1. 2012 senesinde üniversiteden mezun olup babamın evine döndüm. Babam yurtdışında çalıştığı için annemle yaşıyorduk. Anneme çok düşkündüm, o kadar ki öğrenci kredimle anneme üniversite okuduğum şehirden( yaşadığımız şehir küçük, o markalara ulaşmak zordu.) markalı kıyafetler alıp hediye ederdim. İki arkadaş gibiydik. Kendime ne alıyorsam muhakkak annemi de düşünürdüm. Eve geldim, bir süre geçti annem her anne kadar belki kaygılı ne zaman atanacaksın, iş bulabilecek misin diye başımı ağrıtmaya başladı sonunda ben de dayanamadım mezun olduktan 9 ay sonra bi yerde işe başladım. Tek başıma memleketime 7 saat mesafede bir şehire yerleştim.
2. Bu arada kardeşim özel üniversitede anneme babasından kalan miras bir para vasıtasıyla okuyordu. Ben devlet üniversitesi bitirdim. O özel üniversiteye gideceği zaman bana da onay alıyoruz diyerek sordular ama özel üniversiteye gitmezse işsiz kalacak kardeşinin kötülüğünü de istemezsin herhalde denildi ben de olmaz falan demedim zaten üniversitede okuyordum kardeşimin de iyi olmasını istiyordum bence de sorun yoktu.
3. 9 ay kadar çalıştıktan sonra kadrolu atama açıldı, büyük bir şans eseri puanım hem memleketime hem çevre illerine, hatta memleketimden daha güzel, büyük çevre illere de yetecek düzeyde kadrolar açıklandı. Annem beni ilk seferde çok darladığından, ilk sefer bi yük gibi hissettiğimden kendimi aileme bu sefer sordum istemezseniz ki istemeyedebilirsiniz ben çevre illerden birini yazabilirim. Annem de burada baba evin var, senelerin emeği var gidip de kira verme o parayla gezersin dedi. Memleketi bu şekilde ilk sıraya yazıp oraya atandım.
4.Tüm bunlar olurken de kardeşim izmir de okuyor ya izmir i ya manisa yı yazmamı, orada ev açmamı, annem de bu şekilde benim yanıma geleceğinden aile arabasını da kendi kullanımına alıp, bizimle kalıp manisa dan izmir e derse gel git yapacağını söyleyerek tercihlerimi bu yönde kullanmamı istedi. Ben de başka sebeplerden de mantıksız bulduğum için isteğini reddettim.
5. 2013-2015 yılları arası annemle baba evimde gül gibi geçinip gittik. Yeri geldi gezdik, yeri geldi keyfimizce alış veriş ettik. Annem ev hanımı babamın onayı olmaksızın bu kadar rahat ne gezerdi ne de alış veriş ederdi önceden. Ben isteyince mesela yakın bi yere tatile gitmek annem de benimle gelirdi babam da birşey demezdi. 2015 de kardeşim mezun olup bizimle yaşamaya başladı. Fakat ne bizim organize ettiğimiz tatillerden memnun oldu, ne de ortak paylaşım yapacak zamanı oldu. Ne ev işine yardım etti, ne pazara gitti, sabah uyur akşam uyanırdı ben de 8-17 çalışan bir insan olarak onu evde görmezdim bile. Annem, bizi bir tatilde bırakıp, tatili burnumuzdan getirip antalyaya kız arkadaşlarıyla tatile gittiği için depresyona girdi. Bir hafta benimle de konuşmadı bir hafta sonunda bu sebepten depresyona girip konuşmadığını zor bela anlattı. Annemin kardeşimin her hatasını genellemek gibi bir davranışı var. Yani kardeşim bi hata yaparsa genel konuşur ona da bana da tavır koyar siz de mi bana ihanet edeceksiniz minvalinde yakınır. Bu ihanet mevzusu da kendi babası ve kardeşleriyle yaşadığı bazı sorunlardan kaynaklı. Velhasılı altta hep ben kalırım, depresyonlu bir annenin nazına döner, çaresiz çırpınırdım. Tüm bunlar olurken uzakta kardeşim tatilde, döndüğündeyse annem bana yaptığı tavrın onda birini ancak ona yapar, depresyondan çıkmış olur. Ki ne dese de kardeşim takmaz, umrunda olmaz.
6.2018 de zor bir evlilik süreci geçirdim. Ailem evlenmek istediğim kişi zengin değil diye ailesi de bizden farklı diye istemedi zor ikna ederek evlendim. Bu süreçte annemin de kardeşimin de samimiyetsiz davranışlarını gördüm. Özellikle annemle ilişkimiz bu evrede de yıpradı.
7. Kardeşim evlenecek oldu, evlenmek istediği kızı babam tasvip etmiyordu. Benimle tanıştırarak ailemin tasvip etmesini kolaylaştırmak istiyordu. Bu kız ile tatile gidip, bizi otelde bırakması, Bu esnada bu kız ile varolan sevgilisini aldatması, hep menfaati olunca bana iyi davranması nedeniyle ve ailem ile kardeşim arasında kalmamak için ben tanışmayı reddettim. Evleneceği de belli değildi zaten o zaman. Bunu da başkasıyla aldatırsa kıza çok da ümit vermek de istemedim.
8.2019 yılında ben yoğun bir şekilde çalışıyorum, maddi sorunlarım da var yüklü bir ev borcum vardı. Yeni evliyim. Annem bana ne salça yaparım ne yerim demişken, sana kaynanan yapsın salçanı demişken, Kardeşimin nişanlısı salça istemiş ona salçalık domates alıyor. Bunu bizden saklıyor. Bir şekilde biz iyi niyetle anneme salçalık domates aldığımızda bu açığa çıkıyor. Ben kendime sos yapmak için almıştım ki hiç bilmiyordum nasıl yapılacağını. Annem bana yardım etmek şöyle dursun, kardeşimin nişanlısı için salça yapılacağını yardıma gelmemi söyledi. Benim sos yapacağım gün. Ben de kendi sosumu anca yetiştirebileceğimi söyledim. O gün yarım gün iznim vardı ancak işten. Ben yetişemeyince onlar halletmişler. Kardeşim nişanlanınca annem bizi arayıp sormaz oldu tüm vaktini kardeşime, nişanlısına yemek hazırlamakla geçiriyordu. Bizi davet etmiyordu. 3 hafta hiç arayıp sormadı..... böyle uzayıp gidiyor
