annemle babam bizde kalıyor çocuklara bakıyorlar ama...


ikinci çocuğu sırf kızım kardeş istediği için yaptık ama sizin dediğiniz gibi çocuk için birikim falan yapmadık ama şimdiki aklım olsaydı hiç çocuk yapmazdım çünkü onlara annelik yapamadım o kadar canım yanıyor ki anlatamam madem eğitimcisiniz bana yardım eder misiniz ben kızımı da kreşe verdim memnun kaldım bakıcıdan daha iyi kreş bana göre ama eğitimci değilim belki bilmediğim şeyler olabilir buraya yeni taşındık hiç kimseyi tanımıyorum o yüzden bakıcıyı düşünmüyorum mayıs ayında 17 ayılk falan oluyor kreşe vermem doğru olmaz mı sizce lütfen yardımcı olun bana
 
Sayeste, sakın babanızı duyup doldurmayın içinizi. Anlattığınız kadarıyla eşiniz elinden geleni yapıyormuş zaten.
Bir erkeğin kapasitesini aşmasını istemek onun isyanına neden oluyor.
Babanızın sözlerinide asla söylemeyin eşinize, biliyorsunuz ki ters teper bu.
Sizin anne babanız olmasına rağmen siz bunalmışsınız, düşünün eşinizin halini.

Biraz kendinizi sıkıştırıp şimdiden bir bakıcı tutmanız imkansız mı ?
Eğer mümkün değilse babanızla konuşun. Çok bunaldığınızı bu şekilde konuşmasının sizi üzdüğünü anlatın.
Ona anlatmak güçse annenizden destek isteyin.

Bazen borçları ödeyelim-hayatın akışını kendimize çevirelim diye aile hayatını zedeliyoruz.
Dikkat etmek gerekiyor.
 

eşim önceden fazla yardım etmezdi ama artık çok şükür yardım ediyor o yüzden daha fazlasını beklemek için zamana ihtiyacım var.Bir de eşim kendi isterse yapar başkası derse yapacağı varsa da yapmaz.Gerçekten bu borçlar yüzünden aile hayatı zedeleniyor aslında var ya kadın çalışmayacak evinde çocuklara bakacak en doğrusu bu kesinlikle
 

zaten kayınvalidem varken sinirlerim çok yıprandı çünkü herşeye karışır oğluna sürekli hizmet etmemi ister falan filan o yuzden bir daha kaynanama baktırmam
 

benimde bir arakadaşım var eşi istemedi ikinci çocuğu çünkü erkeklerin çoğu kabu ledelimki bizim gibi çocuğa düşkün olmuyorlar.. yani annelik duygusu bambaşka bişey.. bahsettiğim arkadaşımda aynı nedenle ikinci çocuğunu dünyaya getirdi çocuğum kardeşsiz kalmasın diye..ama bu sefer de kocası evden koptu adam zaten titiz evde çocuklar sıkıntı çıkardıkca sen istedin ikinci çocuğu diye eşine yardım etmeyi bırakın daha da evden uzaklaştı.. kendim çiinde düşünüyorum ben çocukları çok severim ama eşim benim gibi yanıp tutuşmuyor çocuk diye başka idealleri var kendiyle ilgili.. yani çocuk için eşlerin aynı oranda çocuğa özlem duyması lazım.. sonuçta çiftler birlikte çocuğun baıkımı üstlenecek..

konunuza gelelim ben gerek kreş gerek anaokulunda deneyimlere sahibim.. hiç biri ilk üç yıl için ebeveynden daha mükemmel çocukla ilgilenemez..anne baba çocuğuyla ilgilenemiyorsa birinci derece akrabalar onlarda ilgilenemezce kesinlikle eğitimli bir bakıcı.. eğitimden kastim diksiyonu düzgün, çocuk bakımında deneyimli sevgi gösterebilecek biri.. o yaş çocuğunun dokunulmaya sevilmeye ihtiyacı var ama kreşler bunu nasıl sağlayabilirki.. bir öğretmen düşünün aynı anda en az 5 çocukla ilgilensin hangisiyle ten teması kurabilir hangisinin beslenme ve temizlik ihityaçlarını anında giderebilir.. bu yaşta en önemli şey bebeğin ihtiyaçlarının zamanında karşılanmasıdır. çocuk sevildiğini, istendiğini ve karşısındakine güvenebilceğini ancak bunlar sağlanırsa inanabilir..
 
sayeste seni şuanda en iyi ben anlarım. özel sektörde çalışıyorum, 9 aylık bebeğim var, ilk çocuğum ve yaşadıklarımdan sonra bir daha da çocuk yapmayı düşünmüyorum. annemle babam bakıyorlar ve benim evde kalıyorlar. öyle diğer arkadaşların onlar anne babadır diye çıkışmalarını anlayamıyorum, kimse o evde neler yaşanıyor öncesi ve sonrası nedir net bilmeden ahkam kesmesin lütfen. kimse benim çocuğuma bakmak zorunda değil ama bende konu sahibi arkadaş gibi ailem için çoook fedakarlıklar yaptım. ama bugün bakıyorum da çocuğuma bakarken hayatı burnumdan getiriyorlar. ne olursa olsun ev ev üstüne olmuyor. özelin kalmıyor, herşeyine karışılıyor ve bunalıyorsun. bende bugünler nasıl geçecek diye bekliyorum. istediğimiz aslında sağolsunlar çocuklarımıza bakıyorlar ama biraz daha hoşgörülü olabilirler. fazla alınganlıkları, sürekli kavgacı ve eleştirel tutumları insanı mahvediyor kaldı ki ben evlenmeden önce de geçimsizlikleri yüzünden işten eve dönmek istemezdim. kreşe yada bakıcıya vermek her istediğinde mümkün olmuyor, çok zor şartlarda kalabiliyorsun. bu konu burada anlaşılmaz. yaşanılanlar ve şartların iyi bilinmesi lazım.
 

işte beni anlayan biri çünkü o da bu durumu yaşıyor.Zaten yaşamadan anlaşılmaz arkadaşım.Allah razı olsun bakıyorlar ama her şeye karışmaları aile düzenimizi alt üst ediyor.
Eşimle rahat rahat tartışamıyoruz bile .artık varya diyorum ki kimse benim iyiliğimi de düşünmesin ..yalnız kalmak istiyorum sanırım depresyona giriyorum
 

sizi aslında çok iyi anlıyorum 7 aydır hep evimde birileri var ya annem ya kayınvalidem Allah razı olsun çocuğumada bizede yardımları çok ama eşimle çok sorun yaşamaya başladık.Özelimiz kalmadı..doğru düzgün tartışamıyoruz bile...paylaşımlar hep eksik yada hiç yok....Gerginlik tavan yapıyor...Birşeyi istediğim yerde bulamaz oldum herkes kendince düzen yapar oldu...katlanmak zorundayım çocuğum çok kçük ama 2. ciyi uzun süre yapmıycam ...Oğlum büyüsün kreşe göndercem ama bu yıl sabretmek zorundayım bakıcılara güvenmiyorum...

bu içinden çıkılası zor bi durum burda çoğu anne adayı veya anneler bundan şikayetçi ama ya işten çıkıp çocuğa kendiniz bakıcaksınız eşiniz üstlenecek yada uzun bir süreee katlanmak zorundasınız malesef....:26:

size önerim eşinizle arada dışarı çıkın çocuklara bakacak biri varken 1 günde olsa farklı biyere gidin erkeklerde ilgi ister çocuk gibi heleki sizin eşiniz ilgiyi hakkedesi bir yapısı var alkışlıyorum benimki hiç yardımcı olmaz

inşallah alışabilirniz yada farklı çözüm yolu bulursunuz
 
Ben sizi tebrık edıyorum.Kendi annenz bıle olsa durumu fark ettınız..


Burada kayınvaldesıyle kalmak ıstemeyen gelınler olunce hemen hak verırler sıze kızmışlar..

Szı bır aılesınız..eşinizle tabı ozelınız olacak..Benımde sızın gıbı ıkı cocugum var..Anneme gel cocuga bak dıyorum..


Annem ben sızı rahtsız edememe kendımde edemem der.En fazla acıl ıhtıyacımız varsa 20 gunlugune gelır.

Onda da her seferınde eşıne hurmet et..Çalışıyorsun dıye ondan herseyı bekleme.Kapıyı sen ac guler yuzlu ac dıye nasıhatlar eder...


Aılelerden hangı taraf olursa olsun cocuk bakınca sorunalr oluyor..Şimid degılsede ılerıde cıkıyor.Bır sekılde bakıcı bulun bence...

Eşınızle ıkı cocukla tam aıle olun tum sorumlulukları uzerıne alın

Şuan derdınız maddı sıkıntı ama ılerıde eşinizle sorunuz olur..
 

bence 2 sene ücretsiz izin alabilecek duruma gelinceye kadar 2.çocuğu yapmayın ya da hiç yapmauın 1 tane de yeter
 


öyle bir anneniz olduğu için bence çok şanslısın .çünkü bizimkiler daha hiç bir zaman kapıyı sen aç güler yüzlü ol eşine hürmet et falan demezler daha çok beni kışkırtırlar.Sende çalışıyorsun bırak her şeyini kendi yapsın kendini ezdirme sakın gibi laflar söylerler.
 
arkadaşım peki evine yakın oturan ve çocuğuna bakabilecek biri yokmu yakınlarında. anne-baba sizide evinizden ettik kusura bakmayın siz biraz dinlenin bizde böyle deneyelim. nereye kadar sizi bizde tutucaz sizde rahat edemezsiniz bizim yanımıza..diyerek onalrıda kibarca özledikleri! evlerine gönderebilirsiniz. tabii inşallah o şkeilde yakında birileri vardır. yoksada anne-babanızın kendi evi değilse siizn oralara talınmasını önermek istermsiiniz? zaten eve gidemiyorsunuz bari buralara taşının hem rahat edersiniz akşamları evinize gidersiniz diye. plan yaptım ben ama bakalım uyacakmı size?
 

ailenizin eşine karşı özel vi problemi falan mı var? çünkü ben kimi görsem kendi ailesi akıl verir yapma, etme iyi ol, o yapmazsa sen yap gibisinden. ailenizin eşinizle sıkıntıları varmış gibi geldi bana.
 
sadece ilk mesaja istinaden yazıyorum
canım bak sebebi çok iyi anlıyorum ama bu bir süreçtir,
benim 4 yaşında oğlum var kreşe gidiyor bende eşimde çalışıyoruz
çocuğu okula bırakıp akşam alıyoruz eve geliyoruz

ama birde 7 aylık ikiz kızlarım var onlara gündüzleri ablam bakıyor saolsun
bizde kalıyor gece gündüz çünkü mecburuz ikizler ve birde oğlum.. tek başıma çok zor oluyor
neyse evdeki düzenim tamamen alt üst olmuş durumda
oğlumun kendi odası var ,
kızlarımın kendi odası var,
şimdi 7 aylık bebekler ve geceleri kaç defa kalkıyorlar ikiz olunca mecburen bende ablamda kızların odasında uyuyorduk
ee böyle olunca bende eşimde rahatsız oluyordu ayrı odalarda yatmaktan
ama napabilirdimki ablam gündüzleri bakıyor birde gecelerimi tek başına uğraşsın bebeklerle

oldukça zor bir dönemdeyiz ama allahtan eşim çok anlayışlı vs
artık ablamda sıkıntımızı hissetti sanırım sen git kendi odanda yat gerekirse sana seslenirim felan dedi..
öyle böyle idare ediyoruz

yani çocuklara aileden birilerinin bakmasının hem avantajları hemde dezavantajları var bu durum bir süreçtir
umarım kolaylıkla atlatırsınız

size tavsiyem ; öncelikle annenizle konuşun o mutlaka babanızla bu durumu paylaşacaktır
olmazsa aileniz kendi evlerinde baksa çocuğunuza olmazmı buda bir çözümdür
bak bazen ben öyle yapardım
oğluma annemler bakmıştı küçükken bazen kendi evlerine götürür orda bakarlardı

vallahi belki yanlış anlaşılacağım ama konu sahibi arkadaşım seni gerçekten çok iyi anlıyorum insanın kendi ailesi de olsa sürekli aynı evi paylaşmak çok zor yaa
hiçbişey yapmasalar bile rahat olamıyorsun ki
eskiden eşimle tv izlerken pat diye öpüşmek vardı şimdi ise kaçak göçek :)vs vs

allah kolaylık versin canım
 


canım anemler ankarada oturuyor biz hatayda kendi evlerinde bakmaları imkansız
 

ben de çok şaşırıyorum inan daha hiç duymadım annemden de babamdan da eşinle iyi geçin o yapmazsa sen yap .çünkü annem lider ruhludur her işi babma yaptırır ev hanımı olduğu halde bizi de kendisi gibi yapmak istiyor herhalde
 




ablamda öğretmen bende .annem bıze evet çalışıyorsunuz eşiniz size yardım edecek tabı ama sızınde gorevlerınız var..


Erkekleri cok sıkar sureklı sunu yap bunu yap dersen yapacagı varsada yapmaz..Bir yerde patlar kendıne farklı arayışlar arar der..

Bızım evlıklıklerımızde sorun olmasın dıye fazla kalmak ıstemez..annem ev hanımı ama suan emeklı maaşıda var..

Cok şanlıyım anne konusunda..
 
canım anemler ankarada oturuyor biz hatayda kendi evlerinde bakmaları imkansız

anladım canım
allah çok büyük kolaylıklar verir inşallah

bence hemen bu durumdan kurtulayım derken pat diye bakıcı bulmayın
çünkü bu durumda sıkıntılı bir durumdur insan kırk yıldır tanıdığına bırakamazken çocuğunu ne bileyim..
bence ilk olarak cesaretini toplayıp annenizle oluyorsa babanızla konuşun paylaşın sizi anlamalarını sağlayın..
dayanabildiğiniz yere kadar dayanmaya çalışın bebeğiniz biraz daha büyüsün ..özel kreşler felan var onlarda ayrı bir çözümdür
 
ya ben bu konuya çok duygusal bakıyorum ya da genel olarak düşünceler çok kült.
"ya bilmem kaç sene izin al ya da 2. çocuğu yapma, napıcaksın ikinci çocuğu" diyen bile var.

Arkadaşlar iyi misiniz?

Dünya hayatında 100m2 yere sahip olacam diye minicik çocuklarınızın geleceklerini nasıl yok edersiniz, nasıl kıyabilirsiniz onlara?
Onların size dokunmaya, nefesinizi hissetmeye, ilginize, şefkatinize ihtiyacı var, hatta tek ihtiyaçları bu.Anneleri..
Çalışmak için "çocuk" kadar önemli bi karar nasıl ikinci plana atılabilir?
Çocuğunuzu annenizin, kayınvalidenizin, komşunuzun, bakıcınızın elinde heder edeceğinize (biri baksa neyse, sürekli farklı kişilerden farklı eğitimler alıyor, kafası allak bullak oluyor) hiç mala mülke sahip olmayın bence çok daha kabul edilebilir bi durum.
Anneler çalışmak için çocuklarını 3. şahıslara teslim ettiğinden beri yetişen neslin çocukları annelerine çok rahat karşı gelip, sözleriyle hareketleriyle çatır çatır kırabiliyorlar.Ve bundan zerre pişmanlık duymuyorlar.
Neden?
Çünkü anne şefkatini tadamıyor ki çocuklar, anneyi tam olarak bi anne gibi benimseyemiyorlar ki, çalışan anne eve gelir, eşiyle ilgilenir, eviyle ilgilenir, zaman bulursa kendiyle ilgilenir, zaman kalırsa çocuğunu iki okşar yemek yedirir bitti.. Çocuğa biçilen anne şefkati bu mu?

kimseyi yargılamıyorum yanlış anlamayın lütfen, ama kadınlara biçilen bu rol benim içimde kanayan yara,
kadına bu kadar yüklenilmesi, bu denli sorumluluk yüklenmesi çok zoruma gidiyo.
Çocuk olana kadar tamam ama olduktan sonra erkeklerin gerekirse daha fazla sorumluluk alarak eşlerinden bu yükü almaları taraftarıyım.
Ve ucunda açlık bile olsa annenin herşeyi bi kenara itip evledıyla alakadar olması taraftarıyım.
 


Hayat tabiki sevgiliden, eşten ibaret değildir. Kimse ailesini atıp satamaz zaten. Bende bir bayan olarak aileme çok bağlıyımdır. Ama bu sadece bana has olan bir şey değil, eşimde aynı şekilde olabilir. Bazen bizler sadece kendi ailemiz varmış gibi davranabiliyoruz. Mesela kendi ailemiz olunca bunalmak bile suç gibi görülebiliyor. Ki bu arkadaş burada kayın validesi veya kayın pederinden şikayet edip bunaldığını dile getirseydi, ona hiç kimse sen eşinin ailesi hakkında nasıl böyle dersin? Onlar onun annesi, babası onu bakmışlar, büyütmüşler vs. demezdi. Bunalmamız için karşımızdaki insanların illa kasıtlı olarak bir şey yapmasına, illa laf çarpmasına, fitne fesatlık vermesine gerek yok ki? Zamanında annelerimiz de bunalmadı mi bizlerden? Zorla baktığı, sevmediği anlamına mı geliyor yani? Ben asla öyle olduğunu düşünmüyorum bizde 2 kardeştik ve kız kardeşimle aramız 1 yaştı sadece, bunalması, yetişememesi çok normal.. Annem bunaldıysa bizi sevmediğinden, bıktığından mı? İnsanın sıkılması çok normal, bunu hemen kötüye yormamak lazım.

Bir taraftan iş, bir tafatan eş, çocuklar, aile olunca konu sahibi darlanmış, özeli kalmaması konusunda doğru insan çekinir, rahat edemez, her zaman temkinli olmak zorunda. Büyük bir ihtimal arkadaşın eşi de bunalıyordur, çekiniyordur ki çekinmesi de normaldir. Ama yapacak bir şey yok, sonuçta bir anne ve baba kendi düzenini zevkten bozar mı? Evladına yardımcı olabilmek için ordalar. Konu sahibine sabırlı davranmak kalıyor. Orta yolu bulmak düşüyor.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…