Nafaka çok az olur diyor annem. Dedemin maaşını teyzem alıyor. Bir de şu anlık ispatlık bir durum yok galiba çünkü mesajlaşma yok, bazı hesapları takip ediyor sanırım. Takip etmiyorum fazla çünkü çok üzülüyorum. İki ev var ama şu devirde boşandıktan sonra geçinemem diyor. Ancak ben işimi kurduktan ve evlendikten sonra ona maddi yardım sağlayabilirsem belki
Annenin bosanmakta gözü yok, çalışmakta da gözü yok, iki ev var biri ona düşer,satar altına dolara yatırıp faiziyle vs geçinirim gibi akılcı bir planı da yok. Tüm imkanları da versen kızı yaşında kıza uçkuru kalkan şeref yoksunu kocasını boşamaz.
Ssn niye onu dinleyip dertlenesin ki?
Bence çok kesin ve net bir şekilde "anne ben senin arkadaşın değilim, özel hayatını anlatma. Senin yerine ben utanıyorum" de. Bir başka gün geldiğinde "kusura bakma, seni dinleidkce babamdan igreniyorum. Sus artık" de, bir baska gelisinde "anne yalvarırım sus,sayende erkek ırkından tiksindim, bir ömür bekar kalırsam suçlusu şu benle dertlesmen" de... Böyle böyle devam et. O da bıkar bir süre sonra.
Ne alaka ya, gündüz sana adamı kötülesin,gece koynuna girsin.
Benim annem kocasını kötüleyenlere 'bosan' der, hala daha boşanma adımı atmayıp dert anlatana da "sen salaksın sana böyle böyle yapan adamın hala yanina yatıyorsun koca diye. Bari bana anlatma ne b.k yersen ye" der. Yıllardır hep bu çizgide ilerliyor, annemden aldığım en güzel özellik. hayatını değiştirme niyeti olanı her türlü dinler gaz veririm, ama bi şey yapmayıp benim de psikolojimi bozmaya çalışani canımdan can olsa dinlemem. Ne hali varsa görsün.
Her koyun kendi bacağından asılır, bir yerde de herkes kendine layık olduğu hayatı yasar
