- 22 Kasım 2022
- 32
- 45
- 18
- 31
- Konu Sahibi 3kediannesii
- #1
Bebeğimi dünyadaki her şeyden çok seviyorum…
Ama anneliği sevemedim.
Evet, bunu söylemek belki garip geliyor kulağa ama içimden geçen tam olarak bu.Annelik bana bazen çok ağır geliyor.Sürekli güçlü olmam, sürekli sabırlı davranmam, hep “iyi” görünmem gerekiyormuş gibi hissediyorum.
Ama içim öyle değil.Bazen çok yorgunum, bazen kendim bile kim olduğumu unutuyorum.Hiç kimse bana “bazen sevmemek de normal” demedi.
Herkes “annelik dünyanın en güzel duygusu” derken, ben neden böyle hissediyorum diye kendimi suçladım.
Ama artık biliyorum…
Anneliği sevmemek, bebeğini sevmemek demek değil.
Sadece bu kadar sorumluluğun, bu kadar yorgunluğun, bu kadar değişimin içinde bazen kaybolmak demek.
Ben kötü bir anne değilim.
Sadece insanım.Ve anneliği sevmemek, bunu itiraf edebilmek bile aslında cesaret işi sanırım. Sadece ben mi böyle düşünüyorum
Ama anneliği sevemedim.
Evet, bunu söylemek belki garip geliyor kulağa ama içimden geçen tam olarak bu.Annelik bana bazen çok ağır geliyor.Sürekli güçlü olmam, sürekli sabırlı davranmam, hep “iyi” görünmem gerekiyormuş gibi hissediyorum.
Ama içim öyle değil.Bazen çok yorgunum, bazen kendim bile kim olduğumu unutuyorum.Hiç kimse bana “bazen sevmemek de normal” demedi.
Herkes “annelik dünyanın en güzel duygusu” derken, ben neden böyle hissediyorum diye kendimi suçladım.
Ama artık biliyorum…
Anneliği sevmemek, bebeğini sevmemek demek değil.
Sadece bu kadar sorumluluğun, bu kadar yorgunluğun, bu kadar değişimin içinde bazen kaybolmak demek.
Ben kötü bir anne değilim.
Sadece insanım.Ve anneliği sevmemek, bunu itiraf edebilmek bile aslında cesaret işi sanırım. Sadece ben mi böyle düşünüyorum