- 27 Ağustos 2018
- 131
- 22
- 13
- 43
- Konu Sahibi zalimhayat_82
-
- #21
Hangi bölüme gitti
Psikolog mu psikiyatri mi
Annem daha önce psikiyatriye gitmişti iyi gelmedi şu anda da antidepresan içiyor fakat yine aynı
Başka ne yapabiliriz şaşırdım kaldım
Hangi bölüme gittiBabamdan iki kez boşanan annem de öyleydi. Beni de hayattan soğuttu, mahvetti. Aynı böyle aramak, gitmek istemiyordum, hatta depresyon tedavisi gördüm. Bir gün doktora gitmezsen yüzümü göremezsin diye çıldırdım, 1 haftada zor ikna ettim, şimdi ilaç alıyor. Dünya varmış!!! Kendisine de yazık, dönüp dolaşıp aynı şeyleri düşünüp kuruyorlar. İlaç sayesinde annem amaaan hayat kısa diyip, gezmeye tozmaya başladı. Bizim modumuz düşük olsa ölü toprağı mı var üzerinizde diye azarlıyor şimdi. Tıp diyorum yani, zaman kaybetmeyin, Allah size sabır versin, çok zor!
Psikiyatriye gitti annem. İlaç iyi gelmediyse derdini dinleyecek, onun yanlış düşüncelerini kendisine gösterecek bir psikoloğa götürebilirsin. Terapi daha iyi gelir belki. Ben çok ama çok rahatlıyorum terapiyle. Fiyatlar uçuk malesef ama böyle yaşamak daha kötü.Hangi bölüme gitti
Psikolog mu psikiyatri mi
Annem daha önce psikiyatriye gitmişti iyi gelmedi şu anda da antidepresan içiyor fakat yine aynı
Başka ne yapabiliriz şaşırdım kaldım
Üzüldüm çok üzüldüm bende bipolarim ataklarim için değil çocuklarım için şifa arıyorum. Evladım birgün benim rahatsızlığımi arastirmamis dahi olsa ve atak donemlerindeki saçmalamalarima bir cozum arasa cok üzülürdüm.Bipolar o duymuştum ama hiç araştırmadım
Psikiyatriste gitmişti daha önce ama iyi gelmedi haplarda uyutuyor,ben iyi gelicek ya bu kadına
Valla ben de kavga içinde büyüdüm,o günleri bir ben bir Allah bilir babamın annemi dövdüğüne şahit oldumHamileligimin basinda annemle babam bosanma karari aldi, 1 yildir ayri sehirdelerdi ve hic bir irtibatlari yoktu. Bu 1 yilin sonunda babamin artik ben baska birinden hoslaniyorum bosanalim demesiyle ( cocuklugumdan beri hep kavga kiyamet zaten) annem icinden cikilmaz bi duruma girdi. Hamileyken her gun bana neler soyledi annem, soyleyim boyleyim vay ben neler cektim gibi. Ki malesef cocukken hic huzurlu degildim gece ben uyurken kaldirip kavgayi dinletirlerdi dusunun annem de buna ses cikarmazdi. Hamileyken nolur artik anlatma diye yalvariyordum kasiliyordum cok. Su an bebegim 18 aylik, annem ayni degismiyo cocuklugumdaki gibi beni hic dusunmuyor. Ben de cikmazdayim acikcasi annemin annesi gibiyim. Bize ywpilan buyuk haksizlik, cozum varsa bana da sotleyin
Boşanınca gör bak nasıl mutlu ve neşeli olucam diyor,geçende intihar etmeyi düşündüm Allah ya babanın canını alsın ya da benim diyorÜzüldüm çok üzüldüm bende bipolarim ataklarim için değil çocuklarım için şifa arıyorum. Evladım birgün benim rahatsızlığımi arastirmamis dahi olsa ve atak donemlerindeki saçmalamalarima bir cozum arasa cok üzülürdüm.
O hasta ve kontrol edilmesi gereken bir duygu bozukluğu var. Bosansa ne olacak 2 gün sonra pişman . Kararlarından emin değil yarın intihar bile edebilir. Böyle ağır bir hastalığı heleki ilaç bile almamışken görmezden gelmeyin ve acil bir psikiyatriye gidin. Bölge hastahanelerinde olsun mümkünse
Katılıyorum,annem sürekli kendini anlatıyor şöyle kötüyüm böyle kötüyüm intihar etmeyi düşündüm vs diyeBen ebeveynlerin kendi kararlarının sonucu oluşan her olumsuzluğun bedelini çocuklarına ödetmelerine sinir oluyorum
Hani çocuk bizdik
Onların Bizim her sorunumuzu çözmesi gerekirken boyumuzdan büyük dertlerin içinde bizi boğmanın anlamı ne yani
Debelendikçe batıyoruz,battıkça yaralanıyoruz ama farkında bile değiller
Hala hayatta en çok çeken kendileriymiş gibi davranıyorlar
Bizim gözümüzden görebilseler keşke yaşattıklarını
Ayrılmaz onlarKatılıyorum,annem sürekli kendini anlatıyor şöyle kötüyüm böyle kötüyüm intihar etmeyi düşündüm vs diye
Bilmiyoru ki Kardeşim de ben de çok üzülüyoruz,ben kaç aydır evde doğru düzgün eşim ve kızımla ilgilenmiyorum sürekli aklımda annem var
Kardeşimde öyle sürekli mutsuz ben yüzü asık ki ikimizde 30 şu yaşlardayız kocaman insanlarız ama hala çocuk gibi üzülüyoruz bizi çöm etkiliyor
Annem inde babamında sürekli kavga yapmasından mutsuz olmasından sıkıldım keşke başka ailem olmaydı diyorum bazen
Annem bu evlilikte çok haklı babam çekilecek bir adam değil ama neden yıllarca evli kaldı yaş gelmiş 55 e şimdi ayrılıcam diye tutturuyor
Anneniz depresyonda....sizde etkileniyorsunuz...psikiyatriye götürün annenizi... ilaç başlanırsa kendine gelir...annem babamla boşanma aşamasında daha doğrusu bir yerden birşey bekliyor o olduğunda boşanıcakmış
İlk zamanlarda boşanmalarını hiç istemedim hala istemiyorum ama annem nasıl mutlu olucaksa öyle olsun diyorum artık,ama annem bir mutlu bir gün mutsuz
Bazen çok özgüvenli kendinden emin bir durumda oluyor,bazen yatak döşek yatıyor hep mutsuz oluyor
3 Aydan beri hep aynı mevzuları konuşuyoruz artık bende sıkıldım
Psikoloğa git diyorum boşanınca gidicem diyor öyle yap diyorum anlamıyor böyle yap diyorum anlamıyor
Benimde bir ailem var çocuğum var ama annem mutsuz olduğunda kendi evimde kolumu kaldıracak yanım olmuyor beni çok etkiliyor
Ben böyle hep mutsuz olucam galiba diyor ama biraz da insanın kendi elinde yani mutlu olmak,tamam babam da çok ev adamı değil ama şu anda annem de dayak içinde kavga içinde değil öyle evde kimse kimseyi görmüyor
Telefon etmeye korkar oldum artık,ne yapıcam nasıl davranıcam şaşırdım kaldım artık
Ben olur bana akıl verin,çok ihtiyacım var
Amin.. Ben annemi psikologa ikna edemiyorum kesinlikle, kısır döngü resmenValla ben de kavga içinde büyüdüm,o günleri bir ben bir Allah bilir babamın annemi dövdüğüne şahit oldum
Şu an ben de anneyim ama annemle uğraşmaktan kendi çocuğumla ilgilenmiyorum ki
Her telefon ettiğim de acaba nasıl acaba morali nasıl diyorum artık ben de bunaldım
Allah yardımcımız olsun
Ayrılıcam diyor sürekli bak boşanınca nasıl mutlu olucam diyorAyrılmaz onlar
Benim annemde haklıydı çok çekti
Hatta hep bizi bahane ederdi
Çocuklar olmasa çekmem diye
E herkes evlendi barklandı
Hala evli ve hala mutsuz hala boşanacak
Bizim için çekti doğrudur da bizde çektik onunla farkında değil
Geçenlerde konusu açıldı da dayanamadım söyledim bende
Sen çile çekerken biz Paristemiydik
Seninle birlikte bizde o evde çile çektik
Şu an ilaç içiyor ama ben boşanınca gidicem diyorAnneniz depresyonda....sizde etkileniyorsunuz...psikiyatriye götürün annenizi... ilaç başlanırsa kendine gelir...
Anneni anliyorum fakat yaptigida bencillik kac yasina gelmis kadin tek bosanan o degil size tavsiyem fazla yuz vermeyin o yastaki kadinlar nazi cok seviyor onun iyiligi icin kendisinini toparlamasi icin uyarin senin herzaman yaninda olamayacağını sonucta yasayacagini yasamis bitmis sanada yazik genc evlisinannem babamla boşanma aşamasında daha doğrusu bir yerden birşey bekliyor o olduğunda boşanıcakmış
İlk zamanlarda boşanmalarını hiç istemedim hala istemiyorum ama annem nasıl mutlu olucaksa öyle olsun diyorum artık,ama annem bir mutlu bir gün mutsuz
Bazen çok özgüvenli kendinden emin bir durumda oluyor,bazen yatak döşek yatıyor hep mutsuz oluyor
3 Aydan beri hep aynı mevzuları konuşuyoruz artık bende sıkıldım
Psikoloğa git diyorum boşanınca gidicem diyor öyle yap diyorum anlamıyor böyle yap diyorum anlamıyor
Benimde bir ailem var çocuğum var ama annem mutsuz olduğunda kendi evimde kolumu kaldıracak yanım olmuyor beni çok etkiliyor
Ben böyle hep mutsuz olucam galiba diyor ama biraz da insanın kendi elinde yani mutlu olmak,tamam babam da çok ev adamı değil ama şu anda annem de dayak içinde kavga içinde değil öyle evde kimse kimseyi görmüyor
Telefon etmeye korkar oldum artık,ne yapıcam nasıl davranıcam şaşırdım kaldım artık
Ben olur bana akıl verin,çok ihtiyacım var
Var canim benimde annem cok nazlandi ama babamla sorunlari yok menopozdan dolayi biz nazladikca daha kötü oldu o yuzden sonucta aklini basina almasi lazim sizinde hayatinizi etkiliyor ergen degil ki trip atsin yasadiklari normal degildir tabiki fakat evlatlarinin hayatlarini düşünerek hareket etmeli diye dusunuyorumDün anneme psikiyatriste götürelim seni iyi değilsin dedim,bana bağırdı sen de başka birşey demiyorsun dedi
Ben de bir insanın intihar etmeyi düşünmesi normal mi diyorum normal diyor
Baban yüzünden ben böyleyim boşansam mutlu olucam diyor
Az önce internetten baktım menopoz döneminde kadınlara eşinin diğer hareketleri batıyormuş,çocuklar için çektim artık çekmek istemiyorum hayatımı yaşıcam diyorlarmış
Belki tedavi görse bunlara gerek bile kalmıcak,dün ağlayıp duruyordu ne yapacağımızı şaşırdık kaldık
Büyüye çok inanmam ama artık büyü yapıldı mı acaba diye düşünmeye başladım
En zor zamanlarda babamı çeken kadını tanımamıyorum,kardeşimde ben de çok üzülüyoruz,var mı sizin yakınınız da böyle kadınlar ne yapıcam ben
Ne yazık ki bir şey yapamazsın.Merhaba arkadaslar,
Umarim yazdiklarimi okursunuz birgün.
Ben büyük bir cikmaz icindeyim. Nerden baslasam...evliyim ve annem babam kendimi bildim bileli kavga eder. Hepsinde babam suclu cünkü annemi aldatti kac defa. Ama bu aldatma hep telefon konusmalariyla oldu. Babam herzaman evdeydi yani kimseyle bulusmaz biyere gitmeyen hep koltukta yatan biri. Annem ise sürekli sikayetci bu durumdan.. iste yardim etmiyorsun, benle gezmiyorsun bana bakmiyorsun sürekli basinda. Ikisi 16 yasindayken evlendirilmis tanimadan. Babam sürekli anneme seni istemiyordum sevmiyorum nefret ediyorum diyor. Annem cocuklugumkzda cok hircindi bize karsi. Sürekli azarlaniyorduk megersem bu yüzdenmi. Simdi büyüdüm babam hala ayni ve annem cok agliyor sürekli mutsuz. 15 senedir annemin derdine ortagim, ben dert teknesine dönüstüm. Onca senedir hep anneme nasihat verdim, o anlattikca rahatladi ama megersem ben dolmusum. Artik ufacik seylere bile tahammülüm kalmadi, cok yoruldum. Bosan diyorum ben onsuz yapamam diyor, ona cok baglanmis. Anne tarafida yok kimsemiz yok yani. Ben annemin durumuna cok üzülüyorum. Bende cok stresli bir dönemden geciyorum ve en son tek bir günüm bostu. Annemlere gittik ve babam yine sinir krizi gecirib evden gitmis. Annem sürekli bana napcam simdi nolcak deyib bunaltti üstüme cok geldi Bana yalvariyor ara diyor yani 15 senedir ayni seyler. Bendede birden birsey oldu zaten cok bunalmistim aglamaya basladim beni rahat birak artik dedim. Annemin caresizligini görmek beni cok üzüyor ama yardimda kabul etmiyor. Kendimi dert teknesi gibi his ediyorum sanki herkes dertlerini üstüme yikib gidiyor. 15 sene dinledim artik ama vücudum cok yoruldu artik ne yapabilirim? Annemde cok özü diledi sonra ben seni daraltmak aglatmak istemedim diye ama ben arkama bakmadan ayrildim o gün evden, cok kizgin öfkeli üzgündüm. Sanki ben annesiyim. Dedimki iste sende sürekli mutsuzsun ve ben ne denediysem mutlu edemiyorum seni dedim bunun icin agliyorum. Artik bisey anlatmam sana okadar üzdügümü bilmiyordum dedi ve yanlis anladi, simdi tüm gün agladim esimede yazik dert süngeri gibiyim yoruldum artik. Ilk defa baskalarina fikir danisiyorum sizce napmaliyim?
Merhaba arkadaslar,
Umarim yazdiklarimi okursunuz birgün.
Ben büyük bir cikmaz icindeyim. Nerden baslasam...evliyim ve annem babam kendimi bildim bileli kavga eder. Hepsinde babam suclu cünkü annemi aldatti kac defa. Ama bu aldatma hep telefon konusmalariyla oldu. Babam herzaman evdeydi yani kimseyle bulusmaz biyere gitmeyen hep koltukta yatan biri. Annem ise sürekli sikayetci bu durumdan.. iste yardim etmiyorsun, benle gezmiyorsun bana bakmiyorsun sürekli basinda. Ikisi 16 yasindayken evlendirilmis tanimadan. Babam sürekli anneme seni istemiyordum sevmiyorum nefret ediyorum diyor. Annem cocuklugumkzda cok hircindi bize karsi. Sürekli azarlaniyorduk megersem bu yüzdenmi. Simdi büyüdüm babam hala ayni ve annem cok agliyor sürekli mutsuz. 15 senedir annemin derdine ortagim, ben dert teknesine dönüstüm. Onca senedir hep anneme nasihat verdim, o anlattikca rahatladi ama megersem ben dolmusum. Artik ufacik seylere bile tahammülüm kalmadi, cok yoruldum. Bosan diyorum ben onsuz yapamam diyor, ona cok baglanmis. Anne tarafida yok kimsemiz yok yani. Ben annemin durumuna cok üzülüyorum. Bende cok stresli bir dönemden geciyorum ve en son tek bir günüm bostu. Annemlere gittik ve babam yine sinir krizi gecirib evden gitmis. Annem sürekli bana napcam simdi nolcak deyib bunaltti üstüme cok geldi Bana yalvariyor ara diyor yani 15 senedir ayni seyler. Bendede birden birsey oldu zaten cok bunalmistim aglamaya basladim beni rahat birak artik dedim. Annemin caresizligini görmek beni cok üzüyor ama yardimda kabul etmiyor. Kendimi dert teknesi gibi his ediyorum sanki herkes dertlerini üstüme yikib gidiyor. 15 sene dinledim artik ama vücudum cok yoruldu artik ne yapabilirim? Annemde cok özü diledi sonra ben seni daraltmak aglatmak istemedim diye ama ben arkama bakmadan ayrildim o gün evden, cok kizgin öfkeli üzgündüm. Sanki ben annesiyim. Dedimki iste sende sürekli mutsuzsun ve ben ne denediysem mutlu edemiyorum seni dedim bunun icin agliyorum. Artik bisey anlatmam sana okadar üzdügümü bilmiyordum dedi ve yanlis anladi, simdi tüm gün agladim esimede yazik dert süngeri gibiyim yoruldum artik. Ilk defa baskalarina fikir danisiyorum sizce napmaliyim?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?