Annem ile ilişkim

  • Konu Sahibi Konu Sahibi Boya
  • Başlangıç Tarihi Başlangıç Tarihi
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Haftada bir hergun yaptığı birsey değilki.. sizde annenize alın. Ne güzel anneniz var. Evliliğinize karışıp yönetmiyor sadece durum buysa bırakın kadını rahat yahu:KK49:
 
Annemizle beraber pazara çıksanız siz kendi ihtiyaçlarınızı alın anneniz kendi. Bin öyle yapıyorum annenizi üzmeyin almak istiyorsa alsın.
 
Merhaba, ben 2 bir buçuk yıllık evli bir kadınım. Annemle aynı şehirde yaşıyoruz, evlenmeden önce de evlendikten sonra da annem babamla doğru mesafeyi, sınırlarımızı ayarlamaya çalışyorum. Bu bir dert değil elbette ama annem her hafta pazara çıktığında bana da bir şeyler alıyor ve her hafta bunları bana getiriyor. Ne güzel diyeceksiniz ama ben yetişkin bir kadın olarak, evimin alişverişinden de sorumluyum ve yapıyorum, yapmaya çalışıyorum ama annem boğazımdan geçmiyor, içime sinmiyor deyip, her hafta sebze meyve alır getirir. Bu beni biraz rahatsız ediyor. Birkaç kez anne ben alıyorum sen alma dedim ama bunu alışkanlık haline getirdi. Hayatıma, evime müdahale edildiğini hissediyorum. Kırmadan bu konuda nasıl bir sınır çekebilirim sizce? Hasta olurum, lohusalık olur, gidemem, alamam, rica ederim tabi ki alsın getirsin ama bir engelim, müşkülüm yokken her hafta bana alışveriş yapması bana biraz can sıkıcı geliyor, fazla fedakarlık, vericilik gibi geliyor. Sizde durum nedir?
Ne kadar kötüsünüz. Hemen kocamköylü olup kökünüzü unutmuşsunuz. İyilikten anlamıyorsunuz ama umarım bir gün muhtaç kalırsınız.
 
Bence kıymet bilmese burda kırmadan nasıl yaparım diye sormazdı..
Yetişkin bir kadın oldugunu evinı gecindirebildigini dile getiriyor.
Konu sahibi kendini yetersiz hissediyor olabilir.
yasamayan bilmez bu aslinda bi cesit yonetme ve manipule etme bicimi ama iyilik adi altinda yapiliyor
 
Sizde market alışverişi yapın kahve şeker kadın sizi düşünüyor ne karışması
 
Ben anneniz açısından bakmak istiyorum olaya. Bizim kız sebze alıp yemez, taze taze yesinler , belki alamıyordur söyleyemez birde yanaklarını mıncırıp gelirim gitmişken 🤪özlüyordur söyleyemez belki anneniz, sizi görmek için bahane arıyordur.
 
Can sıkacak bir durum değil. Madem hoşunuza gitmiyor direk söyleyin.
 
Merhaba, ben 2 bir buçuk yıllık evli bir kadınım. Annemle aynı şehirde yaşıyoruz, evlenmeden önce de evlendikten sonra da annem babamla doğru mesafeyi, sınırlarımızı ayarlamaya çalışyorum. Bu bir dert değil elbette ama annem her hafta pazara çıktığında bana da bir şeyler alıyor ve her hafta bunları bana getiriyor. Ne güzel diyeceksiniz ama ben yetişkin bir kadın olarak, evimin alişverişinden de sorumluyum ve yapıyorum, yapmaya çalışıyorum ama annem boğazımdan geçmiyor, içime sinmiyor deyip, her hafta sebze meyve alır getirir. Bu beni biraz rahatsız ediyor. Birkaç kez anne ben alıyorum sen alma dedim ama bunu alışkanlık haline getirdi. Hayatıma, evime müdahale edildiğini hissediyorum. Kırmadan bu konuda nasıl bir sınır çekebilirim sizce? Hasta olurum, lohusalık olur, gidemem, alamam, rica ederim tabi ki alsın getirsin ama bir engelim, müşkülüm yokken her hafta bana alışveriş yapması bana biraz can sıkıcı geliyor, fazla fedakarlık, vericilik gibi geliyor. Sizde durum nedir?
Anne yüreği getirir. Ne deseniz deyin kırılır .

Bende anneme ve kayınvalidem e birşeyler götürmeye çalışırim. Karşılık degil. Bende onlara destek olayım diye.
Çünkü onlarda alır. Babam her hafta 3 5 kilo meyve alır. Sut yigurt bilmem ne.
Kayınvalide m gittikçe doldurur kışlık yazlık mevsimine göre.
 
Aynen öyle bu durumu ben küçük bir çocuğun ev ödevlerini sürekli aile bireylerine yaptırması gibi görüyorum.
ben evladina surekli mudahele edilmesini minnos bulamiyorum malesef. bence cok sinir bozucu. genelde de baska bir isi olmadigi icin cani sikilan anneler yapiyor, bir de evladinin evini takip edecek, dedikodu malzemesi cikacak falan filan.
 
Hic darilma kizma sen nasil bir evlatsin ne olmus her hafta aliyorsa meyve sebze. Benim annem o kadar ilgisiz o kadar ilgisiz ki :KK43: kiymet bilin birazcik yarin olmadiginda ararsin annenizin yerinde olmak istemezdim ne kadar uzucu bir durum. Ben evladimi dusunup her hafta birseyler alayim o bunu eve mudahale olarak gorsun. Bende eve mudahale deyince evin icine mudahele ediyor karisiyor falan sandim ayrica evlendigimden beri anneme babama dogru mesafeyi koymaya calistim derken ne oldu annenoz babaniz sizden mi cikmaz diye korkuyorsun hayrola ne mesafesi anneye babaya. bunu konu diye acmissin yazik cok yazik...
 
Bu durumu kv yapsa soylenecek herkes simdi sizi nankör görmüş, şaşırdım.
Sizi çok iyi anliyorum bizim iki aile de bu sekilde, onceleri cok rahatsiz oldum cunku insan kendini yetersiz hissediyor. Sebzemi de alamayacaksam neden evlendim gibi. Sonra bu dusuncenin kaynagina inince aslinda buyudugumu herkese ispat etmeye calistigimi farkettim, ve birisine bir sey alsam o kabul etmese cok uzulecegimi anladim. Durumdan kimsenin zarar gormemesi adina bu sefer ben istemeye basladim en azindan 5 parca alacaklarina 1 parca alsinlar diye, hem onlar biraz tatmin oluyor hem de ben eskisi gibi rahatsiz hissetmiyorum, anneler gercekten cok duygusallar ama bazen bu duygusalliklari kotu sanuclara, cocuklarinin sorumluluk almamasina sebep olabiliyor
 
Nasıl müdahil oluyor mesela ? Kızım akşama 2 elma 1 portakal yemek zorunda mısın diyor :D Özgürlük anlayışımız , ayakların üzerinde durma anlayışımız çok farklıymış, çok şükür.
 
Durduk yere beddua edileceğimi hiç düşünmemiştim, kim olduğumu, nasıl bir insan olduğumu bilmiyorsunuz, fikirleri söylemenin de bir üslubu adabı vardır. Teşekkür ederim herkese ilgilendiğiniz için, özenli ve kibar yazılmış mesajlara ozellikle ama insan hissettiği şeyi kendi içinde çözmeli demek ki, dillendirmemeli. Buraya ilk ve son yazışım, eleştirildiğim için değil, buradaki üslubu ve yaklaşımı beğenmediğim için. Konuyu kapatabilirsiniz.
 
Yani aşırı gereksiz bir dert olmuş. Ne var ki bunda? Anne o tabi ki boğazımdan geçmiyor der. Biz annemle babamı yıldönümlerinde baş başa yemeğe yollayamadık tutturdular siz de gelin diye siz olmadan yiyemeyiz yemeği dediler. Anne baba olmak böyle bir şey zaten. Ne güzel bir anne o. Zorla değil sonuçta içinden geliyor. Hadi kv olsa bir nebze anlayacaktım da kendi anneniz yani.
 
Durduk yere beddua edileceğimi hiç düşünmemiştim, kim olduğumu, nasıl bir insan olduğumu bilmiyorsunuz, fikirleri söylemenin de bir üslubu adabı vardır. Teşekkür ederim herkese ilgilendiğiniz için, özenli ve kibar yazılmış mesajlara ozellikle ama insan hissettiği şeyi kendi içinde çözmeli demek ki, dillendirmemeli. Buraya ilk ve son yazışım, eleştirildiğim için değil, buradaki üslubu ve yaklaşımı beğenmediğim için. Konuyu kapatabilirsiniz.
Buraya siz farklı bir görüş almak için yazıyorsunuz bazılarının üslubu çok çirkin içlerindeki nefreti kusuyorlar.Bu da bana çok ilginç geliyor.Bazıları da klavye kahramanlığı yapıyor.Onları da hoş görün artık yapacak bir şey yok.Keşke o kesim biraz da yazılanlardan ders alsa...İnanın burada yaşanan pek çok olay ders alınacak örneklikte...
Bizim aile yapımız farklı..biz küçük yaştan başlayarak çocuklar üzerinde hakimiyet kurmayı onları kendi arzu ve dileklerimiz üzerinden yetiştirmeyi onlara müdahale etmeyi doğru zannediyoruz.Çocuklarımızın bir birey olduğunu kabul edemiyoruz. Acaip göbek bağımız var.İşte bizim aile bağlarımız güçlüdür de ondan bu da güzel bir şey demekle açıklanamaz.Bu o demek değil bana göre...
Benim ilk evlilik yıllarımda bir iş arkadaşımın öğr emeklisi kv kp var.Çok seviyor çok iyi insanlar.Çalışıyorlar diye çok sık (onların yemek yapmasına fırsat vermeyecek şekilde hemde) onlara yemek getiriyorlardı.Benim de öyle kimsem yoktu yemek yapan ben çok imrenirdim.Bir gün bana bu yemek işinden çok sıkıldığını aslında istemediğini evinde yemek yapmayı özlediğini vb anlattı.Şoka girdim bu düşüncesinden.Ben de her zaman ilişkilerde birbirini kırmadan açık olmaktan yanayımdır.O yaşta bile .Neden söylemiyorsun dediğimde de kırılır belki yanlış anlar ondan söylemiyorum dedi.Sonra birimler ayrıldı koptuk vb.Bir kaç yıl geçti ve ben biraz evlilik yıllarım artınca onu çok iyi anladım biliyormusunuz.
Arkadaşım evlenmiş bir aile kurmuş artık evinin sorumluluğunu almak istiyor .Eşi ile evliliğinde yemek yapmak bir şeyler paylaşmak istiyor.Karşı taraf yönünden bakılınca da onlar da kötü niyetle yapmıyor.İşte bizim geleneksel aile yapımızda olan ilişkiler nedeni ile yapıyor.
Ben bunun gibi tüm bu yaşananlardan hep ders aldım.İnanın çok yararı oluyor bu derslerin.Burada atıp tutmak yerine her iki tarafı da anlamaya çalışmak bizi geliştirir.
Size önerim burada ki faydalı görüşleri derleyerek anneniz ile onu kırmadan konuşmanız.
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Back
X