Neden disari cikmadiniz hic, hergun evin icinde olur mu? Kisin olsa usutmesinden korktunuz derim ama onda bile cikmali. Subatta dogum yaptim, en buyuk hatam disari cikmak icin 40 gun beklemek oldu. Onda bile bebegi k.valideme birakip 1 saatte olsa esimle ben ciktim. Butun yaz hergun disaridaydik. Suan okadar disari alisti ki. Kendi kapiya gidiyor. Temiz hava alinca oyle guzel uyku cekiyorlar ki.Merhaba hanımlar,
Şu anda minik kızım kucağımda uyuyor bir yandan süt sağıyorum bir yandan derin düşüncelere dalmış durumdayım.
Kızım 2.5 aylık ve biz bu sürede hastane kontrollerimiz dışında hiç dışarı çıkmadık. Hatta uzun zamandır yatak odasından da çıkmıyoruz. Burda yiyip burda uyuyup burda oturuyoruz. Kızım kucakta sallanarak uyuyor kesinlikle beşiğinde uyumuyor. Biz de bütün hayatımızı yatak odasında geçiriyoruz. Akşamları eşim varken bir nebze daha iyi fısır fısır da olsa konuşabiliyoruz ama artık gündüzleri kafayı yiyecek gibi oluyorum. Psikolojik olarak da bu odadan çıkma fikri anksiyete yaratıyor artık bende. Sanki burası güvenli alanım ve bu odadan çıkmamı gerektirecek her şey çok korkutucu geliyor. Misafirin gelmesi ya da dışarda bir işimizin çıkması çarpıntı yapıyor kalbimi sıkıştırıyor. Bu seferde yalnızlık kaçınılmaz oluyor.
Lohusa depresyonu mu,anksiyete mi, yatakta otur otur kafayı mı sıyırdım bilmiyorum. Attan düşeni attan düşen anlar diyerek benim durumumda olan anne varsa yazmasını rica ediyorum.
Evet benim bir adım atmam lazım önce odadan sonra evden çıkmalıyım. Konuyu açtığımdan beri yataktayım, bebiş uyuyor ben eşime gelen cevapları okuyorum fısır fısırBebeğim 60 günlük olana kadar aynı siz gibi yatak odasında yaşadım. Tüm gün yatağın üstündeydim bebek de yatağın üstünde uyuyordu. Akşam eşim geldiğinde de gece lambasiyla yine yatak odasında oturduk. Diğer odalara gidemiyordum çünkü bebeğim çok ağlayan krizli bir bebek diğer odalarda sakinleştirememekten komşuların duymasından cekiniyordum ama çok da bunalmıştim. Baktım olacak gibi değil yavaş yavaş çıktım odadan. Uyanık olduğu sürelerde az az oturma odasına götürüp zaman geçirdim bebekle yatmaya yine yatak odasına gittik. Şimdi 3 aylık olmak üzere gündüzleri yatak odasına sadece alt değişimine götürüyorum diğer zamanlar odada veya mutfakta takılıyoruz. Siz de birkaç dakikalarla çıkmayı deneyin bence bu şekilde alışabilirsiz
Yakınımda gidebileceğim kimsem yok ama yakındaki bir parka giderek başlamayı düşünüyorumYakın yerleri deneyebilirsiniz 5-10 dklık veya araçla hemen gidip bir sorun olsa bile çabuk dönebileceğiniz bir yer.
Bebek dışarda yapamaz, sallamadan uyumaz , başka evde uyumaz derken her şeyi de yaptı oğlum evet ilk günler alışması zor oluyor ama her şeye alışıyorlar
Ben de ilk 2 aylıktan sonra çıkarmıştım bir 7-8 aya kadar da çok uzun süreler dışarıda durmadık yakın yrrlere gittik normal bence bu kadar süre bundan sonra alışırsınız yavaş yavaş
Kızımı 2.haftasindan sonra yaz kış yağmur çamur demeden çıkardım. İnanın bana da ona da faydası çok oldu. Sizin de bir yerden başlamanız gerekiyorMerhaba hanımlar,
Şu anda minik kızım kucağımda uyuyor bir yandan süt sağıyorum bir yandan derin düşüncelere dalmış durumdayım.
Kızım 2.5 aylık ve biz bu sürede hastane kontrollerimiz dışında hiç dışarı çıkmadık. Hatta uzun zamandır yatak odasından da çıkmıyoruz. Burda yiyip burda uyuyup burda oturuyoruz. Kızım kucakta sallanarak uyuyor kesinlikle beşiğinde uyumuyor. Biz de bütün hayatımızı yatak odasında geçiriyoruz. Akşamları eşim varken bir nebze daha iyi fısır fısır da olsa konuşabiliyoruz ama artık gündüzleri kafayı yiyecek gibi oluyorum. Psikolojik olarak da bu odadan çıkma fikri anksiyete yaratıyor artık bende. Sanki burası güvenli alanım ve bu odadan çıkmamı gerektirecek her şey çok korkutucu geliyor. Misafirin gelmesi ya da dışarda bir işimizin çıkması çarpıntı yapıyor kalbimi sıkıştırıyor. Bu seferde yalnızlık kaçınılmaz oluyor.
Lohusa depresyonu mu,anksiyete mi, yatakta otur otur kafayı mı sıyırdım bilmiyorum. Attan düşeni attan düşen anlar diyerek benim durumumda olan anne varsa yazmasını rica ediyorum.
Anksiyete oluştu sanırım. Kızımla dışarı çıkmaya korkuyorum. Doktor kontrolümüz falan olduğunda bir gün önceden içimi bir telaş kaplıyor.Birine bırakıp çıkmak söz konusu bile değil maalesef.Neden disari cikmadiniz hic, hergun evin icinde olur mu? Kisin olsa usutmesinden korktunuz derim ama onda bile cikmali. Subatta dogum yaptim, en buyuk hatam disari cikmak icin 40 gun beklemek oldu. Onda bile bebegi k.valideme birakip 1 saatte olsa esimle ben ciktim. Butun yaz hergun disaridaydik. Suan okadar disari alisti ki. Kendi kapiya gidiyor. Temiz hava alinca oyle guzel uyku cekiyorlar ki.
Evet gittikçe daha kötü oluyor zaten. Hep süt sağmam gerektiği için evden çıkamadığımı düşünüyordum.Bugün fark ettimki psikolojik olarak sadece yatak odasında olmayı güvenli buluyorum. Bir yerden başlıycam kızım için daha güçlü bir anne olmalıyım zaten.Kızımı 2.haftasindan sonra yaz kış yağmur çamur demeden çıkardım. İnanın bana da ona da faydası çok oldu. Sizin de bir yerden başlamanız gerekiyorbu şekilde odanın içinde gittikçe daha kotu olur ruh haliniz.
Amin inşallah. Allahım hepimize sağlık ve mutluluk versin inşallah.Çok geçmiş olsun teşekkür ederim siz de evladınızı sağlıkla büyütün inşallah.
Oyyy geçen kış benim halim böyleydi. Yemin ederim gözlerim doldu. Öncelikle bebeğiniz hayırlı uğurlu olsun. Allah analı babalı büyütsünMerhaba hanımlar,
Şu anda minik kızım kucağımda uyuyor bir yandan süt sağıyorum bir yandan derin düşüncelere dalmış durumdayım.
Kızım 2.5 aylık ve biz bu sürede hastane kontrollerimiz dışında hiç dışarı çıkmadık. Hatta uzun zamandır yatak odasından da çıkmıyoruz. Burda yiyip burda uyuyup burda oturuyoruz. Kızım kucakta sallanarak uyuyor kesinlikle beşiğinde uyumuyor. Biz de bütün hayatımızı yatak odasında geçiriyoruz. Akşamları eşim varken bir nebze daha iyi fısır fısır da olsa konuşabiliyoruz ama artık gündüzleri kafayı yiyecek gibi oluyorum. Psikolojik olarak da bu odadan çıkma fikri anksiyete yaratıyor artık bende. Sanki burası güvenli alanım ve bu odadan çıkmamı gerektirecek her şey çok korkutucu geliyor. Misafirin gelmesi ya da dışarda bir işimizin çıkması çarpıntı yapıyor kalbimi sıkıştırıyor. Bu seferde yalnızlık kaçınılmaz oluyor.
Lohusa depresyonu mu,anksiyete mi, yatakta otur otur kafayı mı sıyırdım bilmiyorum. Attan düşeni attan düşen anlar diyerek benim durumumda olan anne varsa yazmasını rica ediyorum.
Çok teşekkür ederim dün akşam kızımı ana kucağına koydum akşam yemeğimizi oturma odasında yedik. Biraz acele acele oldu ama bu bile bir adımdı. İnşallah keyifle dışarı da çıkacağım günler gelir. Allah yavrularımıza sağlık versin.Oyyy geçen kış benim halim böyleydi. Yemin ederim gözlerim doldu. Öncelikle bebeğiniz hayırlı uğurlu olsun. Allah analı babalı büyütsünben de kasım sonu doğum yaptım kış olmasının da etkisiyle aynı böyle yatak odasından çıkamamıştım olması gereken bu değil biliyorum ama ben de aynıydım sonra bahar gelince dışarı çıkmaya başladıkça normale döndüm havalar hala kötü sayılmaz bi yerden başlamak lazım. Bu durumun sizi esir almasına izin vermeyin. Önce salona çıkın sonra da dışarı. Zaten yenidoğan hali de geçti. Zaman çok çabuk geçiyor ne kendinizi ne bebeğinizi esir etmeyin.
Bizim yemeğimizi sırayla yediğimiz günler olurdu. Sakinse anakucağında yanınızda durur. Ama ağlıyorsa mecbur sırayla biri bebeğe bakar biri yemeğini yerÇok teşekkür ederim dün akşam kızımı ana kucağına koydum akşam yemeğimizi oturma odasında yedik. Biraz acele acele oldu ama bu bile bir adımdı. İnşallah keyifle dışarı da çıkacağım günler gelir. Allah yavrularımıza sağlık versin.
Benimde öyle yakınımda kimsem yok 2 aylık olduğundan beri her gün parka gidip yürüyüş yaptım iti geliyordu. Şimdi 1,5 yaşında hala yalnızım maalesefYakınımda gidebileceğim kimsem yok ama yakındaki bir parka giderek başlamayı düşünüyorum
AminnnÇok teşekkür ederim dün akşam kızımı ana kucağına koydum akşam yemeğimizi oturma odasında yedik. Biraz acele acele oldu ama bu bile bir adımdı. İnşallah keyifle dışarı da çıkacağım günler gelir. Allah yavrularımıza sağlık versin.
Büyüsünler de bize arkadaş olsunlar bebişler :)Benimde öyle yakınımda kimsem yok 2 aylık olduğundan beri her gün parka gidip yürüyüş yaptım iti geliyordu. Şimdi 1,5 yaşında hala yalnızım maalesef
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?