Annemle aramizdaki iliski(sizlik)

Safsarisin .!.:

Görüşme canim görüşme ben de annemle küsüm ben de evliyim yapacak bisey yok sen 50 Ya da 60 her neyse senelik kadini değiştiremezsin zihniyeti de degismez sana karşı tavrida ciddiyim benim durumum inan seninkinden beter hic sevilmedim ve evet biz de 2 kardesiz ufak olana daha farklilar kimse aptal degil anlıyoruz yani bazı seyleri. Babam da arada kaldı o senin annen falan diyor.
Senin annen?
Bunu inkar eden yok zaten. Bizim toplumda sırf birini doğurdu diye ona herseyi yapma,her sözü söyleme hakkı varmış gibi bir algi var. Doğuran kutsal oluyor ne munasebet ben mi istedim bu dunyaya gelmek ve daha da acısını soyleyim mi zorluklarla dünyaya gelmis bir cocugum senelerce beklenmisim. Rabbim kimseyi nankor etmesin uzerime titreyecegine esimin önünde bana demedigi kalmadı. Ben simdi tup bebek tedavisine baslicam cocugum olsa esimden baska kimsem yok kaynanam parkinson hastası annem beni sevmedi torununu mu sevcek zannetmem demem o ki illa gorusceksen bu cok az olsun kendi ruh sağlığın icin emin ol pisman da olmaz ona gore yaptıkları gayet normal çünkü sen cocuklarinla esinle mutlu ol gerisi önemli degil

Genişletmek için tıkla...

asianzade .!.:

Konuyu nasil acacagimi nerden baslayacagimi bilemedim.ama birseyler yazmak birileriyle bunlari paylasmak istiyorum.Muhafazakar daha dogrusu ice dönük bir ailem var.iki kardesiz ben evlenene kadar farkinda oldugum ama cok uzerinde durmadigim,dursam da degistiremeyecegim bir gercek vardi:diger erkek evladi kiz evlattan ustun tutmalari.Anlam veremedigim bir dedigim benim de iki olmazdi ama annemden hep bir azar,hep bir kucumseme.akrabalariyla bir olup benimle dalga gecmeler cok ezildim.benim mutlu olmam,benim psikolojimin iyi olmasi,iyi bir evlilik yapmam hic onemli degildi annem icin.tamam maddi durumumuz iyi oldugu icin hicbirseyim eksik degildi ama o annemle cok da anne kiz gibi olamadik iste.tek istedigi elaleme karsi benim iyi bir meslek sahibi olmam.sanki herkes okuyup meslwk sahibi olmaliydi.apartman gununden gelir benimle hic konusmaz uyuyo numarasi yapardi hic aklimdan cikmaz.cunku o seneler atanamiyor bir halta yaramiyordum.oyle ya,elalem soruyordu,utaniyordu benden.halbuki ben icimde surekli savas veriyordum.kendime guvenim hic yoktu.hic mutlu degildim.surekli odama kapanip agliyordum.ama bu zamanlarimda annemi hic yanimda goremedim.bazi annelere imrenirdim.12 yaslarinda benim kot pantolon giymemi istememis,sehrin en islek caddesinde gezmeme yasak koymuslardi.giyinmeme karisirlar,sonra da bu annenin babanin gorevi nasil giyiceni sana ogretmem gerek derdi.kardesimle herkesle kiyaslardi.benim varligimdan utanirdi.hep bir psikolojik baski vardi uzerimde.
Neyse,ki ben tam zamaninda evlendim,ama o zamana kadar etkilenmedigimi sandigim sey benim psikolojimi aslinda yerle bir etmis olarak gun yuzune cikmaya basladi. annem cuzdaninda kendisinin,babamin ve kardesimin vesikalik fotografini tasirdi.ben yoktum.nisanlimin farkettigini gorunce cuzdanindan kaldirdi.ne esim ne ben lafini hic etmedik.
Simdi ise genc yasimda hastalikli gibiyim.cocuklarima kendime de evime de enerjim yok. zamaninda tepkimi koymadigim icin cok pismanim.simdi diger kardesimden cekincesine evime gelemez,cocugumu rahat sevemezler.ama bunlarin suclusu hicbir zaman kardesim degil tamamen kendi kuruntulari.
Herneyse yazdikca aciliyorum kalbim de carpiyor bir yandan.esas sumdan bahsedicektim.gece n annem bize geldi evimiz cok sicak uzerimde sort vardi zaten cok da kilo aldim.bana giyme o sortu cikar ustunden dedi.niye kimse yokki evde dedim.abartili birsey de yoktu.babam gelse tabiki giymem yaninda.bana dedigi sey su oldu;ogullarin var..
Biri 5 aylik biri 5 yasinda.
Sonra gezmeye gittik esim annem ben.orda da kimse gormuyordu beni ama elbisemi cekistirdi durdu.ben annemi senelerdir degistiremedim.hem psikolojimi bozup hem bana bu denli nasil mudahale edebiliyor.ben bekarjen bana "kocanla gezersin" derdi,evlendim gecen soyledim dedigi sey su oldu :" iki cocugun var nasil gezeceksin ", simdi de ogullarin var giyme onu diyor.hatta sonrasinda dusundum gozum korktu oglumun yaninda hep kapali mi olmaliydim.e peki ben hep gizlenerek mi yasayacagim,ne zaman kendim olacagim.dusunuyorum acaba annemden uzak mi durmaliyim?hic degismiyor zihniyet ayni.(zaten araba ile yarim saat mesafede cok da sik gorusemiyoruz iki cocugumla kaldik esimle basbasa )

Genişletmek için tıkla...

Kamuran82 .!.:

Şükretmek lazım hayata sağlığımıza evlatlarımızın sağlığına olumsuz şeylere takılıp kalmamak lazım hayat bu kimse dört dörtlük değil

Genişletmek için tıkla...

asianzade .!.:

Yok ne kardesimde ne babamda boyle birsey yok.tamamen kendi kuruntulari.beni ezme çabasi.ama eskiden kendi ailesinden akrabalarindan yasamis olabilir bilemiyorum.siz diyince de aklima bu geldi.

Genişletmek için tıkla...

desirrem .!.:

Allahım böyle bir travmayıda kimseye yaşatmasın.Yapanlarıda rabbim cezalandırsın.Sen her zaman dik dur güzel arkadaşım.Bir yerde okumuştum adamın biri " anne babamdan öğrendiğim en güzel şey nasıl anne baba olunmayacağı idi " demiş.Sen aslında annenden çok şey öğrendin farkında mısın?

Genişletmek için tıkla...

gulendam_34 .!.:

anneniz çıkar şortu diyorsa çıkarmayacaksınız dinlemeyeceksiniz
kocaman kadınım anne aklım fikrim var diyebileceksiniz

diğer konularda ise malesef bir çok anne böyle
duymazdan gelin ve çok fazla görüşmeyin

Genişletmek için tıkla...

Turnbackthehandsoftime .!.:

Hmm bu yazı bana çok içten gelmedi. Bilemedim. Öylesine yazılmış gibi.. garip..

Genişletmek için tıkla...

asianzade .!.:

Neler dedim hic boyun egmedim once ama evin tek kiziyim babamla bir oluyor sonra vazgectim herseyden teslim oldum iste.esim de bana bu konuda hic karismaz giyinmemi ister.zaten diger turlu kizini cok seven bir anne olsaydi benim annem,bu konuyu bile onemsemezdim.ama niyet belli demekki.

Genişletmek için tıkla...