Herkese merhaba. Yine benden daha tecrübeli olan sizlere danışmam gereken bir konu var. Ben kayınvalidemlerle aynı şehirde yaşıyorum. Ailem başka şehirde ama çok uzak değil. Kayınvalidemle aramda bir sorun yok bana yardım eder iyi davranır. Evliliğime karışmaz. Annemle birkaç sıkıntılarımız oldu evliliğime karışma çabaları ve benim sert tepkilerim sonucunda şuan ilişkimiz iyi gidiyor. Fakat ben kayınvalidemle annemin arasında kalıyorum. Annem bir kaç ufak sebepten dolayı kayınaileme kırılmıştı ve artık eskisi gibi samimi olmak istemiyor. Bende zaten sürekli mıç mıç beraber olmak istemiyorum. Kendi ailemle ayrı onlarla ayrı görüşmek istiyorum. Mümkün oldugunca bir araya getirmek istemiyorum. Annem evime 2 senede anca 2 kere geldi. Her seferinde hep kayınailemle görüşüldü. Onlar da iyi şekilde agırlamak istediler. Bunlarda sıkıntı yok. Ama benim isteğim ayrı ayrı görüşmek. Ve annem birkaç hafta öncesinde bana yardıma geldi günübirlik. Akşam yola çıkıp gittiler. Sonra da ben eşimle kayınvalideme gittik. Kızım bir kahveye çağırmanı bekledim dedi ben de Anne beni yanlış anlama ama annemlerle yalnız görüşmek istedim dedim. O da haklısın tabi sürekli beraber görüşcez Diye birşey yok kızım dedi. Tatlıya bağladık. Annemler üç gün önce yine geldiler günübirlik akşamına gittiler. Kayınvalidemde plan yapıyordu o gün için. Ben de annemler gelecek senle diger gün buluşur işlerimizi hallederiz dedim haliyle bozuldu yine. Annemlerin geldiği gün eşim telefonla arayıp annemi de çağırsaydın iyi olurdu diye sitem etti. Yani kızlar ben napayım illa beraber mi görüşmek zorundayız. Eşim böyle söyleyince sakin kalamıyorum onu da kırmak istemiyorum ama kimse bu konuda anlayış göstermiyor. Eşim babasıyla bi yere gitse arayıp benim babamı da çağırın demem çocuk gibi. Eşime bunu nasil anlatabilirim?