Ya çok yakın olmayan biri çocuğunu emanet ettiğinde bile çocuğu 2 sn gözumun önünden ayirmiyorum korkuyorum sorumluluğu bende diye anneme mi çektim acaba bide kendi çocuğum olsa kim bilir nasıl olurumAh anneler Rabbimin yarattığı en yüce varlıklar ortam öyle bozulduki çocuğunu hiç biryere bırakamaz kimseye emanet edemez oluyor insan. çok klişe bir söz olucak ama ANNE olunca anlarsın anneciğini
Ama 20 yaşinda da artik biraz özgür olmak hakkım bence ki ben zaten çok gezme seven biri değilim ayda bir bi yere gitmeye kalksam böyle bi tepkiyle karşılaşmak hoş olmuyo sizde benim yasimdan geçtiniz benide anlayin lütfenBen oğlumu babasıyla bile gezmeye gönderince kırkkere arıyorum nasıl diye. Bndede var aşırı korumacılık. Ayy allah korusun neler oluyor. Anne olmadan asla anlamazsın. Anneler kuzuları olmadan ölür ölür.
Aynen canım Allah öylebir koruma iç güdüsü vermişki annelere kıllarına zarar gelecek diye ödümüz kopuyor kendim yeri gelir kızarım bağırırım ama başkası bir şey dese buna babalarıda dahil mahfolurum size bizden başkası dokunamaz OKADAR!Ya çok yakın olmayan biri çocuğunu emanet ettiğinde bile çocuğu 2 sn gözumun önünden ayirmiyorum korkuyorum sorumluluğu bende diye anneme mi çektim acaba bide kendi çocuğum olsa kim bilir nasıl olurum
Aynı annem gibi konuştunuz ya o da öyle söylüyoAynen canım Allah öylebir koruma iç güdüsü vermişki annelere kıllarına zarar gelecek diye ödümüz kopuyor kendim yeri gelir kızarım bağırırım ama başkası bir şey dese buna babalarıda dahil mahfolurum size bizden başkası dokunamaz OKADAR!
Zor durum ama kaybetmekten ve cok sevmekten oluyor ben ambulans itfaye sesi duyunca gece yarisi annemleri ariyorum dusunAma ben onun yanında okuyorum
Hiç bilmiyorum kiBenim annemde buna benzer bisy.
Napican gitme felan der.
Ama " telefonda agliyor' dediginde boyut baya buyukmus dedim.
Gercekten sorunlu annen.
Acaba eskiden yola gidip geri gelmeyen bi tandigimi oldu? Kaza felan gecirip vefatmi etti?
Konu basligindan anlaşıldığı gibi derdim annemannem aşırı derecede hatta hastalık derecesinde meraklı ve hiç bi yere gitmeme izin vermiyo yani soyleki okula gidiyorum 5 dk ulaşamasa polise gidicek derecede bi gün ulaşamamış taa okula gelmişti sonra bi annem isteyken beni aramış ben uyuyodum komsuyu eve göndermiş bana bakması için ablam var ondada aynı okula gidince ablam evde kafayı yiyo telefon elinde gözü camda bekliyo babam ablamı almaya giderken gecikti ablam 5 dk beklicekti evde kafayı yedi çocuk beklicek diyo dizlerini dövüyo bacakları morarmış bi yere gitmek için izin almaya kalksam ne işin var orda gitme eve gel diye telefonda ağlıyo bu durum hem annem için hem benim için artık o kadar zor ki bizim yasimizi soranlara hala 15 16 diyo büyüdüğümüz ü kabullenemiyo mu anlamadım napıcam ben böyle hayat böyle devam edebilir mi o kadar bunaldim ki o da bazen kabul ediyo hastalık derecesinde olduğunu sizce düzelir mi bu durum
Ya ablamın keyfi yerinde o memnun halinden hiç itiraz etmez gezmek istemez arkadaşlarıyla ben yapınca anormal oluyobak bu işi abla çekmeliymiş yani büyük kız olduğum ,için biliyorum aileyi bunlara hep büyük evlat alıştırır küçük kız meyvesini yer ama eninde sonunda alışacak mecbur yani
Ama bende artık bi bireyim kreş yaşında olsam hadi neyseSanırım bende annen gibiyim krese bile G onderemedim bensiz başlarına bir sey gelir diye annelik zor
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?