Tipki benim annemden bahsediyorsunuz.. bu kadar mi aynisi olur.... ve bu yaziyi yazanin da nedense kardesim oldugunu dusunuyorum... cunku tipki kardesim gibi davraniyorsunuz...
Dedim ya ayni annemin ozellikleri.. sizi sadece anlattiklariyla bunalmaniz konusunda anliyorum ama annenize tepkinizi anlamiyorum.... emin olun anneniz de benim annem gibi zamaninda yasadiklari yuzunden bu hale geldi... biraz merhamet.... psikoloğa goturun diyecegim ama anneniz inatçi oldugundan onu da yapamayacaksınız.... dedim ya aynisi.... ailemin oturduğu yerde tek kuzenlerimiz var ve yengem dort sene kadar once vefat etti... ama bu bile annemin yureğini kismen yumusattı... halen kardesimin gitmesi veya onlarin gelmesinden rahatsiz oluyor
( kendi ailesine de sirti donuk .... ama ne kendi ailesinde sevgi gormus ne evlenmis yuzu gulmus... babam kotu biri degildir aslinda ama baba tarafinin anneme yaptiklarina sesini çikarmayarak aslinda en buyuk kotulugu yapmis .. kadincagiz icin ata ata bu hale geldi ... bir sey yapilamiyor çunku ne kadar konuşsa , anlatsa da kendini dış dünyaya kapatmis....
Açikcasi ben de annemle universiteye gidene kadar pek gecinemezdim ama sonra gurbeti tadinca bir de anne olunca hiiiç kiyamiyorum... anlatmaya baslayinca kibarca "anne , kapat artik bu mevzulari, valla kendini yedin bitirdin,yazik sana bitanem" diyorum ve lafi değiştiriyorum... biraz bozuluyor gerçi ama en azindan kalbini kirmadan konu degisiyor
Yaptiginizi dogru bulmasam da sizi anliyorum ama uzmeyin anneciginizi .... lütfen....