Nasıl ya gerçekmi bu? Anneler herzaman çocuğunu düşünür iyiliğini ister sanki sizin yuvanızı bozmak istiyormuş gibi bi izlenim bıraktı bende anneniz!. Bence annenizin çok ciddi piskolojik sorunları var hiç mantıklı gelmedi bana bunlar. Annenizi dinlemeyin siz böyle yaparak yuvanızı tehlikeye atıyosunuz.. Eşiniz hiçmi bişey demiyor size.. Siz evlisiniz artık eşiniz ve eşinizin ailesinden sorumlusunuz.. Her nekadar sizi dünyaya getirselerde artık sizin için ikinci planda kalması gerekir öz ailenizin.. Bunların hiçbirini yaşamak zorunda değilsiniz.. Yuvanızı düşünün kocanızla iyi geçinmeye bakın siz.. Babanız nediyo bu duruma? Çok şaşırdım benn yaa benim annem vallahi beni sürekli şöyle tembihler: "Evlisin artık sen bir kocan bir yuvan var.. Her ne sıkıntın olursa olsun önce kocanla konuş çözemezsen kocanın ailesine açıl en son bize gel" der.. Normalide budur zaten..
anlattıklarınızdan yola çıkarak babanızın olmadığını düşündüm bir an.. babanız olmuş olsaydı anneniz sizi bu derece kıskanmazdı diye düşünüyorum..
çünki anneniz sizi paylaşamıyor uğraşacak hiç bir meşgaleside yoksa yatıp kalkıp sizinle eşinizle uğraşacak birşeyler buluyor...,
anneler kıymetlidir bunu hepimiz biliriz fakat evliliğinize zarar veriyorsa biraz uzaklaşın kendisinden, kendinin aşamayacağı psikolojik sorunları olabilir ikna edip yardım almasını sağlayın..
ileride eşinizde sorun çıkarmaya başlayacaktır ki üstelik hamilesiniz sizin bu aralar en stressiz dönemleriniz olması gerekiyor..
Allah yardımcınız olsun..
Acaba sizin yuvanızı bozsa ayırsa sizi eşinizden çokmu mutlu olucak? Hiçmi vicdanı sızlamaz bir yuvayı kurmak nekadar zorsa yıkmakda okadar kolaydır önemli olan yuvayı ayakta tutabilmektir.. Yine söylüyorum şuan önemli olan sizin yuvanız zaten anneniz bana hiç mantıklı gelmedi onu dinlemeyerek en doğrusunu yaparsınız.. Üzülmeyinde gün gelir hatasını anlar diycem de bana pek hata yaptığını zanneden bir kişilik gibide gelmedi.. Üzüldüğünüzü biliyorum anne bu evet ama sizin iyiliğinizi istiyo gibi gelmedi bana!..Benim anne kız ilişkisinden anladığım da sizin verdiğiniz örnek gibi aynen. Babam karışmaz bizim aramıza zaten annem de çok iyi ikna eder. beni suçluyodur o da eminim. Annem kendisine karşı çıkılmasına ya da aynı fikirin bile taşınmamasına tahammül edemez.
Kendisine sorsan beni çok sevdiği ve düşündüğü için böyle yaptığını, beni düşündüğü için eşime para vermemi istemediğini, beni paylaşamadığı için eşimle zaman geçirip kendisini aramama ya da geç aramama tahammül edemediğini söylüyor. Ama beni çok yıpratıyor herhalde farkında değil.
bence mutlu olmak istiyorsanız..daha çok yıpranmadan..annede olsa bir süreliğine ara verin..dediğini yapmayın..eşinize ve bebeğinizi zaman ayırın..mutluluğunuzu bozan annede olsa.. bu davranışlar hiç bir zaman normal karşılanmaz..bu ne ya okuyunca sinirlendim..bende iki kız annesiyim..akıl verilir fakat bu kadarda olmaz..zannedersem evde babada olmayınca..acısını sizden mi çıkarıyor..
tatlım sen çok fazla taviz vermişsin ama..anne tamam da o da bir anne olduğunu ve olgun,yol gösterici olması gerekir..eşinden bahsederken şerefsiz demesi,eşinin ailesiyle görüşmeyeceğine o karar vermesi,dışarıdayken eve git odaya kapan kavga etcez halleri...veee hamilesin üstelik :18: Bence kesinlikle annenin tedaviye ihtiyacı var..eşiniz gerçekten çok iyi birisi olmalı ki;sebepsiz yere onun ailesiyle görüşmemene birşey demiyor,kazandığının yarısından fazlasını ailene göndermene ses etmiyor...ne demek kocanla para karşılığı birlikte oluyosun demekTavrını koy arama sorma..para da gönderme..sen çok özledin bakalım annen de evladını özlemiş mi...üstelik hamile olan kızını merak etcek mi...allah yardımcın olsun canım..bebeğini düşün kendini üzme..
Ben size öncelikle tüm kalbimle sabır diliyorum, hele de hamileyken şu stresi yaşamanız. Anneler çok önemlidir, hayatta en önemli insandır ama sizin anneniz bardağı taşıralı çok olmuş. Artık sizin hayatınıza ve seçimlerinize saygı duymayı, sizin koşulsuz destekçiniz olmayı öğrenmesi gerekiyor. Bence annenizi aramamaya devam edin ama ben neden babanız veya diğer yakınlarınızı aramadığınızı merak ettim ?
Tatlım sen çok fazla taviz vermişsin ama..Anne tamam da o da bir anne olduğunu ve olgun,yol gösterici olması gerekir..Eşinden bahsederken şerefsiz demesi,eşinin ailesiyle görüşmeyeceğine o karar vermesi,dışarıdayken eve git odaya kapan kavga etcez halleri...VEEE HAMİLESİN üstelik :18: Bence kesinlikle annenin tedaviye ihtiyacı var..Eşiniz gerçekten çok iyi birisi olmalı ki;sebepsiz yere onun ailesiyle görüşmemene birşey demiyor,kazandığının yarısından fazlasını ailene göndermene ses etmiyor...Ne demek kocanla para karşılığı birlikte oluyosun demekTavrını koy arama sorma..Para da gönderme..Sen çok özledin bakalım annen de evladını özlemiş mi...Üstelik hamile olan kızını merak etcek mi...Allah yardımcın olsun canım..Bebeğini düşün kendini üzme..
Babamı arasam "bak beni aramıyo babasını arıyo" der diye aramıyorum. Ama kardeşlerimi ve akrabalarımı arıyorum.
annene dur deme vaktin çoktan geçmiş,
hamilesin,neyin olacak bilmiyorum ama oğlun olupta evlendiği kişi annesi yüzünden seni arayıp sormasa,gelip gitmese zoruna gitmez mi
ayrıca erkek kardeşin yok mu.gelininiz annene böyle davransa annen kabullenir mi
Merhaba içimi dökmek istiyorum.. Akıl verin biraz da ne olur.. Benim derdim annem ile. 1,5 yıllık evliyim, sözlendiğim günden beri annem ile yaşadığımız problemler artarak çekilmez hale geldi, hatta psikolojim bozulmaya başladı. Sorunun sebebi aslında çok yakın olmamız ve ben bekarken arkadaş gibi hiç ayrılmamamız. Evlenmemi kabullenemedi,beni ona yakıştıramıyormuş, Beni eşim ve ailesinden kıskanıyor. Eşimin ailesi ile konuşmam, telefonlarına bakmam, aramam vs.. zaten yasak, eğer bir sebepten konuşursak da mutlaka hesabını, ne konuştuğumu bütün detaylarıyla istiyor ve mutlaka sorun çıkarıyor. Sözlendiğim günden beri annemin yanında ve hatta uzakta iken bile eşimle telefonda da konuşamadım.. Konuşursam ya da telefonumu meşgul yakalarsa hemen beni koca meraklısı olmakla suçlamaya başlardı ve hala devam ediyor bu. Aynı evde yaşadığım adam beni ararsa ve telefonum meşgul olursa sorun çıkıyor. Kendisi beni aradığında ilk arayışında telefonu açamazsam koca meraklısı, kocanın yanından kalkıp açamadın mı? ne yapıyorsun da bu kadar meşgulsun?... gibi bir sürü laf ve kavga geliyor tabii. Kavgaya başladı mı hiç susmuyor, saatlerce beni çıldırtıp ağlama krizine sokana kadar konuşup, hakaret ediyor. bunlar olurken bazen eşim evde oluyor, ne kadar uğraşsam da artık saklayamıyorum ağlamamı duyuyor. Ya da eşimle dışardayken bir sebepten sorun çıkarıp hemen eve git, senin burnundan getircem yarım saat içinde evde olacaksın diyor. Eve gideceğim ki beni odaya sokup rahat rahat kavga edecek. Tabi benim de yüzüm düşüyor, moralim bozuluyor. Bazen daha çok büyümesin olay diye eve gidip onu arıyorum, kavga ediyor benimle. Eşim anlıyor tabi. Ben çalışan bir insanım, eşimin borcu olduğunda, zaman zaman yardım edip para veriyorum, Tabi maaşımın yarıdan fazlasını evlendiğim günden beri aileme göndermeme rağmen. Ama bana sen hem para veriyosun hem de para karşılığı ona karılık yapıyorsun diyor. Çok üzülüyorum artık. Eşim de artık hissediyor doğal olarak. Eşim aileme iyi davranıyordu, arayıp sorardı ben aramama rağmen, ailemin evine gittiğimizde de ilişkileri iyidir. Ama son zamanlarda hem benim onun ailesine kötü davranmamdan hem de annemin hareketlerini sezmeye başlamasından uzaklaşmaya başladı.Eşim bana çok yalvardı ne olur sen de benim ailemi ara, sor, ilişkiler iyi olsun diye ama ben annemin korkusundan bayramlarda bile ablalarını aramıyorum. Ama eşim anneme Cumhuriyet Bayramında mesaj atmamış aramamış diye " önceden aradı artık aramıyor şerefsiz" diyor. Ben de "ben aramıyorum ya ondan" deyince koca savunuyo oluyorum. Annemle sohbet arasında eşimden bahsetmeye adını anmaya bile korkuyorum. Annemle tartışmalarımız bazen günde 3 defaya kadar çıkıyor, her şeyden sorun çıkarma, hiç bir seyden memnun olmama, eşimin sürekli yanlışlarını görme, hiç bir iyi tarafını görmeme gibi huyları var. Eşimle gezmeye gitmem bile suç, benim paramla onu gezdiriyormuşum , kocamın parası ile gezecekmişim. Ama zaten eşim benden çok maaş alıyor. Sadece ben yetmediği zaman destek çıkıyorum.giderken ve geldikten sonra ifademi vermek zorundayım. Eşimle çok zaman geçirirsem ve bu arada bi de 3-4 saat annemi aramazsam koca meraklısı, kocasına tapan, nankör, adi şerefsiz.. her seyle suçlanıyorum. Boğulacak gibi hissediyorum kendimi. Beni rahat bırak lütfen benimle uğraşma diyorum, sürekli kendimi savunuyorum ama hiç bir değişiklik yok hala.. Tartışma esnasında ben de bazen sen deli misin, normal davranmıyorsun gibi laflar söyledim, söylememem gerekirdi ama sinir hali ile oluyor maalesef.. en son konuşmamızda da yine bu sebeplerden benimle saatlerce tartışıp kalbimi kırıp aramamı bekledi, bende kırgın olduğum için , içimden aramak gelmedi ve sonra beni arayıp bir daha onu, kardeşlerimi, babamı, ailesini aramamamı, ararsam adi olduğumu söyledi.. ben de yüreğim kalkıp aramadım 2 hafta oldu. Ama özledim( Off ben hak etmiyorum bunları..
Yazdıklarınıza çok şaşırdım. Bizim annelerimiz yeter ki kocalarıyla mutlu olsun 3-5 saat aramayı bırak 3-5 ay gelmese de olur diyen kadınlardır. Annenizin davranışları hiç normal değil, kıskanmakta değil farklı bişey, sizi çok seviyorsa mutlu huzurlu olmanızı ister; ama sizi sürekli üzüyor, kardeşlerinize karşı da böyle mi? ailenizde annenizin saydığı, sevdiği, sözünü dinleyeceği (teyze,hala,dayı) gibi birinden yardım isteseniz, O kişi, annenizi alsın karşısına her şeyi enine boyuna güzelse konuşsun, siz de yanında olun her şeyi sakince konuşun.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?