- 23 Aralık 2024
- 45
- 16
- 3
- 23
- Konu Sahibi waifukisara
- #1
bir tık uzun olabilir okuyan olursa çok teşekkür ederim şimdiden.
arkadaşlar tekrardan merhaba. önceki konumda bahsetmiştim kaygılı fazlasıyla anksiyeteli bir bireyim. şuan ki konu annem.
Annemin depresif, çoğu zaman olumsuz ve kötü bir ruh halinde olmasından bundan bahsetmesinden bıktım beni de çok etkiliyor. 23 yaşındayım doğduğumdan beri bu halde olması, evde sürekli kavgalarla, dayakla (babam ve abim) büyümeyi, annemi o şekilde görmekten bıktım beni etkiledi hep ilaç kullandım ve şuanda buradayım.
Seviyorum annem benim her şeyim ama çok bıktım söylenmesinden iyi bir sohbeti hoş sözleri çok az oluyor.
58 yaşında annem dudak dolgusu, botoks vs yaptırmak istiyor özeniyor bıktı çünkü bu yaşına kadar kaynana bakmaktan babamın aldatmalarından kendisini ve çocuklarını dövmesinden. Hiç bir şey göremedi babam yüzünden o da çok dayak yedi bende yedim kaç kez polislik olduk ne ben şikayetçi olabildim ne de annem boşanabildi ne yaparız nerde yaşarız paramız pulumuz yok vs diye. Bugün babamla işleri varmış bende işteyim aradım napıyorsun diye babam tatlı ısmarlamış 100 tl tanesi irmik helvası pahalı gelmiş diye mutsuz para gitti diye. Bu halleri beni mahvediyor babam ölse de allahım diyorum bütün ömrü anneme kalsa.
Ben sevgilimle evlenirsem ne güzel olur anne çok hevesleniyorum diyorum bakalım diyor allahtan hayırlısı erken konuşma ya bir sevinsen keşke diyorum ben bıktım bunlardan diye söylenmeye başlıyor bende artık feryat figan duyunca kalbim sıkışıyor çat diye suratına kapatıyorum ya da anne bıktım artık diyorum. ölmek kurtulmak istiyorum, evlensem çocuğum olsa bile ben sağlıklı bir psikolojide olamam allahım ölsem mi diyorum.
O da haklı onunda hayatı hep zorluklarla geçmiş o yüzden ona da bahane bulamıyorum kızınca da pişman oluyorum böyle döngüye giriyor çok üzülüyorum bıktım bana derdini anlatınca da içim daralıyor ama onu öyle bırakınca da içim kıyılıyor üzülüyorum. ben annemi çok seviyorum keşke şartlar farklı olsaydı keşke iyi bir adamla tanışsaydı o etrafta gördüğüm anneler gibi alışverişe çıka arkadaşlarıyla oturup çay kahve içebilseydi.
babamdan nefret ediyorum bu saatten sonra annemin gençliği her şeyi bitti nasıl mutlu olucak bu kadın, ev işlerini de yapsam, para da versem, anlık mutlu oluyor. geçen gün yatak almaya gittik beraber kem küm ediyor konuşmaya utanıyor gibi babam da aptal aptal bakıyor karısının yanına durup bi konuşsana dimi ben atladım lafa konuyu hallettim. bana bir şey diyin arkadaşlar benim annem bu hayatta mutlu olamadı bazen bende mutlu olamayacağımı düşünüyorum ölmek istiyorum annemde mutlu olsun ben izleyeyim onu istiyorum.
arkadaşlar tekrardan merhaba. önceki konumda bahsetmiştim kaygılı fazlasıyla anksiyeteli bir bireyim. şuan ki konu annem.
Annemin depresif, çoğu zaman olumsuz ve kötü bir ruh halinde olmasından bundan bahsetmesinden bıktım beni de çok etkiliyor. 23 yaşındayım doğduğumdan beri bu halde olması, evde sürekli kavgalarla, dayakla (babam ve abim) büyümeyi, annemi o şekilde görmekten bıktım beni etkiledi hep ilaç kullandım ve şuanda buradayım.
Seviyorum annem benim her şeyim ama çok bıktım söylenmesinden iyi bir sohbeti hoş sözleri çok az oluyor.
58 yaşında annem dudak dolgusu, botoks vs yaptırmak istiyor özeniyor bıktı çünkü bu yaşına kadar kaynana bakmaktan babamın aldatmalarından kendisini ve çocuklarını dövmesinden. Hiç bir şey göremedi babam yüzünden o da çok dayak yedi bende yedim kaç kez polislik olduk ne ben şikayetçi olabildim ne de annem boşanabildi ne yaparız nerde yaşarız paramız pulumuz yok vs diye. Bugün babamla işleri varmış bende işteyim aradım napıyorsun diye babam tatlı ısmarlamış 100 tl tanesi irmik helvası pahalı gelmiş diye mutsuz para gitti diye. Bu halleri beni mahvediyor babam ölse de allahım diyorum bütün ömrü anneme kalsa.
Ben sevgilimle evlenirsem ne güzel olur anne çok hevesleniyorum diyorum bakalım diyor allahtan hayırlısı erken konuşma ya bir sevinsen keşke diyorum ben bıktım bunlardan diye söylenmeye başlıyor bende artık feryat figan duyunca kalbim sıkışıyor çat diye suratına kapatıyorum ya da anne bıktım artık diyorum. ölmek kurtulmak istiyorum, evlensem çocuğum olsa bile ben sağlıklı bir psikolojide olamam allahım ölsem mi diyorum.
O da haklı onunda hayatı hep zorluklarla geçmiş o yüzden ona da bahane bulamıyorum kızınca da pişman oluyorum böyle döngüye giriyor çok üzülüyorum bıktım bana derdini anlatınca da içim daralıyor ama onu öyle bırakınca da içim kıyılıyor üzülüyorum. ben annemi çok seviyorum keşke şartlar farklı olsaydı keşke iyi bir adamla tanışsaydı o etrafta gördüğüm anneler gibi alışverişe çıka arkadaşlarıyla oturup çay kahve içebilseydi.
babamdan nefret ediyorum bu saatten sonra annemin gençliği her şeyi bitti nasıl mutlu olucak bu kadın, ev işlerini de yapsam, para da versem, anlık mutlu oluyor. geçen gün yatak almaya gittik beraber kem küm ediyor konuşmaya utanıyor gibi babam da aptal aptal bakıyor karısının yanına durup bi konuşsana dimi ben atladım lafa konuyu hallettim. bana bir şey diyin arkadaşlar benim annem bu hayatta mutlu olamadı bazen bende mutlu olamayacağımı düşünüyorum ölmek istiyorum annemde mutlu olsun ben izleyeyim onu istiyorum.
