annemi sevmiyorum ergen ya da benzeri degilim belki bunu okuyanlar tepki gostericek hemen anne baba nasil sevilmez diye,ayiplicaklar ikisinide sevmiyorum ozellikle anneme hicbir sevgi duymuyorum.bu bir anda olan bir sey degil tabiki kucuklukten bu yana gelen seylerin sonucu annemin sinir hastasi olusu,sik sik dovmesi bozuk psikolojisini ve yasadigi zorluklarin ofkesini hep kendi cocuklarindan cikarmasi gercekten benim aklim almiyor belki yillar gecti ama hicbirini unutmuyorum bi anne nasil olurda cocugunu kendini kaybetmis bir sekilde dover,basit bir tokat ya da terlik firlatmadan bahsetmiyorum.bildigin tum gucuyle dovmekten.sadece bu da degil kucuklukten beri uzerimde surekli baski kurmasi.surekli yalanlarini yakaladim her konuda annemin,hicbir sozune guvenmiyorum.iki yuzlu insanin teki ne insan olarak ne de anne olarak bende yeri var.simdi eskisi gibi degil cocuklugumdaki gibi dovup o kadar baski kuramiyor ustumde cunku bende artik cocuk degilim.onu sevmedigimi bal gibi biliyor zaman zaman duygu somurusu yapiyor benden nefret ediyorsun kendi kizim beni sevmiyor diye.evet dogru sevmiyorum cunku o sevgiyi oldurdu yerini nefret aldi,yalanlari ikiyuzlulugu senin iyiligini dusunuyorum adi altinda hayatimi zindana cevirisleri baskilari universite 2.sinifa gidiyorum bugune kadar tek bir sevgilim oldu 2 senedir beraberiz anneme asla soylemiyorum,onceden olsa korkumdan soylemezdim yillar once simdi hicbir korkum yok arkadaslarimin annesiyle konusuyoruz sevgilim hakkinda ama annemle oturupta konusmam. cunku 2 gun sonra yuzume vurur adim gibi eminim.aninda babama soyler babamida sevmiyorum ya ona hic girmiyorum onunda sebepleri ayri ve cok uzun.tek istegim yillarin bir an once hizli gecmesi en azindan 4 5 sene gecer mi sizce hizli? kendi ailem olsun istiyorum bunca kavgalarina yillardir birbirlerine ettikleri kufurlere duydugum turlu turlu igrencliklerine ragmen bunu istemem bile mucize gerci,tek korkum onun gibi bir anne olmak .bu yaziyi cok doldugum icin uzun yazdim bu kadar ve belki bu yaziyi okuyacak genc anneler ,anne adaylari vardir kim bilir onlara sunlari soylemek istiyorum.bir cocuk nasil olur da anne babasindan nefret ederi degilde sunu sormalisiniz bir anne baba nasil olurda cocugunu kendisinden nefret ettirir?ilerde birgun cocugunuz sizden nefret etsin istemiyorsaniz asla ama asla siddet uygulamayin. ona karsi hep durust olun hicbir sey icin baski kurmayin.o sizin cocugunuz olabilir ama maliniz degil o sizden ayri bi kisilik bunu unutmayin.yalan soylemesini istemiyorsaniz size yargilamayin onu yargilamak baski kurmak sadece yalana iter kendimden biliyorum.anneme o kadar cok yalan soyledim ve soyluyorum da belki haberi olmadan binlerrce sey yapmisimdir. ama en ufak bir pismanlik duymuyorum.her kadın anne olmaya uygun olmak zorunda degildir. anneyi kutsal yapan şey evladına hayat vermesidir ve buu yüzden minimum bir saygıyı her türlü hak eder ama can verdi diye annenin her yaptığına eyvallah edilecek ve evladın içindeki sonsuza dek sürecek diye bir kaide yoktur.
bu hayatta birçocuğa özellikle psikolojik olarak en büyük zararı verebilecek olan kişilerin çocugun ebeveynleri olduğununu unutmayin
eskiden baskalarının annelerine ozenirdim, hala da ozeniyorum ama herkes sansli dogamiyor ne yazikki iyi bir anne gercek bir anne bi cocugun ozellikle bir kiz cocugunun hayattaki en buyuk sansi ama herkes sansli olamiyor ne yazikki.
Hiç canını sıkma üni okuyorsun aklı başında bir kızsın güçlü ol yola devam... İl hayatına atılırsın umarım ekonomik özgürlüğünü kazanırsın aile kurarsın ohhh süper
