Annemin omzuma yüklediği manevi yükler

annewitha .!.:

Merhaba, annemin manevi olarak bana yüklediği (belki de ben öyle hissediyorum) yük nedeniyle zor günler geçiriyorum. Babam alzheimer hastası. 2-3 yıldır bizi tanımıyor. Gün geçtikçe de kendi ihtiyaçlarını karşılama yetisi maalesef kaybetti. Bakımını annem yapıyor. Fakat her telefon konuşmamızda sürekli şikayet ediyor. Babam bazı durumlarda kolunu sıkıyor, bazen altına kaçırıyor. Her gün mutlaka bir şeyler yaşanıyor ve annem onu her aradığımda bu olumsuz şeylerden bahsediyor.
Beni güçlü görüyor ya da deşarj olmak için anlatıyor ama ben çok üzülüyorum. Geceleri gözüme uyku girmiyor; babamın hayatı bitti anneminki de bitti diye. Mali olarak iyi durumda bakıcı ya da bakım evi seçeneklerini sundum yanaşmıyor. Ben bakayım haftasonu gitmek istediğin bir yer varsa diyorum kabul etmiyor. Böyle olduğu için de telefon açmak ya da görüşmek içimden hiç gelmiyor. Sanki ben hiç takmıyormuşum gibi davranıyor ama çok üzülüyorum. Çok üzüldüğümü, çok etkilendiğimi kendisine söyledim. Hatta bir ara tik gibi bir şey olmuştum. Gece yattığımda bütün vücudum atıyordu. Baya yorgan falan kalkıyordu, o kadar büyük hareketler oluyordu.
Kendisi de zor günler yaşıyor, anlıyorum ama benim bir yanda babam bir yanda annem olduğu için çok üzülüyorum.
Gerçekten Allah en kötü insana bile bu hastalığı vermesin.

Genişletmek için tıkla...

annewitha .!.:

Merhaba, annemin manevi olarak bana yüklediği (belki de ben öyle hissediyorum) yük nedeniyle zor günler geçiriyorum. Babam alzheimer hastası. 2-3 yıldır bizi tanımıyor. Gün geçtikçe de kendi ihtiyaçlarını karşılama yetisi maalesef kaybetti. Bakımını annem yapıyor. Fakat her telefon konuşmamızda sürekli şikayet ediyor. Babam bazı durumlarda kolunu sıkıyor, bazen altına kaçırıyor. Her gün mutlaka bir şeyler yaşanıyor ve annem onu her aradığımda bu olumsuz şeylerden bahsediyor.
Beni güçlü görüyor ya da deşarj olmak için anlatıyor ama ben çok üzülüyorum. Geceleri gözüme uyku girmiyor; babamın hayatı bitti anneminki de bitti diye. Mali olarak iyi durumda bakıcı ya da bakım evi seçeneklerini sundum yanaşmıyor. Ben bakayım haftasonu gitmek istediğin bir yer varsa diyorum kabul etmiyor. Böyle olduğu için de telefon açmak ya da görüşmek içimden hiç gelmiyor. Sanki ben hiç takmıyormuşum gibi davranıyor ama çok üzülüyorum. Çok üzüldüğümü, çok etkilendiğimi kendisine söyledim. Hatta bir ara tik gibi bir şey olmuştum. Gece yattığımda bütün vücudum atıyordu. Baya yorgan falan kalkıyordu, o kadar büyük hareketler oluyordu.
Kendisi de zor günler yaşıyor, anlıyorum ama benim bir yanda babam bir yanda annem olduğu için çok üzülüyorum.
Gerçekten Allah en kötü insana bile bu hastalığı vermesin.

Genişletmek için tıkla...

annewitha .!.:

Merhaba, annemin manevi olarak bana yüklediği (belki de ben öyle hissediyorum) yük nedeniyle zor günler geçiriyorum. Babam alzheimer hastası. 2-3 yıldır bizi tanımıyor. Gün geçtikçe de kendi ihtiyaçlarını karşılama yetisi maalesef kaybetti. Bakımını annem yapıyor. Fakat her telefon konuşmamızda sürekli şikayet ediyor. Babam bazı durumlarda kolunu sıkıyor, bazen altına kaçırıyor. Her gün mutlaka bir şeyler yaşanıyor ve annem onu her aradığımda bu olumsuz şeylerden bahsediyor.
Beni güçlü görüyor ya da deşarj olmak için anlatıyor ama ben çok üzülüyorum. Geceleri gözüme uyku girmiyor; babamın hayatı bitti anneminki de bitti diye. Mali olarak iyi durumda bakıcı ya da bakım evi seçeneklerini sundum yanaşmıyor. Ben bakayım haftasonu gitmek istediğin bir yer varsa diyorum kabul etmiyor. Böyle olduğu için de telefon açmak ya da görüşmek içimden hiç gelmiyor. Sanki ben hiç takmıyormuşum gibi davranıyor ama çok üzülüyorum. Çok üzüldüğümü, çok etkilendiğimi kendisine söyledim. Hatta bir ara tik gibi bir şey olmuştum. Gece yattığımda bütün vücudum atıyordu. Baya yorgan falan kalkıyordu, o kadar büyük hareketler oluyordu.
Kendisi de zor günler yaşıyor, anlıyorum ama benim bir yanda babam bir yanda annem olduğu için çok üzülüyorum.
Gerçekten Allah en kötü insana bile bu hastalığı vermesin.

Genişletmek için tıkla...

annewitha .!.:

Merhaba, annemin manevi olarak bana yüklediği (belki de ben öyle hissediyorum) yük nedeniyle zor günler geçiriyorum. Babam alzheimer hastası. 2-3 yıldır bizi tanımıyor. Gün geçtikçe de kendi ihtiyaçlarını karşılama yetisi maalesef kaybetti. Bakımını annem yapıyor. Fakat her telefon konuşmamızda sürekli şikayet ediyor. Babam bazı durumlarda kolunu sıkıyor, bazen altına kaçırıyor. Her gün mutlaka bir şeyler yaşanıyor ve annem onu her aradığımda bu olumsuz şeylerden bahsediyor.
Beni güçlü görüyor ya da deşarj olmak için anlatıyor ama ben çok üzülüyorum. Geceleri gözüme uyku girmiyor; babamın hayatı bitti anneminki de bitti diye. Mali olarak iyi durumda bakıcı ya da bakım evi seçeneklerini sundum yanaşmıyor. Ben bakayım haftasonu gitmek istediğin bir yer varsa diyorum kabul etmiyor. Böyle olduğu için de telefon açmak ya da görüşmek içimden hiç gelmiyor. Sanki ben hiç takmıyormuşum gibi davranıyor ama çok üzülüyorum. Çok üzüldüğümü, çok etkilendiğimi kendisine söyledim. Hatta bir ara tik gibi bir şey olmuştum. Gece yattığımda bütün vücudum atıyordu. Baya yorgan falan kalkıyordu, o kadar büyük hareketler oluyordu.
Kendisi de zor günler yaşıyor, anlıyorum ama benim bir yanda babam bir yanda annem olduğu için çok üzülüyorum.
Gerçekten Allah en kötü insana bile bu hastalığı vermesin.

Genişletmek için tıkla...

prometheus .!.:

Çok geçmiş olsun. Madem maddi imkan varmış, bir hastabakıcı ayarlayıp ailenizin evine gönderin. Yardımcının rahatlığına alışınca bundan vazgeçmek istemeyecektir anneniz. Yemek, çamaşır yıkama asma, mutfağı toplama, temizlik gibi konularda destek alınca ne kadar rahatladığını anlayacaktır.

Genişletmek için tıkla...

annewitha .!.:

Teşekkür ederim. Maalesef onayını almadan böyle bir şey yapabilmem mümkün değil kendisi alanına çok müdahale edilmesini istemez. Son konuşmamızda evde yabancı birinin bulunmasını istemediğini, bir de başka birisi eve gelecek diye efor sarf etmek istemediği, tek başına bir kadının babamla ilgilenemeyeceğini yine kendisinin yardımcı olması gerekeceğini çok net şekilde anlattı aslında

Genişletmek için tıkla...

annewitha .!.:

Teşekkür ederim. Maalesef onayını almadan böyle bir şey yapabilmem mümkün değil kendisi alanına çok müdahale edilmesini istemez. Son konuşmamızda evde yabancı birinin bulunmasını istemediğini, bir de başka birisi eve gelecek diye efor sarf etmek istemediği, tek başına bir kadının babamla ilgilenemeyeceğini yine kendisinin yardımcı olması gerekeceğini çok net şekilde anlattı aslında

Genişletmek için tıkla...

KudrAlobar .!.:

Babaannem ve babamla bu hastalığı yaşadım, aynı zamanda bir bakımeviyle yakın bir ilişkim var. Size çok net bakıcıyla olmaz diyebilirim. Bu tip hastaların tam bakıma ihtiyacı var. Bakımevinde doktoru, hemşiresi, hastabakıcısı sürekli etrafında olacak, uygun etkinlikler yapılacak gerekirse. Bir bakımevinin hastaya sağlayacağı bakım ve konforu evde sağlamanız mümkün değil. Ki bakım verenin ruh sağlığını kaybedeceğini de göz önüne almalısınız.

Babaanneme annem baktı sanırım 2 yıla yakın bir süre. En son annemi acil ruh ve sinir hastalıkları hastanesine kaldırdık, 3 sene süren krizler geçirdiği ağır bir depresyon süreci yaşadı. Annenizi ikna etmelisiniz.

Genişletmek için tıkla...

Muhtelif Evhamli Hatun .!.:

Kudra belki annen isyçteyerek gönüllü oldu ama aynı durum annemin başına gelebilir. Babaannemin 6 kızı olmasına rağmen her sene anneme bir bahane ile gönderilmeye çalışıyorlar ki annem de hasta. Bahaneler de şu: bu şehrin havası yaramıyor bize gelmesin, benim kolum ağrıyor kaldıramam bize gelmesin. Elimde olsa ben bakarım ama kendi kızları bol bol varken uyanıklık yapıp geline kalmasına sinirleniyorum ki babaannem en has kv lerden biridir yani, 4 gelini konuşmuyor, kaçırttı en sonunda bir annem kaldı.

Niye yazdım bilmiyorum ama iç döktüm sanırım şu aralar bununla uğraştığımız için. Bizim sülale de "10 tane çocuk bi anaya bakamadı" dedirtmemek için ne yardımcı ne de bakımevi fikrine yanaşmıyor. Nasılsa bir enayi var o bakar.

Genişletmek için tıkla...

annewitha .!.:

Teşekkür ederim. Maalesef onayını almadan böyle bir şey yapabilmem mümkün değil kendisi alanına çok müdahale edilmesini istemez. Son konuşmamızda evde yabancı birinin bulunmasını istemediğini, bir de başka birisi eve gelecek diye efor sarf etmek istemediği, tek başına bir kadının babamla ilgilenemeyeceğini yine kendisinin yardımcı olması gerekeceğini çok net şekilde anlattı aslında

Genişletmek için tıkla...