Annemin bencilliği, beni hiç sevmemesi.

Namasteee

Üye
Kayıtlı Üye
23 Nisan 2018
131
108
18
29
22 yasındayım, artık kaldıramıyorum.
Annem evde kendi odasını kitliyor, bana resmen hırsız muamelesi yapıyor ama ben bunu hakedecek tek bir sey yapmadım.
Dahası, kendine aldığı atıştırmalıkları, meyve sebzeleri odasında saklıyor.
Dolapta kendine aldığı yumurtaları, yoğurdu, tereyağını en alt kata saklamış, "onlar benim dokunma" dedi bugün bana.
O kadar çok üzülüyorum ki, burnum sızlıyor kelimeler boğazıma takılıyor.
Anne diyorum neden bunu yaptın diyorum.. "Sen kafayı yemekle bozmuşsun" diyip belki de kendi algısında beyninde olan hastalıklı düşünceyi benim üstüme yıkıyor.
Ama artık ben bile kendimi suçlamaya, gerçeklik algımı kaybetmeye basladım.
Sürekli bana küfür ediyor. O...pu, f..şe gibi şeyler söylüyor. Günde en az bakın abartmıyorum en az 15 defa "allah belanı versin" diyor. Çok yaralanıyorum. Ruhum yaralanıyor içime kapanıyorum odamdan çıkmak, dısarıya cıkmak istemiyorum.
Psikolojik yardım alıyorum suan ilac kullanıyorum. Ama ona rağmen bu haldeyim.

Annemle 1~2 yıl daha okulum bitene kadar aynı evde yasamak durumundayım, burası kesin.. Gidecek yerim de imkanım da yok. Kyk dan aldığım 400 tl kredi aldım bunun haricinde gelirim yok calısmıyorum. 300 tl de nafakam var, ama onu ben almıyorum annem alıyor. Bu ay vermedim nafakayı diye yapmadığını bırakmadı.
Ama kendisi 1. dereceden emekli memur, haberlerden biliyorsunuz 2 tane ikramiye alacak bu aylarda.

Dayanmak zorundayım. Ama nasıl dayanacağımı bilmiyorum. Yardım edin, ruh sağlığım için her fikir öneriye açığım. Lütfen yardım edin.
 
Niçin böyle davranıyor? Durduk yere mi, yoksa öfke kontrolü mü yok ufacık bir şeye zıvanadan çıkıp sapıtan biri mi?
Hayır hani iki türlü de sağlıklı değil durum ama biri daha beter; insan evladına niçin böyle eziyet eder ki? Konuya inanasım gelmedi neredeyse, öyle bi saçmalık annenizin durumu.

Tespit edilmiş psikolojik bir rahatsızlığı var mı kendinin? Anne-baba ayrı da onun acısını mı çıkarmaya çalışıyor kendince?
Dayanın ayrı eve çıkana kadar diyeceğim de, şu şartlarda zor yani, hele bi de anne olunca. :/
Takın kulaklığınızı duymayın, ya kavga da edin, siz de içinize birikenleri saydırın suratına gerekirse ezdirmeyin kendinizi.
 
Madem kabahatin olmasa da azar isitiyorsun o zaman paranı verme bence. Okulunu başarıyla bitirmek ve gelecekte olmak istediğin yer için şimdiden çalışmalara başla. Kendini ne yönde geliştirmen gerekiyorsa onlara yönel. Annenin de belli ki ciddi problemleri var. Bu yaştan sonra değiştirmem mümkün olmadığı için kabullenmeye bak. Kendini kurtarmaya bak tatlım. Allah seni ona, onu da sana muhtaç etmesin.
 
Allah yardımcınız olsun, kardeşiniz yok anladığım kadarıyla. Bence bol dua edin kendiniz ve anneniz için, Allah hayırlı kapılar açsın umarım iş imkanı olarak, haftasonu çalışabilirsiniz veya part time ders saatlerinize uygun olarak, yani illa ki üniyi bitirmeyi beklemeyin çalışmak için, zaten üni mezunları bile iş bulmakta zorlanıyor, hayata atılın. Hayat annenizden buzdolabındaki yumurtadan ibaret değil. Öğrenci evinde de aynı kavgalar olacaktır bu arada ama tabi anne olunca insan beklentiye giriyor, tavsiyem girmeyin, beklentiye girdikçe daha çok üzülüyoruz. Demek ki anneniz maddeci bakıyor hayata, olabilir. Para için evladını satanlar, çocuğunu dilendirenler de var, hepsine anne baba diyoruz. Ben de babamla anlaşamam çoğu konuda özellikle para, miras konusunda çok yıprandık. Baba olunca silip atamıyorsun, küfür de etse gene merak edip arıyorum. Siz de uzaklaşın bence ama gene de annenizdir kin tutmayın, silmeyin, dua edin. Normal değil çünkü yaptıkları, ölümlü dünya hayat paylaşınca güzel ama bazen en yakınlarını bile göremeyecek hale gelebiliyor insan. Allah hepimizi doğru yola iletsin. İlerde pişman olacaktır, siz en güzel yıllarınızı onun takıntısıyla uğraşarak geçirmeyin, yeni şeyler öğrenip keşfedin, gelecek planları yapın, kendinize yollar seçin. Anneniz hayatta olmayabilirdi mesela o zaman planınız ne olacaktı bunu düşünün.
 
22 yasındayım, artık kaldıramıyorum.
Annem evde kendi odasını kitliyor, bana resmen hırsız muamelesi yapıyor ama ben bunu hakedecek tek bir sey yapmadım.
Dahası, kendine aldığı atıştırmalıkları, meyve sebzeleri odasında saklıyor.
Dolapta kendine aldığı yumurtaları, yoğurdu, tereyağını en alt kata saklamış, "onlar benim dokunma" dedi bugün bana.
O kadar çok üzülüyorum ki, burnum sızlıyor kelimeler boğazıma takılıyor.
Anne diyorum neden bunu yaptın diyorum.. "Sen kafayı yemekle bozmuşsun" diyip belki de kendi algısında beyninde olan hastalıklı düşünceyi benim üstüme yıkıyor.
Ama artık ben bile kendimi suçlamaya, gerçeklik algımı kaybetmeye basladım.
Sürekli bana küfür ediyor. O...pu, f..şe gibi şeyler söylüyor. Günde en az bakın abartmıyorum en az 15 defa "allah belanı versin" diyor. Çok yaralanıyorum. Ruhum yaralanıyor içime kapanıyorum odamdan çıkmak, dısarıya cıkmak istemiyorum.
Psikolojik yardım alıyorum suan ilac kullanıyorum. Ama ona rağmen bu haldeyim.

Annemle 1~2 yıl daha okulum bitene kadar aynı evde yasamak durumundayım, burası kesin.. Gidecek yerim de imkanım da yok. Kyk dan aldığım 400 tl kredi aldım bunun haricinde gelirim yok calısmıyorum. 300 tl de nafakam var, ama onu ben almıyorum annem alıyor. Bu ay vermedim nafakayı diye yapmadığını bırakmadı.
Ama kendisi 1. dereceden emekli memur, haberlerden biliyorsunuz 2 tane ikramiye alacak bu aylarda.

Dayanmak zorundayım. Ama nasıl dayanacağımı bilmiyorum. Yardım edin, ruh sağlığım için her fikir öneriye açığım. Lütfen yardım edin.

annen hasta ve şu anda senin gücün onu değiştirmeye, tedavi ettirmeye yetmez
Yokuspokus Yokuspokus a da Buz ruhu Buz ruhu 'na da katılıyorum
1) madem her halükarda kötü muamele görüyorsun, kesinlikle paranı verme, kesinlikle verme!
2) susma, gerektiği yerde kavga da et bağır da çağır da
3) annenden beklentini sıfıra indir, mesela gerekirse 2 sene sadece ekmek yumurta ye yine de ondan yemek vs bekleme
4) asıl ilaç kullanması gereken kişi annen, kendi psikolojini daha fazla bozma, sinme, odana kapanma, kendini eğit! dışarı çık!
5) annen de olsa, haksız bedduası tutmaz merak etme, Allah çok büyük, sürekli dua et
 
Niçin böyle davranıyor? Durduk yere mi, yoksa öfke kontrolü mü yok ufacık bir şeye zıvanadan çıkıp sapıtan biri mi?
Hayır hani iki türlü de sağlıklı değil durum ama biri daha beter; insan evladına niçin böyle eziyet eder ki? Konuya inanasım gelmedi neredeyse, öyle bi saçmalık annenizin durumu.

Tespit edilmiş psikolojik bir rahatsızlığı var mı kendinin? Anne-baba ayrı da onun acısını mı çıkarmaya çalışıyor kendince?
Dayanın ayrı eve çıkana kadar diyeceğim de, şu şartlarda zor yani, hele bi de anne olunca. :/
Takın kulaklığınızı duymayın, ya kavga da edin, siz de içinize birikenleri saydırın suratına gerekirse ezdirmeyin kendinizi.
Durduk yere maalesef. Belki de evkat olarak beni hic bi zaman yeterli bulmadı, kendisini yükseltemedim.
Okul hayatım beklentisi doğrultusunda ilerlemedi. O da güzelliğimi kullanarak Sürekli zengin erkeklerle çıkmam, evlenmem için baskı kurdu..
Şimdi bulamazsan, 30 undan sonra mı bulacaksın, 25 inden sonra bir şeye benzemeyeceksin gibi laflar etti. ben karsı geldim istediği insan tipleriyle görüsmedim, hayatımda sevdiğim görüstüğüm birisi vardı, maddi durumu iyiydi ve annem çok fazla önayak oldu. aklıma girdi.. bende o iliskinin icinde buldum kendimi. Ki ben o zaman 20 yasındaydım, karsı taraf 35.
Annemi gezdirmekten, anneme borc para vermekten, parayı geri alamamaktan yıldı. En sonunda görüsmeyi kesti annem ile. Annem de durumu fark edince, bu sefer erk. arkadasımı bana kötüledi, istemedi. Ayrıldık, yanlıs bir ilişkiydi ve ben çok sonradan öğrendim ki bu adam nişanlıymış.. çok kötü günler atlattım. hadi diyelim benimle evlenmeye niyeti vardı, ben daha o yasımda ne evlenmesi, o yasta insanla nasıl bi hayat olabilirdi? hic bilmiyorum. Ve annem bana dur demek yerine ön ayak oldu. Aramızdaki meseleler çok derin yani..

Ve şuan 22 yasındayım ama yemin ederim ki,
düzgün biriyle tanıssam evlenip gitmeyi cok istiyorum.
Her seyi geride bırakmak için bi yol arıyorum. Caresiz durumdayım.
 
Nafakayı babandan alıyorsun sanırım? Baban tüm bunlar olurken ne yapıyor?
Annenle boşandığını tahmin ederek ,seninle de mi boşandı bu adam.
Beş kuruş vermeyin ,bağırıp dursun anneniz.
Babam cok uzakta, zaten benimle görüsmek istemiyor ben cok kücükken ayrılmıslar, birbirimizi pek görmedik, o da kendine yeni bir aile kurdu, cocugu var. Ben de rahatsız etmedim. 2 yabancıyız.
En son telefonda görüstüğümüzde.. "ben senin icin hic bisey yapamadım. önüne bak, iyi biriyle evlen" dedi.
Ben de bu cümlelere cok kırıldım,
Bi yabancının bunı bana söyleyebilmesine daha çok.
herkes benden kurtulmak ister gibi.
O nedenle ben de hırslanıp nafaka arttırma davası açtım bu ay elimdeki 3 kurus parayla. Sonuc bir 6 ay sonra belli olacak. Hala öğrenci oldugum için 500~600 tl ye cıkmasını umuyorum.
 
22 yasındayım, artık kaldıramıyorum.
Annem evde kendi odasını kitliyor, bana resmen hırsız muamelesi yapıyor ama ben bunu hakedecek tek bir sey yapmadım.
Dahası, kendine aldığı atıştırmalıkları, meyve sebzeleri odasında saklıyor.
Dolapta kendine aldığı yumurtaları, yoğurdu, tereyağını en alt kata saklamış, "onlar benim dokunma" dedi bugün bana.
O kadar çok üzülüyorum ki, burnum sızlıyor kelimeler boğazıma takılıyor.
Anne diyorum neden bunu yaptın diyorum.. "Sen kafayı yemekle bozmuşsun" diyip belki de kendi algısında beyninde olan hastalıklı düşünceyi benim üstüme yıkıyor.
Ama artık ben bile kendimi suçlamaya, gerçeklik algımı kaybetmeye basladım.
Sürekli bana küfür ediyor. O...pu, f..şe gibi şeyler söylüyor. Günde en az bakın abartmıyorum en az 15 defa "allah belanı versin" diyor. Çok yaralanıyorum. Ruhum yaralanıyor içime kapanıyorum odamdan çıkmak, dısarıya cıkmak istemiyorum.
Psikolojik yardım alıyorum suan ilac kullanıyorum. Ama ona rağmen bu haldeyim.

Annemle 1~2 yıl daha okulum bitene kadar aynı evde yasamak durumundayım, burası kesin.. Gidecek yerim de imkanım da yok. Kyk dan aldığım 400 tl kredi aldım bunun haricinde gelirim yok calısmıyorum. 300 tl de nafakam var, ama onu ben almıyorum annem alıyor. Bu ay vermedim nafakayı diye yapmadığını bırakmadı.
Ama kendisi 1. dereceden emekli memur, haberlerden biliyorsunuz 2 tane ikramiye alacak bu aylarda.

Dayanmak zorundayım. Ama nasıl dayanacağımı bilmiyorum. Yardım edin, ruh sağlığım için her fikir öneriye açığım. Lütfen yardım edin.
Paranı verme. Devlete başvur kyk yurtlarına ya da sığınma evlerine yerleşebilirsin. Gerekirse on kişiyle ayrı eve çık. Eğer anneni tedavi ettirme şansın yoksa (ki çok hasta olduğu belli) mutlaka ayrıl.
 
Şurada yaz tatiline bir şey kalmadı. Sık dişini 5-6 hafta daha.
Sonra yaz için dedenin evine git.
Emin ol bir akıl hastası ile yaşamaktan iyidir
Orada bir işe girer 3 ay para biriktirirsin.
Gider gitmez olmasa da, zamana yaya yaya onlara da durumu anlatırsın. İllaki yardım ederler.
Bu surede de yurda başvurursun.
Babana dava açacağını söylemişsin de sen babanın verdiği parayı annene veriyorsun zaten. Önce kendi hayatın için adımlar at.
 
Annen normal değil ya bu bariz
Madem ayrı gayrı takılın
Sen de eve gelince odana kitle kendini ayrı ye iç
Okul bitene kadar sabret
Paranı da verme annene
 
Valla çok şaşkınım , bir anne nasıl evladına böyle davranır. Anne yemez yedirir , giymez giydirir. Benim de evladım var henüz 5 yaşında bile değil , koca kışı eski süet botlarla geçirdim kendime sıcak tutan bir ayakkabı almadım ama onun hiçbir şeyini eksik etmemeye gayret ettim. Anneniz hasta olmalı yoksa başka açıklaması yok... Biraz daha dayan , işini gücünü eline al , kendi hayatını kur , ondan kurtulmak için de sakın emin olmadığın biri ile evlenme... İzmir yazıyor profilinde valla İstanbul da olsan gel bizde kal diyesim geldi.
 
Annen baya baya kötü durumda psikolojik olarak dedene gitne imkanin varsa git bence uygun oldugunda ve acilen bir işe başla kendi parani biriktir bir yandan da ders calismaya calisirsn bu hayat böyle gecmez kendi sagligindan da olursun annenle yaşadikça
 
Back
X