- Konu Sahibi ruzgarrengi
-
- #21
Evlendim rabbim bağışlarsa iki cocugum var biri kiz digeri erkek annemi anlamıyorum abim bekar benim yanimds aylardir ona ben bakiyom en ufak biseyde annemi arar oda beni evlendigimden beri boyleBecere bildiğim kadar odama hapsoldum sjsj zaten ben gittiğimden beri odamı bile abime vermiş shshs bana ait herşeyi atıyo evden birilerine veriyo, milleti annesi bebeklik şeysi diye saklar benim çocukluğum kayıp
Annenız erkek cocugu duskunu aynalardan. Tıpkı benim annem gıbı. Genelde boyle annelerin ogulları evlilik yurutemez ya kadın oglumla yazicam der ya da gelini kıskanır bosanmasına neden olur. İstisnasız hep boyle oluyor. Siz bosverin evlat ayrımı yapan her insan Allahtan buluyor emın olunAnnem ben yanlarındayken bana hep düşman gibi davranıyor... Nedenini asla anlamadım, hep yokmuş gibi, hep terslenen benim. Abimi tam aksine çok çok sever toz kondurmaz. Bu şekilde büyüdüm hep zaten abim de buralarda olmadı hiç yatılı okudu sonra yurtdışı sonra şehirdisinda çalışma falan derken pek göremedik, ben de burdayken hep şehir dışında okumaya gidersem beni de sever belki diye aslında biraz işe yaradı daha iyi konuşmaya başladı diğer anneleri görünce.. ilk senemde arama falan diyodu ama neyse... o sıralarda içindekileri söyleye biliyodum az çok.. eve çok gelemem sırf gelirsem annem gene eskisi gibi olur beni gene tersler istemez diye korkudan şimdi karantin diye geri döndüm mecbur, önceleri geçti sanıyodum ama yine aynı oldu herşey sanki ben uzağa gideyim diye her şeyi yapıp yerleştiriyo elinden geldiği gibi, babam gel diyo bazen ama annem hiç demez. Mesela diğer kızlar gibi gidip sarılmak istediğim zaman hep iter beni, son 1 senede iyiydi de yine burda kalmaya devam ettiğim için mecburen, gene gitmemi 4 gözle bekliyo resmen, fazlalik gibiyim burda, hep kaçtım da şimdi kapana kısılı kaldım burda boğulucam...Neyse işte çocukluktan beri meşgul bir baba, hep tersleyen suratı asık anneyle(abimi görünceye kadar) büyüdüm sonra gittim ve yine döndüğümde manzara aynı. Çıldırmak istemiyorum ama dayanamıyorum da, buraya yazdım en sonunda...
O tarz ailelerede erkek cocugu yapmadığını bırakmıyor genelde. Donup kıza muhtac oluyorlar. İlahı adaletHep aynı şey işte ailede erkek çocuk kutsaldır kız çocuğuna aynı değer verilmiyor malesef.
Evet katılıyorum biz kızlarda vicdan cok olduğu için bakıyoruz yine nolursa olsunO tarz ailelerede erkek cocugu yapmadığını bırakmıyor genelde. Donup kıza muhtac oluyorlar. İlahı adalet
Anlatırsan dinlemek isterim...Yaşadıkların üzücü ama daha beteri var emin ol. Ben annemin bana muamelesini anlatsam 5 sezonluk dizi çıkar.
Allah yardimcin olsun
Sağlıklı düşüne bilirsem tabi... Mantığım ön planda kalsın istiyorum bu yüzdenLütfen yaşadıklarınızdan dolayı kendi içinize kapanmayın, aile kavramına küsmeyin. İnsanların büyüyünce kendi yuvasını kurması doğal bir şey. İstemeyebilirsiniz, o da doğal bir şey ama sevdiğiniz insanla elinize fırsat geçince kendi ailenizi inşa edersiniz. Çocuklarınızı nasıl yetiştirmeyeceğinize örnek olsun hissettikleriniz.
Son çocuk musunAnnem ben yanlarındayken bana hep düşman gibi davranıyor... Nedenini asla anlamadım, hep yokmuş gibi, hep terslenen benim. Abimi tam aksine çok çok sever toz kondurmaz. Bu şekilde büyüdüm hep zaten abim de buralarda olmadı hiç yatılı okudu sonra yurtdışı sonra şehirdisinda çalışma falan derken pek göremedik, ben de burdayken hep şehir dışında okumaya gidersem beni de sever belki diye aslında biraz işe yaradı daha iyi konuşmaya başladı diğer anneleri görünce.. ilk senemde arama falan diyodu ama neyse... o sıralarda içindekileri söyleye biliyodum az çok.. eve çok gelemem sırf gelirsem annem gene eskisi gibi olur beni gene tersler istemez diye korkudan şimdi karantin diye geri döndüm mecbur, önceleri geçti sanıyodum ama yine aynı oldu herşey sanki ben uzağa gideyim diye her şeyi yapıp yerleştiriyo elinden geldiği gibi, babam gel diyo bazen ama annem hiç demez. Mesela diğer kızlar gibi gidip sarılmak istediğim zaman hep iter beni, son 1 senede iyiydi de yine burda kalmaya devam ettiğim için mecburen, gene gitmemi 4 gözle bekliyo resmen, fazlalik gibiyim burda, hep kaçtım da şimdi kapana kısılı kaldım burda boğulucam...Neyse işte çocukluktan beri meşgul bir baba, hep tersleyen suratı asık anneyle(abimi görünceye kadar) büyüdüm sonra gittim ve yine döndüğümde manzara aynı. Çıldırmak istemiyorum ama dayanamıyorum da, buraya yazdım en sonunda...
Çocukta olabilir ne varki bunda ben cocuklugumdan beri cekiyorum 30 yasindayim 25 seneden fazladir cekiyorum butun hayatımı etkiliyor halaSon çocuk musun
Haklısın canım.bu şartlarda psikolojin de bozulur.sorun sende değil kesinlikle.hani son çocuk musun diye şundan dolayı sordum belki annenin istemediği bir gebelikti diye yine de sana böyle davranmasına sebep değil tabiki.tavsiyemmesafe koy araya maddi manevi fiziksel ruhsal mesafe.o nasıl davranıyorsa sen de aynısını yap.ondan bişey bekleme çalışıyor muusnÇocukta olabilir ne varki bunda ben cocuklugumdan beri cekiyorum 30 yasindayim 25 seneden fazladir cekiyorum butun hayatımı etkiliyor hala
Anneniz psikolojik destek aldı mı?Annem ben yanlarındayken bana hep düşman gibi davranıyor... Nedenini asla anlamadım, hep yokmuş gibi, hep terslenen benim. Abimi tam aksine çok çok sever toz kondurmaz. Bu şekilde büyüdüm hep zaten abim de buralarda olmadı hiç yatılı okudu sonra yurtdışı sonra şehirdisinda çalışma falan derken pek göremedik, ben de burdayken hep şehir dışında okumaya gidersem beni de sever belki diye aslında biraz işe yaradı daha iyi konuşmaya başladı diğer anneleri görünce.. ilk senemde arama falan diyodu ama neyse... o sıralarda içindekileri söyleye biliyodum az çok.. eve çok gelemem sırf gelirsem annem gene eskisi gibi olur beni gene tersler istemez diye korkudan şimdi karantin diye geri döndüm mecbur, önceleri geçti sanıyodum ama yine aynı oldu herşey sanki ben uzağa gideyim diye her şeyi yapıp yerleştiriyo elinden geldiği gibi, babam gel diyo bazen ama annem hiç demez. Mesela diğer kızlar gibi gidip sarılmak istediğim zaman hep iter beni, son 1 senede iyiydi de yine burda kalmaya devam ettiğim için mecburen, gene gitmemi 4 gözle bekliyo resmen, fazlalik gibiyim burda, hep kaçtım da şimdi kapana kısılı kaldım burda boğulucam...Neyse işte çocukluktan beri meşgul bir baba, hep tersleyen suratı asık anneyle(abimi görünceye kadar) büyüdüm sonra gittim ve yine döndüğümde manzara aynı. Çıldırmak istemiyorum ama dayanamıyorum da, buraya yazdım en sonunda...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?