- 14 Aralık 2014
- 74
- 45
- 18
Ablalarım bu kesinlikle bir ergen meselesi değildir. Ve lütfen beni fazlaca sinir eden bu derdime bakıp geçmeyin.. Benim annem artık öyle bir hale geldi ki onu robot dışında bir kefeye koymakta zorlanıyorum. Yani robot bile daha akıllıdır diyebilirim.. Annem hipnoz olmuş gibi bilgisayar-televizyon-yemek-uyku dörtlüsü ile bağlanmış durumda. Ve sorun şu ki pc bozulduğunda suçu benim üstüme atıyor. Halbuki ben pc ye 1 giriyorsam annem 20 giriyor ayrıca o kadar fazla oyun oynuyor ki bu konularda bilgiliyim en çok virüs geçiren sitelerdir.. yine de kabullenmiyor. Tamam diyor yine aynısını yapıyor sonra da bir daha diyorum yine tamam deyip aynısını yapıyor falan derken bende insanım sonuçta sinirleniyorum ve bu sefer surat asıyor. Sonuç : Atarlı ergen bir çocuğumuz var.. O kadar umursamaz ki asla suçu kendinde aramaz bir şey mi oldu : kızım yaptı. bu sadece pc de değil her konuda olan bir olay.. Bir de umursamazlık demişken.. annemle sürekli tartışma halindeyiz. Annem bana 5 sevgi gösteriyorsa 10 tartışırız moralimizi bozarız. Bu sabah ablam onunla konuşmuş sanırsam. Annem beni okuldan almaya geldiğinde sevgi sözcükleri demeye başladı ve ben alışık olmadığım için yapmacık geldi ve sinirlendim. Çünkü bana kendisi düşündüğü için değil uyarıldığı için böyle davranıyor... Cidden küçüğüm(15) diye annen haklı sen haksızsın falan demeyin çünkü her şey bariz ortada. Ha bende de hata var farkındayım daha yumuşak ve sakin davranmalıyım alttan almalıyım fakat annem zamanında bana bunu aşılayamadığı için ve bana sürekli karşı geldiği için onun yaptığı her şey bana itici geliyor. Eskiden babamı sevmezdim ama konuştuğunda ise asla sıkılmazdım. Çünkü babam benim dediklerimi dinliyor ve bana kulak veriyor. Ama bu annemde yok. Cidden yok. Babamın kötü biri olduğunu da biliyorum(annemle babam ayrı ama merak etmeyin psikolojimi korumayı başardım ve fazla önemsemedim) ama bana saygı duymasını da seviyorum bir birey olduğumu hissettiriyor. Annemde bu yok. Ablamla bile çok iyi anlaşırız oysaki onunla tartışmalarımız hep benim hatalarım yüzünden olmuştur ve ona karşı çıksam bile haksız olduğumu bilirim ama ablam bana o kadar değer verir ki.. Ben asıl anne sevgisini ne yalan söyleyeyim onda hissediyorum. Sırdaşım olur arkadaşım olur ablam olur annem olur fikirlerime kulak verir beni saygıyla dinler ve asla sanal bağımlısı değil. Ablamla gerçekten yaşadığımı hissediyorum ama annemde o yok. Ona baktığımda öyle yoğun negatiflik seziyorum ki kusura bakmayın ama o benim için neredeyse annelikten çıkacak. Annelik sadece beslemek büyütmek değildir ki. Pc başından kalkıp benle ilgilenmesi SEVGİ VE SAYGI aşılaması lazım. Ama artık onları yapsa bile ondan soğurum çünkü bana çok yapmacık gelir. Ve ablalarım daha bir çok böyle şeyler daha... Hatam yok demiyorum ama karşı taraf benden daha haksız lütfen yaşıma değil olaylara bakın lütfen...Benim ona karşı bu kadar asabi davranmam yaşım yüzünden değil onun yüzünden çünkü diğer aile bireylerine asla bunu yapmam sinirlensem bile.. Okuduğunuz için teşekkür ederim.