Slm arkadaşlar. Sabah annemle konuştum moralim bozuldu.bu hastalık geldiğinden beri cocuklarimda bende dışarı çıkmadık. Ailemizle telefonda konuşuyoruz. Eşim bu konuda çok hassas.annemle evlerimiz çok yakın. Kvden yarım saatlik uzaklıkta. Eşim kendi ailesinin bile ihtiyaçlarını görürken kapıdan verip geliyor.ama annem bana bu konuda çok baskı yapıyor. Kendimide kötü hissetmeme sebebi oluyor.hergün birkaç defa arıyorum. Kronik rahatsızlığı var.korona yada inanmayanlardan.sık sık doktora gidiyor sürekli anne dikkat et diyorum.amaaan nekadar huylusunuz deyip geçiyor. Evde kardeşim var sürekli dışarıya çıkıp geliyor.pek umursamiyorlar bu durumu.ve sabah oğlum telefonu aldı ben konuşurken anneanne seni özledim dedi.annem açtı ağzını yumdu gozunu bir tek korona sizdemi var.benim komşularımın çocukları hep annesine gelip oturuyorlar.sanki siz bizden korona bulasaçak gibi davranıyorsunuz. Geldiginiz zaman kapıdan kaçıyorsunuz. Çocukların izin günlerinde uğradık ama bahçede oturduk.sanki çocuklarına bizden gecicek gibi bi haldesiniz.ben farkında degilmiyim sanki biz anlamiyozmu sizin tavırlarınız vs...anlatmaya çalıştım ama malesef anlamadı iyi bakalım iyi yapın bakalım dedi.bu hastalık çıktığından beri eşim ne markete ne pazara beni yollamıyor.kendi ailesinede aynı şekil davranıyor. Ama annem kendisine kasıtlı yapıldığını düşünüyor. Söylediği şeyler kendimi kötü hissetmeme sebebi oldu.hasta kırılmasın diye guzelce anlatmaya çalıştım ama bilmiyorum.nasıl anlatmam gerekir bilmiyorum