Annem ...

ilkbahar_

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
25 Mart 2012
735
225
103
İzmir
Merhaba. 35 yaşındayım ,evliyim bir çocuğum var. Babam yıllar önce vefat etti. Annem beni ve ablamı büyüttü. Bu süreçte ben her zaman iyi çocuk, ablam ise problemdi. Ergenlikte anneme çok sorunlar yaşattı ve en sonunda annemin hiç onaylandığı biriyle evlendi. Büyük sıkıntılar yaşadık. Ben ise okul hayatımı aman annem üzülmesin zaten ablamdan çok çekti diyerek geçirdim. Hayatta çok şey kaçirdim, annem yalnız kalır diye gezmeye bile gitmedim. Sonra evlendim. Herşey iyi olacak sanirken büyük bir borcun içine düştüm eşimin ailesi tarafından. Neye ugradigimi şaşırdım . Maddi manevi büyük problemlerle bogustum daha yeni yeni toparlayoruz. Ben bunlarla uğraşırken annem bana cephe almaya başladı. O süreçte hastaydı ,daha fazla üzülmesin beni düşünüp diye hiçbir derdimi söylemedim. Böyle olunca kendince yiyip içip gezdiğimi, evlendikten sonra onu sildigimi düşünmeye başladı ama ben yine de söylemedim sorunlarımi. Milletin çocukları annesine yağdırıyor senden bir lira çıkmaz, beni gezdirmiyorsun, iki kişi çalışıyorsunuz ama hala paranız yok ne bereketsiz insanlarsiniz gibi hakaretlere maruz kaldım. Bu arada maasimiz olduğu gibi eşimin ailesi için çektiği krediye gidiyor. Bebeğim oldu, misafir gibi geldi gitti. Bebek kolikti gece gündüz uyumuyordu helak olmuştum. Bu sebeple misafir kabul edemedim söylemediği lafı bırakmadı , kabul ettiğim zamanlarda ise yardimima elalem koştu sağolsun,o sadece eleştirdi. Annemden evlendikten sonra hiçbir destek görmedim. Hiçbir şey beklememeyi de öğrendim orda sorun yok ama, onun beklentileri bitmiyor. Hiçbir şekilde memnun edemiyorum. Bir yere giderken sen de gel demezsek sen ne biçim evlatsin der, sen de gel desem ben hastayım sen gez anneni düşünme der yine ne biçim evlatsin olur. İşin içinden hiçbir türlü çıkamıyorum. Sürekli bana saldıracak yer ariyor. Bu arada ablama ise kul köle ,ondan iyisi yok esmam şöyle eli boldur esmam böyle iyidir ben üvey evlat. Onun cocuuna uc yil bakti bana gelince bakici tut dedi.hala da yegebimi daha cok sever zaten.Yaşadıklar düşününce boğulacak gibi oluyorum. Bütün gençliğimi anneme adadim ve su an annem beni düşman bellemis. Konuşurken kırk kere tartiyorum aman şunu yanlış anlar mı bundan başka anlam çıkarır mı ona kızar mi buna alınır mı diye konuşmak bile yorucu. Zaten ben kılı kırk yarsam da o sorun yaratacak birşey buluyor. Gerçekten çok mutsuzum. Eşimle bir yere gitsem, evime birşey alsam yanlış anlaşılmasın ama resmen kiskandigini düşünüyorum artık ne yapacağımı sasirdisasirdim
 
Annenize oturup herseyi anlatin bence uzulmesin derken dusman olmus
Anlattım esasen. Fakat annem her zaman kendi hissettiklerinin, kendi bildiklerini doğruluğuna inanır. Hata kabul etmez yani. Hatasını yüzüne vurursaniz da hemen duvarları indirir ve madem ben boyleysem tamam beni arama sorma annem yok de diye elimi kolumu bağlar malesef. Benim de onu hayatımdan çıkarma lüksüm yok insan annesine nasıl sırt dönebilir
 
Eşinizin ailesinin büyük bir mali yükünü üstlendiyseniz annenizi de idare edebilirsiniz diye düşünüyorum.

Şahsen eşimin ailesinin borcunu ödesem ve aynı derecede maddi manevi kaynağı (zaman, para, sabır) beni okutup büyüten aileme ayıramasam, sitem edilmese bile kendimi kötü hissederdim.

Sorunlarınızı samimiyetle annenizle paylaşın, beklentileri azalabilir belki.
 
Son düzenleme:
Yasadigin skntilari borçların olduğunu anlatmalisin bence yoksa bu şekilde isin içinden cikamazsniz
Geçtiğimiz aylarda anlattim. Önce bana hak verdi , ama annem az önce de dediğim gibi çok hata kabul etmez. Şimdi hala en ufak biseyde bağırıp çağırarak yer arıyor
 
Anlattım esasen. Fakat annem her zaman kendi hissettiklerinin, kendi bildiklerini doğruluğuna inanır. Hata kabul etmez yani. Hatasını yüzüne vurursaniz da hemen duvarları indirir ve madem ben boyleysem tamam beni arama sorma annem yok de diye elimi kolumu bağlar malesef. Benim de onu hayatımdan çıkarma lüksüm yok insan annesine nasıl sırt dönebilir
Donemiyorsun tabiki benim anneminde cok hatalari var ama yapacak birsey yok :(
 
Eşinin ailesinin borcunu sen niye ödüyorsun?
Annen anlayissiz birine benziyor
Kendin anlat herseyi anlayış gösterirse iyi gostermesse annen bile olsa takma boşver..
 
Eşinizin ailesinin büyük bir mali yükünü üstlendiyseniz annenizi de idare edebilirsiniz diye düşünüyorum.

Sorunlarınızı samimiyetle annenizle paylaşsaydınız beklentileri azalabilirdi.
Zamanında paylassaydim daha iyi olabilirdi ama o zamanlar ciddi bir rahatsızlığı vardı. Ben geç kaldım anlatmakta . Hoş anlatınca da çok bişey değişmedi. Malesef anlamak istediği gibi anlıyor
 
Anlattım esasen. Fakat annem her zaman kendi hissettiklerinin, kendi bildiklerini doğruluğuna inanır. Hata kabul etmez yani. Hatasını yüzüne vurursaniz da hemen duvarları indirir ve madem ben boyleysem tamam beni arama sorma annem yok de diye elimi kolumu bağlar malesef. Benim de onu hayatımdan çıkarma lüksüm yok insan annesine nasıl sırt dönebilir
Valla cok kolay doner. Bir anne evladina beni sil diyorsa evlada dusen anne sozu dinlemektir.
 
Eşinin ailesinin borcunu sen niye ödüyorsun?
Annen anlayissiz birine benziyor
Kendin anlat herseyi anlayış gösterirse iyi gostermesse annen bile olsa takma boşver..
Mecburen ödüyoruz çünkü sen krediyi çek biz taksitini oderiz diye kredi çektirdiler eşime. Sonra da ödemediler. Borc resmiyette bizim üzerimize yani, odemezsek eşim hapse girecek. Bu süreçte zaten eşim ve ailesiyle de büyük problemlerim oldu güle oynaya odemedim borçları. Çok yalnız kaldım yıllarca
 
Allah kolaylik versin size.. üzüldüm sizin adınıza.. verecek tavsiye bulamadim ne yazık ki.. bir kere cephe almış size karşı, sabit fikirli de anladığım kadarıyla.
 
Zamanında paylassaydim daha iyi olabilirdi ama o zamanlar ciddi bir rahatsızlığı vardı. Ben geç kaldım anlatmakta . Hoş anlatınca da çok bişey değişmedi. Malesef anlamak istediği gibi anlıyor


Çünkü güçlüklerle büyüttüğü evladının, başkaları için böyle bir yük altına girmesini kabullenemiyor. Ve bence çok haklı.

Annenize yapacağınız maddi katkıyı geçtim, muhtemelen bu sorunlar yüzünden manevi bir katkınız da olamıyor. Sizi mutsuz görmesi de cabası. Duygularını yanlış ifade ediyor olabilir.

Ailelerin beklenti içerisinde olmasını da normal koşullar altında doğru bulmuyorum. Ama siz zaten üçüncü kişiler için büyük fedakarlıklar yapıyorsunuz. Bu durumda annenizin yerinde kim olsa üzülür.
 
Son düzenleme:
Çünkü güçlüklerle büyüttüğü evladının, başkaları için böyle bir yük altına girmesini kabullenemiyor. Ve bence çok haklı. Annenize yapacağınız maddi katkıyı geçtim, muhtemelen bu sorunlar yüzünden manevi olarak bir katkınız da olamıyor. Sizi mutsuz görmesi de cabası. Duygularını yanlış ifade ediyor olabilir. Ailelerin beklenti içerisinde olmasını da normal koşullar altında doğru bulmuyorum. Ama siz zaten üçüncü kişiler için büyük fedakarlıklar yapıyorsunuz. Bu durumda annenizin yerinde kim olsa üzülür.
Benim için uzulmuyor. Ona istediklerini vermediğim için üzülüyor maddi ve manevi anlamda. Yani kendi için üzülüyor sadece. Eğer beni onemsemis olsaydı, ona herşeyi anlattigimda, sen de çok çekmişsin gel bundan sonra birbirimize açık olalım derdimizi paylaşalım derdi. Çünkü ben ona öyle söyledim. Ben sana anlatmayarak yanlış yapmışım, sen de kafanda yanlış şeyler kurmuşsun birbirimizi üzmüsuz. Yeni bir sayfa açalım alindigimiz gucensigimiz şeyleri bir daha yapmayalım dedim daha ne kadar içimi açabilirim ki.
 
Merhaba. 35 yaşındayım ,evliyim bir çocuğum var. Babam yıllar önce vefat etti. Annem beni ve ablamı büyüttü. Bu süreçte ben her zaman iyi çocuk, ablam ise problemdi. Ergenlikte anneme çok sorunlar yaşattı ve en sonunda annemin hiç onaylandığı biriyle evlendi. Büyük sıkıntılar yaşadık. Ben ise okul hayatımı aman annem üzülmesin zaten ablamdan çok çekti diyerek geçirdim. Hayatta çok şey kaçirdim, annem yalnız kalır diye gezmeye bile gitmedim. Sonra evlendim. Herşey iyi olacak sanirken büyük bir borcun içine düştüm eşimin ailesi tarafından. Neye ugradigimi şaşırdım . Maddi manevi büyük problemlerle bogustum daha yeni yeni toparlayoruz. Ben bunlarla uğraşırken annem bana cephe almaya başladı. O süreçte hastaydı ,daha fazla üzülmesin beni düşünüp diye hiçbir derdimi söylemedim. Böyle olunca kendince yiyip içip gezdiğimi, evlendikten sonra onu sildigimi düşünmeye başladı ama ben yine de söylemedim sorunlarımi. Milletin çocukları annesine yağdırıyor senden bir lira çıkmaz, beni gezdirmiyorsun, iki kişi çalışıyorsunuz ama hala paranız yok ne bereketsiz insanlarsiniz gibi hakaretlere maruz kaldım. Bu arada maasimiz olduğu gibi eşimin ailesi için çektiği krediye gidiyor. Bebeğim oldu, misafir gibi geldi gitti. Bebek kolikti gece gündüz uyumuyordu helak olmuştum. Bu sebeple misafir kabul edemedim söylemediği lafı bırakmadı , kabul ettiğim zamanlarda ise yardimima elalem koştu sağolsun,o sadece eleştirdi. Annemden evlendikten sonra hiçbir destek görmedim. Hiçbir şey beklememeyi de öğrendim orda sorun yok ama, onun beklentileri bitmiyor. Hiçbir şekilde memnun edemiyorum. Bir yere giderken sen de gel demezsek sen ne biçim evlatsin der, sen de gel desem ben hastayım sen gez anneni düşünme der yine ne biçim evlatsin olur. İşin içinden hiçbir türlü çıkamıyorum. Sürekli bana saldıracak yer ariyor. Bu arada ablama ise kul köle ,ondan iyisi yok esmam şöyle eli boldur esmam böyle iyidir ben üvey evlat. Onun cocuuna uc yil bakti bana gelince bakici tut dedi.hala da yegebimi daha cok sever zaten.Yaşadıklar düşününce boğulacak gibi oluyorum. Bütün gençliğimi anneme adadim ve su an annem beni düşman bellemis. Konuşurken kırk kere tartiyorum aman şunu yanlış anlar mı bundan başka anlam çıkarır mı ona kızar mi buna alınır mı diye konuşmak bile yorucu. Zaten ben kılı kırk yarsam da o sorun yaratacak birşey buluyor. Gerçekten çok mutsuzum. Eşimle bir yere gitsem, evime birşey alsam yanlış anlaşılmasın ama resmen kiskandigini düşünüyorum artık ne yapacağımı sasirdisasirdim
Mesafe koyun anne de olsa haddini bilsin
Evlat ayrimi torun ayrimi ne cirkin bir kalp..
Birak esmasiyla mutlu olsun uzak dur..
 
Yanlış anlamayında
Anneniz babanız vefat ettikten sonra tekrar evlilik düşünmedi mi?

Benim annem hep gezmek ister ilgi ister eksiklerini almamızı ister
İster de ister

Bazen diyorum anne evlen bi hayat arkadaşın olsun
Henüz 59 yaşında
Ona da yok diyor ama kestirip atmıyor
 
Yanlış anlamayında
Anneniz babanız vefat ettikten sonra tekrar evlilik düşünmedi mi?

Benim annem hep gezmek ister ilgi ister eksiklerini almamızı ister
İster de ister

Bazen diyorum anne evlen bi hayat arkadaşın olsun
Henüz 59 yaşında
Ona da yok diyor ama kestirip atmıyor
Ben anneme anne evlen desem olacakları düşünemiyorum. Beni basindan atmaya mi çalışıyorsun diye ortalığı yıkar. Bir keresinde bir arkadaşıyla otururken annen evlense ne düşünürsün diye sormuştu. Ben de kendi bilir nasıl mutlu olacaksa dedim diye ne çok kızdı. Ben sizi okuttum büyüttüm evlenmek istesem evlenirdim kız çocuğum var diye evlenmedim dedi
 
Back
X