında ama bir kendileri farkında değil.Annem yaşlı rahatsızlık geçirdi abim bakıyor anneme.Annemin aylığı var çalışmıyor annemim maşıyla geçiniyorlar.Ben başka şehirdeyim evliyim.Normalde sık aramak isterim ama annem sık arama,yüz göz olmayalım der.Dün aradım merak ettim haftalar oldu konuşmadım.Annemle konuştum havadan sudan.Özlediğimi söylüyorum onun korkusundan bende özlüyorum kızım yavrum canım diyemiyor.Olsun böyle telefondada görüşürüz diyor ve 1 seneyi geçti görüşmedik düşünün yani.Nasıl bir vicdan hiçmi anne yüreğin sızlamıyor.Sonra telefonu abim denecek haine verdi.Ben burada kiradayım ve şuan çalışmıyorum.Beni paralı sanıp ee biz kardeşiz değilmi dargınlık olmaz bayramda geliyor bak.Bende güzel birşey söyleyecek sandım.Benden harçlık istedi bayram harçlığı 35 yaşında adam.Zamanında yolladım 1000 kadar parayı aldığı ertesi gün ben niye aldığını haber etmedin dedim diye bana küfür etti telefonda teşekkürü buydu yani.Dünde eşimin adı geçmiyor birden eşimi karıştırdı işin içine elin itine paranımı yediriyorsun dedi?Ben şok oldum ben eskiden çalıştım evet evim kira tabiki eşime yardımcı olacağım bana o sahip çıkıyor kendi gibi beni sokağa atmıyor.Bende böyle konuşamazsın eşim hakkında ben senin eşin olsaydı öyle deseydim ne derdin razı gelirmiydin dedim.Geveledi durduSonrada bana hakaret ederken telefonu kapattım.Ben evlat olarak anneme bakamdığım yanında olamadığım için vicdan azabı duyarken annem halinden çok memnun.Abim denen hasta ruhlunun tek benle derdi yokki ailedeki çoğu kişiyle derdi var.Dün bana teyzemi vs atıp tutuyor.Bende ben karışmam sizin sorununuza benim gördüğüm ettiğim yok dedim.Teyzem hakkında ileri geri konuşan adam.Meğersem teyzeme taşınacakları için parar yetmemiş 3500 kadar para çektirmişler.Teyzemde dul eşi vefat etti ve aylığı kesildi bi miktarı kredi çektiği için.Dün bu telefondan sonra sinirlerim bozuldu açıp teli teyzeme anlatmak ağlamak istedim eşim evde yoktu o sırada.Teyzemde böyle para durumunu söyleyince şok oldum.İnsan bukadarmı nankör aşağılık olur.Daha önce konu açtım gerçek hayat hikayem diye okursanız anlarsınız nasıl bir çile çektiğimi.Babamın bedduasını aldıki bu hallerde Allah akıl versin diyorum.İçimi acıtanda aile var sözde ama yok gibi ben şuan çocuk tedavisi görüyorum ben evladıma kesinlikle böyle muamele etmiyeceğim.Annemin yaptığı soğukluğu ayrımcılığı ben yapmıyacağım.Ben annemin yanımda olmasını isterdim ona bakmak isterdim ama o izin vermiyor buna.Benim yüreğimi hep yaralı bıraktılar.Abimde olsa Allah'a hesabını verecek.Konumu merak edenler açtığım konuya bakıp geçmişimde yaşadıklarımı okuyabilir.Allah benim ve benim gibilerin yardımcısı olsun.Kusura bakmayın uzun oldu ama elimde değil kimseye anlatamadığımı buraya anlatıyorum beni anlayan olur diye
aynı durum bende de var yıllarca erkek kardesım ve kız kardesım bnden ustun tutuldu ben evın hızmetcısı ezılenı aptalı ne verırsen yetınenı oldum hala da aynı sımdı unv son sınfım yalnz yasıorum bu aılemın bana verdıgı tek ıyı sey.ben bıktım artık sevgısızlıklerınden.ayrılmaktan..22 yasına geldım nısanlım dısında kımse bana sevgısını göstermedı.yorgunum artık.benı unv atarken senden kurtulduk demıslerdı öle de yaptılar son senemdeyım naparsan yap okul bıtınce dıolar ne dersane ne kıtap ne baska bişi...umurunda degılım kımsenın..yalnz degılsın malesef..
Sanırım her konu için geçerli bu kötülük eden yaranıyor ben bunu anladım.Ama bu dünyada kötünün yeri varsa diğer taraftada yok.esimin ailesi de ayrım yapıyo maalesef. esim cok belli etmese de uzuluyo icten ice haklı olarak..esim ortanca cocuk.bi ablası bir de erkek kardesi var. ablası annesigilin istemedigi biriyle onlardan habersiz nikah kıymıs biri. zamanında bunlara siz benim ailem olamazsınız demis ve bunun uzerine kayınpeder dogum raporunu cıkartmıs ispat icin..
guya esim icin alınan evi bunlar gecen sene bizden habersiz sattı ve evin yarı parasına kayınpeder el koydu. nedeni de maddi olarak sıkıntılıymıs (kulliyen yalan durumu cok iyi) henuz 1 yıl gecmeden 180 bin liraya kızına ev aldı..hani durumu kotuydu dedigimde esime ayrım yapılıyo biliyorum dedi..maddi seylere ihtiyacımız yok sukur, kızının da yok. en onemlisi maneviyatta ayrım yapılması. 2 kez ev tasıdık bırakın yardım etmeyi teklif dahi edilmedi. esim evi yerlestirirken cok yorulduk 1 gun kızımıza bakın dinlenelim dedi kabul etmediler..ama kızları tasınınca 10 gun onceden kızlarına gidip butun evi onlar koliledi..daha cook var hangisini sayayımben sadece esime uzuluyorum
su an dogurdum dogurucam hamileyim gun bekliyorum,
kayinvalidem baska sehirde annemde baska sehirde kocam zaten hep gorevde o hic yok
annem le kayinvalidem kolkola geziyorda su an biride kizim gelelimmmi demiyor kayinvalidem arkadaslariyla annemin yasadigi sehre gitti gezmeye
bazen kimsessiz olmak daha iyi diyorum cunkui kimsesizin allah sanki daha cok yaninda.
allah yanimda olduktan sonra kimseye ihtiyacim yok.
aslinda yarin obur gun icin kimseye bir borcu,da olmayacak/
herkes baksin basinin caresine.
iyi gununu nerde gecirdiyse orda gecirecek herkes kotu gununu
ayy cok doluyum
nolur dua edin allah kimseye muhtac etmesin benide diger kimsesizleride
bu konuda kendimi buldum. yaşadığım ayrımcılık o kadar acı veriyor ki anlatırsam patlarım gibi hissediyorum. Allah hepimizin yardımcısı olsun, psikolojimiz o kadar güçlü olsun ki etkilenmeyelim diyorum. çünkü yaşadığım tam anlamıyla bir sinir harbi ve artık yorgunum. iş hayatında bana yaşattığı sıkıntılar yüzünden amirlerime bile kızamıyorum. ailem bile bana sıkıntı yaşatıyorsa herkes vurur bi tane diyorum. kızlar psikolojik destek mi alsak acaba? sürekli bir kenara itilen çocuk olmak tüm hayatıma yansıyor benim. kendine güvensiz, sinik, insanlardan korkan, evde perdelerin kapalı olmasını bile "güvende olmak" sayan biri oldum. siz de böyle misiniz? bu arada ben yaklaşık 1.5 yıldır yalnız yaşıyorum.
Kim ne derse desin evlat ayrımı yapılıyor genelleme değil bu ama yapılıyor
ben çok yaralandım bu konuda ve hiç arkamda olmadı annem
babam okutmayacağım dediğinde beni savunmadı gözyaşlarıma terketti kendi çabamla okumaya çalıştım
ben sehir dışındayken çok özledim sizi dediğimde dalga geçer gibi ''ay bizde çok üzüldük'' hahaha demişti kırıldım
ameliyat olcaktım yanımda annem değil kardeşim vardı babam zoruyla geldi yanıma ben istememiştim
ağladığımda bunun derdi ne yine diye bağırırdı herkesin içinde
beddua mı çok etti
benim suçum neydibu kadar hiç bilmiyorumm
ama allah razı gelsin o da gelsin benden allahtan korkarım ben o yüzden silmeyi yada bakmamayı düşünmedim
düşündümde hiç uygulayamadım allah korkusu işte[/QUO
allah korkusuyla yuttum hep ,
sonra dedimki bu dunya zaten gitti sayesinde bir allah razi olsun evladim yok boyuna kavga . eee obur dunyada gidiyo.
bari boyle bu dunyada rahat olayim dedim
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?