Annemin laneti

Bende anne mağduru biriyim sevgisiz yetiştim daha neler.bir buçuk yaşındayken anneme benzedigimi görünce dur dedim kitap okudum arastirdim yardım aldım ve sevgimi gostermeye başladım şükür kötüye gitmeden düzeldi çoğu şey .güven sevgi kuruldi evladimla aramda .geç kalmış değilsin bunun farkındasın ve basla .evladına travma yaratacak şeylerden uzak dur lütfen gerekiyorsa yardım al evini degistir ama evladına kıyma
 
Keşke biri de sizi dovse sonra pişmanım dese ağlasa iyice korksaniz bu deli ne yapıyor diye sonra yine yapistirsa ve sizden bir kaç kat büyük biri olsa bu kişi sesinizi cikaramasaniz ..
 
Annenizin size yaptığını siz de çocuğunuza yapıyorsunuz yardım alabilirsiniz çünkü büyüdüğü zaman o da bu travmalarla yaşayacak , çok önemli bir konu lütfen yardım alın
 
O kadar üzgünüm o kadar yorgunum ki..Belki yazarsam içim bir nebze soğur diye düşünüyorum..Siz hiç anneniz hayattayken annenize hasret kaldınız mı..Hiç başkalarının annelerine özendiginiz oldu mu..
Ben kendimi bildim bileli yani çok küçük yaşlardan beri annem benim için hep korktuğum bir varlık oldu..Ne sıcaktan bir sarılma ne tatlı bir söz ne de ilgi alaka..Uzun yıllar hem psikolojik hem fizyolojik şiddet gördüm..Taa o zamanlar bir karar vermiştim..Ben asla annem gibi bir anne olmayacaktım..
Yıllar geçti ruh eşimi buldum çok severek evlendim ve nihayetinde ben de anne oldum..iki tane dünya tatlısı evladım var..Kızım 3 yaşında oğlum 3 aylık.. Kayınvalidemle birlikte yaşıyoruz ve tahmin edersiniz oldukça stresli bir hayatım var..Bana sorsanız 4 yıllık evliyim fakat 40 yılın yorgunluğu var üzerimde..Ha birde annemin laneti..
Beni üzen yıpratan asıl mesele şu ki ben de kızıma şiddet uygular hale geldim..Bunun hiçbir mazereti olamaz biliyorum fakat anlık gözüm dönüyor vuruyorum o masum yavruma..Sonrası deli gibi pişmanlıklar gözyaşlarım..Artık bu son desem de engel olamıyorum kendime..
Çok üzgünüm çok kırgınım..Hani ben annem gibi bir kadın olmayacaktım..
Priskolojik destek almalısın. İyi bir terapist bulduğunda içindeki travmaları çözüp hayatına daha huzurlu devam edeceğine eminim
 
3 yaşındaki bir çocuğun en fazla ne suçu olabilir, çok ağlar bir şeye inat eder . Dövülmekten ne anlar daha fazla ağlar en fazla o anda korkar yine yapar sürekli tekrar ettiğine göre sizin yönteminiz bir işe yaramıyor❗️ önce karşınızdakinin çocuk olduğunu bilin sabrınızı ona göre ayarlayın çocuklar unutmaz bu yaptığınızı küçük diye önemsememezlik yapmayın en önemli yaşları şuanda.
Kendiniz de psikolojik destek alın ayrıca çocuk eğitimi ile ilgili nasıl davranılmasıyla ilgili uzman görüşleri okuyun
 
O kadar üzgünüm o kadar yorgunum ki..Belki yazarsam içim bir nebze soğur diye düşünüyorum..Siz hiç anneniz hayattayken annenize hasret kaldınız mı..Hiç başkalarının annelerine özendiginiz oldu mu..
Ben kendimi bildim bileli yani çok küçük yaşlardan beri annem benim için hep korktuğum bir varlık oldu..Ne sıcaktan bir sarılma ne tatlı bir söz ne de ilgi alaka..Uzun yıllar hem psikolojik hem fizyolojik şiddet gördüm..Taa o zamanlar bir karar vermiştim..Ben asla annem gibi bir anne olmayacaktım..
Yıllar geçti ruh eşimi buldum çok severek evlendim ve nihayetinde ben de anne oldum..iki tane dünya tatlısı evladım var..Kızım 3 yaşında oğlum 3 aylık.. Kayınvalidemle birlikte yaşıyoruz ve tahmin edersiniz oldukça stresli bir hayatım var..Bana sorsanız 4 yıllık evliyim fakat 40 yılın yorgunluğu var üzerimde..Ha birde annemin laneti..
Beni üzen yıpratan asıl mesele şu ki ben de kızıma şiddet uygular hale geldim..Bunun hiçbir mazereti olamaz biliyorum fakat anlık gözüm dönüyor vuruyorum o masum yavruma..Sonrası deli gibi pişmanlıklar gözyaşlarım..Artık bu son desem de engel olamıyorum kendime..
Çok üzgünüm çok kırgınım..Hani ben annem gibi bir kadın olmayacaktım..
Bir an önce yardım alın psikolojik destekten bahsediyorum. Kayınvalidenizlede oturmayın evi ayırın ne olursa olsun ayırın.
 
Konu sahibi öncelikle bu hikayede en çok o yavruya üzüldüm. Ne sen ne bir başkası en çok o masuma.

Buraya konu açtığına göre hala kalbinde bir yerde merhamet ve vicdan var biliyorum.

Çünkü benim annem döver birde aç bırakırdı. Aklımın erdiği saniyeden beri onunla ilgili güzel olan herşeyi silmiş zihnim. Zaten yoktu sanki.

Sadece şiddet uyguladığı ve yaşattıkları geliyor aklima. Ondan tüm kalbimle nefret ediyorum. Öyle nefret ediyorum ki onun hep kötü kalmasını ona acımayı dahi istemiyorum.

Bebeğim 9 aylik. İlk 3 ay o travmalar yüzünden zindan oldu günlerim. Ondan yine nefret ettim. Çocuğumu kabullenemedim.

Annemin senin anneliğini de görürüz. Benim tırnağım olamazsin. Evlen kocan kapiya koyar. G*tveren orospu vs. gibi milyon şey duydum.

Ne oldu yıllar geçti gücü yetmeyince bende bana kaldırdığı eli itince bu sefer diline vurdu. Asla düzelmedi asla.

Şuan türlü psikolojik sorunlarla uğraşan biri oldu. Mide kalp bir sürü hastalığı var. Kendini yedi bitirdi yillarca.

Ben mi ? Ben 28 senedir hala onun açtığı yaraları sarmaya çalışıyorum. Bebeğime karşı uykusuzluk açlık tuvalet ihtiyacimdan öfkelenip kızıyorum bazen sonra sarilip ağlıyorum.

Ona vurmadim, vuracak kadar sinirim bozuldu ama 30 sn birakip onu yan odaya gidip kendimi topladim. Sadece 30 sn tamamen duygumu değiştirdi döndüğümde bana bi gülerdi allahim koklaya koklaya öperdim yavrumu.

Şükür o zor zamanlar geçti simdi de insanız kızdığım yapma dediğim oluyor ama öyle bir ayarla ki. Bana bakip gülüyor sıpam kizdigimi bile anlamiyor 😁

Bak 3 yaş ya inan unutmaz yavrun, silkelen kendine gel benim annem gibi bir anne olma. Bendeki yerini bilsen annemin gider evladinin ayağının altını öperdin.

Keşke benim annemde senin gibi pişman olsaydı keşke 3 yaş değil 10 yaşa kadar dövseydi sonra bana pişmanlığını öyle sevgisiyle hissettirseydi. Ben bugün yaralarımı daha kolay kapatabilirdim. Annem de zor hayat yaşamış onu anlıyorum affediyorum. Benim için çabaladı ve geç de olsa hatasından döndü diyebilseydim.

Annemi aramıyor sormuyorum, hastalanıyor merak etmiyorum, etsem de içim midem almıyor, numarasini gördüğümde dahi elim ayağım titiriyor. Yapma böyle bir anne olma ilerde yapayalniz kaldığında pişman olacaksin.
Ahh jesss 😔
Çok güzel yol göstermişsin bu arada, yapıcı yorumunun faydası olur umarım.
 
  • Beğen
Reactions: JES
Yorumunuz için teşekkür ederim..Yapıcı üslubunuz için de..Yaşadıklarınıza çok üzüldüm..insaAllah Rabbim utandırmasın başardığımı burada paylaşacam..
Umarım yazarsınız hatanızı biliyorsunuz tedavi olun bir an önce.
 
  • Beğen
Reactions: JES
O kadar üzgünüm o kadar yorgunum ki..Belki yazarsam içim bir nebze soğur diye düşünüyorum..Siz hiç anneniz hayattayken annenize hasret kaldınız mı..Hiç başkalarının annelerine özendiginiz oldu mu..
Ben kendimi bildim bileli yani çok küçük yaşlardan beri annem benim için hep korktuğum bir varlık oldu..Ne sıcaktan bir sarılma ne tatlı bir söz ne de ilgi alaka..Uzun yıllar hem psikolojik hem fizyolojik şiddet gördüm..Taa o zamanlar bir karar vermiştim..Ben asla annem gibi bir anne olmayacaktım..
Yıllar geçti ruh eşimi buldum çok severek evlendim ve nihayetinde ben de anne oldum..iki tane dünya tatlısı evladım var..Kızım 3 yaşında oğlum 3 aylık.. Kayınvalidemle birlikte yaşıyoruz ve tahmin edersiniz oldukça stresli bir hayatım var..Bana sorsanız 4 yıllık evliyim fakat 40 yılın yorgunluğu var üzerimde..Ha birde annemin laneti..
Beni üzen yıpratan asıl mesele şu ki ben de kızıma şiddet uygular hale geldim..Bunun hiçbir mazereti olamaz biliyorum fakat anlık gözüm dönüyor vuruyorum o masum yavruma..Sonrası deli gibi pişmanlıklar gözyaşlarım..Artık bu son desem de engel olamıyorum kendime..
Çok üzgünüm çok kırgınım..Hani ben annem gibi bir kadın olmayacaktım..
Senin gibiler asla anne olmamalı. Keşke sizleri doğurmadan tespit edecek bir mekanizma olsa dünyada. Yazık. Dişiniz dada çocuk evresine geçmemiş bir bebeğe geçiyor. Çok vaka görmüş biri olarak sen ve senin gibilere asla acımıyorum.
 
Sevgili kadınlar,

Anne olduğumuzda eğer ki bu konuda eğitim almamışsak ya da üzerinde düşünmemişsek annemizden gördüğümüzü uygulamaya yatkın oluruz. Biz yaramazlık yaptığımızda annemiz ne yapıyorsa çocuğumuza aynı tepkiyi vermeye meyilli oluruz. Bu korkunç bir kısır döngüdür. Çocuğumuz da aynı şeyi çocuğuna yapacaktır çünkü. Bunun kırılması için de öncelikle kişinin durumun farkına varması ve pişman olması gerekir. Sonra bu durumu değiştirmeye karar vermesi ve gerekirse yardım alması şarttır.

Biz burada henüz 3 aylık bebeği olan yeni doğum yapmış bir kadına yargılamadan yardım edemezsek onu daha da gereriz ve belki de bir tokat da bizim yüzümüzden atılır o yavruya. Suçlusu ben miyim demeyelim. Yardım çığlığı atan bir kadına ellerin kırılsın diyemeyiz. Evet hata yapmışsın ama düzelmek istiyorsun, neler yapılabiliriz konuşalım deriz. Sonrasında gerekirse çocuk için de yardım alabilir zaten.

Bazen bazı olayların altından tek başımıza kalkamayabiliriz. Bazılarımız daha şanslı olabiliyor. Benim annem saçımın telini dahi incitmemiş merhametli bir anne. Ama öyle olmayabilirdi de... Öyle bir durumda ben de bu konuyu açıyor olabilirdim. Bunu da düşünelim lütfen. Hepimizin başından bir sürü şey geçiyor. Bir sürü yanlış yapabiliyoruz.

Ve "tedavi ile çocuk sahibi olmaya çalışıyoruz senin gibiler anne oluyor" diyenler... Sizin çocuğunuzun olmaması da bu üyenin suçu değil. İnşallah isteyen ve bu güzelliğin farkında olabilen herkes en güzel zamanda anne olur. Zor bir süreç gerçekten...

Lütfen acımasızca yargılamayalım. Yaptığının kötü olduğunun farkında ve değişmek istiyor. Tekrar tekrar sen kötüsün demeye gerek yok.
Bu romantik bakış açısına ben sahip olamıyorum. Bu kadının yerinde olmam mümkün değil. Bir kedim var kollarımi parçaladı . Abartmıyorum kollarım çizik içerisinde bir kaç yerini ısırdı morartti . Onun canını acıtacak hiçbir şey yapmadim . Artık acidan ağladım yani şimdi tedaviye başlatıyorum . Merhameti azıcık vicdani olan en başta insan olan bir kişi kendinden küçük savunamayacak bir canlıya hiçbir koşulda zarar vermez . Yok annesi vurdu yok bilmem ne oldu çatır çatır sevişip çocuk yapmayı bilecek bilinçte bir insan ve artık devir eskisi gibi değil . Burada millete beddua edeceğine açıp bir kaç psikoloğu dinlesin. Bazıları insanlıktan ve vicdandan nasibini almamıştir. Kadın olunca bu insana pozitif ayrım yapma zorunluluğumuz olduğunu da düşünmüyorum .

Şimdi burda bir kocanin kadını dövdüğü ile ilgili konu açılsa kimse gidip ama onun babası da karısını dovuyormus zor durumda adam yazık diyormusunuz ? Bence kimseye sizde çocuğuna vurmasına vesile oluyorsunuz diye vicdan yaptırmaya çalışmayın. Katillerin çocukları katil her şiddet gösterinin çocuğu şiddet göstermeliydi o zaman üç tane dayım var babaları alkolik annanemi günlük dovmesine rağmen karılarını el ustunde tutuyorlar . Uzaydan mı geldiler acaba ? Kısır döngüyu kirivermişler
 
Bu romantik bakış açısına ben sahip olamıyorum. Bu kadının yerinde olmam mümkün değil. Bir kedim var kollarımi parçaladı . Abartmıyorum kollarım çizik içerisinde bir kaç yerini ısırdı morartti . Onun canını acıtacak hiçbir şey yapmadim . Artık acidan ağladım yani şimdi tedaviye başlatıyorum . Merhameti azıcık vicdani olan en başta insan olan bir kişi kendinden küçük savunamayacak bir canlıya hiçbir koşulda zarar vermez . Yok annesi vurdu yok bilmem ne oldu çatır çatır sevişip çocuk yapmayı bilecek bilinçte bir insan ve artık devir eskisi gibi değil . Burada millete beddua edeceğine açıp bir kaç psikoloğu dinlesin. Bazıları insanlıktan ve vicdandan nasibini almamıştir. Kadın olunca bu insana pozitif ayrım yapma zorunluluğumuz olduğunu da düşünmüyorum .

Şimdi burda bir kocanin kadını dövdüğü ile ilgili konu açılsa kimse gidip ama onun babası da karısını dovuyormus zor durumda adam yazık diyormusunuz ? Bence kimseye sizde çocuğuna vurmasına vesile oluyorsunuz diye vicdan yaptırmaya çalışmayın. Katillerin çocukları katil her şiddet gösterinin çocuğu şiddet göstermeliydi o zaman üç tane dayım var babaları alkolik annanemi günlük dovmesine rağmen karılarını el ustunde tutuyorlar . Uzaydan mı geldiler acaba ? Kısır döngüyu kirivermişler
Dünyada pedofiliyi bile güzelleyen ''eğilim'' diyen insanlar var. Buyrun Tedx konuşması youtubedan izleyin tabiki kaldırılmadıysa. Bu tarz pembe panjurlu düşüncelere şaşırmıyorum artık ben o videodan sonra öyle bir kültür oluşmuş ki herşey göğüste yumuşatılabilir olmuş bizler için. Bebek dövmekte dahil..Şaşırmadım. Biraz köşeli, kanunlu , riayetli olmak lazım.
 
Dünyada pedofiliyi bile güzelleyen ''eğilim'' diyen insanlar var. Buyrun Tedx konuşması youtubedan izleyin tabiki kaldırılmadıysa. Bu tarz pembe panjurlu düşüncelere şaşırmıyorum artık ben.
Ben şaşırıyorum valla orda kadın çocuğa sırf kociskosu ve annesine tepki veremedigi için şiddet uyguluyor biz burda kadını anlamaya çalışacağız . Birde tek bir tanesi yetmemiş gibi hala ürüyor. Ben bu kadınla empati yapamam .
 
Ben şaşırıyorum valla orda kadın çocuğa sırf kociskosu ve annesine tepki veremedigi için şiddet uyguluyor biz burda kadını anlamaya çalışacağız . Birde tek bir tanesi yetmemiş gibi hala ürüyor. Ben bu kadınla empati yapamam .
E tabi üreyecek yoksa nasıl ispatlar instagram alemine yumurtalıklarının tıkır tıkır çalıştığını? Nasıl paylaşacak cocugunun resmini hava atmak için altına yalandan iyiki senn evladımmm iyiki beni seçtin yavrumm yazacak? Bebeği olmasa bunlar mümkün mü? Bebek doğurmasa bu hatunun dünyada kapladığı vizyon ve alan ne ki.
 
E tabi üreyecek yoksa nasıl ispatlar instagram alemine yumurtalıklarının tıkır tıkır çalıştığını? Nasıl paylaşacak cocugunun resmini hava atmak için altına yalandan iyiki senn evladımmm iyiki ben seçtin yavrumm yazacak? Bebeği olmasa bunlar mümkün mü? Bebek doğurmasa bu hatunun dünyada kapladığı vizyon ve alan ne ki.
Cok şey söylemek isterdim de hiç yeri değil .
 
O kadar üzgünüm o kadar yorgunum ki..Belki yazarsam içim bir nebze soğur diye düşünüyorum..Siz hiç anneniz hayattayken annenize hasret kaldınız mı..Hiç başkalarının annelerine özendiginiz oldu mu..
Ben kendimi bildim bileli yani çok küçük yaşlardan beri annem benim için hep korktuğum bir varlık oldu..Ne sıcaktan bir sarılma ne tatlı bir söz ne de ilgi alaka..Uzun yıllar hem psikolojik hem fizyolojik şiddet gördüm..Taa o zamanlar bir karar vermiştim..Ben asla annem gibi bir anne olmayacaktım..
Yıllar geçti ruh eşimi buldum çok severek evlendim ve nihayetinde ben de anne oldum..iki tane dünya tatlısı evladım var..Kızım 3 yaşında oğlum 3 aylık.. Kayınvalidemle birlikte yaşıyoruz ve tahmin edersiniz oldukça stresli bir hayatım var..Bana sorsanız 4 yıllık evliyim fakat 40 yılın yorgunluğu var üzerimde..Ha birde annemin laneti..
Beni üzen yıpratan asıl mesele şu ki ben de kızıma şiddet uygular hale geldim..Bunun hiçbir mazereti olamaz biliyorum fakat anlık gözüm dönüyor vuruyorum o masum yavruma..Sonrası deli gibi pişmanlıklar gözyaşlarım..Artık bu son desem de engel olamıyorum kendime..
Çok üzgünüm çok kırgınım..Hani ben annem gibi bir kadın olmayacaktım..
Empati yapamadığım konulardan biriside annenin çocuğuna şiddet uygulaması ve suçu yaşadığı travmaya vermesi.

O çocuk büyüyünce sizden nefret edecek tıpkı sizin gibi kendi canından şiddet görüp kendi canına şiddet uygulayan korkunç bir insan olacak YAPMAYIN.

Hiç bir sebeb neden hafifletmez 3 yaş veya 13 ne fark eder el kalkarmı evlada belliki korkunç bir psikolojik dönemden geçiyorsunuz keki neden çocuk yapıyorsunuz.

Yok abi Allah yardımcıları olsun o sabilerin
 
Hem daha ayrı ev tutup kendi hayatını idame edecek paranız yok ama biryandan da çocukları sırayla pırtlatmaktan geri kalmıyorsunuz.

Kaynana yanında sinir stres yaşarken çocuk neyinize. Sonra o stresin ceremesini çocuklar psikolojik ve fiziksel şiddetle çekiyor yazık günah ya.

Allah aşkına kaynana yanına evlenmeyin, evleniyorsanız da o huzursuz ortamınıza çocuk yapmayın.
Tabi koca boşar, kaynana kısır der yapmazlar mı hiç koşa koşa.
Niye doğurdugun belli ağzını kocana kayınvalidene acamadigin için bir kum torbası lazımdı
Kayınvalide yanında sığıntı, o da yetmiyor iki tane de günahsız ek sığıntı. Kayınvalide evine gitmek ne yaaa!!! Böyle bir evlilik hala var mı? 50 metrekare, 1 + 1 evi idare ettiremeyecek maddiyatları yoksa evlenmeselerdi. Kocası olacak hanzoya ve mutlak otorite kayınvalideye (Aslında kayınvalideye kızacak bir şey yok, gelin hanım beleş hayatı tercih etmiş.) hıncını çocuktan çıkarıyor. Allah'ım aklımı koru.
 
Kayınvalide yanında sığıntı, o da yetmiyor iki tane de günahsız ek sığıntı. Kayınvalide evine gitmek ne yaaa!!! Böyle bir evlilik hala var mı? 50 metrekare, 1 + 1 evi idare ettiremeyecek maddiyatları yoksa evlenmeselerdi. Kocası olacak hanzoya ve mutlak otorite kayınvalideye (Aslında kayınvalideye kızacak bir şey yok, gelin hanım beleş hayatı tercih etmiş.) hıncını çocuktan çıkarıyor. Allah'ım aklımı koru.
Birde kendi dogurdugu çocuğuna merhamet göstermeyen bu arkadaşi anlamamız bekleniyor
 
Back
X