- Konu Sahibi bebisimsanem
- #1
konu aslında çok basit ama annem kaç senelik hayatımda ilk defa bana bu kadar küs kaldı . suratıma bile bakmıyor
2-3 gün önce annem migros'a gidelim dedi ( hergün gidiyor) bende hergün gitmekten bunaldım yani.. okuldan gelmiştim açtım o halimle kırmadım gittim .. anneme evde tşörtüm falan yok anne oraya gittiğimde bana alırmısın dedim.. tamam alıcam dedi söz verdi. oraya gittiğimizde kıyafet satılmıyordu bende babet aldım kendime ihtiyacım vardı çünkü.. orada bana bağırıyor oflayıp pufluyor.. ağız burun yapıyor.. madem almıcaksın neden bana evde söz veriyorsun en azından deme .. ben zaten sırf bana alsın diye gitmiyorumki onunla ..
bende anneme sinir oldum .. annem poşetleri doldururken çıktım annemi kapıda bekledim.. gitmedim yani.. sadce biraz önce çıktım. bir baktım annem başka yoldan gidiyor. koştum yanına falan işte bana ' senin gibi evlat olmaz olsun sen ne nalet bir insansın' vs . türü şeyler söyledi..
eve geldim o kadar üstüme geldiki ağlamaya başladım
bana babamın maddi durumunun iyi olmadıgını savunuyor.. öyleyse niye hergün marketlere gidip para harcıyorsun? kendine birde ordan ayakkabı aldı. neyse ağlarken babam anneme bağırdı ' sen benim çocugumu ne diye ağlatıyosun.. çocuğun niye üstüne gidiyosun benim param gidiyor ben senin kadar kızmıyorum huzursuzluk çıkarmıyorum falan dedi' neyse bu basit bir olay oldu kapandı diye düşündüm
o akşam uyudum sabah okula falan gittim eve geldim ablam bana ters ters konusuyor.. annem önüne yemek koyuyor bana koymuyor suratıma bakmıyor.. sanki ben yokmuşum gibi davranıyorlar . okadar koydu ki bu bana .. sanki büyük bir suç işlemişim gibi.
bende sinirlendim madem beni yok sayıyorlar bende gittim dayımlara kalmaya (orda kuzenimle takılıyoruz) . akşam beni aramış annem demiş gelsin falan diye akşamın sekizinde tek başıma eve geldim.. annem yine yüzüme bakmıyor .. ablamların önüne yemek koydu bana koymadı.. iki gündür ağzıma adam gibi yemek girmedi.. ama gururluyum bende onun yaptıgını yemedim.. ablamlar zaten bencilin teki ben üzülmüşüm odada ağlamışım onlar bilg. girsinler. kimin umrundayım ki?
belki saçma gelecek ama annem 17 senelik hayatım boyunca ilk defa bana böyle davrandı. yüzüme bakmıyor. konuşmuyor .. yemek koymuyor sanki ben yokmuşum gibi davranıyor ablamlarda aynı şekilde..
bu çok koydu bana çok üzdü.. birde anladımki öz ablalarım bile ben mutsuzken mutlu olabiliyorlar gelip yanıma boşver bişey olmaz demiyorlar bana arka çıkmıyorlar hiçbir konuda.. ama yine suçlu benim
yanlış anlamayın annem benim canım ciğerim ama üzüldüm yani ..

sizce gidip özür mü diliyim ama ben kötü bişey yapmadım ki ..