Yapsanız da laf duyuyorsunuz yapmasanız da. Ben sizin yerinizde olsam bari yapmayım da duyduğum laf boşa gitmesin diye düşünürüm.
Yapsanız da laf duyuyorsunuz yapmasanız da. Ben sizin yerinizde olsam bari yapmayım da duyduğum laf boşa gitmesin diye düşünürüm.hanımlar merhaba.
3 kız kardeşten en büyükleri benim.
Sürekli bulaşığı ben topluyorum diye benim görevimmiş gibi görmeye başladılar.
Bugün de aynısı oldu evde misafir vardı,bulaşık makinesi çalışıyordu ve bitmesine 15 dakika falan vardı bitsin boşaltıp geri dolduracaktım.Ben de odama geçtim telefon konuşması yapmam gerekiyordu.
Odama geçeli 3-5 dakika olmuştur hemen annem söylenmeye beni azarlamaya başladı içeriden sesler geliyordu gittim.Sanki benim görevimmiş gibi görüyor.Benden küçüğün sınav senesi ders çalışması lazım ona bir şey demedim ama yeni liseye geçen en küçük kız kardeşim boş boş geziyor ve bir bulaşığı dahi toplamıyor.
Artık bıktım gerçekten sürekli bulaşığı benim toplamamı beklemelerinden ve bir kere o bulaşığı toplamadığım zaman sanki hiç yapmamışım gibi nankörce davranmalarından sıkıldım.Tek annem de değil kardeşlerim de laf söylüyorlar.Bu arada ben iş başvurusu yaptım onu bekliyorum.
Annem bir de bulaşık olsun temizlik olsun yaptığım işe karşı şöyle diyor “Yaptığında iş olsa senin yaptığını ben elime bile almam” diyor beğenmiyor bir de.
Bugün de azarladı diyorum makine bitsin yapacaktım diye ama artık yeter.Bir daha yapmayacağımı söyledim. Yeter bir tek ben varım sanki
Odama da erkek arkadaşımla konuşmaya gitmiştim.Erkek arkadaşımla ciddiyiz ama annem biteceğini düşünüp ağza alınmayacak cümleler kuruyor utanıyorum dediği şeylerden ya.
Bu evde napıcam bilmiyorum bir an önce işe başlamak istiyorum.Nolur bana dua edin hanımlar
Aynı durumu yaşamış olanlar neler yaptığınızı paylaşır mısınız? Artık kırılacak bir kalbim kalmadı
Hadi seni evlendiriyoz kalkAynı model bızdede varüzgünüm ama değişmiyor bu durum.
Bayram temızlıgınde mutfak temızlıgı yaparım mesela, kitap gıbı yapar elının altına verırım ama sonra "elimin altını karıstırdı, benım mutfağım vs" söylenir.
Insanın ağrına gidiyor neticede. Klasik Türk annesı Allah hepsine uzun ömür versin.
Kaç arkadasımla konustuysam, bekarken hep aynı sıkıntıları cektıklerını, evlendiklerınde ıse acayıp kıymete bındıklerını soyledıler. Yukardabebeklinick arkadasımın dedıgı gıbı aynı.
Hadi gidekHadi seni evlendiriyoz kalk
ay dur, özele gelHadi gidek
aynı şekilde benim annemde öyleydi. her şeyi evlendikten sonra öğrendim. bana da zorlukları oldu.25 yaşında evlendim, belki inanmayan olacaktır ama tek bir bulaşık, bardak dahi yıkatmadı annem, temizlik, yemek de aynı şekilde. Sadece sofra kurar masayı toplardım tezgahtan masaya, o kadar :)
Hiç elimi bile değdirmezdi. Çamaşır-bulaşık makinesi çalıştırmayı, çay demlemeyi, vs bunları bile evlenince öğrendim. Çok zorluk çektim.
Niye bilmiyorum istemsizce şuan sana özendim. Burada yanlış olan sadece annenin seni bu kadar sıkması ve kardeşler arasında eşit davranmaması. Yoksa "senin yaptığın işi elime bile almam" lafına takılma, eski nesil otorite anneler işte. Bazı anneler böyle laflarıyla seviyor. :) Evlenince de kıymete binersin.
Yaptığını beğenmese devamını getirtmez istemez zaten merak etme. Hatta mutfaktan kovar direkt. Beğeniyor aslında.
Sen biraz kendini geri çek işlerden, savsakla bakalım.
Aynen. Konudan bağımsız hep en kötü muameleye sen maruz kalırsın. Okul şartlarında en kötüleri sana denk gelmiştir. Kardeşlerin daha iyi eğitim alırlar. Özel hayat iliski anlamında sana bağırır çağırır birşeyleri yasaklarlar. Sıra kardeşlerine geldiklernde anlayışlı olucakları tutar. Sende test etmişlerdir çünkü nasıl olduğunu bu gibi tavırların. Velhasılkelam evin ilk cocugu olmak cookk zordur. Hep çifte standartla karşılaşılır.O kadar ben ki anlatamam. Ben de 3 kız kardeşin en büyüğüyüm. Sen 10 yaşındayken de evin büyük çocuğu oluyosun, 30 yaşındayken de. Onlar da kaç yaşına gelirse gelsin evin küçük çocuğu oluyorlar. Ben bir çözümünü bulamadım. He benim annem pek ev işi beklemezdi bizden ama başka konularda büyük çocuk olmanın farkını hissediyordum. Evlendim evden ayrıldım. ancak evden ayrılınca hissetmezsin bu farkı.
Evet ebeveynlerin en yasakçı ve otoriter dönemleri ilk çocuklarına denk geliyor. İlk çocuğun ebeveylerinde yıktığı tabulardan kardeşleri faydalanıyorAynen. Konudan bağımsız hep en kötü muameleye sen maruz kalırsın. Okul şartlarında en kötüleri sana denk gelmiştir. Kardeşlerin daha iyi eğitim alırlar. Özel hayat iliski anlamında sana bağırır çağırır birşeyleri yasaklarlar. Sıra kardeşlerine geldiklernde anlayışlı olucakları tutar. Sende test etmişlerdir çünkü nasıl olduğunu bu gibi tavırların. Velhasılkelam evin ilk cocugu olmak cookk zordur. Hep çifte standartla karşılaşılır.
Ve en komiği ne biliyo musunuz?
Sana yapılan kimseye yapılmadı denilir.
Siz piremses gibi yetiştiğiniz için anlamanız beklenemez tabii. Emin olun o kadar iş yapıp sonunda öyle bi muamele insanda motivasyon falan bırakmaz. Kaldı ki çifte standart da cabası.25 yaşında evlendim, belki inanmayan olacaktır ama tek bir bulaşık, bardak dahi yıkatmadı annem, temizlik, yemek de aynı şekilde. Sadece sofra kurar masayı toplardım tezgahtan masaya, o kadar :)
Hiç elimi bile değdirmezdi. Çamaşır-bulaşık makinesi çalıştırmayı, çay demlemeyi, vs bunları bile evlenince öğrendim. Çok zorluk çektim.
Niye bilmiyorum istemsizce şuan sana özendim. Burada yanlış olan sadece annenin seni bu kadar sıkması ve kardeşler arasında eşit davranmaması. Yoksa "senin yaptığın işi elime bile almam" lafına takılma, eski nesil otorite anneler işte. Bazı anneler böyle laflarıyla seviyor. :) Evlenince de kıymete binersin.
Yaptığını beğenmese devamını getirtmez istemez zaten merak etme. Hatta mutfaktan kovar direkt. Beğeniyor aslında.
Sen biraz kendini geri çek işlerden, savsakla bakalım.
Aynen oyle İlk cocuklar için asıl aile hayatı evlendikten sonra başlıyorEvet ebeveynlerin en yasakçı ve otoriter dönemleri ilk çocuklarına denk geliyor. İlk çocuğun ebeveylerinde yıktığı tabulardan kardeşleri faydalanıyor
İşe girdikten sonra ayrı eve çıkabilirsiniz. En azından sadece kendinize iş yapmış olursunuz. Evliliği kurtuluş olarak görmeyin. Sevip güveniyorsanız o ayrı. Ama o evden kurtulmak amacıyla bir evlilik yapmayın. Ayrıca iş yapsanız da yapmasanız da söyleniyorlar anladığım kadarıyla. Bundan sonra çok yapmayın. Yapıp laf duymaktansa yapmadan duymuş olursunuz.hanımlar merhaba.
3 kız kardeşten en büyükleri benim.
Sürekli bulaşığı ben topluyorum diye benim görevimmiş gibi görmeye başladılar.
Bugün de aynısı oldu evde misafir vardı,bulaşık makinesi çalışıyordu ve bitmesine 15 dakika falan vardı bitsin boşaltıp geri dolduracaktım.Ben de odama geçtim telefon konuşması yapmam gerekiyordu.
Odama geçeli 3-5 dakika olmuştur hemen annem söylenmeye beni azarlamaya başladı içeriden sesler geliyordu gittim.Sanki benim görevimmiş gibi görüyor.Benden küçüğün sınav senesi ders çalışması lazım ona bir şey demedim ama yeni liseye geçen en küçük kız kardeşim boş boş geziyor ve bir bulaşığı dahi toplamıyor.
Artık bıktım gerçekten sürekli bulaşığı benim toplamamı beklemelerinden ve bir kere o bulaşığı toplamadığım zaman sanki hiç yapmamışım gibi nankörce davranmalarından sıkıldım.Tek annem de değil kardeşlerim de laf söylüyorlar.Bu arada ben iş başvurusu yaptım onu bekliyorum.
Annem bir de bulaşık olsun temizlik olsun yaptığım işe karşı şöyle diyor “Yaptığında iş olsa senin yaptığını ben elime bile almam” diyor beğenmiyor bir de.
Bugün de azarladı diyorum makine bitsin yapacaktım diye ama artık yeter.Bir daha yapmayacağımı söyledim. Yeter bir tek ben varım sanki
Odama da erkek arkadaşımla konuşmaya gitmiştim.Erkek arkadaşımla ciddiyiz ama annem biteceğini düşünüp ağza alınmayacak cümleler kuruyor utanıyorum dediği şeylerden ya.
Bu evde napıcam bilmiyorum bir an önce işe başlamak istiyorum.Nolur bana dua edin hanımlar
Aynı durumu yaşamış olanlar neler yaptığınızı paylaşır mısınız? Artık kırılacak bir kalbim kalmadı
Bu lafı bana annem bile demiş olsa elimden gelen bu beğenmiyorsan bir daha yapmam derim. Kız çocukları hem aynı maalesef hele bir de kız kardeşler varsa illaki işle hep birine kalır. Ne güzel 3 kızmışsınız. Mesela bulaşığı sırayla yıkayıp toplasanız kardeşlerinizde iş öğrenir.Yaptığında iş olsa senin yaptığını ben elime bile almam
hanımlar merhaba.
3 kız kardeşten en büyükleri benim.
Sürekli bulaşığı ben topluyorum diye benim görevimmiş gibi görmeye başladılar.
Bugün de aynısı oldu evde misafir vardı,bulaşık makinesi çalışıyordu ve bitmesine 15 dakika falan vardı bitsin boşaltıp geri dolduracaktım.Ben de odama geçtim telefon konuşması yapmam gerekiyordu.
Odama geçeli 3-5 dakika olmuştur hemen annem söylenmeye beni azarlamaya başladı içeriden sesler geliyordu gittim.Sanki benim görevimmiş gibi görüyor.Benden küçüğün sınav senesi ders çalışması lazım ona bir şey demedim ama yeni liseye geçen en küçük kız kardeşim boş boş geziyor ve bir bulaşığı dahi toplamıyor.
Artık bıktım gerçekten sürekli bulaşığı benim toplamamı beklemelerinden ve bir kere o bulaşığı toplamadığım zaman sanki hiç yapmamışım gibi nankörce davranmalarından sıkıldım.Tek annem de değil kardeşlerim de laf söylüyorlar.Bu arada ben iş başvurusu yaptım onu bekliyorum.
Annem bir de bulaşık olsun temizlik olsun yaptığım işe karşı şöyle diyor “Yaptığında iş olsa senin yaptığını ben elime bile almam” diyor beğenmiyor bir de.
Bugün de azarladı diyorum makine bitsin yapacaktım diye ama artık yeter.Bir daha yapmayacağımı söyledim. Yeter bir tek ben varım sanki
Odama da erkek arkadaşımla konuşmaya gitmiştim.Erkek arkadaşımla ciddiyiz ama annem biteceğini düşünüp ağza alınmayacak cümleler kuruyor utanıyorum dediği şeylerden ya.
Bu evde napıcam bilmiyorum bir an önce işe başlamak istiyorum.Nolur bana dua edin hanımlar
Aynı durumu yaşamış olanlar neler yaptığınızı paylaşır mısınız? Artık kırılacak bir kalbim kalmadı
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?