Direkt konuya gireceğim lütfen anlamlı yorum yapacaklar yapsın. Anneme bir derdimizi anlattığımızda bir şeyimizi paylaştığımızda napayim benim yapacak bir şeyim yok diyip işin içinden çıkıyor veya bir anda bağırmaya başlıyor dinlemiyor yorum yapmıyor. Tek umursadığı şey babam. Babam onu üzecek bir şey yaptığında onu cok dile getirip bizlere anlatıyor ama ayni şey bizim başımıza geldiğinde biz ona anlattığımızda kadin resmen kör ve sağır kesiliyor. Anne değil misin bir yorum yap bir destek çık diyoruz napiym ben diyor. Bağırıp çirkefliği bağlıyor bir anda kendini böylece bizi başından savmış oluyor. Ama konu babam olsun akan sular duruyor. Babam annemi seven ve saygı duyan biri değil. Babam aksi huysuz baskıcı birisi. Çevremdeki bazı anneleri görünce cok özeniyorum. Çocuklarıyla ilgilenen onların derdini dert edinen anneleri görünce garibime gidiyor. Babam zaten sinirli ve aşırı muhafazakar ona bir şey anlatılmıyor e anneme de anlatınca böyle yapıyor. Biz 3 kardeşiz. Ama şöyle bir baktığım zaman annem.her zaman bana karşı daha tahammülsüz oldu hep. Ben mi yanlış düşünüyorum bilmiyorum ama bir anne olarak bizlerin derdine çare bulması veya dinlemesi akıl vermesi destek olması gerekmez mi. Öyle babamın ağzının içine bakıyor. Daha önceki açtığım konulara bakarak babamın nasil bir insan olduğunu da anlayabilirsiniz.