Arkadaşlar merhaba. Evlenmeyi düşündüğüm biri vardı sonra biz ayrıldık.Kendisi eniştemin yeğeni oluyor yani ablam onun yengesi.İzmirde yaşıyor ben Mersinde. Geçen haftalarda İzmire ablama gittiğimde onunla tekrar görüştük.Sonra onu sevdiğimi anladım o da beni seviyor. Yarım bıraktığımız kararı tekrar verdik. Ama bir sorun var. Annem yürekten istemiyor. İlk söylediğimde istemedi olmaz falan dedi.Sonra yumuşadı. Ama bunu bir türlü hazmedemiyor kendinden ayrı şehirde yaşayacak olmamı, evlenip gidecek olmamı. Benden ayrı kalmak istemiyor. Ama çocuğunu gurbete veren tek anne o değil. Tam tamam artık annem de kabul etti diyorum o durup durup parlıyor çok kötü beddualar atıyor. Sadece bana da değil , ablamla eniştemin, sevdiğim kişiyle aramızı yaptığını sanıp onlara da beddualar atıyor. Halbuki asla suçları yok. Bizim burada akrabamız çok çok az. Oğlanınsa izmirde çok akrabası var. Mersinde ufak bi kutlamayla nişanı yapalım izmirde büyük bi nişan yaparız diyor.Ben de kabul ettim.İzmirden mersine okadar insanın gelmesi çok çok zor. Anneme bunu kabul ettiremedik. Aklına gelip gelip kötü laflar ediyor. Düğünü de izmirde yap düğününe gelmem diyor. Ya azıcık insanla düğün mü yapılır? Hem diğer taraf göremeyecek mi? Sonra nişan yapıldıktan sonra izmire gidip ablamda kalayım hem çalışır çeyiz için birikim yaparım hem de birbirimizi daha iyi tanırız dedim.Annem buna da köpürdü.Nişanlı kız başka yerde mi durur annesinin yanında durur diyor. Annem çok inatçı ve kincidir onu kendimden ve çevremden daha fazla nefret ettirmeden bu işi çözmek istiyorum ama nasıl yapacam bilemiyorum.