Annemi seviyorum ama ona saygı gösteremiyorum


Ben hakaret etmem ama çok bağırırım çabuk sinirlenirim.Yani en fazla saçmala bıktım senden tarzında laflar ederim.
annem ise hakaret de eder aşağılar da çok kızmışsa bunu yapmdıysa da gece gündüz konuşur konuşur...
Bizim aile ortamı da böyleydi zaten geçmişte.
 
Çok sinirli olmanızdan şikayetçi iseniz öfke kontrolü terapistine gidebilirsiniz. Ama laflarına da kulaklarını tıkayabilirsiniz kaç günlük dünya boşverin.

Ben gidiyorum annemi de zorluyorum kabul etmiyor
 

Anlıyorum. Kişi her zaman karşısındakinin aynası oluyor. O senin annen herşeye rağmen bu yaşa getirmiş. Sen zaten hatanı farkındasın kırmamaya çalış cnm
 
Anlıyorum. Kişi her zaman karşısındakinin aynası oluyor. O senin annen herşeye rağmen bu yaşa getirmiş. Sen zaten hatanı farkındasın kırmamaya çalış cnm

Ben karşısında susmayı öğrensem bu bile yetecek ama olmuyor işte. Annemi asla kıramam diyenlere imreniyorum
 
.....................
 
hatanın farkında olman da güzel demek ki düzeltmek istiyorsun. annenin yaşanmışlıklarını düşün sabrının tahammülünün nelerle sınandığını ve nasıl tükendiğini düşün. bizler bu yaşta bıkıyoruz annenin istemediği şeyleri kimbilir kaç kere tekrardan yaşayıp tükendiğini düşün yani empati yap. bir de bir söz vardır; kız çocukları ömrünün bir dönemlerinde mutlaka annelerine benzerler. anneme hep söylendiği için kızardım ama onun çektiğinin yarısını bile çekmeden şimdi kendimi söylenirken buluyorum hem de saçma sapan şeylere.
 

Evli değilsin ve evden ayrılmadın sanırım... Evden ayrılınca öyle bir -özür dilerim bunun yerine gelecek başka bir kelime bulamıyorum- tam anlamıyla koyacak sana... Kırma kalbini, belli ki fedakar cefakar bir annen var, onu öyle kabul et... O nasıl seni böyle kabul ediyorsa.
 
Genelde aynı evdeyken batıyor insana ama evlenince:--( bende 33 yaşındayım ve 2 kızım var annem yaşlanıyor artık ve bazen patabatsiz sözler eder ama yinede zerre laf söylemem yanlış anlaşılmasın normalde kocam dahil kimselere sabırlı değilim ama o anne...
 
seven insan sevdiğini kırmız kötü söz söylemez nasıl oluyorda sizi 9 ay karnında taşımış olan insana ağır sözler kullanıyorsunuz bence psikoloğa gidin annenize karşı tahammülsüzlüğünüzü anlatın...

sevip sevmediğinizi onu kaybedince anlayacaksınız nasılsa bakalım oh mu çekeceksiniz yoksa arkasından yana yakıla ağlayacak mısınız?
 

seni anlıyorum arada oluyor böyle maalesef. Pişmanlıgının farkında olman güzel fakat yeniden tekrar edıyor oluşun çok kötü. Bizde arada annemle atışırız bazende kalbini kırarım 'babası kılıklı der geçer bana'.
Alıştı artık..Ona kızdıgınızda kalbını kırmadan düşüncelerinizi söyleyin. Mesela benim valideminde saçmaladıgını düşündüğümde saçmalama demem.. 'Hatun car car car bir dinle yahu' derim 'he söyle babasının kızı aksi şeytan'der o da bana.
Yani o da bana söyleyeceğini söylediğinden kırılmaz,deşarj oluruz biz böylecek

ALLAH başından eksik etmesin canım. Var olsunda bir köşede otursun ama var olsun.
Babamı kaybettim dayanamam sanıyordum ama 10 yıl oldu. Ama anne... Kaybını bile düşünemiyorsun kii.. El o ayak o.. Herşey o....
 
Merhabalar,
Size nacizane tavsiyem annenizin kıymetini bilip ileride ona birşey olduğu zaman pişmanlık değil de içinizin rahat olmasını sağlayın. Annemizi,babamızı seçme şansımız olmadığı için onları öyle kabul etmeliyiz. Ben babamı 11 yaşında kaybettim. Okul zamanında bir ark. vardı babasını hiç sevmezdi hatta beddua bile ederdi. Kızardım ona yapma ona birşey olursa pişman olursun yaptıklarından. Derken babası trafik kazasında vefat etti. Onun yanında olmalıydım gittiğimde o kalabalığın içinde boynuma bir sarılışı vardı ''çok pişmanım , babam öldü diye '' feryat etti. Hiç unutmam o günü. İnsanoğlu bugün varız yarın yokuz. Benim annemde sinirliydi, kızardı , yeri gelir dayağını bile yemişimdir. Ama onun hayatı hep sıkıntılı geçti. Hayatında oğlunu,eşini,annesini,babasını kaybetmişti. Onun böyle davranması çok normal gelirdi bana. Şimdi 30 yaşındayım bir kızım var. Annem daha da bir kutsallaştı gözümde. Annemin adı Nazlı, Kızımın adı Naz. Bugün sizin için bir milat olsun. Varsın o kızsın , konuşsun siz lütfen susun. Odayı terk edin. Onu lütfen öyle kabul edin.
 

annenden öte bi can var mı..annenden öte bi sevgi?
güven bir duygu olamaz çünkü o annemin kokusu...
asla kırma asla üzme 9999 kere dinlediğin şeyi 9999 kere daha dinle..
ama sesini yükseltme gönlünü kırma
dagınık olsa nolur misafirperver olmasa nolur anne o
senin idolun senin örneğin herşeyin..
sakın kırma sakın....
 

anneni ifade ederken kullandığın dağınık hürmetsiz...vb isnatlar beni gerçekten düşündürdü
aslına bakarsan öncelikle babn la olan iletişimini de merak ettim
bunlar sanki gözlemsel değilde sana işlenmiş yorumlar
içimden bir ses babana karşı daha yakın olduğunu
ve babanın anneni eleştirdiği bu konuların sende yer ettiği oldu
çünki annene bağırma cesaretini aldığın birisi olmalı evde

diyelim ki yanıldım
annen gerçekten senin söylediğin özellikte bir insan
bu yinede bağırmana hak değil elbette
ancak sende artık işlerin ucundan tutacak yaştasın
dağınıklık varsa sende el at yardımcı ol
hürmet misafirperlik konusunda
evine gelene çay servisini yapamayacak olduğuna inanmam

bir anne bu bahaneler ile kırılmaz
 
Aslında bana "anne olunca anlarsın" sözleri pek samimi gelmiyor. Neden? Çünkü kırdın kırdın anneni, sonra da bi baktın ki sen de annesin ve çocuklarının da sana öyle davranma ihtimali var. "Çocukların sana öyle davranmasın diye sen de annene öyle davranma" sözleri kimse kusura bakmasın ama bana bencilce geliyor. İlerde çocuklarınız sizi %100 kıracak olsalar dahi sizin annenizi kırmamanız gerek. O yüzden olaya o şekilde bakın tarzı bir yorum yapmayacağım.

Burada annesi sizinkisi gibi olup da sabır gösterecek kim var acaba çok merak ediyorum. Sizin durumunuzda olmadan kimse ben yapmazdım dememeli. Çünkü herkesin annesiyle fikirleri uymayabilir, bazı insanlar gerçekten zordur. Burada size hak verdiğim de anlaşılmasın ama, sadece işinizin bazılarına göre zor olduğunu kabul etmek gerek bence. Ben sadece her anne birmiş gibi davranılmasını doğru bulmuyorum. O da bir insan sonuçta, cidden çekilmez biri olabilir. Biraz bu olaylardan sıyrılıp bakarsanız olaya, sizin halletmeniz gereken sıkıntınız "asabiyetiniz" bence. Annenize karşı böyleyseniz herkese karşı böylesiniz demektir. Annenize bağırabiliyorsunuz demek ki herkese de bağırıyorsunuz gibi değil de, ona karşı tahammülsüzseniz başkalarına karşı da tahammülsüzsünüz demektir. İnsanları oldukları gibi kabul etme fikrini benimserseniz biraz sorununuz çözülmüş olur gibi geliyor bana. Ayrıca insanlar bir şey yapıyorlarsa bunun altında muhakkak ki bir neden vardır. Anneniz çok mu konuşuyor? Acaba neden bu kadar çok konuşuyor diye bir düşünün. Etrafındaki insanlardan onu saymalarını, fikirlerine önem vermelerini mi bekliyor? Para konularını çok açıyorsa acaba maddi yönden sıkıntı mı çekiyor/çekti? Ya da yaşı kaç bilemiyorum ama insanlar bazen ölecekleri düşüncesiyle de paraya fazlaca değer verebiliyorlar. Misafirperver değil demişsiniz. Acaba gelen misafirlere yetemeyeceğini mi düşünüyor? Ya da gelecek olan misafirlerin de onu sizin gibi yargılayacağından mı korkuyor?
 
21yasinda bir anneyim ve annemle kankiyiz :) kız kardesim olsun erkek kardesim.olsun kanka derler :) kurban olayim.sana aneyy her nekadar arada patlasanda başımın tacı gönlümün ilaci :)
 
Anne o. ne kadar kötü olursa olsun yumurta çıktığı kabuğu beğenmemesi kötü bir durum.
 
Ben 11 yildir anne demeyi ozledim kayinvelideme bile anne demekde zorluk cekiyoeum anne ozlemimden annemin yokligundan yanindayken kiymerini bil bak.benim burnumda tutuyo ama yok gelmiyo ruyamda gorunce deli gibi oluyorrum annem diye annem varmis diyorum cok zor Allah eksikliklerini gostermesincanim biraz daha kendine hakim olmaya calis kirma anneni anne baba bulunmuyo
 

En iyi bakış açılarından biri bu.
Yani olayı sadece anneye saygısızlık değil de her iki tarafı da anlama açısından ele almışsınz.
Gözlemlerinizin çoğu da doğru.
Özellikle annemin çok konuşma nedeni.
Böyle bi konu açmak çok iyi geldi herkese teşekkür ediyorum çünkü ben farkında olmadan sadece annemin davranışlaarına tepki göstermişim neyi neden yaptığını pek umursamamışım.
En önemlisi de gerçekten herkesin annesi bir değil bütün anneler aynı gibi bakmayın burda anlatamayacığm konular var maalesef.
 

Şöyle söyliyim ben 2. sınıftayken eve gelir önlüğümü çıkarmadan temizlik yapardım.
Evet o cesareti babam ve babannem verdi küçük yaştan beri anneme saygıyı biraz da bu yüzden öğrenemedim.
Doğru tespit babama çok daha yakınımdır.

yalnız detaya giremedim bahaneler değil ciddi sorunlarımız var aslında ama şunu da kabul ediyorum ben anneme olan davranışımı alışkanlık haline getirmişim
 
Son düzenleme:
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…