Su kadar sey yasadigin kadina nasil yakin olacaksin ki her kadin cocuk dogurdu diye anne olmuyor malesef, ve her kadin cocugu istedigi icin de dogurmuyor, kimisi cahillikten kimisi koca baskisiyla falan filan dolu sey var herkesin de bildigi ...
Zorla evlendirilenler falan herneyse..
Annenle bu kadar yuz goz olduktan sonra ve birde o aldatma olayidan sonra nasil yakin olacaksin ki neden agliyorsun kac yasindasin ? Herkes der kac yasinda olursan ol annede anne der insan diye, ben senin durumundakilere en cok calisio csbalamayi hayatini kurtarmayi ve kendi mutlu yuvasini kurmayi care olarak yaziyorum. Cunku kendi buyudugun aileden hayir gelmez artik bir an once okulunu oku meslek sahibi ol git kurtar kendini, kendi aileni mutlulugunu kur , gecmiside dusunup durma surekli.
25 yaşımdayım, öğretmenim. Başkası olsa ne güzel öğretmen olmuş kızım okumuş filan gurur duyar ama o okumuş ama adam olamamış diyor benim için.. Hiç mi yüceltmez insan evladını. Onun yüzünden kendimi ezik gibi hissediyorum çoğu zaman her konuda. Sanki hiçbir güzel şey bana layık değilmiş olamazmış gibi.
Ohooo calisiyorsa atandiysan git al tayinini cek git ya ne cekiyorsun o zaman hala o ortami. Anne bildigin psikolojik sorunlari olan bir kadin yani su dediklerinin normal bir tarafi yokki ya tedavisini yaptirin yoksa bu sekilde o anneyle insan icine cikamazsiniz siz.
Bırak uzak dur.
Anne diye melek anlamina gelmiyor.
Sen sabretmeye calis etkiye tepki oluyor ama kotu davranmamaya calissİnşallahAma çok korkuyorum ona kötü davrandığım için çocuklarımda bana yapacak diye Çünkü sürekli beddua ediyor. Anne kötü de olsa asi olmamamız gerek dinen, Allah bilir tabi de yinede korktuğum gerçeğini değiştirmez.
Ay masallah hayatini kurtarmissin25 yaşımdayım, öğretmenim. Başkası olsa ne güzel öğretmen olmuş kızım okumuş filan gurur duyar ama o okumuş ama adam olamamış diyor benim için.. Hiç mi yüceltmez insan evladını. Onun yüzünden kendimi ezik gibi hissediyorum çoğu zaman her konuda. Sanki hiçbir güzel şey bana layık değilmiş olamazmış gibi.
Sen sabretmeye calis etkiye tepki oluyor ama kotu davranmamaya caliss
Benimde annem beddua ederdi diyorumya ayniii hiçbiri gecmedi hep haksizdi
Sanırım annenin psikolojik sorunları var babanla nasıllardı mesela? Babana olan sinirini sizden çıkarıyor olabilir veya herhangi birşeye karşı olan sinirini. Maddi açıdan falan da olabilir herhangi bir ailevi sorundan dolayı psikolojik açıdan yıpranmış olabilir?Biliyorum belki de okumaya başlarken bu ne biçim konu diyorsunuz. Kendimi bildim bileli bu hayattan nefret ettim. Yaşamak güzel ama ben pek zevk alamadım gerçek anlamda. Bunun tek sebebi de annemin bana çocukken yaşattığı tramvalardır diye düşünüyorum. Çok kardeş olduğumuz için galiba annem çok sinirli bir kadın. Hep çözümü dövmekte bağırmakta bulmuş bir insan. Hatta çocukken birimiz ölsekte diğerlerinin kıymetini anlasa keşke derdim. Hatta Allaha yalvarırdım ben öleyim annem kardeşlerime bari iyi davransın diye. Bu kadar ters olamayız belki de, her şeyi bana ters, ya da benim hareketlerim ona hep ters geldi. Aslında hep ona sarılmak istedim, diğer anneler gibi kokusuyla büyümek, bir derdim olduğunda annemde çözümü bulmak, kimse olmasa bile o bana yeter diyebilmek istedim. Ama annem her zaman beni hayal kırıklığına uğrattı. Bizle hep yarış içindeydi, kıskanıyordu belkide bilmiyorum. Hep sert davrandı hep, dövdü, sürekli başkalarına bizi şikayet ederdi. Bazen S***** G** (Defol) dedi evden kovdu, ağır küfürler etti, ve sürekli beddua etti. En kötüsü de saçma sapan şeylere küser aylarca kimsenin yüzüne bakmazdı kendini bir odaya kilitlerdi ne yemek ne su. Ne zamanki canı sıkılır artık yalnızlıktan bir bayılma bahanesiyle kendini hastaneye kaldırttırır sonra konuşurdu ama ne fayda bir kaç ay belki hafta sonra aynı şeyler olurdu. 10 yılımız bu şekilde geçti. Bir ara internette tanıştığı biriyle babamı aldattı. Sadece biz kız kardeşlerimle biliyorduk. Babama söyleyemedik. O da hep içimde kalmıştır. Hı bu süreçte hatalarım olmadı mı tabiki oldu, çok ağır kavgalar ettik belki düşmanıma söylemeyeceğim şeyler söyledim pişmanım bunlardan dolayı.. İçimden onu sevdim ama dışımdan ona iyi olamadım malesefşimdi de birikimler dolayısıyla sanırım onu sevemiyorum. Ufacık şeylerde çok fazla tepki veriyorum ona karşı, kalbi kırılıyor vicdan azabı çekiyorum ama yapamıyorum ona karşı iyi olamıyorum. Sanki her zaman o yanlış söylüyor gibi düşünüyorum. Şimdi öyle bir şeyin içindeyim ki, hem onu sevmiyorum hem seviyorum. Bazı şeyleri unutamıyorum, aklıma gelince sinirleniyorum. kötü davranınca üzülüyorum. Gözyaşları içinde yazıyorum bunları, vaktinizi çaldım hakkınızı helal edin lütfen.
Sen masum ol canim sabret Allah rizasi icinGerçekten geçmez miyani bazen haksız olduğum noktalar oluyor ama hepsi gerçekten ona olan kızgınlığımın yıllardır geçmemesinden.
Ay masallah hayatini kurtarmissin
Ogretmenlik hayalimdi
Bayan icin harika bi meslek tebrik ediyorum
Merak ettim ne ogretmenisin?
Annen Desin bosver
Ben iki yillik okudum diye demedigi kalmadi annemin saf olmadim gerizekali mi olmadim bosuna para yemisim 2 yillik okuyarak of off anliyorum cok iyi seni
Kendini ogrencilerine ada
Gez,arastir,oku gelistr daha da kendini
Ve hep dua et
Gecicek bu gunler insallah
Biliyorum belki de okumaya başlarken bu ne biçim konu diyorsunuz. Kendimi bildim bileli bu hayattan nefret ettim. Yaşamak güzel ama ben pek zevk alamadım gerçek anlamda. Bunun tek sebebi de annemin bana çocukken yaşattığı tramvalardır diye düşünüyorum. Çok kardeş olduğumuz için galiba annem çok sinirli bir kadın. Hep çözümü dövmekte bağırmakta bulmuş bir insan. Hatta çocukken birimiz ölsekte diğerlerinin kıymetini anlasa keşke derdim. Hatta Allaha yalvarırdım ben öleyim annem kardeşlerime bari iyi davransın diye. Bu kadar ters olamayız belki de, her şeyi bana ters, ya da benim hareketlerim ona hep ters geldi. Aslında hep ona sarılmak istedim, diğer anneler gibi kokusuyla büyümek, bir derdim olduğunda annemde çözümü bulmak, kimse olmasa bile o bana yeter diyebilmek istedim. Ama annem her zaman beni hayal kırıklığına uğrattı. Bizle hep yarış içindeydi, kıskanıyordu belkide bilmiyorum. Hep sert davrandı hep, dövdü, sürekli başkalarına bizi şikayet ederdi. Bazen S***** G** (Defol) dedi evden kovdu, ağır küfürler etti, ve sürekli beddua etti. En kötüsü de saçma sapan şeylere küser aylarca kimsenin yüzüne bakmazdı kendini bir odaya kilitlerdi ne yemek ne su. Ne zamanki canı sıkılır artık yalnızlıktan bir bayılma bahanesiyle kendini hastaneye kaldırttırır sonra konuşurdu ama ne fayda bir kaç ay belki hafta sonra aynı şeyler olurdu. 10 yılımız bu şekilde geçti. Bir ara internette tanıştığı biriyle babamı aldattı. Sadece biz kız kardeşlerimle biliyorduk. Babama söyleyemedik. O da hep içimde kalmıştır. Hı bu süreçte hatalarım olmadı mı tabiki oldu, çok ağır kavgalar ettik belki düşmanıma söylemeyeceğim şeyler söyledim pişmanım bunlardan dolayı.. İçimden onu sevdim ama dışımdan ona iyi olamadım malesefşimdi de birikimler dolayısıyla sanırım onu sevemiyorum. Ufacık şeylerde çok fazla tepki veriyorum ona karşı, kalbi kırılıyor vicdan azabı çekiyorum ama yapamıyorum ona karşı iyi olamıyorum. Sanki her zaman o yanlış söylüyor gibi düşünüyorum. Şimdi öyle bir şeyin içindeyim ki, hem onu sevmiyorum hem seviyorum. Bazı şeyleri unutamıyorum, aklıma gelince sinirleniyorum. kötü davranınca üzülüyorum. Gözyaşları içinde yazıyorum bunları, vaktinizi çaldım hakkınızı helal edin lütfen.
Sanırım annenin psikolojik sorunları var babanla nasıllardı mesela? Babana olan sinirini sizden çıkarıyor olabilir veya herhangi birşeye karşı olan sinirini. Maddi açıdan falan da olabilir herhangi bir ailevi sorundan dolayı psikolojik açıdan yıpranmış olabilir?
Beni yazmışsın hatta sen yazarken ben mi yazdım bunları dedim
Al benden de o kadar durumu yani
Gerci biz öyle çok kardes değiliz ama annem bizi bile beceremedi bakamadı ne evin işini düzgün yetiştirdi ne bizimle doğru düzgün ilgilendi muhtemelen babamla ilgili belki özel sorunları vardı şimdi anlıyorum ama ayrilabilirdi bunlar benim suçum değildi
Annemi hâlâ sevemiyorum ölse üzülür muyum bilmiyorum
Kendime ona iyi davranmadigim için hiç kızmıyorum valla o da iyi anne olsaydı
Annene burda anlattığın herşeyi karşına al anlat anlamasada anlat içini dök. İçindekileri akıtınca ona inan rahatlayacaksın en azından özgür hissedersin
Ingilizce ogretmenleri diger branslara gore daha cabuk ataniyor bildigim kadariylaİngilizce öğretmeniyim :) Teşekkür ederim ama yeri geliyor atanmak için çalıştığım da dert oluyor ona. Çalışmayayım diye demediği kalmıyor bazen. Engellemeye çalışıyor kazanamayayım diyeÇok yoruldum gerçekten, 25 yaşıma geldim izin almadan bir yere göndermiyor hala hep ondan izin alalım istiyor. Ne bileyim çok tuhaf.
Senin veya kardeşlerinin bir suçu yok tabikide.. Babanla olan problemleri ve o kadar çocuğa bakmanın sorumluluğu ağır gelmiş kendine dert etmiş ve psikolojikmen yılmış herşeyden. Hiçbirşeyi gözü görmüyor maalesef. Psikiyatra falan götürseniz?Valla maddi olarak sıkıntısı yok. Elinde her şeyi var altında arabası var. Gitme yapma diyen kimseside yok. Yıpranmış diyeceğim sadece işte 4 çocuğa bakmak diyebilirim. Bir de babam biraz sorumsuz ondan olabilir ama bizim ne suçumuz var
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?