anneligi haketmiyorum beceremiyorum

Nfrtettti · 7 Mayıs 2015

Minicik kızı olan eşini kaybetmiş biri olarak yazıyorum...kızım hayat damarın iyiki var en büyük destekçim onu bunu bırak onlar senin parçan bende çok rahat bekar hayati olan biriydim sabahlar olmasın modunda yasayan hatta ilk kucağa verdiklerinde birşey hissetmedim sonra yaşadıkça bağlandım ne olursa olsun bırak çocuklarını bir sure nefes al duş al kuaföre git esinle yemek yiyin ara sıra zaman ayırın...çocuklara da bir rutin oluştur büyük lazimlik kullanmasına krese ver mesela küçükte yemek yedirirsen emmez onlar melek annesi kısma onlara birde gerginliği hissedip gerilirler

kusursuz_yabanci · 7 Mayıs 2015

bence ille de dışarıya çıkarak düzelcek bişi deil bu
aşk kadınıyım diyosunuz bu müthiş bişi bence.. zannedersem sizin kendinizi iyi hissetmeye ihtiyacınız var ama giyinerek vs.. yani böyle hazırlanıp, güzel kokular sıkıp, eşinizle başbaşa kalmayı deneyebilirsiniiz.. bi de lütfen kafanızda büyütmeyin her hangi bir şeyi, ben annemin kafasını duvarlara vurduğunu hatırlıyorum.. çocuklar üzerinde hiç güzel izler bırakmıyor maalesef bu tür durumlar, bence kreş vs iyi bir fikir olabilir hem bu vesileyle siz de çalışmaya başlayabilirsiniz eşiniz gibi akşamdan akşama görürseniz zaten o da ilgilendiği için akşamları yükünüz daha da hafiflemiş olur.. Çocuklarınıza da sesinizi yükseltmemenizi öneririm ilerde çok daha büyük çıkmazlara sokuyor bu tür davranışlar aileyi.. bi yerden sonra hiç laftan anlamayan tabiri caizse arsızlaşmış çocuklarla uğraşan aileler tanıyorum.. annelik beraberinde otoriteyi de getiriyor bence onlarla tartışmaktansa belli kurallar koyun ve uyulmaması halinde farklı cezalandırma yöntemlerine gidin.. yaşlarının burada büyük bir önemi yok, zamanla anlicaklardır ,, ama bu sizin için de geçerli.. çocuklarınızın elinde olmayan, istemeyerek ya da bilmeyerek yaptıkları şeyler karşısında sakinliğinizi korumaya çalışın ve onlara şefkatle yaklaşın.. bazen bu durum gerçekten çok çok zor olabilyor ama bu zamanlarda kendinize zarar verecek şekilde atmayın sinirinizi, elleriniz kanamasın da bardak kırılsın mesela,, yüksek sesle müzik açın mesela... ve yalnız mücadele etmeyin bu durumla, destek alarak daha kolay atlatacağınıza inanın.. İnşallah ailenizle çok çok mutlu olursunuz

Sevil1103 · 8 Mayıs 2015

Kesinlikle psikolojik destek alın.
Evet annelik çok büyük bir sorumluluk ve olsun diye olmamalı.
Siz seçimlerinizi bu yönde yapmamışsınız, hayat şeklini böyle çizmiş.
20 yaşında anne olmak zaten başlı başına ağırdır, sonrasında ikinci çocuk.
Ama artık hayatı olduğu gibi güzelleştirmek olsun amacınız, siz en başta mutlu olmalısınız. İyi annelik kendi mutluluğunu çocuğuna yansıtmakla başlar. Sizin gözleriniz parlasın ki o ışıkla büyüsün çocuklarınız.
Hemen destek alın, olumsuzluğa kapıldığınız zamanların süresini azaltmakla başlayın işe.
Hayatınızı zindana çevirmeyin, yitirilen zamanlara yenilerini eklemeyin.
Mutluluk birilerine bağlı değil mutsuzlukta öyle. Kendi başınıza üstesinden gelemiyorsanız ilaç desteğine ılımlı bakın. Zaman uçup gidiyor, hadi tutunmaya başlayın artık...

abibmesin · 8 Mayıs 2015

cankuslarinannesi .!.:
Hemen elestiriye hazir olup topa tutacak arkadaslar bi dursun ciddi bi bunalimda oldugumu belirtiyim basta biraz empati kurmanizi rica ediyorum saglikli dusunemiyorum kucuk bebegim oldugu icin bi pskiyatirdan yardim alicam ama firsatim yok
Ben 7 yillik evliyim esimle severek evlendim cok zorluklar cektik hep yaninda oldum ve bu sene devlet memuru oldu ailemde ev verdi derken hayatimiz iyice duzene girdi 6 yasinda ve 10 aylik 2 kizim var bebekle ilgilendigim icin calismiyorum fakat yapamiyorum erken yasta anne oldum ilk gece hamile kalmistim kizima derken cocugun hic bana gore olmadigini cok gergin cok stresli bi kadin oldugumu anladim ve asla 2.cocugu istemedim kizimi cok seviyorum yanlis anlasilmasin ama sorumluluk beni kasiyor mesela en basit kizim hala lazimliga kaka yapiyo gunde 3 kere kaka dokmek beni sinir ediyor kucuk kizim nerdeyse yasina gircek her gece 5 kere uyaniyorum ve aglama krizine giriyorum ek besin hala almiyo tam 10 ay bitti beceremiyorum azimli deilim hirsli deilim becerikli hic deilim allah beni yeyim icim geziyim diye yaratmis cocuklariyla yapilan hic biseyden insan zevk almazmi ben almiyorum birlikte piknige gideriz burnumdan gelir herkes eglenir ben onlari avuturum cok bunalinca esim saolsun ilgileniyo aksamdan aksama oynuyo uyutuyo yemegini yediriyo ama yetmiyoki aksama kadar yasamaktan beziyorum bildigin olmek istiyorum surekli mizik mizik agladikca duvarlara vurmaktan ellerim yara icinde vucudum yara dokuyo kaldiramiyorum evet bi ben deilim ama ben zayifim demekki idare edemiyorum esim diyoki sen cok bunaldin alisveris merkezine goturuyo cocuklarla zevk almiyorum istiyorumki sadece ikimiz olalim ha deki cocuklari annene filan birak o zamanda aklim hep onda kaliyo yine keyf almiyorum hayattan..ne onlarla oluyo ne onlarsiz
Ben anne olmak icin dogru kisi deilmisim bunu kizim dogunca anladim ve yillarca igneyle korundum ikinci kizima korunarak hamile kaldim aldirmak icin cok mucadele verdim esim israrla istedi ben yardimci olurum hep yaninda olurum dedi ha elinden geldigince oluyoda..ama sabah gidiyo aksam 7 de geliyo i geldigindede bitap dusmus oluyorum mizmiz bi bebek saat basi uyaniyo esimle paylasimimiz bile kalmadi o ilgi bekliyo oburu ilgi bekliyo...
Kac sene gecti kabullenemedim alisamadim basta dogum sonrasi depresyondur gecer dedim gecmedi bitmedi bak suan deli gibi bagriyo kucuk ve yo-rul-dum onlara kizip vicdan azabindan her gun olmekten yada onlara kizmamak icin kendime zarar vermekten...
Esime gelince sasiriyorum hayat dolu kizlariyla vakit gecirmeyi seviyo e nolcak haftada toplasan kac saat birlikte sonra kendine vakit ayirabiliyo hayalleri var gerceklestirmek istedigi idealleri var bende oldum olasi karamsar bakan bu bakis acisindan kurtulamuyorum gecligim gitti guzelligim gitti cevrem gitti cocuklu ailelerle cocuklu arkadaslarla vakit gecirmeyi sevmiyorum e hayat bekarligimdaki gibide olmuyo cocuklar varken ...
tek istegim kendilerini kurtarmalari ama bunu beklemeye sabrimda yok tek bildigim kendime gelmem gerek onlarin bana sevgime ilgime ihtiyaclari var benimsa takatim yok bezginlik yorgunluk mutsuzluk ele gecirmis beni..sagliklilar bin sukur hastada olabililerdi veya ben saglikliyim bin sukur elim ayagim tutuyo ac acikta deilim ama bunlari bilmek davrabislarima ruhuma yetmiyo haykirmak istiyorum Beni bana birakin dusun yakamdan demek istiyorum sonra kizim bi gulucuk atiyo dusuncelerimden utaniyorum acil psikolojik yardim alcam farkindayim durumun ama vaktim yok iste
Bu arada sunuda ekleyim ben hep boyleydim hep mutsuz hep dertkupu hep omur torpusu..bekardim mutsuzdum herkesi mutsuz ederdim iyi bi evlat olamadim iyi bi ogrenci olamadim iyi bi arkadas iyi bi anne hic biri icin dogru kisi deildim ben ask kadiniydim hep cok seven tutkulu ask la yetinen sorumlulugu gorunce kacan....esimin yada cocuklarimin tek sucu hayatlarinda benim olmam...allah islah etsin beni allah sabir versin iman guzelligi versin ne deyim yanlislarimi biliyorumda icraate dokup duzeltemiyorum

Kendinize haksızlık ediyorsunuz. Siz iyi bir annesiniz. Bir tür kriz yaşıyorsunuz. Belki uzamış doğum sonu depresyonudur. Çok iyi bir uzmandan destek alın. Bunların hepsi geçecek. İlerde acıyacaksınız kaybettiğiniz bu zamana.

ordanburdanbirisi · 8 Mayıs 2015

Okurken gözlerimden yaşlar akıyor anlıyorum sizi çaresizliğiniz okadar net Anlaşılıyor ki
Bende geçtim bı evreden "hastaneye yatırın beni ve gelmeyin yanıma çocuklarla geleceksen" derdim ağlardım yapamıyorum diye
Benimde uyumayan gece kalkıp sabaha kadar oturan bir tane bir de hiç uyumayan 2 çocugum var işe gidince uykum var artık dayanamıuorım diye ağlıyordum
Şimdi geçti uykumu alınca tahammülüm arttı elhamdulillah
Ama tavsiyem psikoloğa gidin mutlaka ilaç alın Bebeğinizin gece uykusu anne sütünü kesmeden düzelmez muhtemelen ek gıda içinde önüne koyun yediği kadar yesin
Avm zaten 2 çocukla büyük hata eğer mümkünse tek Çocuğunuzu yanınıza alın biri başkasıyla kalsın her gittiğinizde sırayla götürün hem daha keyifli hem az stresli hemde çocuk memnun oluyor
Emzirme döneminde ilaç veriyorlar mı bilöiyorum ama deneyin mutlaka

huzurmelegim · 8 Mayıs 2015

DRNNFRYSMN .!.:
Minicik kızı olan eşini kaybetmiş biri olarak yazıyorum...kızım hayat damarın iyiki var en büyük destekçim onu bunu bırak onlar senin parçan bende çok rahat bekar hayati olan biriydim sabahlar olmasın modunda yasayan hatta ilk kucağa verdiklerinde birşey hissetmedim sonra yaşadıkça bağlandım ne olursa olsun bırak çocuklarını bir sure nefes al duş al kuaföre git esinle yemek yiyin ara sıra zaman ayırın...çocuklara da bir rutin oluştur büyük lazimlik kullanmasına krese ver mesela küçükte yemek yedirirsen emmez onlar melek annesi kısma onlara birde gerginliği hissedip gerilirler

başınız sağ olsun mekanı cennet olsun . içim acıdı öyle birden okuyunca .

cydates · 8 Mayıs 2015

cankuslarinannesi .!.:
Hemen elestiriye hazir olup topa tutacak arkadaslar bi dursun ciddi bi bunalimda oldugumu belirtiyim basta biraz empati kurmanizi rica ediyorum saglikli dusunemiyorum kucuk bebegim oldugu icin bi pskiyatirdan yardim alicam ama firsatim yok
Ben 7 yillik evliyim esimle severek evlendim cok zorluklar cektik hep yaninda oldum ve bu sene devlet memuru oldu ailemde ev verdi derken hayatimiz iyice duzene girdi 6 yasinda ve 10 aylik 2 kizim var bebekle ilgilendigim icin calismiyorum fakat yapamiyorum erken yasta anne oldum ilk gece hamile kalmistim kizima derken cocugun hic bana gore olmadigini cok gergin cok stresli bi kadin oldugumu anladim ve asla 2.cocugu istemedim kizimi cok seviyorum yanlis anlasilmasin ama sorumluluk beni kasiyor mesela en basit kizim hala lazimliga kaka yapiyo gunde 3 kere kaka dokmek beni sinir ediyor kucuk kizim nerdeyse yasina gircek her gece 5 kere uyaniyorum ve aglama krizine giriyorum ek besin hala almiyo tam 10 ay bitti beceremiyorum azimli deilim hirsli deilim becerikli hic deilim allah beni yeyim icim geziyim diye yaratmis cocuklariyla yapilan hic biseyden insan zevk almazmi ben almiyorum birlikte piknige gideriz burnumdan gelir herkes eglenir ben onlari avuturum cok bunalinca esim saolsun ilgileniyo aksamdan aksama oynuyo uyutuyo yemegini yediriyo ama yetmiyoki aksama kadar yasamaktan beziyorum bildigin olmek istiyorum surekli mizik mizik agladikca duvarlara vurmaktan ellerim yara icinde vucudum yara dokuyo kaldiramiyorum evet bi ben deilim ama ben zayifim demekki idare edemiyorum esim diyoki sen cok bunaldin alisveris merkezine goturuyo cocuklarla zevk almiyorum istiyorumki sadece ikimiz olalim ha deki cocuklari annene filan birak o zamanda aklim hep onda kaliyo yine keyf almiyorum hayattan..ne onlarla oluyo ne onlarsiz
Ben anne olmak icin dogru kisi deilmisim bunu kizim dogunca anladim ve yillarca igneyle korundum ikinci kizima korunarak hamile kaldim aldirmak icin cok mucadele verdim esim israrla istedi ben yardimci olurum hep yaninda olurum dedi ha elinden geldigince oluyoda..ama sabah gidiyo aksam 7 de geliyo i geldigindede bitap dusmus oluyorum mizmiz bi bebek saat basi uyaniyo esimle paylasimimiz bile kalmadi o ilgi bekliyo oburu ilgi bekliyo...
Kac sene gecti kabullenemedim alisamadim basta dogum sonrasi depresyondur gecer dedim gecmedi bitmedi bak suan deli gibi bagriyo kucuk ve yo-rul-dum onlara kizip vicdan azabindan her gun olmekten yada onlara kizmamak icin kendime zarar vermekten...
Esime gelince sasiriyorum hayat dolu kizlariyla vakit gecirmeyi seviyo e nolcak haftada toplasan kac saat birlikte sonra kendine vakit ayirabiliyo hayalleri var gerceklestirmek istedigi idealleri var bende oldum olasi karamsar bakan bu bakis acisindan kurtulamuyorum gecligim gitti guzelligim gitti cevrem gitti cocuklu ailelerle cocuklu arkadaslarla vakit gecirmeyi sevmiyorum e hayat bekarligimdaki gibide olmuyo cocuklar varken ...
tek istegim kendilerini kurtarmalari ama bunu beklemeye sabrimda yok tek bildigim kendime gelmem gerek onlarin bana sevgime ilgime ihtiyaclari var benimsa takatim yok bezginlik yorgunluk mutsuzluk ele gecirmis beni..sagliklilar bin sukur hastada olabililerdi veya ben saglikliyim bin sukur elim ayagim tutuyo ac acikta deilim ama bunlari bilmek davrabislarima ruhuma yetmiyo haykirmak istiyorum Beni bana birakin dusun yakamdan demek istiyorum sonra kizim bi gulucuk atiyo dusuncelerimden utaniyorum acil psikolojik yardim alcam farkindayim durumun ama vaktim yok iste
Bu arada sunuda ekleyim ben hep boyleydim hep mutsuz hep dertkupu hep omur torpusu..bekardim mutsuzdum herkesi mutsuz ederdim iyi bi evlat olamadim iyi bi ogrenci olamadim iyi bi arkadas iyi bi anne hic biri icin dogru kisi deildim ben ask kadiniydim hep cok seven tutkulu ask la yetinen sorumlulugu gorunce kacan....esimin yada cocuklarimin tek sucu hayatlarinda benim olmam...allah islah etsin beni allah sabir versin iman guzelligi versin ne deyim yanlislarimi biliyorumda icraate dokup duzeltemiyorum

Bence çocukları ailenize ya da eşinize bırakıp bir an önce bir psikoloğa görünün. Babaannelerine, anneannelerine gönderin bir süreliğine. Sorumsuz bir anne olsanız zaten birine bıraktığınızda aklınızda çocuklarınız kalmaz. Ya da siz de çalışın, bir bakıcı tutun. Böylelikle çocuklarınızı özlersiniz biraz...

Melan2010 · 8 Mayıs 2015

anladığım kadarıyla çocuklarınızı seviyorsunuz..ama gerçekten acilen tedaviye başlayın..bu bir depresyon belirtileri..

insanyavrusu · 8 Mayıs 2015

Allah Allah ne kadar kibirlisin.ama unutma yarın başına ne gelir bilemezsin.ve ona karşı nasıl tutum izlersin onu da bilemezsin.

Belki de konu sahibinin de eşi seninkinden bin kat iyidir.
Yani nasıl kibirli nasıl bilmiş kendini beğenen birisin itici ve de sinir bozucu

1Sen · 8 Mayıs 2015

Herkes anne olmak zorunda değil elbet yapı meselesi. Kötü anne olduğunuzu göstermez bu. Şuan itibariyle bir annesiniz ve onlar gerçekten size muhtaç,.. Her öfkelendiğinizde küçücük ellerine bakın yavrunuzun.

Sütten kestikten sonra uykusu düzene girecektir. Büyük kızınıza ise klozet üzerine bırakılan aparatlardan alın çocuklar için ce ayağı yere değsin diye bir yukseltici ayarlayın.

Vaktim yok deyip en çok ihtiyacınız olan terapisti ihmal etmeye hakkınız yok. Bu sizinle ilgili bir mesele. Siz iyi olmalısınız ki yuvanızdaki diğer fertlerde iyi olabilsin.
Bu şartlar altında çocuklarınızda olumsuz etkilenir.

İmkanınız varsa ev temizliği için bir yardımcı ayarlayın ya da çocuklar için destek olacak dadı.

ice floe · 8 Mayıs 2015

cankuslarinannesi .!.:
Hemen elestiriye hazir olup topa tutacak arkadaslar bi dursun ciddi bi bunalimda oldugumu belirtiyim basta biraz empati kurmanizi rica ediyorum saglikli dusunemiyorum kucuk bebegim oldugu icin bi pskiyatirdan yardim alicam ama firsatim yok
Ben 7 yillik evliyim esimle severek evlendim cok zorluklar cektik hep yaninda oldum ve bu sene devlet memuru oldu ailemde ev verdi derken hayatimiz iyice duzene girdi 6 yasinda ve 10 aylik 2 kizim var bebekle ilgilendigim icin calismiyorum fakat yapamiyorum erken yasta anne oldum ilk gece hamile kalmistim kizima derken cocugun hic bana gore olmadigini cok gergin cok stresli bi kadin oldugumu anladim ve asla 2.cocugu istemedim kizimi cok seviyorum yanlis anlasilmasin ama sorumluluk beni kasiyor mesela en basit kizim hala lazimliga kaka yapiyo gunde 3 kere kaka dokmek beni sinir ediyor kucuk kizim nerdeyse yasina gircek her gece 5 kere uyaniyorum ve aglama krizine giriyorum ek besin hala almiyo tam 10 ay bitti beceremiyorum azimli deilim hirsli deilim becerikli hic deilim allah beni yeyim icim geziyim diye yaratmis cocuklariyla yapilan hic biseyden insan zevk almazmi ben almiyorum birlikte piknige gideriz burnumdan gelir herkes eglenir ben onlari avuturum cok bunalinca esim saolsun ilgileniyo aksamdan aksama oynuyo uyutuyo yemegini yediriyo ama yetmiyoki aksama kadar yasamaktan beziyorum bildigin olmek istiyorum surekli mizik mizik agladikca duvarlara vurmaktan ellerim yara icinde vucudum yara dokuyo kaldiramiyorum evet bi ben deilim ama ben zayifim demekki idare edemiyorum esim diyoki sen cok bunaldin alisveris merkezine goturuyo cocuklarla zevk almiyorum istiyorumki sadece ikimiz olalim ha deki cocuklari annene filan birak o zamanda aklim hep onda kaliyo yine keyf almiyorum hayattan..ne onlarla oluyo ne onlarsiz
Ben anne olmak icin dogru kisi deilmisim bunu kizim dogunca anladim ve yillarca igneyle korundum ikinci kizima korunarak hamile kaldim aldirmak icin cok mucadele verdim esim israrla istedi ben yardimci olurum hep yaninda olurum dedi ha elinden geldigince oluyoda..ama sabah gidiyo aksam 7 de geliyo i geldigindede bitap dusmus oluyorum mizmiz bi bebek saat basi uyaniyo esimle paylasimimiz bile kalmadi o ilgi bekliyo oburu ilgi bekliyo...
Kac sene gecti kabullenemedim alisamadim basta dogum sonrasi depresyondur gecer dedim gecmedi bitmedi bak suan deli gibi bagriyo kucuk ve yo-rul-dum onlara kizip vicdan azabindan her gun olmekten yada onlara kizmamak icin kendime zarar vermekten...
Esime gelince sasiriyorum hayat dolu kizlariyla vakit gecirmeyi seviyo e nolcak haftada toplasan kac saat birlikte sonra kendine vakit ayirabiliyo hayalleri var gerceklestirmek istedigi idealleri var bende oldum olasi karamsar bakan bu bakis acisindan kurtulamuyorum gecligim gitti guzelligim gitti cevrem gitti cocuklu ailelerle cocuklu arkadaslarla vakit gecirmeyi sevmiyorum e hayat bekarligimdaki gibide olmuyo cocuklar varken ...
tek istegim kendilerini kurtarmalari ama bunu beklemeye sabrimda yok tek bildigim kendime gelmem gerek onlarin bana sevgime ilgime ihtiyaclari var benimsa takatim yok bezginlik yorgunluk mutsuzluk ele gecirmis beni..sagliklilar bin sukur hastada olabililerdi veya ben saglikliyim bin sukur elim ayagim tutuyo ac acikta deilim ama bunlari bilmek davrabislarima ruhuma yetmiyo haykirmak istiyorum Beni bana birakin dusun yakamdan demek istiyorum sonra kizim bi gulucuk atiyo dusuncelerimden utaniyorum acil psikolojik yardim alcam farkindayim durumun ama vaktim yok iste
Bu arada sunuda ekleyim ben hep boyleydim hep mutsuz hep dertkupu hep omur torpusu..bekardim mutsuzdum herkesi mutsuz ederdim iyi bi evlat olamadim iyi bi ogrenci olamadim iyi bi arkadas iyi bi anne hic biri icin dogru kisi deildim ben ask kadiniydim hep cok seven tutkulu ask la yetinen sorumlulugu gorunce kacan....esimin yada cocuklarimin tek sucu hayatlarinda benim olmam...allah islah etsin beni allah sabir versin iman guzelligi versin ne deyim yanlislarimi biliyorumda icraate dokup duzeltemiyorum

acil acil acil Antidepresan.

birde aşk kadını yada bir olayın sadece mutlu yönlerini seven, mutlu yönleri bitice kaçan a Hetonist mi ne deniyordu galiba, belki tam bu değidir bilemicem de Pınar Altuğ da böyleyim demişti, ordan aklıma geldi, bi araştırın isterseniz

AlmanyaTreni · 8 Mayıs 2015

Seni asla yargilamiyorum cok iyi anliyorum inanki 3aylik oglum var 3aydir uyku uyumuyorum geceleri sarhos gibi dolasiyorum etrafta ama seninde dedigin gibi bi gulusu beni benden aliyor.

mutlaka bi uzmana danis ve bi cozum bul senin problemin bence kizlarin degil herseye olumsuz bakman. Sen cildirdikca kizin daha fazla aglar mizmizlanir etkileniyorlar cunki.

Allah yardimcin olsun ANNE olmak kolay degil

Nfrtettti · 8 Mayıs 2015

huzurmelegim .!.:
başınız sağ olsun mekanı cennet olsun . içim acıdı öyle birden okuyunca .

çok sağolun herkes kaderini yaşar...buda bizim kaderimiz..olmayınca olmuyor yinede çok şükür burayı okuyorum daha kötüleri var..

defneturuncu · 8 Mayıs 2015

psikolog iyi bir çözümm olabilir senin için ama bence hayatında şukretmen gerekn o kadar çek sey var ki bence burdan başla işe... rabbim sana şükürler olsun iyi bir eşim var sağlıklı çocuklarım var sen böle yaptıkça emin ol çocuğun sakınleşecektir.. kendimden biliyorum.. ve benim eşim çok hasta zor ayakta duruyorum şukur ki kızım sakin. tabi bu benim sakinleşmemle oldu..

basbelasiyim · 8 Mayıs 2015

kararsiz_2013 .!.:
Ya her dafa aynisi "eh çoçuk için çirpinan kadinlar"? Ya onlar çirpiniyor diye, herkes öyle diye, yada öyle olmak zorunda diye bir kaide yok. Konu sahibi belli ki psikolojik sorunlari var, depresyonda. Böyle örnekler vererek ne olacagini saniyorsun? Ruhu ferahlanmis mi olur? Tam aksine, morele daha bozulup, daha çok depresyona girer.

Konu sahibini tek kurtaracak olan sey ise psikologa gitmek. Bunu sadece çoçuklari için degil, ilk basta kendisi için yapmali. Sürekli moreli bozuk olmak, karamsar olmak çok kötü birsey olmali. Cok üzüldum aslinda bu duruma. Umarim konu sahibi en kisi zamanda düzelir ve hayattan zevk almayi ögrenir.

Ben yorumu sana yaptıgımı hatırlamıyorum ? ınsanın ıyı dusunmesı ıcın cok seey var cocukları ıcın olsun demıyorum farkındaysan lutfen yazdıklarımı okuyunuz.

yelda_teacher · 8 Mayıs 2015

cankuslarinannesi .!.:
Hemen elestiriye hazir olup topa tutacak arkadaslar bi dursun ciddi bi bunalimda oldugumu belirtiyim basta biraz empati kurmanizi rica ediyorum saglikli dusunemiyorum kucuk bebegim oldugu icin bi pskiyatirdan yardim alicam ama firsatim yok
Ben 7 yillik evliyim esimle severek evlendim cok zorluklar cektik hep yaninda oldum ve bu sene devlet memuru oldu ailemde ev verdi derken hayatimiz iyice duzene girdi 6 yasinda ve 10 aylik 2 kizim var bebekle ilgilendigim icin calismiyorum fakat yapamiyorum erken yasta anne oldum ilk gece hamile kalmistim kizima derken cocugun hic bana gore olmadigini cok gergin cok stresli bi kadin oldugumu anladim ve asla 2.cocugu istemedim kizimi cok seviyorum yanlis anlasilmasin ama sorumluluk beni kasiyor mesela en basit kizim hala lazimliga kaka yapiyo gunde 3 kere kaka dokmek beni sinir ediyor kucuk kizim nerdeyse yasina gircek her gece 5 kere uyaniyorum ve aglama krizine giriyorum ek besin hala almiyo tam 10 ay bitti beceremiyorum azimli deilim hirsli deilim becerikli hic deilim allah beni yeyim icim geziyim diye yaratmis cocuklariyla yapilan hic biseyden insan zevk almazmi ben almiyorum birlikte piknige gideriz burnumdan gelir herkes eglenir ben onlari avuturum cok bunalinca esim saolsun ilgileniyo aksamdan aksama oynuyo uyutuyo yemegini yediriyo ama yetmiyoki aksama kadar yasamaktan beziyorum bildigin olmek istiyorum surekli mizik mizik agladikca duvarlara vurmaktan ellerim yara icinde vucudum yara dokuyo kaldiramiyorum evet bi ben deilim ama ben zayifim demekki idare edemiyorum esim diyoki sen cok bunaldin alisveris merkezine goturuyo cocuklarla zevk almiyorum istiyorumki sadece ikimiz olalim ha deki cocuklari annene filan birak o zamanda aklim hep onda kaliyo yine keyf almiyorum hayattan..ne onlarla oluyo ne onlarsiz
Ben anne olmak icin dogru kisi deilmisim bunu kizim dogunca anladim ve yillarca igneyle korundum ikinci kizima korunarak hamile kaldim aldirmak icin cok mucadele verdim esim israrla istedi ben yardimci olurum hep yaninda olurum dedi ha elinden geldigince oluyoda..ama sabah gidiyo aksam 7 de geliyo i geldigindede bitap dusmus oluyorum mizmiz bi bebek saat basi uyaniyo esimle paylasimimiz bile kalmadi o ilgi bekliyo oburu ilgi bekliyo...
Kac sene gecti kabullenemedim alisamadim basta dogum sonrasi depresyondur gecer dedim gecmedi bitmedi bak suan deli gibi bagriyo kucuk ve yo-rul-dum onlara kizip vicdan azabindan her gun olmekten yada onlara kizmamak icin kendime zarar vermekten...
Esime gelince sasiriyorum hayat dolu kizlariyla vakit gecirmeyi seviyo e nolcak haftada toplasan kac saat birlikte sonra kendine vakit ayirabiliyo hayalleri var gerceklestirmek istedigi idealleri var bende oldum olasi karamsar bakan bu bakis acisindan kurtulamuyorum gecligim gitti guzelligim gitti cevrem gitti cocuklu ailelerle cocuklu arkadaslarla vakit gecirmeyi sevmiyorum e hayat bekarligimdaki gibide olmuyo cocuklar varken ...
tek istegim kendilerini kurtarmalari ama bunu beklemeye sabrimda yok tek bildigim kendime gelmem gerek onlarin bana sevgime ilgime ihtiyaclari var benimsa takatim yok bezginlik yorgunluk mutsuzluk ele gecirmis beni..sagliklilar bin sukur hastada olabililerdi veya ben saglikliyim bin sukur elim ayagim tutuyo ac acikta deilim ama bunlari bilmek davrabislarima ruhuma yetmiyo haykirmak istiyorum Beni bana birakin dusun yakamdan demek istiyorum sonra kizim bi gulucuk atiyo dusuncelerimden utaniyorum acil psikolojik yardim alcam farkindayim durumun ama vaktim yok iste
Bu arada sunuda ekleyim ben hep boyleydim hep mutsuz hep dertkupu hep omur torpusu..bekardim mutsuzdum herkesi mutsuz ederdim iyi bi evlat olamadim iyi bi ogrenci olamadim iyi bi arkadas iyi bi anne hic biri icin dogru kisi deildim ben ask kadiniydim hep cok seven tutkulu ask la yetinen sorumlulugu gorunce kacan....esimin yada cocuklarimin tek sucu hayatlarinda benim olmam...allah islah etsin beni allah sabir versin iman guzelligi versin ne deyim yanlislarimi biliyorumda icraate dokup duzeltemiyorum

waayyyy enteresan bir konu. ahhh ahhh allah bazen yanlış insanlara yanlış şeyler lütfediyo

cankuslarinannesi .!.:
Hemen elestiriye hazir olup topa tutacak arkadaslar bi dursun ciddi bi bunalimda oldugumu belirtiyim basta biraz empati kurmanizi rica ediyorum saglikli dusunemiyorum kucuk bebegim oldugu icin bi pskiyatirdan yardim alicam ama firsatim yok
Ben 7 yillik evliyim esimle severek evlendim cok zorluklar cektik hep yaninda oldum ve bu sene devlet memuru oldu ailemde ev verdi derken hayatimiz iyice duzene girdi 6 yasinda ve 10 aylik 2 kizim var bebekle ilgilendigim icin calismiyorum fakat yapamiyorum erken yasta anne oldum ilk gece hamile kalmistim kizima derken cocugun hic bana gore olmadigini cok gergin cok stresli bi kadin oldugumu anladim ve asla 2.cocugu istemedim kizimi cok seviyorum yanlis anlasilmasin ama sorumluluk beni kasiyor mesela en basit kizim hala lazimliga kaka yapiyo gunde 3 kere kaka dokmek beni sinir ediyor kucuk kizim nerdeyse yasina gircek her gece 5 kere uyaniyorum ve aglama krizine giriyorum ek besin hala almiyo tam 10 ay bitti beceremiyorum azimli deilim hirsli deilim becerikli hic deilim allah beni yeyim icim geziyim diye yaratmis cocuklariyla yapilan hic biseyden insan zevk almazmi ben almiyorum birlikte piknige gideriz burnumdan gelir herkes eglenir ben onlari avuturum cok bunalinca esim saolsun ilgileniyo aksamdan aksama oynuyo uyutuyo yemegini yediriyo ama yetmiyoki aksama kadar yasamaktan beziyorum bildigin olmek istiyorum surekli mizik mizik agladikca duvarlara vurmaktan ellerim yara icinde vucudum yara dokuyo kaldiramiyorum evet bi ben deilim ama ben zayifim demekki idare edemiyorum esim diyoki sen cok bunaldin alisveris merkezine goturuyo cocuklarla zevk almiyorum istiyorumki sadece ikimiz olalim ha deki cocuklari annene filan birak o zamanda aklim hep onda kaliyo yine keyf almiyorum hayattan..ne onlarla oluyo ne onlarsiz
Ben anne olmak icin dogru kisi deilmisim bunu kizim dogunca anladim ve yillarca igneyle korundum ikinci kizima korunarak hamile kaldim aldirmak icin cok mucadele verdim esim israrla istedi ben yardimci olurum hep yaninda olurum dedi ha elinden geldigince oluyoda..ama sabah gidiyo aksam 7 de geliyo i geldigindede bitap dusmus oluyorum mizmiz bi bebek saat basi uyaniyo esimle paylasimimiz bile kalmadi o ilgi bekliyo oburu ilgi bekliyo...
Kac sene gecti kabullenemedim alisamadim basta dogum sonrasi depresyondur gecer dedim gecmedi bitmedi bak suan deli gibi bagriyo kucuk ve yo-rul-dum onlara kizip vicdan azabindan her gun olmekten yada onlara kizmamak icin kendime zarar vermekten...
Esime gelince sasiriyorum hayat dolu kizlariyla vakit gecirmeyi seviyo e nolcak haftada toplasan kac saat birlikte sonra kendine vakit ayirabiliyo hayalleri var gerceklestirmek istedigi idealleri var bende oldum olasi karamsar bakan bu bakis acisindan kurtulamuyorum gecligim gitti guzelligim gitti cevrem gitti cocuklu ailelerle cocuklu arkadaslarla vakit gecirmeyi sevmiyorum e hayat bekarligimdaki gibide olmuyo cocuklar varken ...
tek istegim kendilerini kurtarmalari ama bunu beklemeye sabrimda yok tek bildigim kendime gelmem gerek onlarin bana sevgime ilgime ihtiyaclari var benimsa takatim yok bezginlik yorgunluk mutsuzluk ele gecirmis beni..sagliklilar bin sukur hastada olabililerdi veya ben saglikliyim bin sukur elim ayagim tutuyo ac acikta deilim ama bunlari bilmek davrabislarima ruhuma yetmiyo haykirmak istiyorum Beni bana birakin dusun yakamdan demek istiyorum sonra kizim bi gulucuk atiyo dusuncelerimden utaniyorum acil psikolojik yardim alcam farkindayim durumun ama vaktim yok iste
Bu arada sunuda ekleyim ben hep boyleydim hep mutsuz hep dertkupu hep omur torpusu..bekardim mutsuzdum herkesi mutsuz ederdim iyi bi evlat olamadim iyi bi ogrenci olamadim iyi bi arkadas iyi bi anne hic biri icin dogru kisi deildim ben ask kadiniydim hep cok seven tutkulu ask la yetinen sorumlulugu gorunce kacan....esimin yada cocuklarimin tek sucu hayatlarinda benim olmam...allah islah etsin beni allah sabir versin iman guzelligi versin ne deyim yanlislarimi biliyorumda icraate dokup duzeltemiyorum

waayysss konu enteresan saldırılara hazır olun.

Mata Hari · 8 Mayıs 2015

yelda_teacher .!.:
waayyyy enteresan bir konu. ahhh ahhh allah bazen yanlış insanlara yanlış şeyler lütfediyo
waayysss konu enteresan saldırılara hazır olun.

Off niye böyle şeyler yazıp insanı daha çok geriyorsunuz? Allah ona çocuk vermiş ya sinirlenemez,daralamaz sanki. Anne o çünkü insan değil.

bigunmutlaka lütfen böyle yorumlara takılma. Ne yaşadığını az çok tahmin edebiliyorum. Söyleyebileceğim tek şey; gergin anne = mızmız çocuklar. Yardım al, gerginliğini at ve gör bak çocukların nasıl değişiyor. Üzme kendini robot değiliz hiç birimiz.

marli · 8 Mayıs 2015

kararsiz_2013 .!.:
Tebrik ederim, çok harika, mükemmel bir annesiniz

Ya hayir ne yaptiginizi saniyorsunuz? Kendinizi yüceltip, konu sahibini asaglayip ile ne basarmaya çalisiyorsunuz? Evet herkesin bedeni, ruhu, psikolojisi ayni degil ve ayni olmak zorunda degil. Bu tür mesajlar ile konu sahibin üzerine nasil bir etki birakacaginiza düsündünüz mü hiç? Bu kadin agir bir depresyonda. Eger hepimiz senin gibi onun üzerine gidersek ve konu sahibi intihare ederse, yada çoçuklarina zarar verirse, kim bu vebalin altina girecek?

Asıl ben sizi tebrik ederim yorumumdan büyük bir prim aldığınız için Amacım kendimi övmek yada mükemmel göstermek değil amacım anneliğin hiçte kolay olmadığı kendimizden önce çocuklarımızı düşünmememiz gerektiğidir... Saygılar....

yelda_teacher · 8 Mayıs 2015

cankuslarinannesi .!.:
Hemen elestiriye hazir olup topa tutacak arkadaslar bi dursun ciddi bi bunalimda oldugumu belirtiyim basta biraz empati kurmanizi rica ediyorum saglikli dusunemiyorum kucuk bebegim oldugu icin bi pskiyatirdan yardim alicam ama firsatim yok
Ben 7 yillik evliyim esimle severek evlendim cok zorluklar cektik hep yaninda oldum ve bu sene devlet memuru oldu ailemde ev verdi derken hayatimiz iyice duzene girdi 6 yasinda ve 10 aylik 2 kizim var bebekle ilgilendigim icin calismiyorum fakat yapamiyorum erken yasta anne oldum ilk gece hamile kalmistim kizima derken cocugun hic bana gore olmadigini cok gergin cok stresli bi kadin oldugumu anladim ve asla 2.cocugu istemedim kizimi cok seviyorum yanlis anlasilmasin ama sorumluluk beni kasiyor mesela en basit kizim hala lazimliga kaka yapiyo gunde 3 kere kaka dokmek beni sinir ediyor kucuk kizim nerdeyse yasina gircek her gece 5 kere uyaniyorum ve aglama krizine giriyorum ek besin hala almiyo tam 10 ay bitti beceremiyorum azimli deilim hirsli deilim becerikli hic deilim allah beni yeyim icim geziyim diye yaratmis cocuklariyla yapilan hic biseyden insan zevk almazmi ben almiyorum birlikte piknige gideriz burnumdan gelir herkes eglenir ben onlari avuturum cok bunalinca esim saolsun ilgileniyo aksamdan aksama oynuyo uyutuyo yemegini yediriyo ama yetmiyoki aksama kadar yasamaktan beziyorum bildigin olmek istiyorum surekli mizik mizik agladikca duvarlara vurmaktan ellerim yara icinde vucudum yara dokuyo kaldiramiyorum evet bi ben deilim ama ben zayifim demekki idare edemiyorum esim diyoki sen cok bunaldin alisveris merkezine goturuyo cocuklarla zevk almiyorum istiyorumki sadece ikimiz olalim ha deki cocuklari annene filan birak o zamanda aklim hep onda kaliyo yine keyf almiyorum hayattan..ne onlarla oluyo ne onlarsiz
Ben anne olmak icin dogru kisi deilmisim bunu kizim dogunca anladim ve yillarca igneyle korundum ikinci kizima korunarak hamile kaldim aldirmak icin cok mucadele verdim esim israrla istedi ben yardimci olurum hep yaninda olurum dedi ha elinden geldigince oluyoda..ama sabah gidiyo aksam 7 de geliyo i geldigindede bitap dusmus oluyorum mizmiz bi bebek saat basi uyaniyo esimle paylasimimiz bile kalmadi o ilgi bekliyo oburu ilgi bekliyo...
Kac sene gecti kabullenemedim alisamadim basta dogum sonrasi depresyondur gecer dedim gecmedi bitmedi bak suan deli gibi bagriyo kucuk ve yo-rul-dum onlara kizip vicdan azabindan her gun olmekten yada onlara kizmamak icin kendime zarar vermekten...
Esime gelince sasiriyorum hayat dolu kizlariyla vakit gecirmeyi seviyo e nolcak haftada toplasan kac saat birlikte sonra kendine vakit ayirabiliyo hayalleri var gerceklestirmek istedigi idealleri var bende oldum olasi karamsar bakan bu bakis acisindan kurtulamuyorum gecligim gitti guzelligim gitti cevrem gitti cocuklu ailelerle cocuklu arkadaslarla vakit gecirmeyi sevmiyorum e hayat bekarligimdaki gibide olmuyo cocuklar varken ...
tek istegim kendilerini kurtarmalari ama bunu beklemeye sabrimda yok tek bildigim kendime gelmem gerek onlarin bana sevgime ilgime ihtiyaclari var benimsa takatim yok bezginlik yorgunluk mutsuzluk ele gecirmis beni..sagliklilar bin sukur hastada olabililerdi veya ben saglikliyim bin sukur elim ayagim tutuyo ac acikta deilim ama bunlari bilmek davrabislarima ruhuma yetmiyo haykirmak istiyorum Beni bana birakin dusun yakamdan demek istiyorum sonra kizim bi gulucuk atiyo dusuncelerimden utaniyorum acil psikolojik yardim alcam farkindayim durumun ama vaktim yok iste
Bu arada sunuda ekleyim ben hep boyleydim hep mutsuz hep dertkupu hep omur torpusu..bekardim mutsuzdum herkesi mutsuz ederdim iyi bi evlat olamadim iyi bi ogrenci olamadim iyi bi arkadas iyi bi anne hic biri icin dogru kisi deildim ben ask kadiniydim hep cok seven tutkulu ask la yetinen sorumlulugu gorunce kacan....esimin yada cocuklarimin tek sucu hayatlarinda benim olmam...allah islah etsin beni allah sabir versin iman guzelligi versin ne deyim yanlislarimi biliyorumda icraate dokup duzeltemiyorum

evliyken mutsuz bekarken mutsuz anneyken mutsuz hep depresif, ömür törpüsü. Bence öncelikle kendinizi bir iyi algılayın. Hiçbirimiz mükemmel evlat değiliz ailelerimiz de kusursuz ebeveynler değildi. hayatta hazmetmek onemli birşeydir ve bu herşey için geçerlidir.evini işini paranı çevreni eşini arkadaşlarını çocuklarinı yaşam şartlarını hazmedebildiğin kadar mutlusundur.

La Lune · 8 Mayıs 2015

unnudagassolina .!.:
Diğer yorumculara aynen katılıyorum ve sizi anlıyorum... Ben de 26 yaşındayım, yaşıtız, ben hala bekar ve çocuksuzum ve hala daha "insan nasıl çocuk yapar ya, nasıl bakılır bütün gün çok zor" gibi şeyler düşünüyorum. Bütün gün evde olmanız, iki çocuk, cidden zor şeyler. Ondan bence de kötü bir insan değilsiniz. Ama sonuçta bu psikolojinizden çocuklarınız etkilenir, o kesin. Ve artı size de yazık. Kocanızla konuşun, bir şekilde mutlaka zaman yaratın olmadı haftasonu vs. ama mutlaka bence de uzman yardımı alın. Bence uzman yardımı + dışarıda kendinize vakit ayırmak/çalışmak gibi bir şey = sorunun çözümü olacak.

Mesela demişsiniz ya eşim dışarda, idealleri var, kendine vakit ayırıyor... Sizin de öyle olsa ne güzel olurdu o zaman çocuklarınız için de iyi olurdu bence. Yani kendisinden memnun olan, hobisi olan, idealleri olan, mutlu, enerjik bir anneyi ben daha çok tercih ederdim açıkçası :) Ondan moralinizi bozmayın, inşallah geçer bu günler.

28 yaşındayım hala kırmızılı yeri düşünüyorum. Ki istediğim şeylerin bir çoğunu yaptım. Gerçekten büyük bir sorumluluk.

anneligi haketmiyorum beceremiyorum

Guru

Yeni Üye

Popüler Üye

Popüler Üye

Popüler Üye

oğlummmm

Yetişin komşulaaaarrr!!!

Popüler Üye

az insan çok huzur

Nirvana

Guru

Guru

Guru

HeR şEy GüZeL oLAcAk.

Nirvana

Popüler Üye

Evdeki huzur,zenginlik budur..

Hoşgeldin Dünyama BEBEĞİM....

Popüler Üye

Just SQUAT!

Benzer Konular

Privacy & Transparency

Privacy & Transparency