Annenize eğer “ benim bir kızım var diyebilmek istiyorsa” size, bir annenin yapması gerektiği gibi sizi koruması, kollaması ve arkanızda durması gerektiğini, zaten sizi anlamamaya, olayı basitleştirmeye ve adamı suçlu bulmamaya çalışmasının da tacizi kabul edilebilir duruma getirdiğini ve aynı taciz eden kadar kendisinin de suçlu olduğunu söyleyin. Bir daha adamla konuşturma gibi bir söylemi olursa da annenizin yüzüne bakmayacağınızı, aklına başına getirmesini anlatın.” 15-16 yaşında inanmak istemedim, sen de orada olmadığın ve beni koruyamadığın için seni suçlamıyorum belki anne olarak içten içe kendini neden beni koruyamadığını düşünerek suçluyorsun ama bunu bu şekilde bana yansıtman doğru değil”. Annenizin neden böyle davrandığı üzerinde düşünmeyin. Kişiselleştirmeyin. Sizden tamamen bağımsız bir durum. Annenize veya kimseye kendinizi kanıtlamak zorunda değilsiniz. Anneniz sizi suçlayarak kendi suçunu saklamaya ve durumu inkar ederek basite indirgemeye çalışıyor. Her kişinin verdiği tepki farklı ve insanların zeka ve karakter oranları böyle durumlarda ortaya çıkıyor. Siz değerli ve akıllı bir bireysiniz ve haksızlığa tahammül edemiyorsunuz. Başkası gibi durumu kapatmak veya başkasının da benzer durumu yaşadığını gördüğünüzde sessiz kalmayı tercih etmediniz. Sizi tebrik ederim. Üzülmeyin ama anneye iyi bir söylem yapmanız be geri adım atmamamanız gerekiyor.