yani eminim senelerdir yapmıştır kadın bırakın da artık boşlasın biraz ya.
Neden hepiniz sadece yemek konusuna takildiniz? Catismak diyorum sürekli kavga gürültü diyorum herkes yemek yapmak zorunda değil diyor. Evet zorunda değil ama yapsa da fena olmaz malum çalışanlar olarak yemek yapmaktan çok daha zor bir hayatımız var ve inanın bana bu zorluğun üzerine evlenmeyi aklımın ucundan bile geçirmiyorum. İşten yorgun gelen esine ve çocuklarına yapacağı bir kap yemek destek olmak, zorluğu paylaşmak olur ve aile olmak bunu gerektirir. Yemek yapmayı ev hanımlarına dayatilmiş bir zorunlulukmuş gibi gormeyi bırakip hayatın müşterek olduğunun farkına varsaniz rahat edersiniz. Çoğu zaman ben de, babamda yemek yapıyoruz zaten.
Bağlı yaşamamak benimde işime gelir inanın tam aksine annemin isine gelmez o yuzden kırmamaya çalışıyorum, sabrediyorum.Cogu kadinin hayalindeki hayati yasamakla mesgul
Boyle gelip boyle gecen duzene ben bu comagi sokarim arkadaş demiş.
Hosunuza gitmiyorsa ayri eve cikacaksiniz maalesef kimse kimseye bagli yasamak zorunda degil
Annenizin psikolojik olarak destek almaya ihtiyacı var net
Ve empati kurabilen birisi, teşekkür ederim
Maalesef buna yanaşmıyor bir kere söylediğimde senin Alman lazım diye sert bir tepki almıştım.
Eşin çalışıyorsa beraber yaparsınız... Allah gönlüne göre versin inşallah
Bence sabretmeyin. Onunuzde engel yoksa yalniz yasamanin maddi yuku sizi zorlamayacaksa bence durmayin, anneniz size gore yasamiyor siz de ona gore yasamayin.
Valla bu durumlar kendi kendine geçebilen şeyler değil tedaviden başka da bir çaresi yok o zaman kabullenmeniz gerekir. Önce siz gidip bı randevu alın durumu anlatın anneniz muhtemelen menepoza girmiştir diye düşünüyorum. Malum menepoza vs tüm hormonlar değişiyor psikoloji değişiyor belki sadece vitamin eksikliği bile olabilir. Yani tüm bu yasadiklarinizi nedeni basit olabilir
Ev hanımlarına ait olmadığının farkına varmışta hayatın müşterek olduğunun farkına varamamış işte sıkınti orada. Catisma da tam olarak böyle basliyor. Hosuna gitmeyen bir şey görse bağırıp çağırmasiyla başlıyor ben de bu yaşta azarlanmayi kendime yediremediğim için ister istemez karşılık veriyorum ve olay büyüyor. Sadece benimle değil babamla da tartisiyor surekli. Eve akşamdan aksama geliyoruz zaten sanırım birazcık anlayişu hakediyoruz
Dün beraber bir yemek yapacaktık mesela benim sevdiğim bir yemekti. Sonra küçücük bir sebepten tartıştık yemek malzemelerini yerine bıraktı haketmiyorsun diye bağırdı. Sorun yemeğe ayıracağı vakitte değilmiş yani.
izin gunum hafta sonuna denk geldiği için çoğu sağlik problemlerimi aksattim insallah annemi ikna edebilirim de o gitmeyi düşünür.
Anneniz önceden nasıldı ? Açıkçası ben ev işleri noktasına pek takilmiyorum ama eşiyle yatağı ayırması sürekli huzursuzluk çıkarması vs bunlara sizin anlattiginiz kadarıyla baktığımda öyle düşündüm . Siz randevu alın gidin anlatın durumu doktor hem tavsiye verir hem de belki annenizi ikna edebileceğiniz bi yol soyler
hmm olabilir aslinda haftaya bakayım gidebilirim o zaman inşallah :)
Ben de işten yorgun gelince ve zamanımı kitaba, filme, aileme/arkadaşlarıma ayırmak istedigimde o bana canın sağ olsun demiyor ama onu ne yapacağız hatta tepkisi de epey sert oluyor. Ben yemek bulamayınca o tepkiyi vermiyorum mesela zaten vejetaryen olduğum için çoğu zaman kendime ek yemek yapıyorum.
Ayrıntı versem uzar gider zaten neye çattiğini da anlayamıyorum. Canı sıkkın oluyor, bir şeye sinirleniyor sınırını çıkardığı kişi ben ve babam oluyoruz genelde. Yemek ve gezmeye gelince bizim evde herkesin bir sorumluluğu var biz eve giderken yemeğin hazır olduğunu varsayarak gidiyoruz o yüzden disardan birşey almıyoruz ama eve gidiyoruz annem evde yok nereye gittiğini haber vermemiş aradığımizda da çoğu zaman açmıyor. Böyle durumlarda onceden haber vermeli ki bizde ona göre davranalim. Ben eve geç gitsem haber veriyorum mesela.
Hareketleri can sıkıcı kesinlikle ama diktatör değil de derdi varmış gibi kadının. Hep mi böyleydi peki? Sonradan mı böyle oldu?
