- 12 Kasım 2009
- 5.761
- 4.816
- 698
Çoğu anne aynı malesefannenizi olduğu haliyle kabullenin aksi sizi yıpratır.
böyle bir kadın demek ki yapacak birşey yok.
sabah 6 da eşinizi aramışsınız onlar gelene kadar beklemiş
benimki sabah 5 de kimseyi beklemeden topuklamıştı öyle düdük gibi kaldıydım
Bence bazı anneler de kızları doğum yapınca değişik bir hal oluyor. Aşırı sorumluluk alacak sanki işler ona kalacak korkusu mu kendi dogumlarini mi hatirliyolar bilemiyorum. Benim annem de dogumdan Bi saat sonra ben sizi eşinle yalnız birakayim diye cikti gitti ki gerçekten güzel Bi ilişkimiz vardi. Şok oldum inanamadim kimse yoktu yanımda. Sonra da 40 i çıkana kadar gelmedi stresten hasta oldum dedi vücudunda yaralar falan çıkmış. Şimdi bir yaşında kızım çok seviyo bigun görmese dayanamiyo. Belki doğuma özel bisey sıkmayın canınızı.
O yorumu yazanlardan biri de benim. Kaynana da olsa aynı düşünürdüm hatta gelmesini de hiç istemezdim. Öncelikle şunu idrak etmemiz lazım. Hayat öyle başında kır çiçekleri, elinde papatyalar üzerinde şifon elbise ile bir hamilelik ya da lohusalık sunmuyor kimseye. İnstagramdan etkilenip peduumuuu buulleğğğ alırken ağladım m diyen anne olamamış hala küçük bir kız çocuğu olarak büyüyemeyen ömrünü bir şekilde birilerine muhtaç ilerleten kadınlardan olmamak gerekir. Sen annesin anne kendine gel demek gerek. Annen ya da kayınvaliden de senin evini süpürmek zorunda da değil. Eşin ne güne duruyor? Gelsin işten süpürsün evini. Zaten yıllarca zorluk çekmiş belki psikolojisi kaldırmıyor ya da gücü yok. Seni büyütmüş birde ömrünün son baharında çocuklarını da mı büyütsün. Eh kendi isteği ile geliyorsa gelsin yanımda dursun ama kalmasına ihtiyaç göremiyorum ben komplike sağlık sorunları olmadıkça. Demek istediğim anne olmak baby shower partisine benzemiyor. Bebek pembesi mavisi mışıl mışıl uykular , oyuncak ayılarla, sallanan sandalye ile süslenmiş bebek odaları… Bu beklentilere girersen pedini de görümcenden istersin birgün ağzına yüzüne vururlar senin. Neden görümcemden isteyeceğim? Eşim var benim.. Bir şey isteyeceksem ondan isterim. Kendi pislettiği yeri de kendi temizlesin ben kalkamıyorsam bir zahmet. Böyle yaparak karı koca değil iki ana kuzusu olarak yaşamaya devam edersiniz. Bir sonraki konu kaynanam herşeye karışıyor, eşim beni korumuyor vs olur. Ben bu hikayede hiç erkekleri göremiyorum? Nerdesiniz kuzum siz bu çocukları annenizle mi yaptınız? Eşlerin de doğum izni var beş gün yeter kadın olabilene ama.. Ben iki kez doğum yaptım pedimi ilk gece bile kendim değiştrdim. Eşim eltimi görümcemi getirmek istedi. Merdivenleri çıkamazsın dedi. Sürünerek de olsa kendim çıkarım dedim. Yanımızda olmak isteyen olsun, en fazla yemek yapmak isteyen yapabilir dedim ki annemde buna dahil (annem kendi geldi o ayrı) hergün de yemek gönderdiler. Göndermeselerdi buzluğa bissürü şey attım. Eşimden yapmasını istedim. Zaten birkaç güne geçiyor acısı. Dr bana hareket et dedi hatta. Dikişler bu şekil geçer ve psikolojik olarak kendini iyi hissettiğin sürece ağrıların hafifler. Pedlerimi de her yere serpiştirdim ki kolay alabileyim diyeİlk dikkatimi çeken yorumlar oldu .Bunu bir kaynana yapmış olsa nefret dolu mesajlar gelirdi .Kıyamam şimdi herkes bu sorumsuz anneyi anlamaya çalışmış .Bir de acaba bir şeye mi kırıldı yazmış birisi .Yahu bu el mi?Lohusa,kendisine muhtaç kizini ,el kadar bebe ile ,elalemin eline bırakıp gidiyor .Görümce ya .Yarın bir gün aranızda bir şey geçse ,ilk basiniza kalkacağı şey bu olacaktır.Annen yoktu yanında biz vardık diye .Ben lohusa halimle anneme neler demiştim .Kadın etrafımda pervane oldu .Basbaya işten kaçmış .Siz her anlamda onun yanında olmussunuz ama.ona zor gelmiş .Var böyle birkac arkadaşımın da annesi .Annelik herkese nasip olmuyor ,doğurmak ile hiç olmuyor .Bu yaptığını hiçbir durum aciklayamaz.Ben olsam ömür boyu yuzune bakmazdim .
Kilit nokta bu evet. Senin ağlamanla kalacaksa hiç kalmasın. Zaten 10 gün kalmış yine o bile yetmiştir bence. Belki bizde o yaşlarda öyle olacağız. Kim bilir? Biz sonsuz fedakarlık istiyoruz annelerimizden ama onlarda limitlerini tüketmiş olamazlar mı? Bence 10 gün kalmışsa gönül koymayın düşünüp üzülmeyin. Benim annem ilk doğumda 3 ay kaldı artık ben hergün git diyordum gitmiyorduDaha kötüsünü yaşadım. Annem ilk günden üçüncü güne kadar ben gideceğim cocuk gibi ağladı. Hala gülüyorum o anı hatırladıkça ,Annem ağlıyor gideyim evime herkes evinde rahat sen iyisin ben bir şey yapmıyorum diyor. (Sezeryanla doğum yaptım, ilk bebeğim hiç bir şey bilmiyordum.)Ben gitme benim sana ihtiyacım var, yanımda dur diye ağlıyorum... O an bir şeyler oldu. Nann noluyo boyle.. benim ağlamakla yanımda kalacaksa hiç kalmasın diye bir aydınlanma yaşadım. Evet anne sen git bebeler aç kalırlar dedim. Gönderdim, o da sevinçle gitti. Sanki benim doğurduğumu görüp altınını takmaya gelmiş gibiydi. Görev tamam, çocuğum hayatta ben hayatıma devam edeyim der gibi.
Bana da hic normal gelmedi, beklediğim bu degildi ama ben annemin bencilliğini biliyorum. Fedakarlık filan yabancı kelime diye geçer annemin kitabında.
Yazdıklarınızı bir kısmına katılıyorum bir kismina katılmıyorum ama görüşünüz ,hayata bakışınız bu.Saygi duyarım .Öncelikle ben ailemle aynı ilde yaşamıyorum .Onlar bir uçta ben bir uçta .İki sezaryan doğum yaptım .İkisinde de annem yanımdaydı ama ona hiçbir şey yaptırmadım .Ben de hemen ayaklandim .Ama manevi olarak bana desteği çoktu.Ben de bunu istedim zaten .Hamileliğin de ,lohusaligin da nasıl olduğunu biliyorum .Bebeklerimin arasında 25 ay var .Biri kolikti.Esim de çok yoğun çalışıyor .Kizim 18 aylık olana kadar sallanarak uyuyordu carsafta .Gece yarıları hamile halimle kızımı çarşafa koyup iki ucundan sallayıp uyuttugumu biliyorum .İnsana deli gücü geliyor .Ben kimseye güvenerek çocuk yapmadım ,yapılmasını da doğru bulmuyorum .Eşim de hep der .Annem gelsin .Ama gelen bana daha fazla yük oluyor dedim istemedim .Benim için önemli olan manevi destek .Onu da kaynanadan,gorumcemden zaten göremem .İnsan sevdiği insana manevi destek sağlayabilir .Bu kadın hiçbir şey yapmasa ayağını uzatıp otursa da eminim konu sahibine yeterdi .En azindan annesi yanında olurdu .Yaptığı şey bana garip geldi .Kaçar gibi gitmesi .İki çift kelam edemiyor mu?El mi bu?Zorla bağlayacak mi?Kızım beni anla şu şu nedenden kalmak istemiyorum dese de bu bu kadar garip bir olaya donusmeyecekti .Bana garip gelen tarafı bu .Bakmak istememesini anlarim ama konu sahibi de gel anne bize yerleş çocuğumu büyüt dememis.En azından kadın iyileşene kadar bostan korkuluğu gibi dursa bile kadının başında dursaydi .Resmen elaleme muhtaç etmiş .O yorumu yazanlardan biri de benim. Kaynana da olsa aynı düşünürdüm hatta gelmesini de hiç istemezdim. Öncelikle şunu idrak etmemiz lazım. Hayat öyle başında kır çiçekleri, elinde papatyalar üzerinde şifon elbise ile bir hamilelik ya da lohusalık sunmuyor kimseye. İnstagramdan etkilenip peduumuuu buulleğğğ alırken ağladım m diyen anne olamamış hala küçük bir kız çocuğu olarak büyüyemeyen ömrünü bir şekilde birilerine muhtaç ilerleten kadınlardan olmamak gerekir. Sen annesin anne kendine gel demek gerek. Annen ya da kayınvaliden de senin evini süpürmek zorunda da değil. Eşin ne güne duruyor? Gelsin işten süpürsün evini. Zaten yıllarca zorluk çekmiş belki psikolojisi kaldırmıyor ya da gücü yok. Seni büyütmüş birde ömrünün son baharında çocuklarını da mı büyütsün. Eh kendi isteği ile geliyorsa gelsin yanımda dursun ama kalmasına ihtiyaç göremiyorum ben komplike sağlık sorunları olmadıkça. Demek istediğim anne olmak baby shower partisine benzemiyor. Bebek pembesi mavisi mışıl mışıl uykular , oyuncak ayılarla, sallanan sandalye ile süslenmiş bebek odaları… Bu beklentilere girersen pedini de görümcenden istersin birgün ağzına yüzüne vururlar senin. Neden görümcemden isteyeceğim? Eşim var benim.. Bir şey isteyeceksem ondan isterim. Kendi pislettiği yeri de kendi temizlesin ben kalkamıyorsam bir zahmet. Böyle yaparak karı koca değil iki ana kuzusu olarak yaşamaya devam edersiniz. Bir sonraki konu kaynanam herşeye karışıyor, eşim beni korumuyor vs olur. Ben bu hikayede hiç erkekleri göremiyorum? Nerdesiniz kuzum siz bu çocukları annenizle mi yaptınız? Eşlerin de doğum izni var beş gün yeter kadın olabilene ama.. Ben iki kez doğum yaptım pedimi ilk gece bile kendim değiştrdim. Eşim eltimi görümcemi getirmek istedi. Merdivenleri çıkamazsın dedi. Sürünerek de olsa kendim çıkarım dedim. Yanımızda olmak isteyen olsun, en fazla yemek yapmak isteyen yapabilir dedim ki annemde buna dahil (annem kendi geldi o ayrı) hergün de yemek gönderdiler. Göndermeselerdi buzluğa bissürü şey attım. Eşimden yapmasını istedim. Zaten birkaç güne geçiyor acısı. Dr bana hareket et dedi hatta. Dikişler bu şekil geçer ve psikolojik olarak kendini iyi hissettiğin sürece ağrıların hafifler. Pedlerimi de her yere serpiştirdim ki kolay alabileyim diyeSezaryeni bu kadar büyütüyorsunuz kanser olsanız çevrenizdekileri öldürürsünüz bu mızmızlıkla.. birilerine muhtaç yaşayacaksanız lütfen ama lütfen çocuk yapmayınız…
Ben ailemden başka ildeyim .Bana aynısını gorumcem ve kaynanam yapti.Kaynanam hep yavaş yavaş yap işlerini ,yavaş yavaş deyip durdu .Artık bir gün bu zamana kadar yaptım ,artık yapmıyorum yatacağım dedim .Bana ağzının kenari ile canın ne isterse ara şöyle dedi .Her gün evinde yemek pisti .Bir tabak göndermedi .Benim arayıp istememi istedi .Sonra bana küstü.Bana minnet etmiyor ,bir şey istemiyor diye .Bir kere açlıktan ağladım .Dışardan yemek yemekten midem bulanmisti .Mutfağın kapısından gecemiyordum.İkinci kzikm da son aya kadar sürdü mide bulantım .Yine bir şey istemedim .Görümcem desen sırra Kadem bastı .Beni aramadı bile bir şey isterim diye .Çok zoruma gitmisti .Ama öz anne abla yapıyorsa kaynana ,Görümceye çok da uzulmemek gerek .Benim annemde aynısı hatta dahada beteri diyebilirim ikizlere hamileyim erken doğum riskim var yataktan kalkamıyorum ne birgün gelip evimi süpürdü nede bir tas yemek yaptı birde ablam var oda saolsun yavaş yavaş sen yaparsın işlerini diyor oysa ben wc yatak arası zor gidip geliyorum doğuma bir ay kaldı doğumda yanımda kalıcak insan bile yok ev aldı başını gitti çantam bile hazır değil Allah yardım etsin hepimize
İnanın insanın kendi ailesi yapınca daha çok zoruna gidiyor birde erken doğum riskim var ve ilk bebepimi 36 haftalıkken kaybettim tüm bunlara rağmen yapmadıklarını görünce insan kahroluyor aile bu zamanlarda yanında olmayacaksa ne zaman olucak demi sanırım ailemle ilişkimi bitirme zamanı gelmişte geçiyorBen ailemden başka ildeyim .Bana aynısını gorumcem ve kaynanam yapti.Kaynanam hep yavaş yavaş yap işlerini ,yavaş yavaş deyip durdu .Artık bir gün bu zamana kadar yaptım ,artık yapmıyorum yatacağım dedim .Bana ağzının kenari ile canın ne isterse ara şöyle dedi .Her gün evinde yemek pisti .Bir tabak göndermedi .Benim arayıp istememi istedi .Sonra bana küstü.Bana minnet etmiyor ,bir şey istemiyor diye .Bir kere açlıktan ağladım .Dışardan yemek yemekten midem bulanmisti .Mutfağın kapısından gecemiyordum.İkinci kzikm da son aya kadar sürdü mide bulantım .Yine bir şey istemedim .Görümcem desen sırra Kadem bastı .Beni aramadı bile bir şey isterim diye .Çok zoruma gitmisti .Ama öz anne abla yapıyorsa kaynana ,Görümceye çok da uzulmemek gerek .
Anneniz çok yoğun bir doğum travması mı geçirdi? Bu arayıp sormamasına bahane değil kesinlikle ama bahsettiğiniz bu durum onu gösteriyor. Ne bileyim öyle bile olsa en azından yemek yollayabilir, sürekli arayabilir ya da bebek dışındaki başka işlerde yardımcı olabilirmiş.Merhaba kızlar. Nerden başlayacağımı bilemediğim için direkt konuya gireceğim. 2 ay evvel doğum yaptım dünya tatlısı bir kızım oldu. Annemle bundan evvel normal sayılabilecek bir ilişkimiz vardı ama maddi olarak birçok giderini ben karşılıyordum. Tek bir gün bile şikayet etmedim, gereksiz harcamalarına bile karışmadım mutlu olsun istedim. Herkesin örnek gösterdiği bir evlattım her anlamda.
Doğum yaptığım gün yanımda annem kaldı kendi istediği için ama o gece bir şey oldu kadına. Bebekle ilgilenmek istemedi, yapamıyor, beceremiyor gibi gösterdi kendini falan. Sabahına 6da eşim ve görümcemi aradım gelin diye onlar gelir gelmez kaçar gibi gitti hastaneden bir daha gelmedi. Biz çıkış yaptık eve geçtik gelmedi. 2-3 gün geçti gelmedi. Haliyle ben şoka girdim böyle davranmasına çok üzüldüm çok kırıldım lohusa halimle çok yıprandım. İnanamadım beni öyle bırakmasına. 3 gün için gelen görümcem sağolsun 15 gün kaldı yardım etti bize. Onlara da rezil etti beni çok küçük duruma düştüm. 10. Gün arayarak gelicem dedi ama o saatten sonra artık çok yıprandığım için gelme bir daha da arama beni dedim.
Sonuç olarak 2 ay bitti bile. Torununu görmedi.
Ben sezaryen doğum yaptım zordu, ağlaya ağlaya görümcemden isteyemediğim için ped değiştirdiğimi bilirim. Doğum travması olarak kaldı bende hala anlamam neden yaptı bunu bana.
Şunu da belirtmek isterim. Ben ondan asla iş beklemedim. Ne gel çocuğa bak dedim ne temizlik ne yemek. Yalnızca eşime ve görümceme karşı yanımda durmasını bekledim. Kimse iş beklemedi ondan yanlış anlama olmasın.
Size açmamın sebebi neden? Neden böyle davranmış olabilir? Ben mi abartıyorum? Lütfen açık sekilde yorumlayın. Bebeğim ufak olduğundan cevaplayamayabilirim hemen. Sevgiler..
Anladım evet zor günler. Hepimiz yaşadık. Allah bağışlasın çocuklarınızı benimde iki evladım var. Aralarında 4 yaş var ama yine zor. Bebekliği kızımın çok iyi geçti benim ama sonradan ciddi anlamda zorlukları oldu. Yeni rahatladım. Ne olursa olsun, belki söyleyememiştir ama hiçbir anne beni bir daha arama demeyi haketmez. Önce bir sorsaydı diye düşünüyorum. Konu sahibinin konuşma tarzının biraz sert olduğu hissediyorum. Bazı insanlar konuştuğunda ağır konuşmamak için susarak giderler. İşte annesini bu hale getirmiş bence.Yazdıklarınızı bir kısmına katılıyorum bir kismina katılmıyorum ama görüşünüz ,hayata bakışınız bu.Saygi duyarım .Öncelikle ben ailemle aynı ilde yaşamıyorum .Onlar bir uçta ben bir uçta .İki sezaryan doğum yaptım .İkisinde de annem yanımdaydı ama ona hiçbir şey yaptırmadım .Ben de hemen ayaklandim .Ama manevi olarak bana desteği çoktu.Ben de bunu istedim zaten .Hamileliğin de ,lohusaligin da nasıl olduğunu biliyorum .Bebeklerimin arasında 25 ay var .Biri kolikti.Esim de çok yoğun çalışıyor .Kizim 18 aylık olana kadar sallanarak uyuyordu carsafta .Gece yarıları hamile halimle kızımı çarşafa koyup iki ucundan sallayıp uyuttugumu biliyorum .İnsana deli gücü geliyor .Ben kimseye güvenerek çocuk yapmadım ,yapılmasını da doğru bulmuyorum .Eşim de hep der .Annem gelsin .Ama gelen bana daha fazla yük oluyor dedim istemedim .Benim için önemli olan manevi destek .Onu da kaynanadan,gorumcemden zaten göremem .İnsan sevdiği insana manevi destek sağlayabilir .Bu kadın hiçbir şey yapmasa ayağını uzatıp otursa da eminim konu sahibine yeterdi .En azindan annesi yanında olurdu .Yaptığı şey bana garip geldi .Kaçar gibi gitmesi .İki çift kelam edemiyor mu?El mi bu?Zorla bağlayacak mi?Kızım beni anla şu şu nedenden kalmak istemiyorum dese de bu bu kadar garip bir olaya donusmeyecekti .Bana garip gelen tarafı bu .Bakmak istememesini anlarim ama konu sahibi de gel anne bize yerleş çocuğumu büyüt dememis.En azından kadın iyileşene kadar bostan korkuluğu gibi dursa bile kadının başında dursaydi .Resmen elaleme muhtaç etmiş .
Çok güzel izah etmişsiniz. Teşekkür ederim aynen böyle düşünüyorumİlk dikkatimi çeken yorumlar oldu .Bunu bir kaynana yapmış olsa nefret dolu mesajlar gelirdi .Kıyamam şimdi herkes bu sorumsuz anneyi anlamaya çalışmış .Bir de acaba bir şeye mi kırıldı yazmış birisi .Yahu bu el mi?Lohusa,kendisine muhtaç kizini ,el kadar bebe ile ,elalemin eline bırakıp gidiyor .Görümce ya .Yarın bir gün aranızda bir şey geçse ,ilk basiniza kalkacağı şey bu olacaktır.Annen yoktu yanında biz vardık diye .Ben lohusa halimle anneme neler demiştim .Kadın etrafımda pervane oldu .Basbaya işten kaçmış .Siz her anlamda onun yanında olmussunuz ama.ona zor gelmiş .Var böyle birkac arkadaşımın da annesi .Annelik herkese nasip olmuyor ,doğurmak ile hiç olmuyor .Bu yaptığını hiçbir durum aciklayamaz.Ben olsam ömür boyu yuzune bakmazdim .
Annem kendi geldi o ayrıdan sonrasının bir önemi yok yazdıklarınızın. Siz beni anlayamazsınız.O yorumu yazanlardan biri de benim. Kaynana da olsa aynı düşünürdüm hatta gelmesini de hiç istemezdim. Öncelikle şunu idrak etmemiz lazım. Hayat öyle başında kır çiçekleri, elinde papatyalar üzerinde şifon elbise ile bir hamilelik ya da lohusalık sunmuyor kimseye. İnstagramdan etkilenip peduumuuu buulleğğğ alırken ağladım m diyen anne olamamış hala küçük bir kız çocuğu olarak büyüyemeyen ömrünü bir şekilde birilerine muhtaç ilerleten kadınlardan olmamak gerekir. Sen annesin anne kendine gel demek gerek. Annen ya da kayınvaliden de senin evini süpürmek zorunda da değil. Eşin ne güne duruyor? Gelsin işten süpürsün evini. Zaten yıllarca zorluk çekmiş belki psikolojisi kaldırmıyor ya da gücü yok. Seni büyütmüş birde ömrünün son baharında çocuklarını da mı büyütsün. Eh kendi isteği ile geliyorsa gelsin yanımda dursun ama kalmasına ihtiyaç göremiyorum ben komplike sağlık sorunları olmadıkça. Demek istediğim anne olmak baby shower partisine benzemiyor. Bebek pembesi mavisi mışıl mışıl uykular , oyuncak ayılarla, sallanan sandalye ile süslenmiş bebek odaları… Bu beklentilere girersen pedini de görümcenden istersin birgün ağzına yüzüne vururlar senin. Neden görümcemden isteyeceğim? Eşim var benim.. Bir şey isteyeceksem ondan isterim. Kendi pislettiği yeri de kendi temizlesin ben kalkamıyorsam bir zahmet. Böyle yaparak karı koca değil iki ana kuzusu olarak yaşamaya devam edersiniz. Bir sonraki konu kaynanam herşeye karışıyor, eşim beni korumuyor vs olur. Ben bu hikayede hiç erkekleri göremiyorum? Nerdesiniz kuzum siz bu çocukları annenizle mi yaptınız? Eşlerin de doğum izni var beş gün yeter kadın olabilene ama.. Ben iki kez doğum yaptım pedimi ilk gece bile kendim değiştrdim. Eşim eltimi görümcemi getirmek istedi. Merdivenleri çıkamazsın dedi. Sürünerek de olsa kendim çıkarım dedim. Yanımızda olmak isteyen olsun, en fazla yemek yapmak isteyen yapabilir dedim ki annemde buna dahil (annem kendi geldi o ayrı) hergün de yemek gönderdiler. Göndermeselerdi buzluğa bissürü şey attım. Eşimden yapmasını istedim. Zaten birkaç güne geçiyor acısı. Dr bana hareket et dedi hatta. Dikişler bu şekil geçer ve psikolojik olarak kendini iyi hissettiğin sürece ağrıların hafifler. Pedlerimi de her yere serpiştirdim ki kolay alabileyim diyeSezaryeni bu kadar büyütüyorsunuz kanser olsanız çevrenizdekileri öldürürsünüz bu mızmızlıkla.. birilerine muhtaç yaşayacaksanız lütfen ama lütfen çocuk yapmayınız…
seni o kadar iyi anlıyorum ki benim doğumumda da annem el gibi gelip ben sancı çekerken gitmişti daha doğurmadan. ertesi gün bebeği görmeye geldi yarım saat bile durmadan bebeği görüp gitti. sonra o gidiş ne eve geldi ne aradı. eşimin kuzeni geldi yaşça eşimin annesi yaşında evimin temizliğini yaptı yemek yaptı bana sadece sen bebekle ilgilen ihtiyacın olursa bebekle ilgili bir konuda çekinmeden söyle dedi saolsun 1 hafta kaldı sonra bebeğim sarılık oldu yoğun bakıma girdi 1 hafta kadın gitti bebeğim hastaneden çıkınca tekrar geldi 10 gün daha kaldı. annem 1 yaşına girene kadar anca 6 kere geldi evime 2 sokak ilerimde oturmasına rağmen. eline bir çorap bile alıp gelmedi. Eşim boşver dese de benim o kadar zoruma gitti ki eşimin akrabaları elinde birşeylerle geldikçe ananesi ne aldı diye sordular. Ki annemlerin durumu çok çok iyi kuzenlerimin çocukları olduğunda tam altın taktılar. bende daha fazla rezil olmayım diye kızıma bbirşeyler alıp annemlerin adresine gönderdim bir poşete koyupda siz almışsınız gibi getirin diye. Eşim annemlere gitmeyi sever 8 ay önce il dışına taşındılar ama vapurla 2 saat bende onlara gitmeden kardeşime para atıyorum kızıma mont falan alın diyorum onlarda resmini çekiyolar ben beğeniyorum ayakkabı falan. Biz onlara gittiğimizde onlar almış gibi eşimin yanında veriyorlar.Merhaba kızlar. Nerden başlayacağımı bilemediğim için direkt konuya gireceğim. 2 ay evvel doğum yaptım dünya tatlısı bir kızım oldu. Annemle bundan evvel normal sayılabilecek bir ilişkimiz vardı ama maddi olarak birçok giderini ben karşılıyordum. Tek bir gün bile şikayet etmedim, gereksiz harcamalarına bile karışmadım mutlu olsun istedim. Herkesin örnek gösterdiği bir evlattım her anlamda.
Doğum yaptığım gün yanımda annem kaldı kendi istediği için ama o gece bir şey oldu kadına. Bebekle ilgilenmek istemedi, yapamıyor, beceremiyor gibi gösterdi kendini falan. Sabahına 6da eşim ve görümcemi aradım gelin diye onlar gelir gelmez kaçar gibi gitti hastaneden bir daha gelmedi. Biz çıkış yaptık eve geçtik gelmedi. 2-3 gün geçti gelmedi. Haliyle ben şoka girdim böyle davranmasına çok üzüldüm çok kırıldım lohusa halimle çok yıprandım. İnanamadım beni öyle bırakmasına. 3 gün için gelen görümcem sağolsun 15 gün kaldı yardım etti bize. Onlara da rezil etti beni çok küçük duruma düştüm. 10. Gün arayarak gelicem dedi ama o saatten sonra artık çok yıprandığım için gelme bir daha da arama beni dedim.
Sonuç olarak 2 ay bitti bile. Torununu görmedi.
Ben sezaryen doğum yaptım zordu, ağlaya ağlaya görümcemden isteyemediğim için ped değiştirdiğimi bilirim. Doğum travması olarak kaldı bende hala anlamam neden yaptı bunu bana.
Şunu da belirtmek isterim. Ben ondan asla iş beklemedim. Ne gel çocuğa bak dedim ne temizlik ne yemek. Yalnızca eşime ve görümceme karşı yanımda durmasını bekledim. Kimse iş beklemedi ondan yanlış anlama olmasın.
Size açmamın sebebi neden? Neden böyle davranmış olabilir? Ben mi abartıyorum? Lütfen açık sekilde yorumlayın. Bebeğim ufak olduğundan cevaplayamayabilirim hemen. Sevgiler..
Evet sizin gibi pembe rüyalarda gezmiyorum, kendi işimi kendim görüyorum çok şükür.Annem kendi geldi o ayrıdan sonrasının bir önemi yok yazdıklarınızın. Siz beni anlayamazsınız.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?